اتحادیه اروپا اعلام کرد که روند انتخابات افغانستان را "به طور جدی" زیر نظر دارد و تلاش می‌کند این انتخابات "متفاوت" از گذشته باشد.
پی‌یر میودان؛ سفیر اتحادیه اروپا در کابل گفت که برای تحقق این کار، تیم‌های کاری اتحادیه اروپا در افغانستان حضور دارد و برای شفافیت انتخابات کار می‌کند.
او افزود که برای برگزاری انتخابات شفاف با احزاب سیاسی، رسانه‌ها و سازمان‌های مدنی گفتگو شده و این اتحادیه آماده کمک در روز انتخابات و پس از انتخابات است.
آقای میودان این انتخابات را برای افغانستان و شرکای بین‌المللی‌اش مهم دانست و افزود: "ما نمی‌خواهیم افغانستان پس از ۲۰ اکتبر بار دیگر به سوی بحران برود و نباید چنین اتفاقی بیافتد."
او با اشاره به انتخابات ریاست جمهوری که قرار است در بهار سال آینده برگزار شود، گفت که خواهان برگزاری شفاف و آزاد این دو انتخابات (ریاست جمهوری و پارلمانی) است که به گفته او، برای همه افغان‌ها قابل قبول باشد.
ناظران نیز می گویند که انتخابات ۲۸ میزان، پیش از آنکه مشق مردم سالاری و تمرین دموکراسی برای مردم و دولت افغانستان باشد، آزمونی سنگین و دشوار برای مبلغان و حامیان مردم سالاری و دموکراسی است که تمام اعتبار آن در انتخابات بدنام ریاست جمهوری سال ۹۳ از میان رفت و هیمنه و احترام آن فروریخت و نابود شد.
اکنون این غرب است که باید برای احیای دوباره دموکراسی مورد حمایت خود، تقلا و تکاپو کند و این چیزی نیست که با تنفس مصنوعی و عملیات تصنعی احیا قابل دستیابی باشد.
به بیان دیگر، بسیار ساده انگارانه خواهد بود اگر کسی تصور کند که صرفا با ورود دستگاه های بیومتریک به فرایند انتخابات پارلمانی، می توان به این هدف دست پیدا کرد و اعتبار مخدوش دموکراسی غربی را اعاده کرد.
نه نفس برگزاری انتخابات به هر قیمتی و نه ورود دستگاه های بیومتریک به خودی خود، اعتبار مردم سالاری غربی در افغانستان را احیا می کند. این مهم، لوازم و نیازمندی های مهم دیگری مانند امنیت، شفافیت و مشارکت دارد تا مشروعیت آن از رهگذر آن، تأمین شود و دیگر کسی نسبت به اصل انتخابات و سلامت این فرایند، تردید نکند.
از این منظر، ۲۸ میزان آخرین فرصت برای سر پا نگه داشتن مردم سالاری در افغانستان است. این چیزی است که دولت و حامیان خارجی آن به شمول امریکا و اتحادیه اروپا باید آن را بیشتر از احزاب و سازمان های سیاسی منتقد دولت، جدی بگیرند.
بر بنیاد این برداشت، تأمین سلامت و شفافیت انتخابات به منظور مشروعیت بخشیدن به این روند، تنها خواسته احزاب و جریان های سیاسی و مردم افغانستان نیست؛ بلکه بیش از آنها دولت و حامیان خارجی آن، نیازمند این مهم هستند تا بتوانند اعتبار انتخابات را به آن بازگردانند و دموکراسی وارداتی غربی را که از همان آغاز، نیمه و ناقص، وارد شده بود دوباره احیا کنند.
بنابراین، همانگونه که نماینده اتحادیه هم گفته است غرب در انتخابات ۲۸ میزان، باید تعهد واقعی خود به حفظ چارچوب های حد اقلی و ظاهری مردم سالاری در افغانستان را نشان دهد و برای نیل به این منظور، لزوما باید دولت مورد حمایت خود در کابل را وادار به التزام عملی به اصولی مانند سلامت و شفافیت انتخابات کند؛ در غیر آن، برگزاری یک انتخابات حد اقلی و نمایشی نمی تواند آینده دموکراسی در افغانستان را تضمین کند.
۲۸ میزان از حیث میزان مشارکت، ممکن است با پاسخ سرد و بی رمق مردم، رو به رو شود و این با توجه به تجربیات تلخ و ناامیدکننده گذشته، کاملا قابل انتظار است؛ اما غرب و دولت افغانستان باید این نقیصه را با برگزاری یک انتخابات آزاد و شفاف، جبران کنند؛ در غیر آن، اگر بازهم تقلب و تزویر و دستبرد به آرای مردم، انتخابات را از مسیر اصلی خود، منحرف کند، فاتحه دموکراسی را باید برای همیشه خواند و این چیزی نیست که چشم اندازی روشن را برای آینده حضور و سیطره غرب در افغانستان به همراه داشته باشد.
پی‌یر میودان؛ سفیر اتحادیه اروپا در کابل گفت که برای تحقق این کار، تیم‌های کاری اتحادیه اروپا در افغانستان حضور دارد و برای شفافیت انتخابات کار می‌کند.
او افزود که برای برگزاری انتخابات شفاف با احزاب سیاسی، رسانه‌ها و سازمان‌های مدنی گفتگو شده و این اتحادیه آماده کمک در روز انتخابات و پس از انتخابات است.
آقای میودان این انتخابات را برای افغانستان و شرکای بین‌المللی‌اش مهم دانست و افزود: "ما نمی‌خواهیم افغانستان پس از ۲۰ اکتبر بار دیگر به سوی بحران برود و نباید چنین اتفاقی بیافتد."
او با اشاره به انتخابات ریاست جمهوری که قرار است در بهار سال آینده برگزار شود، گفت که خواهان برگزاری شفاف و آزاد این دو انتخابات (ریاست جمهوری و پارلمانی) است که به گفته او، برای همه افغان‌ها قابل قبول باشد.
ناظران نیز می گویند که انتخابات ۲۸ میزان، پیش از آنکه مشق مردم سالاری و تمرین دموکراسی برای مردم و دولت افغانستان باشد، آزمونی سنگین و دشوار برای مبلغان و حامیان مردم سالاری و دموکراسی است که تمام اعتبار آن در انتخابات بدنام ریاست جمهوری سال ۹۳ از میان رفت و هیمنه و احترام آن فروریخت و نابود شد.
اکنون این غرب است که باید برای احیای دوباره دموکراسی مورد حمایت خود، تقلا و تکاپو کند و این چیزی نیست که با تنفس مصنوعی و عملیات تصنعی احیا قابل دستیابی باشد.
به بیان دیگر، بسیار ساده انگارانه خواهد بود اگر کسی تصور کند که صرفا با ورود دستگاه های بیومتریک به فرایند انتخابات پارلمانی، می توان به این هدف دست پیدا کرد و اعتبار مخدوش دموکراسی غربی را اعاده کرد.
نه نفس برگزاری انتخابات به هر قیمتی و نه ورود دستگاه های بیومتریک به خودی خود، اعتبار مردم سالاری غربی در افغانستان را احیا می کند. این مهم، لوازم و نیازمندی های مهم دیگری مانند امنیت، شفافیت و مشارکت دارد تا مشروعیت آن از رهگذر آن، تأمین شود و دیگر کسی نسبت به اصل انتخابات و سلامت این فرایند، تردید نکند.
از این منظر، ۲۸ میزان آخرین فرصت برای سر پا نگه داشتن مردم سالاری در افغانستان است. این چیزی است که دولت و حامیان خارجی آن به شمول امریکا و اتحادیه اروپا باید آن را بیشتر از احزاب و سازمان های سیاسی منتقد دولت، جدی بگیرند.
بر بنیاد این برداشت، تأمین سلامت و شفافیت انتخابات به منظور مشروعیت بخشیدن به این روند، تنها خواسته احزاب و جریان های سیاسی و مردم افغانستان نیست؛ بلکه بیش از آنها دولت و حامیان خارجی آن، نیازمند این مهم هستند تا بتوانند اعتبار انتخابات را به آن بازگردانند و دموکراسی وارداتی غربی را که از همان آغاز، نیمه و ناقص، وارد شده بود دوباره احیا کنند.
بنابراین، همانگونه که نماینده اتحادیه هم گفته است غرب در انتخابات ۲۸ میزان، باید تعهد واقعی خود به حفظ چارچوب های حد اقلی و ظاهری مردم سالاری در افغانستان را نشان دهد و برای نیل به این منظور، لزوما باید دولت مورد حمایت خود در کابل را وادار به التزام عملی به اصولی مانند سلامت و شفافیت انتخابات کند؛ در غیر آن، برگزاری یک انتخابات حد اقلی و نمایشی نمی تواند آینده دموکراسی در افغانستان را تضمین کند.
۲۸ میزان از حیث میزان مشارکت، ممکن است با پاسخ سرد و بی رمق مردم، رو به رو شود و این با توجه به تجربیات تلخ و ناامیدکننده گذشته، کاملا قابل انتظار است؛ اما غرب و دولت افغانستان باید این نقیصه را با برگزاری یک انتخابات آزاد و شفاف، جبران کنند؛ در غیر آن، اگر بازهم تقلب و تزویر و دستبرد به آرای مردم، انتخابات را از مسیر اصلی خود، منحرف کند، فاتحه دموکراسی را باید برای همیشه خواند و این چیزی نیست که چشم اندازی روشن را برای آینده حضور و سیطره غرب در افغانستان به همراه داشته باشد.
