شورای عالی صلح ولایت غزنی از ادامه ادم ربایی در مسیر شاهراه غزنی – قندهار خبر میدهند.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا) خلیل الله هوتک رئیس این شورا گفت عصر روز گذشته بار دیگر ۴ مسافر از مسیر شاهراه غزنی – قندهار ربوده شده است.
این در حالیست که یک شب قبل از این نیز ۸ مسافر از همین مسیر ربوده شده بودند.
رئیس شورای عالی صلح غزنی افزود تمامی افراد ربود شده در چند روز اخیر سربازان اردو و پولیس ملی هستند که در ولایت های جنوب کشور مشغول اجرای وظیفه بودند و میخواستند جهت رخصتی به خانه های شان بروند.
وی افزود از جمله ۱۲ نفر که طی دو روز اخیر ربوده شده است همه زنده هستند و این شورا در تلاش است که در هماهنگی با مردم محل این افراد آزاد شوند.
مقامات محلی قندوز نیز صبح چهارشنبه اعلام کردند که طالبان یک بس مسافربری را در نزدیکی شهر قندوز توقف داده و تعدادی از مسافران را با خود بردهاند.
محمود دانش؛ سخنگوی والی قندوز، شمار مسافران ربوده شده را ۱۷ نفر اعلام کرد و گفت در پی حمله نیروهای امنیتی به طالبان، ۷ نفر از مسافران فرار کردند و ۱۰ نفر هنوز نزد طالبان هستند.
اما امرالدین ولی؛ عضو شورای ولایتی قندوز گفته که طالبان ۴۰ تا ۵۰ سرنشین یک بس و یک موتر شخصی را در منطقه خان آباد پیاده کرده و با خود بردهاند.
ارگ ریاست جمهوری در واکنش به ربوده شدن دهها نفر در شاهراه قندوز - تخار میگوید که "آدمرباییهای طالبان در شاهراههای افغانستان انگیزه قومی دارد و به هدف دامن زدن به اختلافات قومی در این کشور انجام میشود."
هشت روز پیش هم طالبان در یک رویداد مشابه دهها مسافر را در همین مسیر با خود بردند و دست کم ۱۲ نفر آنها را کشتند.
کارشناسان مسایل افغانستان می گویند که تاکنون آدم ربایی و کشتارهای جمعی از سوی گروه طالبان، دست کم به لحاظ آمار و ارقام، با توجه به آنچه اکنون جریان دارد، سابقه نداشته است؛ اگرچه این لزوما به آن معنا نیست که طالبان در گذشته، اصولا اقدام به ربودن افراد از شاهراه های مهم کشور و کشتار مسافران ربوده شده، نمی کرده است.
این امر، همیشه به عنوان یکی از اهرم های مهم این گروه و هسته های اطلاعاتی و استخباراتی آنها به منظور دستگیری و کشتن مأموران امنیتی، کارمندان دولت و مؤسسات خارجی، ترجمان های نیروهای نظامی غربی و در مواردی معلمان، مهندسان و دانشجویان بوده است؛ اما آنچه طی نزدیک به دو هفته اخیر، از سوی گروه طالبان، در شاهراه های قندوز- تخار و برخی دیگر از مناطق ناامن کشور، مانند غزنی، صورت می گیرد، نشانگر توجه جدی این گروه به این اهرم است.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا) خلیل الله هوتک رئیس این شورا گفت عصر روز گذشته بار دیگر ۴ مسافر از مسیر شاهراه غزنی – قندهار ربوده شده است.
این در حالیست که یک شب قبل از این نیز ۸ مسافر از همین مسیر ربوده شده بودند.
رئیس شورای عالی صلح غزنی افزود تمامی افراد ربود شده در چند روز اخیر سربازان اردو و پولیس ملی هستند که در ولایت های جنوب کشور مشغول اجرای وظیفه بودند و میخواستند جهت رخصتی به خانه های شان بروند.
وی افزود از جمله ۱۲ نفر که طی دو روز اخیر ربوده شده است همه زنده هستند و این شورا در تلاش است که در هماهنگی با مردم محل این افراد آزاد شوند.
مقامات محلی قندوز نیز صبح چهارشنبه اعلام کردند که طالبان یک بس مسافربری را در نزدیکی شهر قندوز توقف داده و تعدادی از مسافران را با خود بردهاند.
محمود دانش؛ سخنگوی والی قندوز، شمار مسافران ربوده شده را ۱۷ نفر اعلام کرد و گفت در پی حمله نیروهای امنیتی به طالبان، ۷ نفر از مسافران فرار کردند و ۱۰ نفر هنوز نزد طالبان هستند.
اما امرالدین ولی؛ عضو شورای ولایتی قندوز گفته که طالبان ۴۰ تا ۵۰ سرنشین یک بس و یک موتر شخصی را در منطقه خان آباد پیاده کرده و با خود بردهاند.
ارگ ریاست جمهوری در واکنش به ربوده شدن دهها نفر در شاهراه قندوز - تخار میگوید که "آدمرباییهای طالبان در شاهراههای افغانستان انگیزه قومی دارد و به هدف دامن زدن به اختلافات قومی در این کشور انجام میشود."
هشت روز پیش هم طالبان در یک رویداد مشابه دهها مسافر را در همین مسیر با خود بردند و دست کم ۱۲ نفر آنها را کشتند.
کارشناسان مسایل افغانستان می گویند که تاکنون آدم ربایی و کشتارهای جمعی از سوی گروه طالبان، دست کم به لحاظ آمار و ارقام، با توجه به آنچه اکنون جریان دارد، سابقه نداشته است؛ اگرچه این لزوما به آن معنا نیست که طالبان در گذشته، اصولا اقدام به ربودن افراد از شاهراه های مهم کشور و کشتار مسافران ربوده شده، نمی کرده است.
این امر، همیشه به عنوان یکی از اهرم های مهم این گروه و هسته های اطلاعاتی و استخباراتی آنها به منظور دستگیری و کشتن مأموران امنیتی، کارمندان دولت و مؤسسات خارجی، ترجمان های نیروهای نظامی غربی و در مواردی معلمان، مهندسان و دانشجویان بوده است؛ اما آنچه طی نزدیک به دو هفته اخیر، از سوی گروه طالبان، در شاهراه های قندوز- تخار و برخی دیگر از مناطق ناامن کشور، مانند غزنی، صورت می گیرد، نشانگر توجه جدی این گروه به این اهرم است.