هرات بیش از ۳۸ نوع انگور را در خود پرورش می‌دهد که هر کدام از کیفیت خاصی برخوردار است اما تا هنوز زمینه صادرات خارجی این محصول به خارج از کشور مهیا نشده است.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا) ، "بشیراحمد رسولی" آمر زراعت اداره زراعت و مالداری هرات به خبرنگار آوا گفت: زراعت هرات در حال گسترش است و سال به سال پیشرفت کرده و به سمت صنعتی شدن می‌رود.
وی افزود که تولیدات باغ‌داری بخصوص در بخش انگور نسبت به سال گذشته حدود ۲۰ درصد افزایش یافته است به طوری که تولیدات انگور در سال جاری ۱۱۰ تا ۱۱۵ هزار تن پیش‌بینی شده است.
رسولی بیان داشت که در سال گذشته ۸۰۰۰ هکتار زمین زیر کشت انگور بود اما در حال حاضر ۸۹۵۰ هکتار زمین زراعتی تحت کشت این محصول در ولسوالی‌های مختلف هرات قرار دارد.
گفته می‌شود که هرات با داشتن آب و هوای مناسب برای کشت ، زراعت و باغ‌داری مناسب بوده و زراعت این ولایت رو به صنعتی شدن است. انگور از جمله محصولاتی است که دارای اهمیت اقتصادی بوده و بیشتر در ولسوالی‌های اوبه، چشت شریف، غوریان، گذره، انجیل و دیگر ولسوالی‌ها نیز کشت می‌شود.
آقای رسولی خاطرنشان ساخت که تولیدات انگور هرات به تمامی ولایات افغانستان صادرات دارد اما انگور تازه صادرات خارجی ندارد.
از آنجایی که انگور وقت کم دارد و توان نگهداری آن در طویل مدت امکان پذیر نیست از صادرات خارجی محروم مانده است.
با آن که هرات نظر به داشتن انواع انگور که هر یک آن دارای طعم و مزه خاصی بوده ، شهرت جهانی دارد اما با آن هم نتوانسته است که انگور خویش را به بیرون از کشور صادر کند.
او افزود که در هرات ۳۸ نوع انگور درحال کشت است که در سطح افغانستان جایگاه خوبی را پیدا کرده است. انگور فخری، لعل، کشمشی، عسکری، پوشنگی، حسینی، روچه، لوغی، صاحبی، آبی، مسکه و شنگول‌خانی از جمله انواع مشهور آن محسوب می‌شود.
وی یادآور شد که نبود مارکت فروش و پایین بودن قیمت محصولات زراعتی یکی از مشکلات عمده فرا روی باغ‌داران هراتی بوده که از آن رنج می‌برند. اگر محصولات زراعتی به موقع به فروش نرسد در وقت کمی از بین خواهند رفت.
او تاکید کرد که دهاقین مجبور هستند تا حاصلات خود را با قیمت پایین به فروش برسانند تا حاصلات شان حیف و میل نشود اما این کار یک ضربه اقتصادی را به دهاقین و باغ‌داران وارد می‌کند.
موصوف تصریح کرد: کمبود آب زراعتی در بعضی ولسوالی‌های هرات از جمله چشت شریف، اوبه، پشتون‌زرغون مشکل ایجاد کرده و به همین علت حاصلات زراعتی آن نسبت به دیگر ولسوالی‌ها کمتر است.
به گفته‌ی او، دهاقین از اداره زراعت توقع بالایی دارند اما رسیدگی به تمامی خواسته‌های آنان در توان این اداره نیست. عدم امکانات کافی باعث شده که به تمام تقاضای دهاقین خدمات رسانی صورت نگیرد اما این دلیل بر بی‌توجهی این اداره محسوب نمی‌شود.
آقای رسولی در این زمینه افزود که با گذشت زمان و حوصله‌مندی دهاقین و مردم به تمامی خواسته‌ها و نیازمندی‌های آنان اقدام خواهیم کرد.
