قیام سوم حوت، مردمی، برجسته و دارای ماهیت دینی و اسلامی بود که توانست کمر استبداد حکومت چپی ها را بشکند و ارزشها را دوباره زنده کند.
به گزارش خبرگزاری آوا ، سید عبد الوهاب رحمانی؛ استاد دانشگاه در مصاحبه با آوا، گفت: قیام سرتاسری سوم حوت مردم شریف کابل، نشان دهنده اراده عمومی آنان در زمانی بود که سلطه اختناق آمیز از نوع چپی در کشور حاکم بود و زمینه تنفس و فضای باز برای اراده عمومی وجود نداشت.
او علاوه کرد: قیام سوم حوت تنها راهپیمایی و جنگ گرم فیزیکی نبود بلکه این خیزش ، طلسم تک روانه، مستبدانه و متمایل به شوروی را شکست و نظام کمونیستی مبتنی بر مادیات را در سراشیبی عمیق قرار داد.
رحمانی، قیام سوم حوت مردم کابل را نقطه عطف در تاریخ معاصر افغانستان خواند و گفت: این حرکت با عظمت و برخاسته از دین و ایمان آن هم در پایتخت و فضای رعب و خفقان که نفسها در قفس سینه ها از ترس زندانی شده بود، از ارزش و عظمت خاصی برخوردار است.
به گفته او، یکی از پیامهای مهم و همیشه زنده قیام سوم حوت، برای نسلهای فعلی و آینده این است که اراده عمومی در هر زمان و مکان کارساز است و می تواند در دل تاریکی موثر باشد و وضعیت را تغییر دهد.
وی یکی از دلائل کمرنگ شدن تجلیل و گرامیداشت از این روز را گذر زمان خواند و گفت: گذشت زمان نسل دوم و سوم را از حادثه دور کرده و کسی هم نیست که ارزشهای ناشی از این انقلاب را به آنان انتقال دهد.
از سویی هم به گفته رحمانی، حاکمیت ارزش گرا وجود ندارد تا برای بازنگری نقطه های روشن تاریخی کشور به خصوص قیام سوم حوت برنامه داشته باشد و عبرت ها و درسهای این تاریخ پر افتخار را به نسل جدید انتقال بدهند.
وی تاکید کرد: دولت افغانستان، علما و نخبگان کشور و همچنین رسانه ها وظیفه دارند که به پاس خون شهدا، زوایای قیام سوم حوت ۱۳۵۸ را مورد تحقیق و بررسی قرار داده و نسل آینده را در روشنایی کامل ابعاد گسترده آن قرار دهند.
درهمین حال سید ناصر موسوی، فعال مدنی و اجتماعی نیز گفت: پیش از آنکه انقلاب آغاز شود، بخشهای مختلف افغانستان توسط روحانیون و علما رهبری می شد تا اینکه بالاخره زمینه یک خیزش عمومی فراهم شد.
به عقیده او، قیام سوم حوت که با محوریت قرآن و دین آغاز شد، رفتار، پندار و گفتار یک ملت را در برابر ظلم و استبداد به خوبی به نمایش گذاشت، لذا به هیچ عنوان نمی توان این حرکت تاریخی را نادیده گرفت و به فراموشی سپرد.
به گفته این فعال مدنی و اجتماعی ، توهین به ارزشها و نادیده گرفتن اعتقادات و باورها و همچنین فرهنگ مردم افغانستان در هیچ شرایطی به نفع هیچ حاکمیتی نیست.
به گفته او، حکومت کمونیستی عملاً بر باورهای مردم می تاخت و ارزشها را مورد بی احترامی قرار می دادند ، لذا پس از قیام های خونین در ولایات مختلف جرقه انقلاب از چندوول شروع شد و بعد از آن مردم تمام نواحی یک دست و یکپارچه بر ضد نظام وقت شوریدند و تا پای جان پیش رفتند.
موسوی با ابراز اینکه حکومت فعلی خیلی علاقه ندارد که ارزشهای جهاد برجسته باشد، افزود: در ساختار نظام فعلی افراد و اشخاصی وجود دارد که می خواهد محورهای مهم ملی و تاریخی به خصوص قیام سوم حوت کمرنگ باشد و تلاش دارند که در افکار عمومی از افغانستان یک چهره متفاوت ارائه شود.
