شهید موسوی گردیزی دارای تفکر و اندیشه وحدت‌پذیر بود/ از هر قطره خون این شهید، جوانانی به پا خواهد خواست

به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا) در پی حمله دو انتحارکننده به نمازگزاران جمعه در مسجد صاحب الزمان(عج) در منطقه خواجه حسن شهر گردیز، مرکز ولایت پکتیا، ۳۰ تن به شمول شهید داکتر سید علی‌شاه موسوی گردیزی، از بزرگان قومی و فعالان عرصه جهاد، شهید و ۸۱ تن دیگر زخمی شدند.
 
این جنایت با واکنش‌های شدید داخلی و خارجی همراه شده است. رییس‌جمهور غنی، این رویداد را نکوهش می‌کند و می‌گوید، این حمله به هدف تفرقه‌اندازی میان مردم انجام شده، جنایت‌کارانه و بر ضد ارزش‌های اسلامی و حقوق بشری است.

داکتر عبدالله رئیس اجرایی نیز ضمن محکوم کردن این حمله تروریستی گفته که با انجام حملات جنايتكارانه و ضد اسلامى گردیز، دشمن وحشى تلاش دارد ميان پيروان مذاهب مختلف تفرقه ايجاد كند، غافل از اين‌كه وحدت اسلامى و همديگرپذيرى در ميان مردم ما خدشه‌ناپذير است.

خبرنگار آوا در گفتگویی با برادر و فرزند ارشد شهید داکتر سید علی‌شاه موسوی گردیزی، به بیان شخصیت و اندیشه‌های او پرداخته است.

سید حیات‌شاه موسوی، برادر شهید موسوی گردیزی با اشاره به دوران کودکی این شهید گفت: امری که در زندگی پدر و مادرم از ابتدا مشهود بوده و به آن اهمیت می‌داده‌اند، توجهی است که نسبت به مسائل دینی و شرعی داشته‌اند؛ مخصوصاً نماز جماعت، که برادر شهیدم نیز به تاسی از سخن والدین، همواره در نماز جماعت شرکت می‌کرد.
 
وی افزود: شرکت در مجالس اهل بیت(علیهم السلام) به ویژه مراسم عزاداری حضرت سید الشهداء(علیه السلام) از دیگر برنامه‌های مهم در زندگی این شهید بود که بسیار به آن مقیّد بود.
 
موسوی ادامه داد: شهید موسوی گردیزی از همان نوجوانی اندیشه‌ی وحدت‌پذیر داشت و سعی می‌کرد تا در محیطی که زندگی می‌کند، میان اقوام و پیروان مذاهب هم‌دلی ایجاد کند.
 
بنابر گفته‌های برادر شهید موسوی، این شهید زمانی که در دانشگاه طب کابل با بهترین نمره قبول شد، تلاشش برای بهتر شدن وضعیت زندگی مردم دو چندان گردید؛ چنان‌که در سال دوم دانشگاه به اجبار به ایران مهاجرت کرده و از ابتدا درسش را در دانشگاه تهران در رشته طب ادامه داد.
 
وی با اشاره به اندیشه فکری این شهید اظهار داشت: شهید موسوی گردیزی پیرو خط امام خمینی(ره) بود و اولین کسی بود که توانست در شهر گردیز از سالروز رحلت امام خمینی(ره) گرامی‌داشت به عمل آورد.
 
سید حیات شاه در حالی که بغض گلویش را گرفته، عنوان کرد: دشمنان بارها سعی کردند تا او را از سد راهشان بردارند، اما موفق به این‌کار نشده، ولی این‌‌بار با استفاده از حمله انتحاری توانستند داکتر موسوی را به همراه جمع زیادی از نمازگزاران به شهادت برسانند.
 
این برادر داغ‌دیده در ادامه تصریح کرد: از هر قطره خون شهید موسوی، جوانانی به پا خواهد خواست و راهش را که همانا بیداری نسل جوان و سازندگی بود، ادامه خواهد داد.

وی افزود: شهید موسوی همواره با حضور نیروهای خارجی در کشور مخالف بود و باور داشت که حضور نیروهای خارجی نه تنها باعث ایجاد امنیت و آرامش در این کشور نشده، بلکه مردم روزها را با ترس سپری می‌کنند و از آینده‌ی خود بیم دارند.
 
از سوی دیگر، سید ابوذر موسوی، فرزند ارشد شهید موسوی گردیزی در گفتگو با آوا خاطرنشان کرد: اخلاق پدر در خانه و اجتماع به گونه ای شایسته بود که ایشان هرگز در خانه از مشکلات و سختی‌هایی که بر سرش آمده، سخن نمی گفت.
 
وی ابراز داشت: پدرش همواره درکنار تقوایی که داشت، سعی می‌کرد در کنار مردم بوده و کاری برای آنان انجام دهد.
 
به گفته‌ی این فرزند شهید، با آن که در دیگر کشورها امکانات زندگی خوبی برای پدرش فراهم بوده، اما پدرش به وطن برگشته و در خدمت هموطنان خود بود، چرا که راه پدرش حق بوده و راه حق همواره ادامه پیدا می‌کند.
 
وی در پاسخ به این سوال که آیا از دولت توقع دارند تا عاملین قتل پدرش را دستگیر کند، عنوان کرد: همان طور که دولت عاملین دیگر حملات انتحاری را دستگیر کرده، عاملین این حمله را نیز دستگیر خواهد کرد!!
 
موسوی گفت: وقتی از پدر در مورد بهترین خاطرات زندگی می‌پرسیده، پدرش از دو نمازی که با حالتی خاص در زمان جنگ و در زندان گوانتانامو خوانده، یاد می‌کرده است.