6 جدی سال 1358 مصادف با سالروز تجاوز قشون سرخ شوروی به افغانستان است. این اشغالگری جز تباهی، کشتار و قتل چیز دیگری به همراه نداشت. در هنگام تجاوز شوروی به افغانستان، مردم احساس مسئولیت کردند و با جهاد خویش ارتش سرخ شوروی را از کشور بیرون راندند. اما متاسفانه مردم افغانستان نتوانستند این پیروزی را حفظ کنند؛ لذا کشور به سوی بیسرنوشتی برده شد. افغانستانِ امروز در اشغال بیش از 50 کشور غربی قرار دارد.
بصیرعارفی -استاد دانشگاه- در مصاحبه با خبرگزاری صدای افغان (آوا)؛ ضمن یادآوری تجاوز شوروی سابق به افغانستان در تاریخ 6 جدی سال 1358 خورشیدی و حملهی ارتش سرخ آن به کشور بیان داشت: احساس مسئولیت تمام اقوام و اقشار مردم افغانستان در آن دوران ستودنی است. هزاران نفر در جهاد با شوروی به شهادت رسیدند. تا هنوز بسیاری از مادران ما در سوگ فرزندان خود نشستهاند.
وی اما خاطرنشان ساخت که با وجود آن همه قربانی در راه جهاد، بزرگان کشور نتوانستند بهای خون شهدا را حفظ کنند؛ لذا مشاهده میشود که امروز افغانستان در دنیا جایگاهی ندارد.
این استاد دانشگاه به مشکلات فعلی کشور اشاره نموده و گفت: افغانستان فعلا با مشکلات مختلفی از قبیل نحوهی حکومتداری تا محیط زیست و غیره دست و پنجه نرم میکند.
آقای عارفی با بیان این نکته که افغانستان حالا نیز در اشغال قدرتهای خارجی قرار دارد اظهار داشت: در آن دوران، افغانستان تنها توسط جماهیر شوروی سابق اشغال شده بود؛ در حالی که اکنون 50 و چند کشور خارجی در امور افغانستان مداخله میکنند.
وی تصریح نمود که افغانستان تا زمانی که خودش امور خود را در دست نگیرد کشوری مستقل خطاب نخواهد شد و این در حالی است که اگر جامعهی جهانی افغانستان را حمایت نکند، حکومت ما به زودی سقوط خواهد کرد.
امیرمحمد ضیایی -معاوین شورای اخوت اسلامی ولایت بلخ- نیز در گفتوگو با آوا بیان کرد که اشغال افغانستان توسط شوروی سابق باعث خشم مردم افغانستان گردید و مردم با یکپارچگی کامل در مقابل ابرقدرت دنیا ایستادند و با دستانی خالی قدرت اول آن زمان را شکست دادند.
ضیایی افزود: شوروی سابق برای شکست خوردن به افغانستان نیامده بود؛ بلکه برای گسترش سلطهاش در آسیای میانه و جنوب، افغانستان را اشغال نمود. در اینجا بود که مجاهدین احساس مسئولیت کردند و در برابر ارتش سرخ شوروی ایستادند.
وی علاوه نمود که نظام شوروی سابق در تضاد با دین اسلام بود. آنها در آن زمان در مقابل اسلام برخاستند و به توطئهگری علیه دین ما دست زدند؛ مردم کشور نیز دین و ناموسشان را در خطر دیدند و همه قیام نموده و شوروی سابق را مجبور به ترک افغانستان کردند.
محمدحسن میرزا -باشنده شهر مزارشریف- در مصاحبه با آوا، حادثهی 6 جدی را روز تلخی برای مردم افغانستان یاد کرد و گفت: در تاریخ 6 جدی سال 1358 شوروی سابق برای کمک به ببرک کارمل حاکم آن وقت افغانستان وارد کشورمان شدند و دست به ویرانیهای زیاد در عرصههای فرهنگی و اجتماعی زدند و کشور را به سوی بحران خطرناکی سوق دادند.
این باشندهی شهرمزارشریف با یادآوری بیدادگری افغانهایی که با شوروی همدست بودند بیان کرد: تعداد زیادی از پشتیبانان شوروی سابق دست به چور و چپاول اموال مردم زدند و در کنار عساکر شوروی در برابر مجاهدین میجنگیدند.
وی افزود: در نتیجهی این تجاوز، تعداد زیادی از مردم افغانستان به کوهها آواره شدند و تعدادی هم کشور را ترک گفتند. البته اکثریت مردم کشور در جبهات مختلف در مقابل دشمن جهاد کردند و از خاک افغانستان دفاع نمودند.
گفتنی است که اتحاد جماهیر شوروی سابق با 130 هزار نیرو در تاریخ 6 جدی سال 1358 به افغانستان تجاوز کرد و مردم افغانستان را به خاک و خون کشاند. این حادثه نقطه تاریکی در تاریخ کشور است. البته مردم افغانستان اجازه ندادند که کشور در اشغال شوروی بماند. در حال حاضر افغانستان در اشغال بیش از پنچاه کشور غربی قرار دارد اما هیچ کسی در مقابل آنها برنمیخیزد.
بصیرعارفی -استاد دانشگاه- در مصاحبه با خبرگزاری صدای افغان (آوا)؛ ضمن یادآوری تجاوز شوروی سابق به افغانستان در تاریخ 6 جدی سال 1358 خورشیدی و حملهی ارتش سرخ آن به کشور بیان داشت: احساس مسئولیت تمام اقوام و اقشار مردم افغانستان در آن دوران ستودنی است. هزاران نفر در جهاد با شوروی به شهادت رسیدند. تا هنوز بسیاری از مادران ما در سوگ فرزندان خود نشستهاند.
وی اما خاطرنشان ساخت که با وجود آن همه قربانی در راه جهاد، بزرگان کشور نتوانستند بهای خون شهدا را حفظ کنند؛ لذا مشاهده میشود که امروز افغانستان در دنیا جایگاهی ندارد.
این استاد دانشگاه به مشکلات فعلی کشور اشاره نموده و گفت: افغانستان فعلا با مشکلات مختلفی از قبیل نحوهی حکومتداری تا محیط زیست و غیره دست و پنجه نرم میکند.
آقای عارفی با بیان این نکته که افغانستان حالا نیز در اشغال قدرتهای خارجی قرار دارد اظهار داشت: در آن دوران، افغانستان تنها توسط جماهیر شوروی سابق اشغال شده بود؛ در حالی که اکنون 50 و چند کشور خارجی در امور افغانستان مداخله میکنند.
وی تصریح نمود که افغانستان تا زمانی که خودش امور خود را در دست نگیرد کشوری مستقل خطاب نخواهد شد و این در حالی است که اگر جامعهی جهانی افغانستان را حمایت نکند، حکومت ما به زودی سقوط خواهد کرد.
امیرمحمد ضیایی -معاوین شورای اخوت اسلامی ولایت بلخ- نیز در گفتوگو با آوا بیان کرد که اشغال افغانستان توسط شوروی سابق باعث خشم مردم افغانستان گردید و مردم با یکپارچگی کامل در مقابل ابرقدرت دنیا ایستادند و با دستانی خالی قدرت اول آن زمان را شکست دادند.
ضیایی افزود: شوروی سابق برای شکست خوردن به افغانستان نیامده بود؛ بلکه برای گسترش سلطهاش در آسیای میانه و جنوب، افغانستان را اشغال نمود. در اینجا بود که مجاهدین احساس مسئولیت کردند و در برابر ارتش سرخ شوروی ایستادند.
وی علاوه نمود که نظام شوروی سابق در تضاد با دین اسلام بود. آنها در آن زمان در مقابل اسلام برخاستند و به توطئهگری علیه دین ما دست زدند؛ مردم کشور نیز دین و ناموسشان را در خطر دیدند و همه قیام نموده و شوروی سابق را مجبور به ترک افغانستان کردند.
محمدحسن میرزا -باشنده شهر مزارشریف- در مصاحبه با آوا، حادثهی 6 جدی را روز تلخی برای مردم افغانستان یاد کرد و گفت: در تاریخ 6 جدی سال 1358 شوروی سابق برای کمک به ببرک کارمل حاکم آن وقت افغانستان وارد کشورمان شدند و دست به ویرانیهای زیاد در عرصههای فرهنگی و اجتماعی زدند و کشور را به سوی بحران خطرناکی سوق دادند.
این باشندهی شهرمزارشریف با یادآوری بیدادگری افغانهایی که با شوروی همدست بودند بیان کرد: تعداد زیادی از پشتیبانان شوروی سابق دست به چور و چپاول اموال مردم زدند و در کنار عساکر شوروی در برابر مجاهدین میجنگیدند.
وی افزود: در نتیجهی این تجاوز، تعداد زیادی از مردم افغانستان به کوهها آواره شدند و تعدادی هم کشور را ترک گفتند. البته اکثریت مردم کشور در جبهات مختلف در مقابل دشمن جهاد کردند و از خاک افغانستان دفاع نمودند.
گفتنی است که اتحاد جماهیر شوروی سابق با 130 هزار نیرو در تاریخ 6 جدی سال 1358 به افغانستان تجاوز کرد و مردم افغانستان را به خاک و خون کشاند. این حادثه نقطه تاریکی در تاریخ کشور است. البته مردم افغانستان اجازه ندادند که کشور در اشغال شوروی بماند. در حال حاضر افغانستان در اشغال بیش از پنچاه کشور غربی قرار دارد اما هیچ کسی در مقابل آنها برنمیخیزد.