۲۰ روز اعترض مردم در بیش از ۱۱ ولایت کشور برای رهایی نظام الدین قیصاری و بازگشت جنرال دوستم به کشور امروز نتیجه می‌دهد و آقای دوستم یکشنبه ساعت 4 بعد از ظهر وارد کابل می‌شود.
مولوی عبدالله قرلق؛ معاون حزب جنبش ملی اسلامی و سناتور قندوز در مجلس سنا، در گفتگو با خبرنگار آوا گفت: جنرال دوستم یکشنبه ساعت چهار بعد از ظهر به کابل می آید و از آنجا با پذیرایی خاص هوادارنش به دفتر معاونت اول ریاست جمهوری می رود.
او افزود: صلاحیت های معاون اول ریاست جمهوری نیز برایش دوباره سپرده شده است و مثل گذشته به وظیفه خود ادامه می دهد.
این عضو ارشد حزب جنبش ملی اسلامی گفت: برای ما مهم ترین چیز خواست معترضین ماست که یکی از خواسته های آنان فردا تحقق می یابد و بحث رهایی نظام الدین قیصاری نیز پس از آمدن جنرال دوستم حل خواهد شد.
دوستم به دنبال بیش از یکسال تبعید به ترکیه به کشور بازمی گردد؛ بازگشتی که به باور کارشناسان، هرگز مطلوب ارگ و حلقات خارجی حامی رییس جمهور اشرف غنی و مخالف حضور چهره هایی مانند جنرال دوستم نبود و نیست.
هرگز فراموش نمی کنیم که پیش از این، دست کم یکبار تقلای جنرال دوستم برای بازگشت به کشور، از سوی دولت و قدرت های خارجی حامی آن، ناکام گذاشته شد و هواپیمای حامل معاون اول ریاست جمهوری، مجبور شد به ترکیه بازگردد.
این بار اما دوستم با قدرت مردم اش وارد عرصه سیاست و قدرت می شود. ۲۰ روز تظاهرات گسترده در بیش از ۱۱ ولایت کشور، نیمی از افغانستان را فلج کرده بود. بستن گذرگاه های تجاری راهبردی مانند آقینه در مرز با ترکمنستان، حیرتان در مرز با ازبکستان و شیرخان بندر در مرز با تاجیکستان، میلیون ها دالر به تاجران و دولت ضرر رساند.
بر بنیاد ارزیابی ها تنها هزینه بستن مرز حیرتان برای تاجران روزی یک میلیون دالر بوده است.
معترضان همچنین نبض اداره دولت های محلی در ولایت های عرصه اعتراض را به دست گرفتند و بازوهای محلی دولت را فلج کردند. آنها ساختمان ولایت فاریاب را آتش زدند، دفاتر کمیسیون انتخابات در چندین ولایت را بستند، در سمنگان و تخار حتی دفتر والی ها را مسدود کردند، شاهراه های کلیدی شمال به کابل را بند آوردند، در بلخ عکس اشرف غنی را از دروازه ورودی شهر به زیر کشیدند و آتش زدند. آنها با زبانی صریح اعلام کردند که «حکومت مستقل» اعلام می کنند.
یعنی کشور تا مرز تجزیه و فروپاشی پیش رفته بود. اینهمه اما یک راه حل داشت: مذاکره با جنرال دوستم و تدبیر بازگشت او.
سرور دانش؛ نماد دیپلماسی سازش حکومت وحدت ملی به بهانه شرکت در آیین سوگند رجب طیب اردوغان، راهی ترکیه شد و چندین دور با همتای ازبک خود، دیدار کرد.
نتیجه این دیدارها امروز ثمر می دهد. جنرال دوستم با قدرت وارد کابل می شود. پیشاپیش ورود او کاروانی عظیم از نظامیان و محافظانش از دروازه های امنیتی پایتخت گذشتند تا کابل را آماده سلام نظامی به جنرال دوستم کنند.
ارگ در واکنشی دیرهنگام و محتاطانه گفته است که «دوره درمان» آقای دوستم در ترکیه تکمیل شده و او به سمت اش به عنوان معاون اول ریاست جمهوری بازخواهد گشت؛ اما همه می دانند که درمان درد دوستم در ترکیه نبود، در افغانستان بود. او همانگونه که با آرای میلیونی ازبک ها زمینه ساز پیروزی اشرف غنی در انتخابات ریاست جمهوری گذشته شده بود، این بار با حمایت همان میلیون ها نفر، خودش وارد دستگاه قدرت می شود و این خواسته ای بود که معترضان بر ارگ تحمیل کردند و آن را مجبور نمودند که بر اساس قواعد آنها بازی کند.
در این میان اما ابهام هایی نیز وجود دارد. کارشناسان می گویند که صرف بازگشت دوستم به قدرت و صلاحیت قبلی اش و یا حتی آزادی نظام الدین قیصاری مشکلی را حل نمی کند. پرسش مهم این است که آیا او می تواند جلو پروژه امنیتی شمال را بگیرد یا نه؟ پروژه ای که بر اساس آن، رهبران و فرماندهان ضد طالبان، یکی پس از دیگری حذف می شوند تا زمینه برای جولان تروریست ها در منطقه ای فراهم شود که پیش از این، امن و با ثبات محسوب می شد.
جنرال دوستم در دوره ای که هنوز از قدرت خلع و تبعید نشده بود، بیشتر روزهایش را در روستاهای فاریاب و جوزجان و سر پل، صرف فرماندهی و رهبری نبرد با طالبان می کرد؛ حرکتی که هرگز مطلوب حلقاتی در درون حکومت نبود و همین، مقدمات حذف او را فراهم کرد.
آیا این بار نیز او می تواند به سنگر نبرد با تروریزم در شمال بازگردد یا خیر؟
مولوی عبدالله قرلق؛ معاون حزب جنبش ملی اسلامی و سناتور قندوز در مجلس سنا، در گفتگو با خبرنگار آوا گفت: جنرال دوستم یکشنبه ساعت چهار بعد از ظهر به کابل می آید و از آنجا با پذیرایی خاص هوادارنش به دفتر معاونت اول ریاست جمهوری می رود.
او افزود: صلاحیت های معاون اول ریاست جمهوری نیز برایش دوباره سپرده شده است و مثل گذشته به وظیفه خود ادامه می دهد.
این عضو ارشد حزب جنبش ملی اسلامی گفت: برای ما مهم ترین چیز خواست معترضین ماست که یکی از خواسته های آنان فردا تحقق می یابد و بحث رهایی نظام الدین قیصاری نیز پس از آمدن جنرال دوستم حل خواهد شد.
دوستم به دنبال بیش از یکسال تبعید به ترکیه به کشور بازمی گردد؛ بازگشتی که به باور کارشناسان، هرگز مطلوب ارگ و حلقات خارجی حامی رییس جمهور اشرف غنی و مخالف حضور چهره هایی مانند جنرال دوستم نبود و نیست.
هرگز فراموش نمی کنیم که پیش از این، دست کم یکبار تقلای جنرال دوستم برای بازگشت به کشور، از سوی دولت و قدرت های خارجی حامی آن، ناکام گذاشته شد و هواپیمای حامل معاون اول ریاست جمهوری، مجبور شد به ترکیه بازگردد.
این بار اما دوستم با قدرت مردم اش وارد عرصه سیاست و قدرت می شود. ۲۰ روز تظاهرات گسترده در بیش از ۱۱ ولایت کشور، نیمی از افغانستان را فلج کرده بود. بستن گذرگاه های تجاری راهبردی مانند آقینه در مرز با ترکمنستان، حیرتان در مرز با ازبکستان و شیرخان بندر در مرز با تاجیکستان، میلیون ها دالر به تاجران و دولت ضرر رساند.
بر بنیاد ارزیابی ها تنها هزینه بستن مرز حیرتان برای تاجران روزی یک میلیون دالر بوده است.
معترضان همچنین نبض اداره دولت های محلی در ولایت های عرصه اعتراض را به دست گرفتند و بازوهای محلی دولت را فلج کردند. آنها ساختمان ولایت فاریاب را آتش زدند، دفاتر کمیسیون انتخابات در چندین ولایت را بستند، در سمنگان و تخار حتی دفتر والی ها را مسدود کردند، شاهراه های کلیدی شمال به کابل را بند آوردند، در بلخ عکس اشرف غنی را از دروازه ورودی شهر به زیر کشیدند و آتش زدند. آنها با زبانی صریح اعلام کردند که «حکومت مستقل» اعلام می کنند.
یعنی کشور تا مرز تجزیه و فروپاشی پیش رفته بود. اینهمه اما یک راه حل داشت: مذاکره با جنرال دوستم و تدبیر بازگشت او.
سرور دانش؛ نماد دیپلماسی سازش حکومت وحدت ملی به بهانه شرکت در آیین سوگند رجب طیب اردوغان، راهی ترکیه شد و چندین دور با همتای ازبک خود، دیدار کرد.
نتیجه این دیدارها امروز ثمر می دهد. جنرال دوستم با قدرت وارد کابل می شود. پیشاپیش ورود او کاروانی عظیم از نظامیان و محافظانش از دروازه های امنیتی پایتخت گذشتند تا کابل را آماده سلام نظامی به جنرال دوستم کنند.
ارگ در واکنشی دیرهنگام و محتاطانه گفته است که «دوره درمان» آقای دوستم در ترکیه تکمیل شده و او به سمت اش به عنوان معاون اول ریاست جمهوری بازخواهد گشت؛ اما همه می دانند که درمان درد دوستم در ترکیه نبود، در افغانستان بود. او همانگونه که با آرای میلیونی ازبک ها زمینه ساز پیروزی اشرف غنی در انتخابات ریاست جمهوری گذشته شده بود، این بار با حمایت همان میلیون ها نفر، خودش وارد دستگاه قدرت می شود و این خواسته ای بود که معترضان بر ارگ تحمیل کردند و آن را مجبور نمودند که بر اساس قواعد آنها بازی کند.
در این میان اما ابهام هایی نیز وجود دارد. کارشناسان می گویند که صرف بازگشت دوستم به قدرت و صلاحیت قبلی اش و یا حتی آزادی نظام الدین قیصاری مشکلی را حل نمی کند. پرسش مهم این است که آیا او می تواند جلو پروژه امنیتی شمال را بگیرد یا نه؟ پروژه ای که بر اساس آن، رهبران و فرماندهان ضد طالبان، یکی پس از دیگری حذف می شوند تا زمینه برای جولان تروریست ها در منطقه ای فراهم شود که پیش از این، امن و با ثبات محسوب می شد.
جنرال دوستم در دوره ای که هنوز از قدرت خلع و تبعید نشده بود، بیشتر روزهایش را در روستاهای فاریاب و جوزجان و سر پل، صرف فرماندهی و رهبری نبرد با طالبان می کرد؛ حرکتی که هرگز مطلوب حلقاتی در درون حکومت نبود و همین، مقدمات حذف او را فراهم کرد.
آیا این بار نیز او می تواند به سنگر نبرد با تروریزم در شمال بازگردد یا خیر؟
