وخامت اوضاع در حلب و فرافکنی امریکا و متحدان آن!

اوضاع در شهر حلب سوریه به شدت وخیم گزارش می شود. آتش بس نقض شده و هر کدام از امریکا و روسیه یکدیگر و طرفداران یکدیگر را مقصر شکستن آتش بس می دانند و برخی از متحدان امریکا علاوه بر روسیه، ایران را نیز در وخیم تر شدن اوضاع سوریه به خصوص شهر حلب مسئول می دانند.
"ژان مارک ارو، وزیر امور خارجه فرانسه در جریان نشست شورای امنیت سازمان ملل گفت که اگر ایران و روسیه به طولانی شدن جنگ در سوریه ادامه دهند، در وقوع جنایات جنگی همدست سوریه خواهند بود.
ایران و روسیه از حامیان بشار اسد، رئیس جمهور سوریه هستند و لازم است آنها به استراتژی مرگبار خود پایان دهند. که اگر مقامات ایران و روسیه چنین نکنند، "در ارتکاب جرائم جنگی در حلب همدست سوریه خواهند بود."
سامانتا پاور، نماینده امریکا در سازمان ملل هم در سخنانی در شورای امنیت سازمان ملل عملیات روسیه در سوریه را "وحشیانه" خواند، نه عملیاتی برای مقابله با تروریسم.
خانم پاور گفت که تاریخ نسبت به کسانی که از سیاست روسیه در سوریه حمایت می کنند، مهربان نخواهد بود."
جالب است که سخنان مقامات غربی در این برهه از تاریخ و نسبت به جنگ سوریه، چقدر شباهت دارد به اظهارات مقامهای غربی در ۲۷ سال پیش و در اواخر جنگ ایران و عراق در سال ۱۳۶۷ که رژیم بعثی عراق در تنگای خطرناکی قرار گرفته بود و هر آن احتمال سقوط آن بدست نیروهای ایرانی می رفت که جهان غرب به سرکردگی امریکا با تصویب قطع نامه ۵۹۸ شورای امنیت سازمان ملل، به داد دولت شکست خورده ی صدام حسین رسید و طبق معمول و با ترفندی رژیم بعثی را از مهلکه نجات داد.
حافظه تاریخ به روشنی بیاد دارد که در همان زمان نیز غرب و همدستان عرب و منطقه ای آن، بجای ملامت کردن دولت عراق که غیرمسولانه به ایران هجوم آورد و باعث آن همه کشتار و خرابی در دو کشور ایران و عراق شد، تیغ تیز سرزنش و ملامتی را به سمت دولتمردان جمهوری اسلامی ایران نشانه گرفته بودند و رسانه های غربی و عربی در تبیلغات شبانه روزی و گسترده شان، دولت ایران را جنگ طلب و مخالف برقراری صلح معرفی می کردند.
و حال نیز یک بار دیگر تاریخ تکرار می شود و مقامات امریکایی و شرکای اروپایی و عرب آنها در سوریه، روسیه و سوریه و دولت ایران را مسبب وخامت هر چه بیشتر شهر حلب معرفی می کنند و با وقاحت و بی شرمی مثال زدنی که ویژه مقامات غربی می باشد، ایران و روسیه را مسبب جنایات و ویرانگری هایی وانمود می کنند که همه ی آنها بدست عمال تروریست و افراطی خود شان در سوریه و عراق و لیبیا و یمن و کشورهای دیگر، شکل گرفته یا در حال شکل گرفتن است.
از نظر بسیاری از آگاهان در شرائط کنونی سوریه به خصوص شهر حلب، امریکا و متحدان آن همان کاری را می کنند که در ۲۷ سال پیش در جنگ ایران و عراق کردند و آن نجات دادن عوامل خویش از مهلکه سقوط و اضمحلال بود و در حال حاضر نیز وظیفه دارند تا تروریست های داعش و النصره و امثال آنها را ورطه سقوط و نابودی نجات دهند؛ و گر نه چیزی بنام برقراری صلح و ثبات نیست که توجه مقامات امریکایی و شرکای آنها را به خود جلب کرده باشد؛ چرا که بحران منطقه ای و ادامه آن تامین کننده منافع استعماری آنان است و نه قطع بحران و برقراری ثبات در منطقه!.
امروزه هر چه در سوریه بگذرد، یک چیز مسلم است و تقریباً همه جهانیان به خوبی می دانند که امریکا و متحدان آن خواهان برقراری صلح در سوریه نیستند و از وجود تروریستان در آن کشور استفاده ابزاری می کنند؛ سیاستِ غیر انسانی ای که حتی در داخل گنگره امریکا مخالفان خویش را دارد؛ اما دولت امریکا به صرف مخالفتهای موجود در بدنه خویش، حاضر نیست تا دست از ابزاری بردارد که جهل و افراط تعدادی از مسلمانها و نیز استفاده جویی های عامدانه دولتهای آنها، به راحتی و آسانی در اختیار آن قرار داده است.
به نظر می رسد قدرتهای غربی به خصوص دولت امریکا، علاوه بر آنکه خود شان طرفدار برقراری بثات در سوریه نیستند، با سر دادن شعار صلح طلبی به دو منظور نظر راه بردی و معین دارند؛ یکی آنکه در آستانه انتخابات ریاست جمهوری امریکا، از مقامات این کشور چهره صلح طلب به دنیا ارائه می دهند و از سویی نیز با فرافکنی های مزورانه، دولتهای ایران و روسیه و سوریه را جنگ طلب و ضد صلح و آشتی معرفی می کنند.