باز هم حمله انتحاری دیگر و این بار در یکی از مساجد مربوط به شیعیان واقع در ناحیه ششم کابل؛ مسجد باقرالعلوم واقع در چهار قلعه چهاردهی روز دوشنبه مورد حمله یک فرد انتحاری قرار گرفت.
طبق گزارشها در مسجد مذکور جمعیتی بسیاری از اهل تشیع گردهم آمده بودند تا از مراسم اربعین امام حسین(ع) و یاران باوفایش تجلیل کنند که در حین انجام این مراسم فردی انتحاری خود و مواد منفجره همراهش را در میان انبوه عزاداران منفجر می کند و بر اساس تازه ترین خبرها از محل وقوع حادثه، بیش از پنجاه تن از هموطنان بی گناه ما شهید و دهها فرد دیگر نیز زخمی و مجروح می شوند.
انجام و وقوع حملات انتحاری در مساجد، خیلی وقت است که جزو شگرد و ترفند حامیان تروریستهای نادان و منحط قرار گرفته است و هدف از این گونه شگردهای سخیف و اهریمنی نیز کاملاً روشن و هویدا است و آن اختلاف افکنی میان پیروان مذاهب مختلف اسلامی به خصوص میان شیعیان و برادران اهل سنت و جماعت است.
این شگرد منحط و ضد انسانی سالهاست که در عراق و سوریه و یمن و لیبیا، تجربه شده و مورد استفاده مزدوران و جیره خواران استعمار منطقه ای و خارجی قرار گرفته و با تاسف تا حدود زیادی هم موفق و کامیاب بوده و طراحان تفرقه و نفاق میان امت اسلامی توانسته اند از این رهگذر به اهداف و نیات ظالمانه و استعماری خویش دست پیدا کنند.
واضح است که انجام حملات و عملیات های از این دست که با هدف تفرقه افکنی و شعله ور کردن جنگهای مذهبی میان شیعه و سنی در افغانستان بوقوع می پیوندد، به هیچ عنوان نمی تواند کار طالبان افغان باشد؛ چرا که طالبان افغان امتحان خود را برای مردم افغانستان پس داده اند و با آنکه برای یک دوره ۶ ساله در افغانستان حاکم شدند، اما هیچگاه به دنبال شعله ور کردن جنگهای مذهبی تلاش و فعالیت نکردند.
اگر چه مردم افغانستان چندان دل خوشی از طالبان و دوره حاکمیت آنان ندارند؛ اما انصاف هم نمی دانند که طالبان را به جرم و گناهی متهم کنند که می دانند کار آنان نیست و آنها سودی از این جهت نمی برند.
پس تنها یک گزینه می ماند تا مردم افغانستان انگشت انتقاد و سرزنش را به آن سمت و سوی نشانه بگیرند و آن پروسه و برنامه شوم و ویرانگری است که در هماهنگی و تبانی میان حامیان منطقه ای و غربی این پروسه غیر انسانی، انعقاد نطفه کرده است و آن نیست جز برنامه داعش سازی در سراسر کشورهای اسلامی.
از نظر بسیاری از آگاهان و به اعتراف برخی از مقامات برجسته قدرتهای غربی، داعش پروسه ای است صد در صد غیر دینی و ضد اسلامی که با هدف پارچه پارچه کردن ملل مسلمان و سرزمین های آنان، با کمک های مادی و معنوی چند قدرت مشخص؛ دولتهایی چون عربستان، قطر، ترکیه، امارات متحده عربی و دول استعماری غربی به خصوص ایالات متحده امریکا، شکل گرفته است.
هدف از تشکیل گروه تروریستی داعش به گونه مشخص استفاده ابزاری از این گروه است در جهت تامین اهداف استعماری دولتهای منطقه ای مذکور و متحدان غربی آنان در سطح دولتهای غربی؛ چون امریکا، بریتانیا، فرانسه و ...!
حالا این ابزار کارآمد؛ یعنی داعش برای خدمت به استعمار عربی و غربی باید دست بکار شود و به عنوان اولین گام، بذر تفرقه و نفاق را میان پیروان مذاهب مختلف اسلامی به خصوص میان شیعیان و اهل سنت و جماعت بیفشاند و برای این کار چه بهتر که از مساجد و تکایا و زیارتگاه ها شروع کند؛ کاری که در دو سال گذشته در ماه محرم، در زیارت حضرت ابالفضل انجام داد و با انفجار در صف عزاداران امام حسین(ع)، صدها شیعه و نیز سنی را شهید و زخمی ساخت و امسال نیز همان کار غیر انسانی و نامشروع را با عزاداران در زیارتگاه سخی شاه مردان انجام داد و اخیراً نیز مسجدی در چهار قلعه چهار دهی را مورد حمله ناجوانمردانه انتحاری قرار داد و عامل کشته و زخمی شدن دهها تن از عزادارن اباعبدالله الحسین در مراسم تجلیل از اربعین شد.
هر کسی هر چیزی بگوید و تجزیه و تحیل کند؛ اما یک واقعیت محرز و مسلم است و آن اینکه در پشت پرده حملات شبیه حمله به مسجد باقرالعلوم دست اهریمنی و نه چندان پنهانی حامیان داعش قرار دارد و هدف آنان نیز اختلاف افکنی میان شیعه و سنی در افغانستان و شعله ور کردن جنگهای مذهبی در افغانستان است؛ یعنی در کشوری که قرنهای متمادی است که شیعه و سنی برادروار در کنار یکدیگر زندگی معقول و مسالمت آمیزی داشته اند و دشمن همین اتحاد و برادری را نمی پذیرد؛ چرا که این وحدت و اخوت خداپسندانه و معقول را مانع بزرگی در برابر اهداف استعماری اش در افغانستان می داند و به هر شکل ممکن با آن مبارزه خواهد کرد؛ تا بلکه بتواند دژ استوار و محکم اخوت و برادری در میان شیعه و سنی افغانستان را منهدم کرده، از هم بپاشد.
اما زهی خیال باطل که این حامیان منطقه ای و خارجی داعش در مخیله علیل و بیمار ذهن و فکر شان خطور می دهند؛ چرا که مردم افغانستان اعم از شیعه و سنی، دشمنان دین و اخوت و برادری و نیز دشمن رفاه و آرامش خود و کشور خود را خوب شناخته اند و اگر از شیعه و سنی افغانستان این توقع را دارند که مساجد و تکایا و زیارتگاه های یکدیگر را مورد حملات وحشیانه و غیر انسانی قرار دهند و هموطنان خویش را که عمری در کنار همدیگر برادروار زندگی کرده اند، بخاک و خون بکشند، باید گفت که این یک آروزی محال است و خیال است و جنون و مردم فهیم و متدین افغانستان ابداً مقهور و مسحور خواسته های اهریمنی آنان قرار نخواهند گرفت و هرگز راضی نمی شوند تا افغانستان را به عراق و سوریه دیگری تبدیل کنند.