ستیز یا صلح با خویشتن و جهان؛ ترامپ چه خواهد کرد؟!

پرسش بالا را بسیاری از رسانه ها و آگاهان مطرح کرده و هر یک نیز چیزی در پاسخ آن نگاشته اند. از آنجا که ایالات متحده امریکا کشوری است قوی و قدرتمند و از سویی نیز روحیه توسعه طلبی و در نتیجه دخالت گری در دولتمردان آن به شدت نیرومند و غیر قابل مهار می نماید، لذا تغییر دولت و حکومت در این کشور بزرگ از هر جهت، به نوعی در همه ی جهان تاثیر می گذارد.
بر رغم آنکه ایالات متحده امریکا؛ یعنی دولت آن در سطح جهان، مخالف بسیار دارد؛ اما از آنجا که یک کشور ثروتمند و قوی می باشد و حتی همین مخالفان سیاست های خارجی این کشور، نمی توانند تحولات امریکا را نادیده بگیرند؛ چرا که به نوعی این تحولات، دولتها و کشورهای آنها را نیز متاثر می سازد؛ لذا و با این رویکرد می شود گفت که همه ی جهان منتظر وقایع بعدی در دوره زمامداری رئیس جمهور جدید امریکا؛ آقای دونالد ترامپ هستند.
افراد از زاویه دیدهای متفاوتی به ترامپ آینده و امریکای دوره او نگاه کرده و پیش بینی های خویش را ارائه داده اند.
پاپ فرانسیس رهبر کاتولیکهای جهان، اولین کسی است که همزمان با قسم خوردن ترامپ یا اندکی پس از آن در باره او اظهار نظر می کند. پاپ در سخنانش اگر چه از رئیس جمهور جدید امریکا نامی نمی برد؛ اما تلویحاً ترامپ را یک پوپولیست می خواند که همچون هیتلر ممکن است با اندیشه ها و عملکردهایش جهان را به سمت بحران بکشاند.
"به نقل از العالم، پاپ فرانسیس در گفت وگو با روزنامه "ال پاییس" اسپانیا درخصوص ظهور جنبش های "پوپولیستی" که باعث ایجاد بحران می شود و دیگران را به سمت انتخاب "منجیان" سوق می دهد، هشدار داد.
به طور قطع، بحران ها نگران کننده است. از نظر من، اگر خواسته باشم مثالی درباره رویکرد پوپولیستی به معنای اروپایی آن بیاورم، باید سال ۱۹۹۳ میلادی در جرمنی را مثال بزنم. بعد از بحران، جرمنی در جستجوی رهبری و کسی بود که هویتش را باز گرداند. این مرد نامش آدلف هیتلر بود که گفت "من می توانم، من می توانم".
هیتلر قدرت را سرقت نکرد، بلکه ملتش او را انتخاب کرد و سپس او ملتش را ویران کرد. وی به قدرت رسیدن فردی دیگر در دنیا مانند هیتلر را بسیار خطرناک توصیف کرد و افزود: هیتلر به جرمنی هویتی تحریف شده داد و دیدیم که چه اتفاقی افتاد.
پاپ درعین حال خواستار عدم پیش داوری زودهنگام درباره رئیس جمهور جدید امریکا شد و گفت: خواهیم دید که چه کار خواهد کرد؛ و براساس آن، ارزیابی خواهیم کرد."
ترامپ از دید برخی دیگر اما ناسیونالیستی است تمام عیار که دغدغه بازگرداندن هویت اصلی امریکایی ها را به آنان دارد.
"ترامپ نیز قدرتِ خود را از اندیشه‌های افراط‌گرایانۀ ناسیونالیستی می‌گیرد که می‌خواهد در برابر جهانی شدن ایستاد‌گی کند. ترامپ در جریان مبارزات انتخاباتی خود، حرف‌های ضدونقیضِ فروانی تحویل داد که نمی‌شود در مورد هیچ کدام از آن‌ها حالا پس از پیروزیِ او حکمِ قطعی صادر کرد که چه‌قدر به آن وفادار خواهد ماند؛ اما یک نکتۀ اساسی را نباید فراموش کرد که شاکلۀ دیدگاه‌های او یک چیز بود، احیای هویت امریکایی به عنوان ملتی قدرتمند، متمول و شکست‌ناپذیر.
ترامپ در شعارهای انتخاباتی‌اش به‌کرات به این موارد اشاره کرد و وعدۀ احیای ارزش‌هایی را داد که به گفتۀ او از سوی زمام‌دارانِ فعلی به فراموشی سپرده شده اند. آیا این به معنای آن نیست که جهان هنوز مستعد برگشت به گذشته است، همان هشداری را که یک سده پیش کارل پوپر به آن اشاره کرده بود. پوپر همواره وقتی به دشمنان دموکراسی می‌پرداخت، به حامیانِ آن هشدار می‌داد که دغدغۀ برگشت به گذشته همواره وجود دارد و نباید آن را دست‌کم گرفت.
البته این به معنای آن نیست که ترامپ امریکا را به گذشتۀ استبدادی خواهد برد، ولی تأیید این نکته هست که همواره در جامعه حسرتی پنهان نسبت به گذشته می‌تواند وجود داشته باشد. نوستالژی گذشته همیشه با انسان‌ها وجود دارد و بدون آن‌که دلایل منطقی بتوان برای آن ارایه کرد، انسان‌ها فکر می‌کنند که گذشته بهتر از امروز بوده است، حتا اگر چنین نبوده باشد.
ترامپ پیش از آن‌که به آینده تعلق داشته باشد، به گذشته تعلق دارد و شاید یکی از دلایل اصلیِ پیروزی او در انتخابات نیز همین بوده باشد. وقتی کارگران می‌آیند و به نماد سرمایه‌داری رای می‌دهند، آیا به معنای آشفته کردنِ خواب‌های مارکس در قرن بیست‌ویک نمی‌تواند باشد که برخی اندیشه‌ورزان از بیدار شدنِ دوبارۀ او به وجد آمده اند؟"
تعداد دیگر از آگاهان رویکرد اقتصادی دوره ترامپ را مطرح می کنند و اینکه قرار است این رئیس جمهور پیر و با آن اندیشه های غریب، چه برخوردی را در حوزه اقتصاد با ملت امریکا و سایر ملل دنیا پیش خواهد گرفت؟!
"طیف گسترده‌ای از دیدگاه‌های ارایه شده از سوی ترامپ می‌تواند بر اقتصاد و امنیت اقتصادی ایران تاثیر داشته باشد؛ این طیف از تهدیدات، کنار گذاشتن برجام تا کاهش هزینه‌های نظامی آمریکا در خاورمیانه را شامل می‌شود. گذشته از چنین مواردی که ماهیتی اقتصادی ندارند، برنامه ترامپ مشتمل بر سیاست‌های اقتصادی است که پیش‌بینی‌ها از اقتصاد این کشور را تحت تاثیر قرار داده و به طور غیرمستتقیم می‌تواند سایر اقتصادهای جهان، از جمله اقتصاد ایران را نیز با شرایط جدیدی مواجه کند.
با توجه به نطق‌های انتخاباتی ترامپ اقتصاد جهان منتظر سیاست‌های متفاوتی از جنس سخت، خشک و آمریکایی‌تر است. شعارهایی از قبیل افزایش صد درصدی هزینه‌ها و بودجه دفاعی و نظامی آمریکا پیامدهای معنی‌داری را به دنبال دارد و بررسی آثار اقتصادی سیاست‌های ترامپ بر اقتصاد جهانی و ایران در شرایط کنونی از اهمیت بالایی برخوردار است."
در هر حال، با همه ی دیدگاهها و پیش بینی هایی که با توجه به شعارهای انتخاباتی ترامپ و مناظرات وی در حین رقابت انتخاباتی، گفته شده است؛ اما واقعیت این است که هنوز به گونه واضح مشخص نیست که ترامپ در همه ی حوزه ها چه خواهد کرد و با ملت امریکا و دولت های دنیا چگونه تعامل خواهد داشت و از همه مهمتر آنکه لابی های موجود در کاخ سفید چه مقدار آزادی عمل به رئیس جمهور جدید آن کشور خواهند داد.