ولادیمیر پوتین؛ رئیس جمهوری روسیه که برای شرکت در نشست رهبران کشورهای صادرکننده گاز به ایران سفر کرده، بلافاصله پس از ورود به تهران، با امام خامنه ای؛ ولی امر مسلمین جهان دیدار کرده است.
این دومین دیدار آقای پوتین از ایران است. رئیس جمهور روسیه در پاییز سال ۱۳۸۶ هم برای شرکت در نشست رهبران کشورهای ساحلی دریای خزر، به ایران سفر کرده بود.
آقای پوتین امروز از طریق فرودگاه مهرآباد وارد تهران شد و از سوی محمود واعظی؛ وزیر ارتباطات ایران و سرگئی لاوروف؛ وزیر خارجه روسیه که ساعاتی پیش از او به تهران رسیده بود، مورد استقبال قرار گرفت.
همزمان با ورود پوتین به تهران، رسانه های روسی می گویند که آقای پوتین "سند رفع محدودیت ها و ممنوعیت های همکاری های هسته ای" این کشور با ایران را امضا کرده است. این سند برای عملیاتی کردن بندهای فنی برجام است.
بر اساس این فرمان، علاوه بر لغو ممنوعیت فروش تجهیزات، فناوری و کالاهای مربوط به واردات اورانیم غنی شده از ایران، دو کشور می توانند در زمینه سرمایه گذاری برای اجرای طرح های مشترک اتمی هم همکاری کنند.
این سفر از دید بسیاری از کارشناسان، نقطه عطفی مهم در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، ارزیابی شده است.
به عقیده تحلیلگران، اگرچه این سفر به منظور شرکت رییس جمهوری روسیه در اجلاس سران کشورهای صادرکننده گاز در تهران، صورت می گیرد؛ اما با توجه به حساسیت های فراوانی که اکنون در خصوص اوضاع منطقه و جهان و نقش ایران در این میان، شاهد هستیم، این سفر پیام مهمی به غرب و دشمنان جمهوری اسلامی در منطقه خاور میانه می فرستد.
ایران و روسیه، از متحدان اصلی و مهم حکومت ملی سوریه محسوب می شوند. از جانب دیگر، ایران چندی پیش توافقنامه هسته ای مهمی را با قدرت های جهانی از جمله امریکا و روسیه امضا کرد که پس از سال ها، راهکاری صلح جویانه برای حل مساله هسته ای این کشور، ارائه می کند و در برابر، موجب از میان برداشتن تحریم های غرب علیه ایران و گشوده شدن دروازه های ایران و جهان به روی همدیگر می شود.
شرکت ایران در اجلاس ژنو ۱ و ۲ برای حل بحران سوریه نیز نقش دیپلماتیک جمهوری اسلامی در تحولات منطقه ای را به نحو قابل توجهی تقویت کرده است.
افزون بر همه اینها همکاری های نظامی و استراتژيک تهران- مسکو که از دید بسیاری از قدرت های غربی و عربی به مثابه یک «تهدید» نگریسته می شود، اهمیت این سفر آقای پوتین را چندبرابر می کند و به نگرانی های غرب و اعراب در خصوص آینده همکاری های روسیه و ایران، دامن می زند.
بسیاری از کارشناسان مسایل مربوط به روابط روسیه و ایران، عقیده دارند که با توجه به تراز وزنه دیپلماتیک رییس جمهور پوتین در جهان که کمتر از رییس جمهوری امریکا نیست، سفر او به تهران می تواند پیامدهای مثبت مهمی برای سیاست خارجی و موقعیت منطقه ای و بین المللی ایران داشته باشد.
از جانب دیگر، چنانچه در بالا نیز اشاره شد، دیدار رییس جمهوری روسیه با ولی امر مسلمین جهان، بلافاصله پس از ورود او به تهران، نشانگر عمق و استحکام روابط گرم و دوستانه و راهبردی دوطرف است و نشان می دهد که رییس جمهوری روسیه، اهمیت زیادی به جایگاه و نقش ایران در استراتژی سیاست خارجی خود قایل است.
این امر می تواند نگرانی های غرب و اعراب از نزدیکی راهبردی تهران- مسکو را چندین برابر افزایش دهد؛ زیرا به همان میزان که این دیدار برای ایرانی ها از اهمیت بالایی برخوردار است، برای دشمنان جمهوری اسلامی نیز یک رویداد ناگوار و منفی محسوب می شود و موجب نارضایتی و خشم آنها خواهد شد.
افزون بر همه اینها، همکاری های استراتژیک ایران و روسیه در حوزه هایی مانند انرژی هسته ای، تسلیحات و مشارکت در همکاری های منطقه ای و بین المللی، از دستاوردهای بزرگ این سفر به حساب خواهد آمد که هرکدام از آنها، به تضعیف موضع دشمنان ایران در منطقه و فرامنطقه منجر خواهد شد و از اینسو، روابط ایران و روسیه را بیش از هر زمان دیگری در گذشته، تقویت کرده و توسعه خواهد داد.
این سفر همچنین به معنای آن است که رییس جمهوری روسیه خود شخصا در صدد است، جایگاه این کشور در مناسبات سیاسی، اقتصادی و نظامی اش با ایران را در مرحله اجرای برجام و رفع تحریم های بین المللی، مدیریت کند و به این ترتیب، با باز شدن دروازه های ایران به روی جهان، از کاهش نقش روسیه در این حوزه ها، جلوگیری نماید.
این دومین دیدار آقای پوتین از ایران است. رئیس جمهور روسیه در پاییز سال ۱۳۸۶ هم برای شرکت در نشست رهبران کشورهای ساحلی دریای خزر، به ایران سفر کرده بود.
آقای پوتین امروز از طریق فرودگاه مهرآباد وارد تهران شد و از سوی محمود واعظی؛ وزیر ارتباطات ایران و سرگئی لاوروف؛ وزیر خارجه روسیه که ساعاتی پیش از او به تهران رسیده بود، مورد استقبال قرار گرفت.
همزمان با ورود پوتین به تهران، رسانه های روسی می گویند که آقای پوتین "سند رفع محدودیت ها و ممنوعیت های همکاری های هسته ای" این کشور با ایران را امضا کرده است. این سند برای عملیاتی کردن بندهای فنی برجام است.
بر اساس این فرمان، علاوه بر لغو ممنوعیت فروش تجهیزات، فناوری و کالاهای مربوط به واردات اورانیم غنی شده از ایران، دو کشور می توانند در زمینه سرمایه گذاری برای اجرای طرح های مشترک اتمی هم همکاری کنند.
این سفر از دید بسیاری از کارشناسان، نقطه عطفی مهم در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، ارزیابی شده است.
به عقیده تحلیلگران، اگرچه این سفر به منظور شرکت رییس جمهوری روسیه در اجلاس سران کشورهای صادرکننده گاز در تهران، صورت می گیرد؛ اما با توجه به حساسیت های فراوانی که اکنون در خصوص اوضاع منطقه و جهان و نقش ایران در این میان، شاهد هستیم، این سفر پیام مهمی به غرب و دشمنان جمهوری اسلامی در منطقه خاور میانه می فرستد.
ایران و روسیه، از متحدان اصلی و مهم حکومت ملی سوریه محسوب می شوند. از جانب دیگر، ایران چندی پیش توافقنامه هسته ای مهمی را با قدرت های جهانی از جمله امریکا و روسیه امضا کرد که پس از سال ها، راهکاری صلح جویانه برای حل مساله هسته ای این کشور، ارائه می کند و در برابر، موجب از میان برداشتن تحریم های غرب علیه ایران و گشوده شدن دروازه های ایران و جهان به روی همدیگر می شود.
شرکت ایران در اجلاس ژنو ۱ و ۲ برای حل بحران سوریه نیز نقش دیپلماتیک جمهوری اسلامی در تحولات منطقه ای را به نحو قابل توجهی تقویت کرده است.
افزون بر همه اینها همکاری های نظامی و استراتژيک تهران- مسکو که از دید بسیاری از قدرت های غربی و عربی به مثابه یک «تهدید» نگریسته می شود، اهمیت این سفر آقای پوتین را چندبرابر می کند و به نگرانی های غرب و اعراب در خصوص آینده همکاری های روسیه و ایران، دامن می زند.
بسیاری از کارشناسان مسایل مربوط به روابط روسیه و ایران، عقیده دارند که با توجه به تراز وزنه دیپلماتیک رییس جمهور پوتین در جهان که کمتر از رییس جمهوری امریکا نیست، سفر او به تهران می تواند پیامدهای مثبت مهمی برای سیاست خارجی و موقعیت منطقه ای و بین المللی ایران داشته باشد.
از جانب دیگر، چنانچه در بالا نیز اشاره شد، دیدار رییس جمهوری روسیه با ولی امر مسلمین جهان، بلافاصله پس از ورود او به تهران، نشانگر عمق و استحکام روابط گرم و دوستانه و راهبردی دوطرف است و نشان می دهد که رییس جمهوری روسیه، اهمیت زیادی به جایگاه و نقش ایران در استراتژی سیاست خارجی خود قایل است.
این امر می تواند نگرانی های غرب و اعراب از نزدیکی راهبردی تهران- مسکو را چندین برابر افزایش دهد؛ زیرا به همان میزان که این دیدار برای ایرانی ها از اهمیت بالایی برخوردار است، برای دشمنان جمهوری اسلامی نیز یک رویداد ناگوار و منفی محسوب می شود و موجب نارضایتی و خشم آنها خواهد شد.
افزون بر همه اینها، همکاری های استراتژیک ایران و روسیه در حوزه هایی مانند انرژی هسته ای، تسلیحات و مشارکت در همکاری های منطقه ای و بین المللی، از دستاوردهای بزرگ این سفر به حساب خواهد آمد که هرکدام از آنها، به تضعیف موضع دشمنان ایران در منطقه و فرامنطقه منجر خواهد شد و از اینسو، روابط ایران و روسیه را بیش از هر زمان دیگری در گذشته، تقویت کرده و توسعه خواهد داد.
این سفر همچنین به معنای آن است که رییس جمهوری روسیه خود شخصا در صدد است، جایگاه این کشور در مناسبات سیاسی، اقتصادی و نظامی اش با ایران را در مرحله اجرای برجام و رفع تحریم های بین المللی، مدیریت کند و به این ترتیب، با باز شدن دروازه های ایران به روی جهان، از کاهش نقش روسیه در این حوزه ها، جلوگیری نماید.
