باغ جهان نما مکانی تاریخی و گردشی در حال تخریب

به گزارش خبرگزاری صدای افغان (آوا)، در کتاب تاریخ افغانستان می‌خوانیم: امیر عبدالرحمن خان در سال ۱۲۳۲ خورشیدی حاکم تاشقرغان مقرر شد، به استناد تحریر فوق می‌توان توضیح داد که باغ جهان آرا (یا جهان‌نما) و عمارت با شکوه آن در عصر امیر عبدالرحمن خان در سال ۱۲۳۶ خورشیدی اعمار گردیده‌است، این نوشته عجیب بنظر می‌خورد چون امیر عبدالرحمن خان در همین سال استانداری خود ۹ ساله بود.

صالح محمد خلیق؛ ریس اطلاعات و فرهنگ ولایت بلخ به خبر نگار آوا می گوید: قصر جهان نما واقع در ولسوالی خُلم مکانی گردشی و تاریخی ولایت بلخ محسوب می شود که به عنوان جزئی از میراث فرهنگی جمهوری اسلامی افغانستان ثبت شده است این مکان تاریخی در زمان امیر عبدالرحمن خان اعمار گردیده چون وی در هرجایی که دارای آب و هوای خوب بود، قصر می ساخت.
وی گفت: کاخ جهان نما دارای دیوار احاطه، برج های دیدبانی، گنبد، یک سالن بزرگ، زیر زمینی، حمام، حوض آببازی و سایر سهولت ها برای زندگی شاهانه را در خود دارد، این قصر در هفتاد جریب زمین با یک نمای زیبا از درختان میوه و حوض بزرگ ساخته شده است.

رییس اطلاعات و فرهنگ بلخ ابراز داشت که ما طی تفاهم نامه‌ای با اداره زراعت می خواهیم بیشتر از هشت جریب زمین را نهال شانی کنیم و وزارت اطلاعات و فرهنگ بزودی این باغ را به عنوان موزیم ( مردم شناسی افغانستان ) نام‌گذاری خواهد نمود تا صنایع دستی از سرتاسر کشور در غرفه های مشخص در این قصر به نمایش گذاشته شود.

همچنان وی گفت: وزارت اطلاعات و فرهنگ افغانستان با همکاری دولت شاهی هالند در حال ترمیم و اعمار مجدد بعضی از نقاط این قصر هستند، مشکل اساسی این قصر تخریب مناره و دروازه عمومی اش می باشد و با کمبود بودیجه ما نتوانستیم آنرا بازسازی کنیم.

نامبرده می افزاید که در این قصر کتابخانه‌ای در حال توسعه است و از این مکان تاریخی برای تجلیل از جشن گل بادام، اعیاد، جشن نوروز و مراسم شعر خوانی، فرهنگی و هنری استفاده می شود.

از سویی، صوفی پیر محمد؛ یکی از باشندگان ولسوالی خُلم ولایت بلخ می گوید: قصر جهان نما بیشترین آسیب را در زمان جنگ های داخلی دیده و اکنون باد و باران آنرا کم کم در حال فرسایش است اگر توجهی جدی نشود قطعا فرو میریزد.

وی گفت که سالهاست مردم از نقاط مختلف جهان و افغانستان به دیدن این مکان میایند و با دیدن این قصر شکوه و فرهنگ ما افغانستانی ها را تجسم می کنند چی خوب است که مسئولین چنین اماکن را بازسازی و مراقبت کنند.
صوفی در اخیر سخنانش با چهره‌ای افسرده گفت من ۸۵ ساله هستم ولی این قصر از من، پدر و جد هایم بزرگتر است برایم خوشایند نیست که این مکان قبل از من و در جلوه چشم من نابود شود.