یک فعال فرهنگی می‌گوید که چهره درخشان امام حسین(ع) و مکتب انسانی عاشورا فراتر از قالب تنگ نژادی، زبانی، مذهبی و جغرافیایی و متعلق به کل دنیا، تمام تاریخ و همه انسان‌ها است.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان (آوا) به مناسبت فرارسیدن تاسوعا و عاشورای حسینی، گفتمانی تحت عنوان "عاشورا؛ مظهر وحدت شیعه و سنی در افغانستان" از سوی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان در کابل برگزار شد.
سید علی موسوی؛ استاد دانشگاه و کارشناس این گفتمان، امام حسین(ع) را متعلق به جهان بشریت و محور وحدت برای انسانیت خواند.
او تاکید کرد: تشکیل اصحاب امام حسین(ع) از شیعه و سنی، علوی و عثمانی، و پیروان ادیان مختلف، بیانگر این است که طرز فکر، روش و منش، نهضت و شخصیت آن حضرت برای تمام جهانیان قابل قبول است.
به گفته موسوی، چهره درخشان امام حسین(ع) و مکتب انسانی عاشورا فراتر از قالب تنگ نژادی، زبانی، مذهبی و جغرافیای و متعلق به کل دنیا، تمام تاریخ و همه انسان‌ها است.
کارشناس گفتمان ادامه داد: از آغاز قیام تا فرجام، در نهضت امام حسین(ع) کوچک‌ترین نقص و اشتباهی وجود نداشت؛ لذا برای هر انسان آزاده، عاقل و با منطقی، قابل قبول است و به همین دلیل شخصیت امام نسبت به قیامش، هیچ منکری ندارد.
او با بیان اینکه امام حسین(ع) انسانی و جهان‌شمول می اندیشید افزود: وقتی که امام در کربلا تنها ماند نگفت که آیا شیعه ای هست که مرا یاری کن؛د بلکه صدا زد کسی هست که مرا یاری کند؟ این نشانگر این است که امام و نهضت‌اش برای سعادت بشر بوده است؛ زیرا اگر چنین نبود "چارلز دیکنز" دانشمند انگلیسی نمی گفت که اگر منظور حسین جنگ در راه خواسته های دنیایی بود من نمی فهمم چرا زنان و خواهرانش را همراه خود برد. پس عقل حکم می کند که او فقط به خاطر اسلام فداکاری کرد، همچنین دانشمند امریکایی می گوید که حسین می توانست با تسلیم شدن به یزید زندگی خود را نجات دهد؛ اما مسؤولیت پیشوایی مسلمین اجازه نمی‌داد که یزید را به رسمیت بشناسد یا "توماس کارلایل" انگلیسی می گوید: بهترین درسی که از تراژدی کربلا می توان گرفت این است که حسین و یارانش ایمانی استوار به خدا داشتند. سایر دانشمند جهان نیز اکثراً از اهمیت و معنویت قیام امام حسین یاد کرده اند.
به گفته موسوی، همه قبول دارند که خط هابیل و قابیل، ابراهیم و نمرود، فرعون و موسی، حضرت محمد(ص) و ابو جهل و بالاخره حسین و یزید تا قیامت ادامه دارد؛ یعنی تمام کسانی که اظهار نظر کرده اند امام حسین(ع) را در خط پیامبران قرار داده اند.
آقای موسوی در پاسخ به اینکه درس‌های عاشورا چه تاثیری می تواند بر وحدت میان مردم افغانستان داشته باشد؟ گفت: اگر ما در جامعه کار کنیم و برای یک توده عظیم از اجتماع که طرفداران امام حسین هستند آگاهی بدهیم و نهضت عاشورا را به درستی به آنان معرفی نماییم بدون شک می تواند محور وحدت شیعه و سنی در کشور باشد.
به عقیده او، امام حسین(ع) و نهضت عاشورا در صورتی می تواند محور وحدت میان شیعه و سنی در افغانستان باشد که ما شعیان، امام و نهضت‌اش را به خود محدود نسازیم، متعصبانه رفتار نکنیم و سعه صدر داشته باشیم.
او تاکید کرد که تمام مسلمانان جهان به خصوص مردم افغانستان نباید فراموش کنند که هدف امام حسین(ع) احیای دین خدا، برجسته ساختن امر به معروف و نهی از منکر، اصلاح جامعه، براندازی حکومت جور و پایه گذاری یک نظام اسلامی بر اساس عدالت بود.
این فعال فرهنگی همچنین اظهار داشت: امام حسین(ع) در شرایطی قیام کرد که ظلم و بدعت و افراط و تفریط در باورها، اساسات اسلام را نابود می کرد و مردم دسته دسته به فساد کشانده می شدند و اگر قیام عاشورا نبود امروز نامی از اسلام باقی نبود.
موسوی در ادامه سخنان خود اضافه کرد: مردم جهان در برابر پدیده ای به نام عاشورا و نهضت امام حسین(ع) چهار دسته هستند؛ یک دسته یاران امام که متشکل از هر قوم، نژاد و مذهب می باشند و امام را خوب شناخته اند، گروه دوم دشمنان هستند که امام حسین(ع) را شناخته اند؛ اما تسلیم هوای نفس شده و در برابر امام قرار گرفتند؛ اما فیصدی اندکی را تشکیل می دهند که وظیفه ما در برابر اینها تنها مبارزه است،
گروه سوم، پیروان امام حسین(ع) هستند که جمع عظیمی را تشکیل می دهند. اینها هرچند با شور هستند، اما متاسفانه شعور حسینی ندارند. وظیفه نخبگان در برابر اینها اصلاح‌گری است؛ زیرا اکثر اینها از مکتب عاشورا بد دفاع می کنند و ترویج خشونت با راه اندازی قمه زنی و مردم آزاری، کارهای معمولی این قماش است. دسته چهارم اما عوام جاهل از هر قوم و مذهب هستند. اینها امام حسین(ع) را نمی شناسند پس وظیفه ما در قبال اینها شناساندن مکتب عاشورا است.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان (آوا) به مناسبت فرارسیدن تاسوعا و عاشورای حسینی، گفتمانی تحت عنوان "عاشورا؛ مظهر وحدت شیعه و سنی در افغانستان" از سوی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان در کابل برگزار شد.
سید علی موسوی؛ استاد دانشگاه و کارشناس این گفتمان، امام حسین(ع) را متعلق به جهان بشریت و محور وحدت برای انسانیت خواند.
او تاکید کرد: تشکیل اصحاب امام حسین(ع) از شیعه و سنی، علوی و عثمانی، و پیروان ادیان مختلف، بیانگر این است که طرز فکر، روش و منش، نهضت و شخصیت آن حضرت برای تمام جهانیان قابل قبول است.
به گفته موسوی، چهره درخشان امام حسین(ع) و مکتب انسانی عاشورا فراتر از قالب تنگ نژادی، زبانی، مذهبی و جغرافیای و متعلق به کل دنیا، تمام تاریخ و همه انسان‌ها است.
کارشناس گفتمان ادامه داد: از آغاز قیام تا فرجام، در نهضت امام حسین(ع) کوچک‌ترین نقص و اشتباهی وجود نداشت؛ لذا برای هر انسان آزاده، عاقل و با منطقی، قابل قبول است و به همین دلیل شخصیت امام نسبت به قیامش، هیچ منکری ندارد.
او با بیان اینکه امام حسین(ع) انسانی و جهان‌شمول می اندیشید افزود: وقتی که امام در کربلا تنها ماند نگفت که آیا شیعه ای هست که مرا یاری کن؛د بلکه صدا زد کسی هست که مرا یاری کند؟ این نشانگر این است که امام و نهضت‌اش برای سعادت بشر بوده است؛ زیرا اگر چنین نبود "چارلز دیکنز" دانشمند انگلیسی نمی گفت که اگر منظور حسین جنگ در راه خواسته های دنیایی بود من نمی فهمم چرا زنان و خواهرانش را همراه خود برد. پس عقل حکم می کند که او فقط به خاطر اسلام فداکاری کرد، همچنین دانشمند امریکایی می گوید که حسین می توانست با تسلیم شدن به یزید زندگی خود را نجات دهد؛ اما مسؤولیت پیشوایی مسلمین اجازه نمی‌داد که یزید را به رسمیت بشناسد یا "توماس کارلایل" انگلیسی می گوید: بهترین درسی که از تراژدی کربلا می توان گرفت این است که حسین و یارانش ایمانی استوار به خدا داشتند. سایر دانشمند جهان نیز اکثراً از اهمیت و معنویت قیام امام حسین یاد کرده اند.
به گفته موسوی، همه قبول دارند که خط هابیل و قابیل، ابراهیم و نمرود، فرعون و موسی، حضرت محمد(ص) و ابو جهل و بالاخره حسین و یزید تا قیامت ادامه دارد؛ یعنی تمام کسانی که اظهار نظر کرده اند امام حسین(ع) را در خط پیامبران قرار داده اند.
آقای موسوی در پاسخ به اینکه درس‌های عاشورا چه تاثیری می تواند بر وحدت میان مردم افغانستان داشته باشد؟ گفت: اگر ما در جامعه کار کنیم و برای یک توده عظیم از اجتماع که طرفداران امام حسین هستند آگاهی بدهیم و نهضت عاشورا را به درستی به آنان معرفی نماییم بدون شک می تواند محور وحدت شیعه و سنی در کشور باشد.
به عقیده او، امام حسین(ع) و نهضت عاشورا در صورتی می تواند محور وحدت میان شیعه و سنی در افغانستان باشد که ما شعیان، امام و نهضت‌اش را به خود محدود نسازیم، متعصبانه رفتار نکنیم و سعه صدر داشته باشیم.
او تاکید کرد که تمام مسلمانان جهان به خصوص مردم افغانستان نباید فراموش کنند که هدف امام حسین(ع) احیای دین خدا، برجسته ساختن امر به معروف و نهی از منکر، اصلاح جامعه، براندازی حکومت جور و پایه گذاری یک نظام اسلامی بر اساس عدالت بود.
این فعال فرهنگی همچنین اظهار داشت: امام حسین(ع) در شرایطی قیام کرد که ظلم و بدعت و افراط و تفریط در باورها، اساسات اسلام را نابود می کرد و مردم دسته دسته به فساد کشانده می شدند و اگر قیام عاشورا نبود امروز نامی از اسلام باقی نبود.
موسوی در ادامه سخنان خود اضافه کرد: مردم جهان در برابر پدیده ای به نام عاشورا و نهضت امام حسین(ع) چهار دسته هستند؛ یک دسته یاران امام که متشکل از هر قوم، نژاد و مذهب می باشند و امام را خوب شناخته اند، گروه دوم دشمنان هستند که امام حسین(ع) را شناخته اند؛ اما تسلیم هوای نفس شده و در برابر امام قرار گرفتند؛ اما فیصدی اندکی را تشکیل می دهند که وظیفه ما در برابر اینها تنها مبارزه است،
گروه سوم، پیروان امام حسین(ع) هستند که جمع عظیمی را تشکیل می دهند. اینها هرچند با شور هستند، اما متاسفانه شعور حسینی ندارند. وظیفه نخبگان در برابر اینها اصلاح‌گری است؛ زیرا اکثر اینها از مکتب عاشورا بد دفاع می کنند و ترویج خشونت با راه اندازی قمه زنی و مردم آزاری، کارهای معمولی این قماش است. دسته چهارم اما عوام جاهل از هر قوم و مذهب هستند. اینها امام حسین(ع) را نمی شناسند پس وظیفه ما در قبال اینها شناساندن مکتب عاشورا است.
