حاکمان بحرین، مستبدانی که هر روز میخ دیگری بر تابوت خود می کوبند

رئیس کل مرکزفعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان، به دنبال سلب تابعیت آیت الله شیخ عیسی قاسم از سوی رژیم دژخیم بحرین، بیانیه ای صادر کرد. حجت الاسلام والمسلمین سیدعیسی حسینی مزاری در این بیانیه آورده است: به سردمداران بحرین پیشنهاد می گردد به جای زور گفتن و اجرای فشار علیه ملت خود، فضا را باز کنند و حقوق حقه مردم مسلمان این سرزمین کوچک را به رسمیت بشناسند و زمینه انتخابات آزاد و شفاف را آماده کنند، تا حاکمیتی بر اساس خواست اکثریت شکل بگیرد، در غیر آن، طبیعی به نظر می رسد تا مردم مسلمان بحرین به شیوه های متفاوت مبارزه رو آورده که اگرچه در این صورت، قربانیان بیشتری پرداخت خواهند کرد، اما مطمئنا قربانی اصلی این ماجراجویی، حاکمان بی عقل و منطق بحرین خواهد بود. متن بیانیه به شرح زیر است: ................... حاکمان بحرین، مستبدانی که هر روز میخ دیگری بر تابوت خود می کوبند "پیرامون سلب تابعیت آیت الله شیخ عیسی قاسم" ................................ سلب تابعیت روحانی برجسته و بزرگ بحرینی، حضرت آیت الله شیخ عیسی قاسم، شخصیتی که 45 سال پیش در سال 1971 عضو شورای مؤسسان قانون اساسی و از تدوین کنندگان قوانین تابعیت در بحرین بود، میخ دیگری برتابوت رژیم خودکامه بحرین است. حاکمان این جزیره کوچک گمان می کنند که با زور سرنیزه و فشارهای سیاسی و اجتماعی و ایجاد فضای خفقان و استبداد می توانند زمینه های کسب اقتدار بیشتر و ادامه عمر نکبت بارشان را فراهم کنند، اما غافل از اینکه حاکمیت های به مراتب قدرتمند تر از این رژیم نیز نتوانسته اند با در پیش گرفتن زور و استبداد به نتیجه مطلوب و دلخواه شان نایل آیند، چه رسد به رژیمی که حاکم سرزمین کوچک اما با توان و امکانات به مراتب کمتر از دیگران می باشد. آیا زمامداران مستبد بحرین، اطلاعات اندکی از حاکمان خلق و پرچم افغانستان ندارند که کشتار ده ها هزار و بلکه صدها هزارنفر و هزاران جنایت دیگر در حق مردم افغانستان و حمایت بزرگترین قدرت بین المللی آن روز از آنها یعنی شوروی آن زمان، نه تنها نتوانستند عمر حاکمیت خود را طولانی کنند بلکه علاوه بر انهدام و نابودی خودشان و مسؤلیت فراگیر در پیشگاه خدا، تنفر تاریخی نیز از خود به جا گذاشتند؟!!! آیا از سرنوشت محمد رضا پهلوی و اطرافیانش که بزرگترین ژاندارم منطقه بود و آمریکا نیز حامی مطلق و پر و پاقرص آن، چیزی نمی دانند که نه قدرت دژخیم خودش و نه حمایت آمریکا نه تنها زمینه های تداوم حیات آن را فراهم نتوانست بکند که با دستان توانمند رهبری چون امام خمینی(ره) و مردمی چون ایران نه تنها به زباله دان تاریخ فرستاده شد که سوژه ی درس های تاریخی برای مردم امروزی در هرنقطه ای از دنیا شده است؟!! آیا از وضعیت صدام حسین و دم و دستگاه جبار آن و هزاران جنایت این شخص و سایر دست اندرکاران حکومتش علیه مردم عراق و ملت ایران آگاهی ندارند؟!!! شخصی که نه فقط به قدرت خود بلکه به حمایت بیش از نصفی از دنیا تکیه داشت و با اعتماد کامل به پیش می تاخت ولی در نهایت حلقه دار به دست همان مردمی به گردن صدام آویخته شد که روزگاری از نظر این آدم سفاک، مهدورالدم به نظر می رسیدند؟!!! سرنوشت حسنی مبارک، ده ها و صدها حاکم و زمامدار سفاک نزدیک و دور تاریخ، پند و اندرز مناسبی می تواند برای حاکمان بحرین مهیا کند تا بیش از این به روشهای ضد دینی و انسانی علیه مردم خودش نه تنها متوسل نگردند بلکه هرچه زود تر تن به آزادی بیان داده و حقوق مدنی و شهروندی شهروندان بحرینی را به رسمیت شناخته، اسباب زندگی راحت و بی درد سر اتباع بحرین را فراهم نموده، بگذارند تا بحرینی ها خود بخواهند و بر اساس آن نیز عمل نمایند. اینگونه خواهد بود که سردمداران بحرینی، مشروعیت مناسب پیدا کرده، با آبرو و اقتدار می توانند به مدیریت سرزمین و مردم بحرین بپردازند. بنابراین به سردمداران بحرین پیشنهاد می گردد به جای زور گفتن و اجرای فشار علیه ملت خود، فضا را باز کنند و حقوق حقه مردم مسلمان این سرزمین کوچک را به رسمیت بشناسند و زمینه انتخابات آزاد و شفاف را آماده کنند، تا حاکمیتی بر اساس خواست اکثریت شکل بگیرد، در غیر آن، طبیعی به نظر می رسد تا مردم مسلمان بحرین به شیوه های متفاوت مبارزه رو آورده که اگرچه در این صورت، قربانیان بیشتری پرداخت خواهند کرد، اما مطمئنا قربانی اصلی این ماجراجویی، حاکمان بی عقل و منطق بحرین خواهد بود. اینجانب، سلب تابعیت روحانی برجسته و مطرح بحرینی، آیت الله شیخ عیسی قاسم را به شدت محکوم کرده و آن را خلاف قوانین ملی و بین المللی می دانم. امیدوارم حاکمان بحرین متوجه اشتباه خود گردیده، هرچه زود تر دستور سلب تابعیت این روحانی مبارز را پس گرفته، بدینترتیب هم به خواستهای مردم کشور بحرین گردن بگذارند و هم به مطالبات جهانی در محکومیت سلب تابعیت شیخ عیسی قاسم و لغو این سلب، تن داده، حداقل زمینه های تداوم چند صباحی از عمر خود را هم که شده، فراهم کنند. سیدعیسی حسینی مزاری 1-4-95 کابل- افغانستان