اگر مردم، علما و نخبگان امروز هم همین جهاد فرهنگی را احیا کنند قطعا آرمان های مقدس جهاد احیا میشود

کار برای نسل آینده باید آغاز شود، برای احیا و نهادینه کردن دست آورهای جهاد و پیروزی آن درهشت ثور برای نسل بعد، باید از همین حالا کار شود، در ایران، کاروان راهیان نور برای از یاد نرفتن نام و خاطره شهدای جنگ تحمیلی و ترویج فرهنگ شهادت راه اندازی شده است، و مخاطب آن نیز دانش آموزان و دانشجویان ایران هستند، و هزینه های زیادی صورت می گیرد،و حالا پس از سالها اثر خود را بر روی نسل جدید گذاشته است و این نسل با یاد و فرهنگ شهدا رشد کردند،آیا ما چنین کاری در کشور خودمان افغانستان انجام داده ایم،! نه، تمام کار ما به منبر و جلساتی ختم می شود که برای نسل گذشته مناسب بوده است.

 

در آستانه ی هشتم ثور سالروز پیروزی جهاد مردم افغانستان علیه کمونیست ها، در نشست هفتگی بخش علمای مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان در مشهد مقدس تحت عنوان(8ثور و پیامدها؛ نگاه دشمن و تحلیل دوست ها)، هفتم و هشتم ثور از زوایای مختلف به بررسی و واکاوی گرفته شد.

به گزارش خبرگزاری آوا، در ابتدای این نشست حجت الاسلام و المسلمین سید کبیر حسینی قبل از پرداختن به موضوع اصلی، حدیثی از امام علی (ع) بیان کرد و گفت: کسی که از خودش حساب کشی بکند به محاسبه ی نفسش بپردازد بر عیوب خود آگاه میشود و برای اصلاح آنها تلاش می کند.

وی با اشاره به اهمیت و جایگاه اعتدال و میانه روی در دین اسلام. به بیان آیه ای از قرآن کریم پرداخت و گفت: شما یک امت وسط هستید امتی هستید که دچار افراط و تفریط نمیشوید، امتی هستید که دچار زیاده روی ها و کم روی ها نمیشوید، در قسمت اعتقادی، در بعد اخلاقی،اجتماعی،علمی در تمام ابعاد

شما امت میانه هستید .

این عالم دینی گفت: درون مایه ی این آیه قرآن و آن نکته اساسی که ما  از آن استفاده میکنیم، این است که ما نباید دچار افراط و تفریط شویم . در محاسبه نفس نباید دچار افراط و تفریط شویم ، نباید فقط ضعف ها را بازگو نماییم و قوت ها را نادیده بگیریم بلکه باید هردوتا را ببینیم،و برای رفع نواقص و کاستی ها تلاش نماییم.

آقای سید کبیر حسینی با انتقاد از کسانی که هفتم و هشتم ثور را مایه فلاکت و بدبختی مردم افغانستان می دانند گفت: این حرف ممکن است در نگاه اول درست به نظر بیاید بهرحال بعد از پیروزی ۸ ثور هم مشکلاتی برای مردم خلق شد ولی حقیقت این است که این دو تفاوتهایی با هم دارند.

وی در تشریح مطلب فوق تصریح کرد: کودتای کمونیست ها در ۷ ثور  با انگیزه و درون مایه های الحادی رخ داد ولی ۸ ثور با درون مایه ی اسلامی،  دینی و مذهبی بوجود آمد و در نهایت باعث سرافرازی و نیک نامی برای مردم می باشد.

آقای حسینی پیروزی هشت ثور را نمود همگرایی و وحدت اقوام مختلف افغانستان بر شمرد و گفت: جهاد مردم افغانستان به فروپاشی ابرقدرت شرق انجامید و عزت و شجاعت و شهامت مردم افغانستان را به نمایش گذاشت.

وی با بیان اینکه هرچند پس از پیروزی جهاد، از دستاوردهای بزرگ آن درست مدیریت نشد و مورد سوء استفاده برخی افراد و رهبران غرض ورز و آلوده قرار گرفت و از مسیر اصلیش منحرف شد و دست مایه ی کسانی گردید که به دنبال دامن زدن به مسائل قومی و نژادی بودند.

سید کبیر حسینی دلیل انحراف جهاد مردم افغانستان را دوری از تعالیم الهی و قرآنی عنوان کرد و دخالت برخی از کشورهای خارجی در انحراف این جریان را بی تاثیر ندانست .

 

وی متذکر شد درون مایه جهاد مردم افغانستان الهی بود و ما می توانیم با واکاوی نقاط قوت و برشمردن

معایب آن به نسل آینده بفهمانیم که جهاد علیه کمونیست ها یک امر مقدس و نشان دهنده عمق اعتقادات ما بود و کاستی های این جهاد به دلیل خود خواهی ها و قوم گرایی برخی از سران جهاد بود و هیچ ارتباطی به دین و مذهب نداشتند.

 آقای حسینی در باره چرایی عدم استفاده ی درست و شایسته از دستاوردهای جهاد مردم و نحوه ی احیای مجدد ارزش های جهاد خاطر نشان کرد: پس از پیروزی جهاد،  علما و روحانیون ما باید برای برپایی یک حکومت اسلامی، یک طرح و برنامه جامع حکومتی با سهمگیری همه اقشار و اقوام ارائه می کردند.

وی افزود: تا قبل از فتح کابل، برنامه رهبران و مجاهدین اخراج کمونیست ها و شوروی سابق بود اما بعد از تحقق این اهداف، دیگر برنامه مدونی وجود نداشت و همه یک طوری بلاتکلیف و بی برنامه بودند. باید رهبران پیش بینی میکردند که بعد از این جریان چه باید کرد؟ این برایشان مبهم  و تعریف نشده بود. 
سیدکبیرحسینی محصل در مقطع دکترا در رابطه با نقش علما جهت اصلاح روند پس از پیروزی گفت:  در اوایل انگیزه مردم و رزمنده ها بسیار بالا و خوب بود و صفوف پرقدرت نظامی تشکیل شد و در نهایت باعث شکست ابرقدرت شرق و غرب گردید اما رهبران معایبی داشتند مانند خودخواهی، تکبر، قوم گرایی و... که باعث شد جهاد به جایگاه اصلی خود نرسد.

وی در مورد وظیفه علما متذکر شد؛ با بیان خوبی ها و نقاط قوت جهاد و اهداف آن باید به تبیین جایگاه جهاد و مقاومت مبادرت نماییم .

حجت الاسلام و المسلمین سید محمد علی حسینی زهرایی محصل در مقطع دکترا، در ادامه در خصوص جهاد مردم افغانستان پرداخت و گفت: در هر حرکتی اول باید جهاد فرهنگی راه اندازی شود تا اذهان مردم مهیا گردد و این عمل همزمان با آغاز  جهاد از سوی علما با تهییج و تشجیع صورت گرفت که حضور پررنگ مجاهدین در جبهات پیامد آن بود اما پیش از  آغاز جهاد بستر فراهم نشده بود،در انقلاب اسلامی ایران می بینیم که امام خمینی(ره) اول جهاد فرهنگی را آغاز کردند و پس از رشد و بالندگی فرهنگ مردم با برنامه به مبارزات خود ادامه دادند، اما علمای ما مردم را وارد صحنه کردند ولی برای بعدش دیگر برنامه نداشتند. بنابراین حلقه مفقوده جهاد ما، بحث فرهنگی است. اگر مردم، علما و نخبگان امروز هم همین جهاد فرهنگی را احیا کنند قطعا آرمان های مقدس جهاد احیا میشود.

حجت الاسلام والمسلمین حسین رحیمی از دیگر علمای مرکز تبیان در مشهد مقدس، نیز در ادامه نشست در مقام سوال کننده بر آمد و پرسید: در افغانستان چطور میتوان دو تفکر دینی-مذهبی و جریان غربگرا را بهم نزدیک کرد تا یک تفکر واحد برای رهبری جامعه ایجاد شود که

آقای سید کبیر حسینی اظهار داشت:  امروز بدعت های فراوانی هر روز در دین و مذهب ایجاد میشود که اعتقادات مردم را زیر سوال میبرند  و کسانی باید به این شبهات پاسخ بگویند که مراکز، نهاد ها و به خصوص بیوت مراجع نقش محوری در این زمینه دارند .

حجت الاسلام  والمسلمین ضیایی قبل از طرح سوال طی مقدمه ای کوتاه گفت: بعضی از افراد دین گریز هستند و برخی دیگر دین ستیز، باید بین دین گریز و دین ستیز تفاوت قایل بشویم. فرد دین گریز در مقابل دین قرار ندارد بلکه از روی بیحالی و بی اطلاعی هست ولی دین ستیز تعمد دارد. در مقابل دین ستیز باید علمای ما مجهز باشند و علمی پاسخ بدهند اما دین گریزان را باید افکارشان را هدایت بکنیم حال چه کسی میتواند خودخواهی و قوم گرایی رهبران جهادی را مهار کند؟ 

حجت الاسلام سید کبیر حسینی در پاسخ به آقای ضیایی ابزار داشت: ماهرچه بیشتر بیاییم و عقلانی تبلیغ کنیم، خودخواهی و نژاد گرایی را تبیین و تبعات آن را در دنیا و  آخرت بازگو نماییم مردم آگاه میشوند. بهرحال هیچ مساله دینی ما خارج از چارچوب عقل نیست.

در ادامه نشست سید وحیدالله حبیبی؛ مسوول دفتر تبیان در مشهد مقدس نیز گفت: برخی رویداد های هفت و هشت ثور را دو روی یک سکه توصیف می کنند و بر این باورند که این دو اتفاق دقیقا شبیه هم دیگه می باشند.

وی در تشریح مطلب فوق گفت: ۷ ثور آغاز یک حرکت شوم می باشد که ریشه تمام بدبختی ها و آلام مردم افغانستان از آن نشات می گیرد به طوری که از سال ۵۷ تا به امروز هر تحرکی ، هر بدبختی که بوجود آمده جرقه اش در همان ۷ ثور خورده است.

حبیبی با بیان اینکه در نقطه مقابل هفت ثور، ۸ ثور در اصل طغیان یک حرکت عقیدتی و یک حرکت ارزشی است و به ثمر رسیدن جهاد مردم افغانستان می باشد، گفت: درست است که باید عملکرد مجاهدین مورد بررسی  قرار گیرد اما نباید ما پشت یک عامل بگردیم بلکه باید دلیل و فقدان چیزی که باعث انحراف شده را بیابیم.

حبیبی گفت: ما بعضی وقت ها برخی علوم را تخصصی فرا میگیرم، مثلا، من یک عالم دینی هستم و در علوم دینی متخصص هستم ،یعنی تمام احکام را می فهمم، تمام زیر و بم آن را می دانیم اما اعتقادی به اجرایش نداریم، شکایت

داریم که فلان ارگان و نهاد رشوت می گیرد این در حالی است که این مسوولین که از آسمان نیامده اند بلکه محصول جامعه ی ما هستند، پس نباید انگشت اتهام را به سوی دیگران بگیریم.

وی گفت اگر ما به عنوان بخشی از جامعه به اصول و آموزه های دینی معتقد باشیم مشکلات برطرف می شوند یا به حداقل می رسند، مردم نباید مسوولیت خود را فراموش کنند و در قبال خطای یک بزرگ و رهبر خود سکوت کنند.

 

سید کبیر حسینی ضمن تایید صحبت های آقای حبیبی گفت: شما می گویید نباید کسی را متهم کنیم حرف خوبی است اما اگر خانواده ها بخواهند دینی بشوند، اگر بخواهیم تعالیم و آموزه های دینی در خانواده ها جاری و ساری شوند، کلید آن علما هستند که آقای حبیبی در پاسخ به این گفته ی سید کبیر متذکر شد ، چه عالمی و با چه مشخصاتی! عالمی است که تخصص دارد اما به تخصص خود در رشته ی دینی اعتقاد ندارد ،برای جریان سازی در جامعه و هدایت آن، نیازمند علمای عامل هستیم.

وی به تکمیل صحبت های خود گفت: در جامعه مهاجرین علمای شاخص و بارزی هستند که زندگی آنها برای شخص من قابل قبول نیست، کسانی که لباس روحانیت را به تن می کنند، باید خطوطی را در زندگی خود به عنوان سرباز اسلام تعیین کنند و خود را از همه جهات برای خدمت به اسلام آماده کرده باشند، اما متاسفانه وقتی زندگی های شخصی این افراد را مورد ارزیابی قرار می دهیم تعلقات دنیایی در آن به وفور یافت می شود که این امر مانع الگو  و پیشرو شدن آنها در جامعه می گردد.

حبیبی شاه کلید حل مشکلات جامعه را خودسازی عنوان کرد و افزود: اگر نگاه ما به مناصب و چوکی  رضای خداوند و خدمت به خلق باشد، هنگام از دست دادن موقعیت موجود هیچ گونه نگرانی نباید داشته باشیم و باید به منابعی که در اختیارمان قرار می گیرد به عنوان بیت المال بنگریم و خود را عاملی برای صیانت از آن قلمداد نماییم.

سید کبیر حسینی گفت: برای پیشرفت و ترقی جامعه باید یک عالم در راس همه ی امور قرار گیرد.

حجت الاسلام والمسلمین سید مهدی علوی نیز از صحبت های مطرح شده به عنوان دردهای جامعه یاد کرد و گفت: حل مشکلات نیازمند شاه کلید است اما چه کسی باید آن را بسازد؟ گفته شد که کسانی لباس روحانیت را به تن می کند سرباز است، سرباز نیاز به آموزش دارد، چه کسی این سربازان را آموزش دهد، می گوییم که تربیت و اصلاح و راهبری جامعه باید به دست یک عالم دینی باشد، کدام عالم دینی، باید یک نفر برای راهبری جامعه معرفی گردد، ضمن شناخت دردها حرف های قشنگ زیاد می زنیم، اما برای درمان دردها هیچ کسی سخن پیشنهاد و راه حلی نمی گوید.

وی با اشاره به انقلاب

اسلامی ایران، گفت باید در گام نخست  شخصیت سازی شود و زمینه و بستر مطرح شدن شخصیت ها فراهم گردد. برای تمام عرصه های زندگی از تربیت فرزند گرفته تا لایه های بالای سیاسی و حکومتی نیاز به الگو و الگو سازی داریم.

سید مهدی علوی گفت: تلاش برای تغییر افرادی که شخصیت آنها شکل گرفته فایده ای ندارد و کسانی هم که امروز در جامعه تاثیر گذار هستند نیز شخصیت فکری و اعتقادی آنها شکل گرفته است و قابل تغییر نیست اما نوجوانان و جوانان جامعه افغانستان پناسیل الگو پذیری را دارند اما متاسفانه تربیت این نیروها در حال حاضر متولی ندارد.

وی بر سرمایه گذاری بلند مدت بر روی نوجوانان جامعه برای نیل به اهداف والا تاکید کرد و گفت: کار برای نسل آینده باید آغاز شود، برای احیا و نهادینه کردن دست آورهای جهاد و پیروزی آن درهشت ثور برای نسل بعد، باید از همین حالا کار  شود، در ایران، کاروان راهیان نور برای از یاد نرفتن نام و خاطره شهدای جنگ تحمیلی و ترویج فرهنگ شهادت راه اندازی شده است، و مخاطب آن نیز دانش آموزان و دانشجویان ایران هستند، و هزینه های زیادی صورت می گیرد،و حالا پس از سالها اثر خود را بر روی نسل جدید گذاشته است و این نسل با یاد و فرهنگ شهدا رشد کردند،آیا ما چنین کاری در کشور خودمان افغانستان انجام داده ایم،! نه، تمام کار ما به منبر و جلساتی ختم می شود که برای نسل گذشته مناسب بوده است.

این عالم دینی با بیان اینکه این لباس را به تن کرده است اما هیچ گونه آموزشی در زمینه خودسازی ندیده است خاطر نشان کرد: برنامه علمای ما در مساجد ارتباط برقرار کردن با قشر نوجوان جامعه باشد و عمده فعالیت خود را برای تربیت نسل آینده و تغییر آنها متمرکز نماییم.

در پایان نشست امروز، حسینی مزاری بر پرباری هرچه بیشتر نشست هفته وار علما تاکید کرد و گفت: جلسات هفتگی علما باید کارشناسی شده و علمی برگزار گردد تا بتوان از محتوا و مفاد آن برای هدایت و راهبری جامعه  حل معضلات آن به عنوان یک منبع معتبر استفاده کرد.