مالیات رسانه ها باید مطابق با عواید آنها باشد این درحالی است که رادیوهای محلی با عواید کم خود و تلویزیون های قدرتمند هم با عواید میلیونی، باید به یک میزان مالیات بپردازند و این یک رویه ظالمانه است.
به گزارش خبرگزاری آوا، میزگرد تخصصی با حضور چهره‌های فرهنگی و فعالین رسانه‌های افغانستان به ابتکار روزنامه عصرنو در مزارشریف برگزار شد.
در این میزگرد موضوعاتی همچون وضعیت کنونی رسانه‌ها، کارکرد رسانه‌ها در ۱۴ سال گذشته، نفوذ فرهنگ بیگانه به کشور، چالش‌های کار رسانه‌ای و عوامل آنها مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
بالابردن سطح فکر، معلومات جامعه و فرهنگسازی برای عموم از رسالت مهم رسانه های ملی و مردمی است
سید اسحاق شجاعی؛ مدیرمسوول روزنامه عصرنو، با تأکید بر این که رسانه‌های آزاد در ۱۵ سال گذشته از مهم‌ترین دستاوردهای مبارزات مردم افغانستان بوده گفت: دیدگاه‌های گوناگونی درباره کارکرد رسانه‌ها در این سال‌ها وجود دارد؛ دیدگاه‌های مثبت و منفی اما آن‌چه که مهم است این است که ما در ابتدا باید ببینیم که این رسانه‌ها در این سال‌ها چه باید می‌کردند که نکردند و چه نباید می‌کردند که انجام دادند.
وی افزود: بالا بردن سطح فکر و معلومات جامعه، ارائه آموزش در برخی از زمینه‌های مورد نیاز مردم، فرهنگسازی برای عموم، ارائه راه‌کار در برخی از مشکلات، تحکیم و تثبیت مردم سالاری، ایجاد ارتباط بین مردم و دولت و محافظت از آزادی بیان، آزادی‌های مدنی و دموکراسی برخی از وظایف و رسالت رسانه‌های ملی و مردمی است.
همچنین باید ببینیم که آیا رسانه‌های ما در مشکلاتی مانند ناامنی، فساد اداری، فقر، مهاجرت و ... در کنار مردم حضور داشته اند یا خیر.
مشکل کمبود مواد اولیه برای تولید ونشر رسانه در افغانستان
صالح محمد خلیق؛ رئیس اداره اطلاعات و فرهنگ ولایت بلخ، نیز در ادامه به دست‌آوردهای رسانه‌ها در ۱۵ سال گذشته اشاره کرد و اظهار داشت: تکثر و تعدد رسانه‌ای، آزادی و پیشرفت‌ها در امور رسانه‌ها قابل توجه بوده است.
خلیق افزود: ۱۵ سال گذشته در کیفیت و کمیت رسانه‌ها در افغانستان بی‌سابقه بوده است؛ طوریکه ما امروز ۷۰ تلویزیون، ۱۷۰ رادیو، ۱۵۰۰ نشریه، ۱۰۰۰ مطبعه چاپی و ۹ آژانس خبری در افغانستان داریم.
وی یاد آور شد: این در حالی است که تنها در ولایت بلخ در حال حاضر ۱۲ تلویزیون، ۱۷ رادیو، ۳۰ نشریه، ۴ آژانس خبری(نماینده‌گی‌ها) و ۵ مطبعه چاپی فعالیت دارند.
رئیس اطلاعات و فرهنگ ولایت بلخ تصریح کرد: علاوه بر اینها چندین کانال و رادیوی دیگر هم در حال راجستر و اخذ فریکونسی می‌باشند که علاوه بر اینها ۲میلیون تن در کشور به خدمات اینترنتی دسترسی دارند که ۷۵ درصد آنان در صفحات اجتماعی عضویت دارند.
خلیق ابراز داشت: مشکلات کمبود مواد تولیدی برای نشر، مثل سریال‌ها، فیلم‌ها و موزیک و غیره در تمام جهان موجود است و همه رسانه‌های جهان مجبور هستند که از مواد خارجی برای کمبودات نشراتی خود استفاده کنند؛ اما در افغانستان این مشکل خیلی زیادتر از دیگر جاها می باشد.
دریافت ناعادلانه مالیات از نشریات و رسانه ها امری ظالمانه است
داکتر نجیب الله پیکان؛ رئیس رادیو تلویزیون جهانی آرزو، با تائید پیشرفت رسانه‌ها در دهه گذشته گفت: یگانه دستاورد افغانستان بعد از سقوط طالبان همین رسانه‌ها بوده است؛ اما بیشتر این رسانه‌ها به دلیل خوب مدیریت نشدن، در شرایط خوبی قرار ندارند.
پیکان ادامه داد: بیشتر رسانه‌های افغانستان توسط انجوها (نهادهای حامی خارجی) و یا افراد قدرتمند به وجود آمده و حمایت مالی می‌شوند که این امر باعث شده تا در بیشتر مواقع، این رسانه‌ها سلیقه‌ای عمل کنند و یا به این افراد وابستگی داشته باشند.
وی با بیان این‌که رسانه‌ها بهتر است توسط حکومت مدیریت شوند عنوان کرد: اگر رسانه‌ها در دهه گذشته موفق می‌بودند امروز افغانستان در وضعیت فعلی قرار نمی‌داشت و از شرایط خیلی بهتری برخوردار می بود.
رئیس رادیو تلویزیون جهانی آرزو با بیان این‌که حکومت در وضعیت دشوار اقتصادی فعلی کشور، مالیات رسانه‌ها را افزایش داده است، خاطر نشان ساخت: مالیات رسانه‌ها باید مطابق با عوائد آنها باشد؛ مثلا رادیوهای محلی با عوائد کم خود و تلویزیون‌های قدرتمند هم با عوائد میلیونی خود به یک میزان (یک صد و شش هزار افغانی) مالیات می‌پردازند و این یک رویه ظالمانه است.
افزایش ۲۰ درصدی خشونت علیه خبرنگاران و خروج آنها از کشور
"نورآقا شریفی"مسوول دفترحمایت از رسانه‌های آزاد (نی) در شمال و رئیس کمیته دادخواهی از حقوق خبرنگاران، با لحن شکایت‌آمیزی اظهار داشت: دست‌آوردهای کنونی رسانه‌ها هیچ ربطی به حکومت ندارد و حکومت به جای کمک کردن به رسانه‌ها برای آنان ایجاد موانع کرده است.
شریفی افزود: قانون رسانه‌ها توسط حکومت توشیح نشده و تنها دو بار توسط رئیس جمهور اسبق رد شد هر چند وزیر اطلاعات و فرهنگ سابق، آزادی بیان را قصه مفت خواند اما این محدودیت ها بارها از طرف ادارات دولتی در مقابل خبرنگاران ایجاد شده است.
وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود با اشاره به مشکلات کار رسانه‌ای در افغانستان یادآور شد: از آغاز سال ۲۰۰۱ تاکنون ۶۳۴ مورد خشونت علیه خبرنگاران صورت گرفته که ۳۴۴ مورد آن توسط خود حکومت صورت گرفته است و عاملین آن هم مجازات نشده‌اند؛ پس چطور می‌توانیم بگوییم دست‌آوردهای فعلی رسانه‌های افغانستان توسط حکومت صورت گرفته است.
رئیس کمیته دادخواهی از حقوق خبرنگاران ابراز داشت: کافی است که به رادیو و تلویزیون دولتی نگاه کنیم که با داشتن هزینه‌های خوب، چه حال و روزی دارد!
شریفی کمبود مواد تولیدی داخلی برای نشر، عدم امنیت فکری و جانی خبرنگاران، نبود تعامل و همفکری بین اهل رسانه و عدم تقسیمات درست منابع بودجه ای بین رسانه‌ها را از جمله چالش‌های عمده پیش رو رسانه‌های افغانستان عنوان کرد.
مسوول دفترحمایت از رسانه‌های آزاد (نی) در شمال، با تاکید بر افزایش ۲۰ درصدی خشونت علیه خبرنگاران در سال ۲۰۱۵ افزود: حکومت وحدت ملی به هیچ یک از تعهدهای خود که به خبرنگاران و رسانه‌ها داده بود عمل نکرده و هیچ یک از پرونده‌های خشونت‌ها علیه خبرنگاران وارسی و بررسی نشده است، طوریکه این امر خشونت‌ها را افزایش داده است.
شریفی با اشاره به خروج ۳۰۰ تن از اعضای خانواده رسانه‌ها در یک سال گذشته از کشور تصریح کرد: این افراد بعد از افزایش خشونت‌ها علیه خبرنگاران مجبور به ترک افغانستان شده اند.
ضعف دولت در مسائل فرهنگی و ترویج فرهنگ بیگانه در کشور
قاضی سید محمد سامع؛ رئیس کمیسیون حقوق بشر ساحوی شمال، نیز در ادامه این میزگرد با اشاره به وضعیت کمی و کیفی رسانه‌ها در افغانستان اظهار داشت: متاسفانه ایجاد شدن شمار زیادی رسانه توسط انجوها و سپردن این رسانه‌ها به افراد بی‌تجربه باعث شد تا بیشتر این رسانه‌ها به دلائل مختلفی سقوط کنند.
سامع با تاکید بر ضعف دولت در مسائل فرهنگی خاطرنشان ساخت: شبکه‌های رسانه‌ای در افغانستان به دلیل این که بیشتر پروژه‌ای هستند و توسط انجوها حمایت می‌شوند و این وابستگی حمایتی به انجوها باعث شده رسانه ها سلیقه‌ای عمل کرده و در بعضی مواقع ناهنجاری‌های اخلاقی و فرهنگی کشورهای همسایه را هم ترویج کنند.
رئیس کمیسیون حقوق بشر ساحوی شمال عنوان کرد: اگر فضای فرهنگی ضعیف باشد، افغانستان شاهد نفوذ فرهنگ بیگانه خواهد بود که وزارت اطلاعات و فرهنگ باید با نظارت بر رسانه‌ها کنترل بیشتری روی برنامه‌های آنان داشته باشد.
به گزارش خبرگزاری آوا، میزگرد تخصصی با حضور چهره‌های فرهنگی و فعالین رسانه‌های افغانستان به ابتکار روزنامه عصرنو در مزارشریف برگزار شد.
در این میزگرد موضوعاتی همچون وضعیت کنونی رسانه‌ها، کارکرد رسانه‌ها در ۱۴ سال گذشته، نفوذ فرهنگ بیگانه به کشور، چالش‌های کار رسانه‌ای و عوامل آنها مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
بالابردن سطح فکر، معلومات جامعه و فرهنگسازی برای عموم از رسالت مهم رسانه های ملی و مردمی است
سید اسحاق شجاعی؛ مدیرمسوول روزنامه عصرنو، با تأکید بر این که رسانه‌های آزاد در ۱۵ سال گذشته از مهم‌ترین دستاوردهای مبارزات مردم افغانستان بوده گفت: دیدگاه‌های گوناگونی درباره کارکرد رسانه‌ها در این سال‌ها وجود دارد؛ دیدگاه‌های مثبت و منفی اما آن‌چه که مهم است این است که ما در ابتدا باید ببینیم که این رسانه‌ها در این سال‌ها چه باید می‌کردند که نکردند و چه نباید می‌کردند که انجام دادند.
وی افزود: بالا بردن سطح فکر و معلومات جامعه، ارائه آموزش در برخی از زمینه‌های مورد نیاز مردم، فرهنگسازی برای عموم، ارائه راه‌کار در برخی از مشکلات، تحکیم و تثبیت مردم سالاری، ایجاد ارتباط بین مردم و دولت و محافظت از آزادی بیان، آزادی‌های مدنی و دموکراسی برخی از وظایف و رسالت رسانه‌های ملی و مردمی است.
همچنین باید ببینیم که آیا رسانه‌های ما در مشکلاتی مانند ناامنی، فساد اداری، فقر، مهاجرت و ... در کنار مردم حضور داشته اند یا خیر.
مشکل کمبود مواد اولیه برای تولید ونشر رسانه در افغانستان
صالح محمد خلیق؛ رئیس اداره اطلاعات و فرهنگ ولایت بلخ، نیز در ادامه به دست‌آوردهای رسانه‌ها در ۱۵ سال گذشته اشاره کرد و اظهار داشت: تکثر و تعدد رسانه‌ای، آزادی و پیشرفت‌ها در امور رسانه‌ها قابل توجه بوده است.
خلیق افزود: ۱۵ سال گذشته در کیفیت و کمیت رسانه‌ها در افغانستان بی‌سابقه بوده است؛ طوریکه ما امروز ۷۰ تلویزیون، ۱۷۰ رادیو، ۱۵۰۰ نشریه، ۱۰۰۰ مطبعه چاپی و ۹ آژانس خبری در افغانستان داریم.
وی یاد آور شد: این در حالی است که تنها در ولایت بلخ در حال حاضر ۱۲ تلویزیون، ۱۷ رادیو، ۳۰ نشریه، ۴ آژانس خبری(نماینده‌گی‌ها) و ۵ مطبعه چاپی فعالیت دارند.
رئیس اطلاعات و فرهنگ ولایت بلخ تصریح کرد: علاوه بر اینها چندین کانال و رادیوی دیگر هم در حال راجستر و اخذ فریکونسی می‌باشند که علاوه بر اینها ۲میلیون تن در کشور به خدمات اینترنتی دسترسی دارند که ۷۵ درصد آنان در صفحات اجتماعی عضویت دارند.
خلیق ابراز داشت: مشکلات کمبود مواد تولیدی برای نشر، مثل سریال‌ها، فیلم‌ها و موزیک و غیره در تمام جهان موجود است و همه رسانه‌های جهان مجبور هستند که از مواد خارجی برای کمبودات نشراتی خود استفاده کنند؛ اما در افغانستان این مشکل خیلی زیادتر از دیگر جاها می باشد.
دریافت ناعادلانه مالیات از نشریات و رسانه ها امری ظالمانه است
داکتر نجیب الله پیکان؛ رئیس رادیو تلویزیون جهانی آرزو، با تائید پیشرفت رسانه‌ها در دهه گذشته گفت: یگانه دستاورد افغانستان بعد از سقوط طالبان همین رسانه‌ها بوده است؛ اما بیشتر این رسانه‌ها به دلیل خوب مدیریت نشدن، در شرایط خوبی قرار ندارند.
پیکان ادامه داد: بیشتر رسانه‌های افغانستان توسط انجوها (نهادهای حامی خارجی) و یا افراد قدرتمند به وجود آمده و حمایت مالی می‌شوند که این امر باعث شده تا در بیشتر مواقع، این رسانه‌ها سلیقه‌ای عمل کنند و یا به این افراد وابستگی داشته باشند.
وی با بیان این‌که رسانه‌ها بهتر است توسط حکومت مدیریت شوند عنوان کرد: اگر رسانه‌ها در دهه گذشته موفق می‌بودند امروز افغانستان در وضعیت فعلی قرار نمی‌داشت و از شرایط خیلی بهتری برخوردار می بود.
رئیس رادیو تلویزیون جهانی آرزو با بیان این‌که حکومت در وضعیت دشوار اقتصادی فعلی کشور، مالیات رسانه‌ها را افزایش داده است، خاطر نشان ساخت: مالیات رسانه‌ها باید مطابق با عوائد آنها باشد؛ مثلا رادیوهای محلی با عوائد کم خود و تلویزیون‌های قدرتمند هم با عوائد میلیونی خود به یک میزان (یک صد و شش هزار افغانی) مالیات می‌پردازند و این یک رویه ظالمانه است.
افزایش ۲۰ درصدی خشونت علیه خبرنگاران و خروج آنها از کشور
"نورآقا شریفی"مسوول دفترحمایت از رسانه‌های آزاد (نی) در شمال و رئیس کمیته دادخواهی از حقوق خبرنگاران، با لحن شکایت‌آمیزی اظهار داشت: دست‌آوردهای کنونی رسانه‌ها هیچ ربطی به حکومت ندارد و حکومت به جای کمک کردن به رسانه‌ها برای آنان ایجاد موانع کرده است.
شریفی افزود: قانون رسانه‌ها توسط حکومت توشیح نشده و تنها دو بار توسط رئیس جمهور اسبق رد شد هر چند وزیر اطلاعات و فرهنگ سابق، آزادی بیان را قصه مفت خواند اما این محدودیت ها بارها از طرف ادارات دولتی در مقابل خبرنگاران ایجاد شده است.
وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود با اشاره به مشکلات کار رسانه‌ای در افغانستان یادآور شد: از آغاز سال ۲۰۰۱ تاکنون ۶۳۴ مورد خشونت علیه خبرنگاران صورت گرفته که ۳۴۴ مورد آن توسط خود حکومت صورت گرفته است و عاملین آن هم مجازات نشده‌اند؛ پس چطور می‌توانیم بگوییم دست‌آوردهای فعلی رسانه‌های افغانستان توسط حکومت صورت گرفته است.
رئیس کمیته دادخواهی از حقوق خبرنگاران ابراز داشت: کافی است که به رادیو و تلویزیون دولتی نگاه کنیم که با داشتن هزینه‌های خوب، چه حال و روزی دارد!
شریفی کمبود مواد تولیدی داخلی برای نشر، عدم امنیت فکری و جانی خبرنگاران، نبود تعامل و همفکری بین اهل رسانه و عدم تقسیمات درست منابع بودجه ای بین رسانه‌ها را از جمله چالش‌های عمده پیش رو رسانه‌های افغانستان عنوان کرد.
مسوول دفترحمایت از رسانه‌های آزاد (نی) در شمال، با تاکید بر افزایش ۲۰ درصدی خشونت علیه خبرنگاران در سال ۲۰۱۵ افزود: حکومت وحدت ملی به هیچ یک از تعهدهای خود که به خبرنگاران و رسانه‌ها داده بود عمل نکرده و هیچ یک از پرونده‌های خشونت‌ها علیه خبرنگاران وارسی و بررسی نشده است، طوریکه این امر خشونت‌ها را افزایش داده است.
شریفی با اشاره به خروج ۳۰۰ تن از اعضای خانواده رسانه‌ها در یک سال گذشته از کشور تصریح کرد: این افراد بعد از افزایش خشونت‌ها علیه خبرنگاران مجبور به ترک افغانستان شده اند.
ضعف دولت در مسائل فرهنگی و ترویج فرهنگ بیگانه در کشور
قاضی سید محمد سامع؛ رئیس کمیسیون حقوق بشر ساحوی شمال، نیز در ادامه این میزگرد با اشاره به وضعیت کمی و کیفی رسانه‌ها در افغانستان اظهار داشت: متاسفانه ایجاد شدن شمار زیادی رسانه توسط انجوها و سپردن این رسانه‌ها به افراد بی‌تجربه باعث شد تا بیشتر این رسانه‌ها به دلائل مختلفی سقوط کنند.
سامع با تاکید بر ضعف دولت در مسائل فرهنگی خاطرنشان ساخت: شبکه‌های رسانه‌ای در افغانستان به دلیل این که بیشتر پروژه‌ای هستند و توسط انجوها حمایت می‌شوند و این وابستگی حمایتی به انجوها باعث شده رسانه ها سلیقه‌ای عمل کرده و در بعضی مواقع ناهنجاری‌های اخلاقی و فرهنگی کشورهای همسایه را هم ترویج کنند.
رئیس کمیسیون حقوق بشر ساحوی شمال عنوان کرد: اگر فضای فرهنگی ضعیف باشد، افغانستان شاهد نفوذ فرهنگ بیگانه خواهد بود که وزارت اطلاعات و فرهنگ باید با نظارت بر رسانه‌ها کنترل بیشتری روی برنامه‌های آنان داشته باشد.
