سیدمحیالدین طارف؛ مسئول عقیدتی قول اردوی 209 شاهین که به نمایندگی از قول اردو 209 شاهین، در چهارمین همایش بزرگ یاران آسمانی به مناسبت بيست و چهارمین سالروز شهادت شهید سید علی اکبر مصباح مزاری و یارانش و اولین سالیاد شهادت 52 تن از شهدای مرکز تبیان و خبرگزاری آوا صحبت مینمود، یادبود از شهدا را یادبود مهمانان خدای تعالی عنوان کرد و افزود که شهدا همواره زنده بوده و نزد خداوند تعالی روزی میخورند.
وی شهدا را انسانهای مدافع از حریم اسلامی عنوان کرد و تاکید نمود که شهدا انسانهای خاصیاند که مهمان خداوند هستند.
آقای طارف، افزود که اگر به کسانی که در راه خدا کشته میشوند، شهید تلقی ننماییم، ظلم بزرگی در حق آنان انجام دادهایم، باید کلمهی شهید را برای مدافعان واقعی استفاده کنیم.
وی مقام شهدایی که در راه دفاع از حریم اسلامی، به شهادت میرسند را بسیار بالا و بزرگ دانست.
آقای طارف، مقام تمام شهدا را بسیار بالا دانست و تاکید نمود که قوم، زبان و نژاد در مقام معنوی شهید تاثیری ندارد.
مسوول عقیدتی قول اردو 209 شاهین، خاطرنشان ساخت که هیچ روزی نیست که ما شهیدی از همسنگران خود ندهیم. وی اردوی ملی را جزء لاینفک ملت افغانستان و مدافعان حریم اسلامی کشور خواند.
موصوف به نفع بزرگ پروسه صلح برای جامعه افغانستان اشاره کرد و گفت: اگر دشمن با ما صلح نکند، باز هم نصرت خداوند با ما خواهد بود، و میدان را ملت افغانستان میبرد و دشمنان همواره نابودشدنی هستند.
حاج خداداد فولادی؛ یکی از همسنگران شهید سید علی اکبر مصباح مزاری، نیز اظهار داشت: همهی مردم افغانستان دردمند هستند. شهدا بر ما حق دارند و ما وارثین شهدا را باید احترام نمائیم.
وی در ادامه خاطرهای از شهید مصباح نقل کرد: روزی با آن شهید در مشهد و در یک قرآنخوانی بودیم و سپس به یک کتابخانه رفتیم. یکباره متوجه شدیم که شهید مصباح در بین ما نیست، فکر کردیم ایشان برای استراحت رفته است، اما یک وقت دیدیم، شهید بزرگوار گیلاس چای را شسته و برای همه چای تهیه کرده بود، و گفت "بچهها چای نوش جان کنید که خستگیتان رفع گردد."
آقای فولادی شهدا را مردان قلم، سنگر، لطف و محبت عنوان کرد و تاکید نمود که باید از شیوه مردان بزرگ الگوگیری کنیم.
این آگاه اجتماعیفرهنگی صرفا یادبود از شهدا را کافی ندانست و افزود که باید وارثین شهدا را در تمام بخشهای اجتماعی در اولویت قرار دهیم.
آقای فولادی خاطرنشان ساخت که فامیل شهدا همواره درد میکشند و خالی بودن جای شهدا در هر وعده غذایی برای عزیزانشان بسیار سخت میگذرد.
آقای صالحی نماینده حزب حرکت اسلامی در مزارشریف، خاطرهای از شهادت شهید مصباح بزرگ یاد کرد و قاتلان مصباح بزرگ را جلادان تاریخ یاد نمود.
وی اوضاع دوران شهادت شهید مصباح بزرگ را دوران خفقان خواند و گفت که در آن زمان برای وی در مسجد روضه حضرت علی علیهالسلام فاتحهخوانی برگزار شد، و روز دیگر در یکی از مساجد دیگر، که من در آن روز گفتم شهادت شهید مصباح هیچگاه خاموش نمیماند.
آقای صالحی خاطرنشان ساخت که ما در این زمان در شرایط حساسی قرار داریم. باید بین هم وحدت داشته باشیم. دور انسانهای آگاه را بگیریم تا کشور از این وضعیت رهایی یابد.
وی شهید مصباح را انسانی آزادیخواه توصیف کرد و افزود که همین آزادیخواهی مصباح بزرگ و یارانش سبب شد تا جام شهادت بنوشند.
آقای صالحی تاکید کرد که اگر ما به مسائل قومی و مذهبی دامن بزنیم، تیشه به ریشهی اسلام زده ایم و مشکل جامعه ما حل نخواهد شد.
وی افزود که باید جلو انسانهای تفرقه گر را بگیرند، و دست به دست هم دهیم، مومنین در جامعه مقام می یابند، و جامعه اصلاح می گردد.
آقای صالحی، تصریح نمود که نباید هتک حرمت نکنیم، مخصوصا به خانواده های شهدا احترام داشته باشیم.
وی اضافه نمود که دولت در قبال خانوادهی شهدا و فرماندهان جهادی هیچ کاری نکرده است، در حالی که آنان بیشترین حقوق را بالای این ملت دارند.
آقای صالحی از جوانان خواست تا به دنبال کسب علم باشند و سطح آگاهی شان را بالا ببرند.
وی تقوا را بسیار مهم دانست و افزود که بدون تقوا انسان هیچ پیشرفتی نخواهد داشت.
آقای صالحی بر بالا بردن اقتصاد و تلاش نمودن تاکید نمود و گفت: ما باید همواره در تلاش باشیم و اقتصاد کشور را بالا ببریم.
شایان ذکر است که شهید سید علی اکبر مصباح مزاری -رهبر سازمان فداییان اسلام- طرفدار پياده كردن ارزشهای اسلامی در جامعه بود. به همين جهت بود كه دشمنان قسم خوردهی ملت، وجود چنین شخصيتی كه پايگاه مردمی و نفوذ قوی در دلهای مبارزين داشت را تحمل نتوانستند و به صورت ناجوانمردانه اقدام به از بين بردن ایشان نمودند. دشمنان کوردل، در عصر روز نهم دلو سال 1373 حجتالاسلام والمسلمین مصباح مزاری را هنگام بازگشت به منزل همراه با هفت از تن از يارانش به شهادت رساندند.
دشمنان اسلام ناب به این ترور نیز بسنده نکردند. آنان در 7 جدی سال 1396، بیش از 52 نفر از رهروان شهید مصباح را که در دفتر مرکز فعالیتهای فرهنگیاجتماعی تبیان کابل در حال برگزاری گفتمان علمیپژوهشی بودند به شهادت رسانده و بیش از 100 نفر دیگر را زخمی کردند.