به گزارش خبرگزاری صدای افغان (آوا)؛ دفتر مدیوتیک با همکاری Giz آلمان برنامهای را با عنوان رسانهها و مسئولیت اجتماعی، با شعار "بیجاشدگان داخلی در افغانستان؛ بازگشت به یک آینده بهتر؟ " و با حضور سید محمدمسعود قادری -مسئول ریاست مهاجرین و عودتکنندگان ولایت بلخ- و سید کمال حسینی -مسئول ریاست مهاجرین و عودت کنندگان سمنگان- در شهر مزارشریف برگزار کرد.
صابر نقشبندی -هماهنگ کننده دفتر مدیوتیک- در این برنامه بیان داشت: امروزه یکی از مشکلات جدی افغانستان همین بیجاشدگان هستند، چون عواملی از قبیل ناامنی مردم را از ولسوالیها به داخل شهرها کشانده است.
وی گفت: با در نظرداشت این که سرمایههای هنگفت حکومت برای جنگ و تامین امنیت و آسیبهای بجامانده از درگیریها به مصرف میرسد، مردم مهاجر موضوع مهمی شدهاند که باید مورد توجه قرار بگیرند.
نقشبندی تصریح نمود که ما با راهاندازی این برنامه خواستیم که رسانهها نیز در حل مشکلات مردم مسئولیت خود را ادا نمایند.
در همین حال سید محمدمسعود قادری -مسئول ریاست مهاجرین و عودتکنندگان ولایت بلخ- که در این مراسم صحبت میکرد اظهار داشت: ما طی دو سال اخیر حدود ۲۲ هزار خانوادهی بیجاشده را ثبت کردهایم که بعد از بررسیهای دقیق، تعدادی از آنها را شامل لیست کمکها نمودیم که البته این کمکها از سوی نهادهای مختلف داخلی و خارجی تمویل میگردد.
وی افزود که اخیرا آمار بیجاشدگان داخلی بنابر عواملی چون ناامنی و خشکسالی در شهر مزارشریف افزایش یافته است و ما تمام تلاش خود را برای تامین آب آشامیدنی صحی، حفظ الصحی، مواد خوراکی و آموزش انجام میدهیم.
قادری افزود: در سال ۱۳۹۷ هجری خورشیدی در ریاست مهاجرین و عودتکنندگان بلخ، ۱۲ هزار درخواستی بیجاشده آمده است که از این مجموعه ما توانستیم به ۸ هزار خانواده کمکرسانی انجام دهیم.
وی تصریح نمود که این بیجاشدگان اکثرا از ولایات فاریاب، سرپل، سمنگان و بامیان میباشند و کمکهای ما در دو بخش اضطراری و اساسی صورت گرفته است. بخش اضطراری شامل خوراک، لباس، پول نقد، و لوازم خانگی میباشد. کمکهای اساسی نیز شامل تسلیمدهی خانههای مجهز و کمکهزینهی خانهسازی میشوند.
از سویی سید کمال حسینی -مسئول ریاست مهاجرین و عودتکنندگان ولایت سمنگان- در این برنامه گفت: سمنگان با داشتن ۷ واحد اداری و ناامنیهای گسترده حدودا ۶۰۱ خانوادهی بیجاشده را در خود جای داده است.
وی اقزود: بزرگترین مشکل ریاست مهاجرین ولایت سمنگان، نبود یک میکانیزم مشخص است تا به کمک آن بتوان بیجاشدگان واقعی را با غیر آن متمایز کرد؛ چرا که زورمندان با مداخله بر روند کمک به بیجاشدگان به دنبال منافع شخصی خود هستند.
آقای حسینی تصریح نمود: بعضی از اشخاص به بهانهی اینکه برای بیجاشدگان کمک میآورند از آنها پول دریافت میکنند و حتی لیست آمار بیجاشدگان را افزایش میدهند تا اضافهی این کمکها را برای خود بگیرند.
وی اظهار داشت که وزارت مهاجرین و عودتکنندگان یک ارگان پالیسیساز است تا برای مردم نیازمند کمکرسانی نماید. این ارگان قادر به این نیست که بیجاشدگان را درست و دقیق در جدول درج کند و برخی افراد از این نقطهضعف سوءاستفاده میکنند.
شایان ذکر است که اخیرا وزارت امور مهاجرین و عودتکنندگان افغانستان، آماری ۱.۳ میلیونی از بیجاشدگان داخلی ارائه نموده است.