گرایش به فرهنگ غرب؛ قدم گذاشتن به جاده مدرنیت یا خروج از مسیر انسانیت

حجت الاسلام والمسلمین "سید حسین رضوانی بامیانی" مسوول دفتر حضرت آیت الله العظمی سید سعید حکیم و رییس کمیسیون فرهنگی شورای علمای شیعه افغانستان در مصاحبه اختصاصی با آوا از ورود فرهنگ غربی از کانال های مختلف اعم از ماهواره، فضای مجازی و تکنالوژی‌های نوین ارتباطی و... در افغانستان ابراز نگرانی کرد.

 این کارشناس سیاسی و دینی از بلند رفتن میزان اختلافات در خانواده ها و افزایش آمار طلاق در افغانستان به عنوان یک حقیقت تلخ و انکار نا پذیر یاد نمود.
به گفته رییس کمیسیون شورای علمای شیعه افغانستان، تجربه عینی از تقاضا کنندگان طلاق در دفتر آیت الله العظمی حکیم و همچنین شورای علما میزان رو به رشد و وحشتناکی از این پدیده مکروه در اسلام را نشان میدهد.

آقای رضوانی در ادامه سخنان خود به برخی از عوامل طلاق و فروپاشی نظام خانواده ها نیز اشاره کرد و گفت: فقدان تربیت دینی و توجه بیش از حد به امکانات مادی و آموزشهای در آمدزا برای کسب معشیت، مانند یاد گرفتن زبان انگلیسی، کمپیوتر و تکنالوژی های روز، ازعوامل عمده ی سست شدن نظام خانوادها به شمار می روند.

آقای رضوانی تصریح کرد: فضای بوجود آمده از حضور غربیها رو آوردن مردم افغانستان به مادیات را سرعت بخشیده است بگونه ای که اغلب مردم آموزه های دینی و معنوی را فراموش کرده اند.
این عالم دینی خاطرنشان کرد: حالت روحی و طرز گفتار و رفتار بسیاری از مراجعه کنندگان طلاق نشان می دهد که هنوز آنان الفبای تربیت خانوادگی و فنون همسرداری و همچنین اصول و ضوابط زندگی را نمیدانند و خطر جدی نیزهمینجا است که یک عده کورکورانه در حالیکه ذهن شان از اصول و قواعد استحکام زندگی مشترک خالی می باشد، قدم به جاده ی می گذارند که نتیجه اش فروپاشی خانواده است، بدون اینکه برای عمل شان دلیل منطقی و قانع کننده ی داشته باشند.

رضوانی تاکید کرد:  القائات فرهنگ غرب از طریق رسانه ها و نشر سریالها و فلمهابی که انضباط، قید وبند و اخلاق خانوادگی در آن معنی و مفهوم ندارد از عوامل عمده ی نا رسایی ها و تلخ کامی ها برای زندگی مشترک می باشند.

او بسیاری از رسانه های کشور را ابزاری برای تبلیغات فرهنگ غربی  توصیف و اظهار داشت: در برخی از سریالها حتی دیده می شود که رابطه ی نا مشروع میان محارم مانند برادر و زن برادر و بالاتر از آن وجود دارد و افزون بر آن زنان از مجراهای مختلف مانند داشتن موتر آنچنانی، خانه، پول تفریحات و ...  به سادگی وسوسه می شوند و دنبال شریک زندگی بهتر میروند و زندگی ازهم می پاشد. از سوی چه انتظاری از فرزندان این خانواده ها که در فضایی کاملاً فساد آور بزرگ شده اند برای آینده جامعه داشت؟

به عقیده رضوانی شکی نیست که غربیها با سست کردن نظام خانواده و مبتلا کردن مسلمانان به فساد می خواهند به هدف سیاسی و اقتصادی وغارت کردن منابع کشورهای اسلامی برسند، زیرا در اوائل اسلام دراسپانیا با انتشار فساد و مصروف کردن سران مسلمان و در نهایت تصرف مرکز پنجصد ساله فرهنگ اسلامی تجربه موفق دارند.

آقای رضوانی فقر مضاعف در افغانستان را از عامل دیگری بالا رفتن آمار تلاق و فروپاشی خانواده ها عنوان کرد و افزود: کمبود نیازهای زندگی منجر به بیماری های عصبی می شود که نتیجه آن جدا شدن زن از شوهرو در نهایت بی سرنوشت ماندن فرزندان است.

این در حالی است که روانشناسان و متخصصین امور خانواده نیز مقایسه کردن زندگی خود با دیگران، مادی گرایی و تجمل گرایی، گلایه، خستگی‌های روحی و جسمی ناشی از مشغله‌های فراوان، خودخواهی، دخالت‌های بی‌جای اطرافیان، بی نیاز دانستن خود از مشورت با دیگران، فقر، نگاه سطحی به زندگی مشترک، تغیرات فرهنگ، رویا پردازی، آرمان گرایی و بلند پروازی، بی توجهی به خواسته‌های یکدیگر، سکوت و کم حرفی، سخت‌گیری در زندگی و سهل گیری‌های بیجا، حسادتهای بی جا، بی‌احترامی به خانواده ی همسر، بحث و جدل، فقدان یک برنامه‌ریزی مناسب و... را از عوامل عمده ی فروپاشی خانواده ها عنوان می کنند.

لازم به ذکر است که افغانستان با وجود اینکه یک کشور اسلامی بوده و می بایست نظام خانواده ها بر اساس آموزه های دینی مستحکم و استوار بماند اما برعکس هر روز آمار طلاق و جدایی ها بیشتر می شود.
 بر اساس آمارثبت شده، طلاق در افغانستان در یک سال اخیر، ۲۵ درصد افزایش یافته است و برخلاف همیشه، بیشترین تقاضای طلاق در یک سال گذشته نیز از سوی زنان بوده در حالیکه روند رسیدگی طلاق به درخواست زنان در افغانستان طولانی است و نسبت به مردان پیچیده تر به نظر می رسد.