سازمان عفو بین الملل، گزارش تازه خود تحت عنوان "اولادهایم در این زمستان خواهند مرد" را به نشر رسانید، که نشان میدهد شمار بيجاشدگان داخلي افغانستان از اثر منازعه در سه سال اخیر با ۱.۲ ميليون تن، به دو برابر افزایش یافته است.
چامپا پاتل، مسوول آسیای جنوبی در سازمان عفو بین الملل، امروز (سه شنبه) هنگام نشر این گزارش گفت که آمار بیجا شدگان داخلی در افغانستان به ۱.۲ میلیون تن رسیده است، که افزایش چشم گیری را نسبت به سال ۲۰۱۳ (پنجصد هزار تن) نشان میدهد.
خانم پاتل افزود که سازمان عفو بین الملل سه سال قبل، آمار بیجا شدگان داخلی را در ولایات هرات، مزار شریف و کابل به ثبت رسانید و زمانیکه امسال از وضعیت بیجا شدگان در این سه ولایت بازدید کرده است، در کنار افزایش آمار بیجا شدگان وضعیت بیجا شدگان داخلی بخاطر کمک های اندک و عدم رسیدگی به نیازمندی های اساسی شان بطور چشمگیری خرابتر شده است.
مسوول آسیای جنوبی در سازمان عفو بین الملل، خاطر نشان کرد که کاهش توجه جهان نسبت به افغانستان باعث شده تا وضعیت رقت بار کسانی را که در اثر درگیریها بیجا شده اند، فراموش شوند.
براساس گفته های پاتل؛ با وجود اینکه دولت افغانستان برای بیجا شدگان داخلی وعده های داده است، اما بیجا شدگان داخلی هنوز هم دسترسی به مسکن، غذا، آب نوشیدنی صحی، خدمات صحی، فرصت های شغلی و تعلیمی ندارند.
در همین حال، اولف بلومویست، پژوهشگر سازمان عفو بین الملل نیز در این نشست گفت: با وجود اینکه در سال ۲۰۱۴ پالیسی ملی بیجا شدگان داخلی، که یک سند ساختاری و مهم بود، طرح شد؛ اما این پالیسی تا کنون تطبیق و عملی نشده است.
آقای بلومویست افزود که امکانات برای تطبیق و عملی سازی این پالیسی، برای وزارت مهاجرین و عودت کنندگان که مسوولیت هماهنگی و تطبیق این پالیسی را دارد، در نظر گرفته نشده است و حتی بودجه برای عملی سازی این پالیسی تخصیص داده نشده است.
او از دولت و جامعه بین المللی خواست تا قبل از اینکه معضل بیجاشدگان داخلی به یک بحران تبدیل شود، باید به این معضل رسیدگی کند.
سازمان عفو بین الملل از حکومت افغانستان میخواهد، تا علاوه بر تطبیق پالیسی، بصورت عاجل نیازمندی های افراد بیجا شده را فراهم سازد.
چامپا پاتل، مسوول آسیای جنوبی در سازمان عفو بین الملل، امروز (سه شنبه) هنگام نشر این گزارش گفت که آمار بیجا شدگان داخلی در افغانستان به ۱.۲ میلیون تن رسیده است، که افزایش چشم گیری را نسبت به سال ۲۰۱۳ (پنجصد هزار تن) نشان میدهد.
خانم پاتل افزود که سازمان عفو بین الملل سه سال قبل، آمار بیجا شدگان داخلی را در ولایات هرات، مزار شریف و کابل به ثبت رسانید و زمانیکه امسال از وضعیت بیجا شدگان در این سه ولایت بازدید کرده است، در کنار افزایش آمار بیجا شدگان وضعیت بیجا شدگان داخلی بخاطر کمک های اندک و عدم رسیدگی به نیازمندی های اساسی شان بطور چشمگیری خرابتر شده است.
مسوول آسیای جنوبی در سازمان عفو بین الملل، خاطر نشان کرد که کاهش توجه جهان نسبت به افغانستان باعث شده تا وضعیت رقت بار کسانی را که در اثر درگیریها بیجا شده اند، فراموش شوند.
براساس گفته های پاتل؛ با وجود اینکه دولت افغانستان برای بیجا شدگان داخلی وعده های داده است، اما بیجا شدگان داخلی هنوز هم دسترسی به مسکن، غذا، آب نوشیدنی صحی، خدمات صحی، فرصت های شغلی و تعلیمی ندارند.
در همین حال، اولف بلومویست، پژوهشگر سازمان عفو بین الملل نیز در این نشست گفت: با وجود اینکه در سال ۲۰۱۴ پالیسی ملی بیجا شدگان داخلی، که یک سند ساختاری و مهم بود، طرح شد؛ اما این پالیسی تا کنون تطبیق و عملی نشده است.
آقای بلومویست افزود که امکانات برای تطبیق و عملی سازی این پالیسی، برای وزارت مهاجرین و عودت کنندگان که مسوولیت هماهنگی و تطبیق این پالیسی را دارد، در نظر گرفته نشده است و حتی بودجه برای عملی سازی این پالیسی تخصیص داده نشده است.
او از دولت و جامعه بین المللی خواست تا قبل از اینکه معضل بیجاشدگان داخلی به یک بحران تبدیل شود، باید به این معضل رسیدگی کند.
سازمان عفو بین الملل از حکومت افغانستان میخواهد، تا علاوه بر تطبیق پالیسی، بصورت عاجل نیازمندی های افراد بیجا شده را فراهم سازد.
