روزه ماه رمضان اگر به درستی سپری شود انسان را از زندان درون آزاد می کند و انسان عاقل وقتی که از یک زندان آزاد شد دوباره خود را گرفتار نمی کند.
به گزارش خبر گزاری آوا، حجت الاسلام و المسلمین محمد امین زاهدی؛ مسوول فرهنگی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان در چهارمین دور گفتمان تحلیلی پژوهشی پیرامون موضوع ماه مبارک رمضان با بیان روایتی از حضرت امام علی(ع) گفت: آنحضرت می فرمایند: "روزه دار کسی است که بعد از رمضان از تمام بندها و اسارت هایی که خودش ساخته است آزاد شود."
به گفته او، امروز مشکلات مسلمانان این است که روزه داران و کسانیکه که دم از بندگی خدا می زنند از بند هایی که خودشان برای خود ساخته اند، هرگز رهایی پیدا نمی کنند و حالت قبل و بعد از رمضان شان هیج فرق نمی کند.
به باور این عالم دینی، وقتی انسان از اسارت نفس آزاد نشود پیامدهای آن فقر و تنگ دستی و صد ها بد بختی دیگر مانند ناامنی، قتل و کشتار و ... است.
به گفته آقای زاهدی اگر واقعاَ انسان در ماه مبارک رمضان ساخته شود، دست به جنایت و قتل و کشتار نمی زند و هم نوعان خود را دوست دارد.
وی افزود: اگر مسلمانان بنا به دستور قرآن و پیامبر عظیم الشان اسلام(ص) به خدای واحد رو بیاورند و از پرستش ارباب باطل و طاغوت دست بردارند بدون شک نتیجه اش اصلاح دین و دنیا خواهد بود.
حجت الاسلام و المسلمین یار محمد رحمتی، مشاور ارشد مرکز فرهنگی اجتماعی تبیان نیز در گفتمان امروز گفت: انسان زمانی می تواند به دیگران یاری رساند که در قدم اول خود را اصلاح کرده باشد.
او، با اشاره به آیه اطعام گفت: قرآن از طریق ائمه معصومین(ع) به ما پیامی می دهد مبنی بر اینکه حضرات معصومین(ع) به مرحله ای رسیده بودند که درحال نیازمندی و نداری به دیگران کمک می کردند و فقیر و یتیم و مسکین را برخود مقدم داشته و غذای خود را درحال روزه داری به آنان می بخشیدند.
او تاکید کرد: روزه داری یک نوع حالت نظارتی از خود انسان بر خود او را بوجود می آورد که اگر واقعاَ چنین چیزی اتفاق افتاد و انسان برهمه رفتار و گفتار و کردار و حتی اندیشه و تفکر خود نظارت کرد یک انسان صالح خواهد بود.
رحمتی در رابطه با کلمه اصلاح که موضوع گفتمان امروز بود، گفت: حضرت رسول گرامی اسلام(ص) گفته است کسی که امر دین خود را اصلاح کند خداوند دین و دنیای او را اصلاح می سازد.
درهمین حال سید مدثر یک تن از دانشجویان دانشگاه کابل، گفت: انسان در چهار زندان قرار دارد، طبیعت، تاریخ، جامعه و خود.
به گفته او، رهایی از زندان طبیعت، تاریخ، و جامعه کار دشواری نیست اما رهایی از زندان خود بس مشکل و دشوار است.
به گفته وی، تاریخ کسانی را نشان می دهد که خود را آزاد فکر می کردند اما در زندان هوای نفس همواره زندانی بوده و هیچگاه نتوانستند خود را رها کنند.
به عقیده مدثر تنها چیزی که می تواند انسان را از بند هوای نفس آزاد کند پایبندی به امورات دین و ارزشهای اسلامی است.
به گفته او، یکی از مواردی که دین برای ما جهت آزادی از زندان خود پیشنهاد می کند روزه ماه رمضان است که اگر به درستی سپری شود انسان را از زندان درون آزاد می کند.
او در پایان تاکید کرد: انسان عاقل وقتی که از یک زندان آزاد شد دوباره خود را گرفتار نمی کند.
