یکی از درس‌های بزرگی را که می توان از مناظرات علمی امام رضا(ع) با علما و دانشمندان معاصر آنحضرت آموخت این بود که گفتار وی با عمل آمیخته بود و آنچه را با برهان و دلیل ثابت می کرد عملاً نیز نشان می‌داد.
تاریخ انتشار :چهارشنبه ۳ اسد ۱۳۹۷ ساعت ۱۷:۰۴
کد مطلب : 167732
به گزارش خبرگزاری صدای افغان (آوا) به مناسبت ولادت باسعادت هشتمین پیشوای شیعیان جهان حضرت علی ابن موسی الرضا(ع) نشستی با حضور علما، طلاب حوزات علمیه، جوانان و نوجوانان در کابل برگزار شد.
حجت الاسلام داکتر سید ذکی موسوی؛ کارشناس این نشست، علم و دانش حضرت امام رضا(ع) را یکی از ویژگی های مهم و برجسته آنحضرت عنوان کرده گفت: با درنظرداشت شرایط موجود در عصر مأمون که اوج شکوفایی علمی بود، حضرت به خوبی توانست جوهره علم و دانش و کمالات انسانی خود را به نمایش بگذارد.
به گفته این کارشناس دینی، حضرت امام رضا(ع) در مناظرات مختلف علمی که با حضور علما و دانشمندان پیروان ادیان و مذاهب مختلف از سوی دستگاه حکومت برگزار می شد، توانست برتری و توانایی خویش را به خصوص در بخش فلسفه و کلام ثابت کند.
وی افزود: امام هدفش این بود که از هر طریق ممکن باید حقایق بیان گردد و مردم به سوی راه راست هدایت شوند و یکی از دلائل عمده پذیرفتن ولایتعهدی مامون نیز همین بود که بتواند در مباحثات علمی که بهترین راه هدایت می باشد دست بازتری داشته باشد.
آقای موسوی به برخی از خصوصیات و درس‌هایی که می توان از مناظرات علمی حضرت امام رضا(ع) آموخت نیز اشاره کرد و گفت: گفتگوی علمی امام با "راس الجالوت" عالم بزرگ یهودی و "جاثلیق" عالم برجسته مسیحی و همچنین رهبر مذهبی صائبی ها و زرتشتی ها و نوعیت و محتویات این مباحثات از بزرگترین مناظراتی است که در تاریخ ثبت شده است.
موسوی ادامه داد: یکی از درس‌هایی را کی می توان در مجموع از مناظرات علمی امام رضا(ع) آموخت این بود که گفتار آنحضرت با عمل آمیخته بود و آنچه را با برهان و دلیل ثابت می کرد در عملا نیز نشان می داد.
به گفته او یکی دیگر از خصوصیات امام (ع) در مناظرات، که می تواند درسی مهم برای مسلمانان امروز باشد، این بود که هیچگاه ایشان خود را نسبت به دیگران برتر نمی دانست و همین روش متواضعانه بود که طرف را برای پذیرفتن حق مجبور می ساخت و فرصت طفره رفتن از حقایق را از آنان سلب می کرد و از طرفی هم امام می خواست با برخورد نرم و ملایم بزرگترین عالم یک مذهب را هدایت کند تا در آینده او سبب هدایت دیگران گردد.
آقای موسوی بیان داشت: یکی دیگر از درس های مهمی که می توان از مناظرات علمی امام(ع) آموخت این بود که بحث را از مسائل مورد توافق دوطرف آغاز می کرد و این شیوه ای است که انسان را در مباحثه و مناظره موفق می کند و می تواند با زمینه سازی از این طریق حقایق را یکی پس از دیگری بیان کند.
علاوه بر آن، حضرت در مواجهه با اهل کتاب سعی می کرد که از منابع خود شان استدلال کرده و حقایق را برملا کند و در نتیجه طرف را قناعت بدهد.
به عقیده این عالم دینی، خصوصیت دیگر در مناظرات علمی امام رضا(ع) دنبال کردن هدف عالی و همان بیان حقایق و هدایتگری بود و ایشان هرگز به این توجه نداشت که مامون یا کسان دیگر می خواهند از این جلسات سوء استفاده کنند.
موسوی تصریح کرد که امام رضا(ع) با منطق و استدلال قوی تمام علمای اهل کتاب حتی ملحدین و زنادقه را که به هیچ چیزی باور نداشتند مجاب می کرد و به همین دلیل هر روز باعث حیرت بیشتر دستگاه حکومت بنی عباس و مردم می شد.
برتری علمی و ابعاد گسترده شخصیتی امام رضا(ع) پایه حکومت مامون را می لرزاند و با وجود مبارک ایشان هر روز شخصیت مامون در میان مردم کمرنگ می شد، لذا علیه حضرت تصمیم سوء گرفته و او را در دیارغربت به شهادت رساند.
حجت الاسلام داکتر سید ذکی موسوی؛ کارشناس این نشست، علم و دانش حضرت امام رضا(ع) را یکی از ویژگی های مهم و برجسته آنحضرت عنوان کرده گفت: با درنظرداشت شرایط موجود در عصر مأمون که اوج شکوفایی علمی بود، حضرت به خوبی توانست جوهره علم و دانش و کمالات انسانی خود را به نمایش بگذارد.
به گفته این کارشناس دینی، حضرت امام رضا(ع) در مناظرات مختلف علمی که با حضور علما و دانشمندان پیروان ادیان و مذاهب مختلف از سوی دستگاه حکومت برگزار می شد، توانست برتری و توانایی خویش را به خصوص در بخش فلسفه و کلام ثابت کند.
وی افزود: امام هدفش این بود که از هر طریق ممکن باید حقایق بیان گردد و مردم به سوی راه راست هدایت شوند و یکی از دلائل عمده پذیرفتن ولایتعهدی مامون نیز همین بود که بتواند در مباحثات علمی که بهترین راه هدایت می باشد دست بازتری داشته باشد.
آقای موسوی به برخی از خصوصیات و درس‌هایی که می توان از مناظرات علمی حضرت امام رضا(ع) آموخت نیز اشاره کرد و گفت: گفتگوی علمی امام با "راس الجالوت" عالم بزرگ یهودی و "جاثلیق" عالم برجسته مسیحی و همچنین رهبر مذهبی صائبی ها و زرتشتی ها و نوعیت و محتویات این مباحثات از بزرگترین مناظراتی است که در تاریخ ثبت شده است.
موسوی ادامه داد: یکی از درس‌هایی را کی می توان در مجموع از مناظرات علمی امام رضا(ع) آموخت این بود که گفتار آنحضرت با عمل آمیخته بود و آنچه را با برهان و دلیل ثابت می کرد در عملا نیز نشان می داد.
به گفته او یکی دیگر از خصوصیات امام (ع) در مناظرات، که می تواند درسی مهم برای مسلمانان امروز باشد، این بود که هیچگاه ایشان خود را نسبت به دیگران برتر نمی دانست و همین روش متواضعانه بود که طرف را برای پذیرفتن حق مجبور می ساخت و فرصت طفره رفتن از حقایق را از آنان سلب می کرد و از طرفی هم امام می خواست با برخورد نرم و ملایم بزرگترین عالم یک مذهب را هدایت کند تا در آینده او سبب هدایت دیگران گردد.
آقای موسوی بیان داشت: یکی دیگر از درس های مهمی که می توان از مناظرات علمی امام(ع) آموخت این بود که بحث را از مسائل مورد توافق دوطرف آغاز می کرد و این شیوه ای است که انسان را در مباحثه و مناظره موفق می کند و می تواند با زمینه سازی از این طریق حقایق را یکی پس از دیگری بیان کند.
علاوه بر آن، حضرت در مواجهه با اهل کتاب سعی می کرد که از منابع خود شان استدلال کرده و حقایق را برملا کند و در نتیجه طرف را قناعت بدهد.
به عقیده این عالم دینی، خصوصیت دیگر در مناظرات علمی امام رضا(ع) دنبال کردن هدف عالی و همان بیان حقایق و هدایتگری بود و ایشان هرگز به این توجه نداشت که مامون یا کسان دیگر می خواهند از این جلسات سوء استفاده کنند.
موسوی تصریح کرد که امام رضا(ع) با منطق و استدلال قوی تمام علمای اهل کتاب حتی ملحدین و زنادقه را که به هیچ چیزی باور نداشتند مجاب می کرد و به همین دلیل هر روز باعث حیرت بیشتر دستگاه حکومت بنی عباس و مردم می شد.
برتری علمی و ابعاد گسترده شخصیتی امام رضا(ع) پایه حکومت مامون را می لرزاند و با وجود مبارک ایشان هر روز شخصیت مامون در میان مردم کمرنگ می شد، لذا علیه حضرت تصمیم سوء گرفته و او را در دیارغربت به شهادت رساند.
avapress.net/vdcds50fxyt0956.2a2y.html
تگ ها
پربازدیدترین
