روزه در ماه مبارک رمضان فواید زیاد دنیوی و اخروی را دارا میباشد، که ازجمله فواید دنیوی روزه، بهبود صحت جسمی و روانی انسان را شامل می شود، امروزه علم طب با گذشت زمان، کشفیات بیشتری درباره فواید روزه داشته است.
داکتر ابراهیم شریف، معاون شفاخانه پنجاه بستردشت برچی کابل در این مورد به آوا، گفت: روزه یعنی کم خوردن و کم آشامیدن در مدت معینی از سال و این بهترین راه معالجه و حفظ تندرستی است که طب قدیم و جدید را از این حیث، متوجه خود ساخته است، مخصوصا در معالجه امراضی که به آلات هاضمه به خصوص کلیه و کبد مربوط می شود.
وی افزود، بعضی امراض است که نمی توان توسط دارو آن راعلاج کرد. روزه به خوبی این امراض را معالجه می نماید، چنانچه بهترین داروها برای برطرف کردن سوء هاضمه، روزه گرفتن می باشد.
به گفته وی، سرطان از تماس زیاد میکروب های عفونی و سم های آنها با بدن پدید می آید، سرطان ابتدا کوچک است که در روده یا معده می روید، این بیماری را قبل از گسترش آن می توانیم به آسانی با یک یا دو هفته روزه گرفتن، معالجه کنیم.
وی علاوه کرد، فواید صحی بسیار مهم روزه که در سالهای اخیر کشف کردیده وقایه انسان از مرض قلبی است، محققین طب در ایالت یوتای امریکا به این کشف نایل آمدند و اکنون علمای طب مصروف آن هستند تا میکانیزم طبی آنرا واضح سازند.
به اساس گفته های وی، روزه باعث تخلیه بدن از مالیکول های مضر (Toxins) گردیده و التهاب عمومی بدن را کاهش می بخشد و این اثر روزه باعث جلوگیری از پیدایش تعداد زیادی از امراض میگردد.
به گفته وی، بدن انسان بعد از ۸ ساعت روزه، به مصرف کردن مواد گلوکز (قندی) خویش که در جگر ذخیره کرده آغاز می نماید.
وی تاکید کرد، معده در طول مدت یازده ماه مرتب پر از غذا بوده و در مدت یک ماه روزه داری، مواد غذایی خود را دفع می کند که این خود برای صحت بسیار مفید می باشد.
آقای شریف خاطرنشان کرد، اگر روزه بیش از یک ماه دوام کند، ممکن چربی بدن روزه دار تمام می شود، که این عمل برای صحت یک شخص مفید نمی باشد، به همین خاطراست که خداوند حکیم که خود آفریننده ای جسم و روح ما بوده، هم خود روزه را تجویز نموده و هم مدت روزه را یکماه تعیین فرموده است.
گفتنی است که لزوم روزه داری در تمام ادیان تاکید شده است، روزه در ابتدا با گرسنگی و گاهی نوعی تحریک عصبی و بعد ضعف در بدن احساس می شود، ولی در عین حال، فواید پنهانی دارد که اهمیت آن بیشتر است، زیرا تمام اعضای بدن مواد زاید خویش را برای نگهداری و تعادل محیط داخلی و قلب، دفع می کنند.
داکتر ابراهیم شریف، معاون شفاخانه پنجاه بستردشت برچی کابل در این مورد به آوا، گفت: روزه یعنی کم خوردن و کم آشامیدن در مدت معینی از سال و این بهترین راه معالجه و حفظ تندرستی است که طب قدیم و جدید را از این حیث، متوجه خود ساخته است، مخصوصا در معالجه امراضی که به آلات هاضمه به خصوص کلیه و کبد مربوط می شود.
وی افزود، بعضی امراض است که نمی توان توسط دارو آن راعلاج کرد. روزه به خوبی این امراض را معالجه می نماید، چنانچه بهترین داروها برای برطرف کردن سوء هاضمه، روزه گرفتن می باشد.
به گفته وی، سرطان از تماس زیاد میکروب های عفونی و سم های آنها با بدن پدید می آید، سرطان ابتدا کوچک است که در روده یا معده می روید، این بیماری را قبل از گسترش آن می توانیم به آسانی با یک یا دو هفته روزه گرفتن، معالجه کنیم.
وی علاوه کرد، فواید صحی بسیار مهم روزه که در سالهای اخیر کشف کردیده وقایه انسان از مرض قلبی است، محققین طب در ایالت یوتای امریکا به این کشف نایل آمدند و اکنون علمای طب مصروف آن هستند تا میکانیزم طبی آنرا واضح سازند.
به اساس گفته های وی، روزه باعث تخلیه بدن از مالیکول های مضر (Toxins) گردیده و التهاب عمومی بدن را کاهش می بخشد و این اثر روزه باعث جلوگیری از پیدایش تعداد زیادی از امراض میگردد.
به گفته وی، بدن انسان بعد از ۸ ساعت روزه، به مصرف کردن مواد گلوکز (قندی) خویش که در جگر ذخیره کرده آغاز می نماید.
وی تاکید کرد، معده در طول مدت یازده ماه مرتب پر از غذا بوده و در مدت یک ماه روزه داری، مواد غذایی خود را دفع می کند که این خود برای صحت بسیار مفید می باشد.
آقای شریف خاطرنشان کرد، اگر روزه بیش از یک ماه دوام کند، ممکن چربی بدن روزه دار تمام می شود، که این عمل برای صحت یک شخص مفید نمی باشد، به همین خاطراست که خداوند حکیم که خود آفریننده ای جسم و روح ما بوده، هم خود روزه را تجویز نموده و هم مدت روزه را یکماه تعیین فرموده است.
گفتنی است که لزوم روزه داری در تمام ادیان تاکید شده است، روزه در ابتدا با گرسنگی و گاهی نوعی تحریک عصبی و بعد ضعف در بدن احساس می شود، ولی در عین حال، فواید پنهانی دارد که اهمیت آن بیشتر است، زیرا تمام اعضای بدن مواد زاید خویش را برای نگهداری و تعادل محیط داخلی و قلب، دفع می کنند.
