به گزارش آوا، کشاورزان فراه، دولت را در عرصه بازاریابی برای محصولات زراعتی شان ناکام خوانده و با ابراز نگرانی میگویند که قیمت محصولات زراعتی در این ولایت به گونه چشمگیری کاهش یافته است.
هرچند دهقانان فراه به گونه جدی با کمبود آب زراعتی روبرو هستند؛ اما همزمان با افزایش محصولات زراعتی، از نبود بازار فروش نیز شکایت دارند.
آنان میگویند که قیمت یک کیلو پیاز در فراه به یک افغانی، یک کیلو بادنجان رومی به 5 افغانی و یک کیلو بامیه به 3 افغانی رسیده است.
دهقانان میگویند که به دلیل وجود سیستم بازار آزاد و واردات اجناس مشابه، مجبور به فروش جنس خود به قیمت پایین هستند.
در همین حال، بزرگان قومی نبود سردخانه برای نگهداری محصولات زراعتی دهقانان یک نگرانی عمده می دانند و دولت را در این مورد به سهلانگاری متهم میکنند.
آنان میگویند که یک کیلو پیاز به یک افغانی به فروش میرسد؛ در حالی که چهار ماه قبل قیمت پیاز صادراتی پاکستان به ایران 40 افغانی بوده است.
عبدالصمد صالحی؛ عضو شورای ولایتی فراه میگوید که در این ولایت برای نگهداری محصولات زراعتی هیچ سردخانهای وجود ندارد و به همین دلیل محصولات زیادی از بین میرود.
در همین حال، مسؤولان زراعت فراه کاهش قیمت پیاز هر کیلو به یک افغانی را میپذیرند.
عبدالمنان متین؛ رئیس زراعت و مالداری فراه در گفتگویی با خبرنگار آوا از افزایش حاصلات پیاز در این ولایت خبر داد.
او گفت که در سال جاری حدود 91 هزار تن پیاز کشت شده و بیش از 80 درصد آن به ولایتهای همجوار صادر میشود.
به گفته وی، تنها دلیلی که تاکنون در فراه سردخانهای برای نگهداری محصولات زراعتی ایجاد نشده، نبود برق تولیدی و یا وارداتی است که سردخانهها را فعال نگهدارد.
به گفته مسؤولان محلی فراه، با پایین رفتن آب زیرزمینی در سال جاری، بیشتر باغ ها در ولایت فراه در حال خشک شدن است و این ولایت را با تهدید بزرگی روبرو ساخته است.
این در حالی است که ولایت فراه یکی از ولایات کشاورزی افغانستان است و همه ساله، محصولات گسترده کشاورزی در این ولایت تولید می شود؛ اما به دلیل نبود کارخانه های صنعتی و سردخانه، قسمت زیادی از این محصولات فاسد می شود.
مقامهای محلی این ولایت میگویند که نبود برق در فراه باعث غیر فعال شدن شرکتها و کارخانههای صنعتی در این ولایت شده و این امر باعث گرفتن زمینه اشتغالزایی از مردم و ساخت سردخانه در این ولایت گردیده است.
از سوی دیگر، پیازی که در فراه کِشت میشود بنا بر نبود سردخانه به پاکستان صادر میشود و پاکستان این پیازها را در سردخانههای خود نگهداری کرده و بعد از سپری شدن چند ماه دوباره با قیمت بالا به تجار افغانی بهفروش میرساند.