اخیراً شاهد فرار سیل آسای جوانان از کشور هستیم. سونامی فرار جوانان از کشور در واقع نگران کننده است و از سویی نیز برای دشمنان افغانستان، این وضع می تواند مطلوب و ایده آل باشد؛ چرا که در نبود نیروهای جوان و پرانرژی در هر کشوری، دشمنان قسم خورده ی آن کشور و ملت به راحتی هر چه تمامتر و بیشتر، مسیر نفوذ و دخالت خویش را در آن سامان می پیماید.
اوضاع افغانستان در یک دهه اخیر و به خصوص پس از ایجاد حکومت وحدت ملی، به مراتب وخیم تر از آن شده که توقع می رفت. شاید احدی حتی تصور آن را هم نمی کرد که پس از تشکیل حکومت وحدت ملی، اوضاع تا این حد و مرز نابهنجار و تخریب شود.
تصورها بر آن بود که با ایجاد حکومت وحدت ملی، ماشین کار و فعالیت و تولیدات داخلی نیز بهتر از گذشته بکار خواهد افتاد و جوانان تحصیل کرده و نکرده، هر یک گوشه ای از مسئولیت سازندگی و آبادانی کشور را بدست خواهند گرفت و در ضمن آن، نان آور خود و خانواده خویش نیز خواهند شد.
اما دریغا که چنین نشد و به سه دلیل سهل انگاری و بی توجهی دولتمردان نسبت به مردم و کشور و نیز دخالت های خونین و غیر مسئولانه برخی از همسایگان در ایجاد ناامنی و کشتار و تخریب افغانستان و مردم آن و نیز بی اعتنایی خارجی ها نسبت به اوضاع افغانستان، وضعیت کشور به حد و مرز انفجار خویش نزدیک شد.
بیکاری و به دنبال آن فقر و تنگدستی، سایه شوم خویش را بر سر اکثریت به اتفاق خانواده های افغان ها پهن کرد؛ چنانکه جوانان خانواده ها و در واقع انرژی های بالفعل که سرمایه همه جانبه هر کشوری را تشکیل می دهد، ناگذیر از ترک خانه و کاشانه خویش شده و راه مسافرت و مهاجرت به کشورهای دوردست را در پیش گرفتند.
از بد حادثه فرار جوانان ما مصادف شد با سونامی عظیمی از مهاجرت مردمان سوریه و عراق به سمت کشورهای اروپایی و همراه با آنان، هزاران جوان اعم از بیکار و شاغل، راه پر خوف و خطر سفر قاچاقی به اروپا را در پیش گرفتند.
مهاجرت سیل آسا و بیرون از تصور مسلمانان از چندین کشور اسلامی، سران اروپا را سراسیمه و نگران ساخته تا جایی که پس از پذیرش مقداری از آنها، اینک مرزهای همه ی کشورهای اروپایی به روی آنان بسته شده و مقامات آن کشورها و یا به تعبیر بهتر، بهشت آرزوهای مهاجران، از پناه جویان مسلمان می خواهند که در کشورهای خویش بمانند و میهن خویش را آباد کنند.
" پس از انتشار گزارشهایی مبنی بر تصمیم کشور آلمان برای بازگرداندن پناهجویان افغانستانی، وزیر داخله این کشور از جوانان افغانستانی خواسته است تا در "کشورشان بمانند و کشورشان را از نو بسازند."
به گزارش رسانه ها، توماس دی‌میزییر، وزیر داخله آلمان گفت: "افغان‌ها دومین گروه بزرگ پناهجو را بعد از سوری‌ها تشکیل می دهند. این اصلا قابل قبول نیست."
آقای دی‌میزییر گفته است که به این افراد به طور خودکار اجازه اقامت در آلمان داده نخواهد شد.
به گزارش بی بی سی، یکی از روزنامه‌های آلمانی گزارش کرد که آلمان در نظر دارد شمار زیادی از افغان‌های پناهجو را به کشورشان باز گرداند.
وزیر داخله آلمان همچنین دولت اتریش را متهم کرده که شبانگاه به پناهجویان اجازه ورود به آلمان را می‌دهد.
چند روز پیش کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در افغانستان گفت که شمار پناهجویان افغانی که در هشت ماه نخست سال جاری میلادی به اروپا رفته‌اند، به بیش از ۱۲۲ هزار نفر می‌رسد.
براساس گزارش کمیساری عالی سازمان ملل متحد این آمار بخشی از ۶۵۰ هزار پناهجویی است که در سال جاری به اروپا پناه بردند.
آمار دقیقی از شمار پناهندگان افغانستانی به آلمان در دست نیست، اما آلمان در سی سال گذشته یکی از کشورهای مورد علاقه پناهجویان افغان بوده است."
اما آنچه نسبت به افاضات وزیر داخله آلمان می شود گفت این است که بدون هیچ گونه مبالغه و گزافه ای، آنچه از ناامنی و جنگ و خون و آتش و بیکاری و فقر و بدبختی ای که در چند کشور اسلامی مانند سوریه، فلسطین، افغانستان، یمن، لیبیا و عراق، ساری و جاری است، همه به دلیل طرحها و نقشه های دخالت جویانه قدرتهای استکباری و استعماری می باشد که دولت آلمان نیز یکی از همان قدرتهای کذایی است.
امروز بر همگان روشن است که رژیم نامشروع اسرائیل در قلب جهان اسلام توسط چه دولتهایی تاسیس و پس از آن همواره حمایت شده است. اوضاع سوریه را کدام دولتها تا این مرز از وخامت و بحران کشانده اند؛ جنگ و ناامنی در لیبیا را چه کشورهایی مدیریت می کنند؛ افغانستان را و عراق و یمن را کدام قدرت و دولتها این چنین ویرانه و نابسامان می خواهند؟!
واقعیت آن است که در هر یک از کشورهای اسلامی اگر تنور جنگ و ناامنی و فقر و فساد و فحشا، شعله ور است و بی گناهان مسلمان و غیرمسلمان در آتش آن می سوزند، شک نباید داشت که دست قدرتهایی چون امریکا، اروپا و دولتهای وابسته به آنها در کار است.
به امثال وزیر داخله آلمان باید گوشزد کرد که اگر شما و شرکای امریکایی و منطقه ای تان بگذارید، نه تنها جوانان غیور و رشید افغان که همه ی جوانان مسلمان، شبانه روزی تلاش خواهند کرد و عاشقانه کشورهای خویش را از نو می سازند؛ اما مشکل اینجاست که شما و رفقای شرور تان با نقشه ها و دخالتهای زورگویانه و شیطانی، راه پیشرفت و سعادت و آبادانی و رفاه را به روی همه ی جوانان و در همه کشورهای اسلامی، سد می کنید و می بندید!.
و نکته پایانی اینکه عجب از شما سران شرور امریکایی و اروپایی که از یک سو کشورهای اسلامی را به جهنمی از دود و آتش مبدل می کنید و از طرف دیگر، دروازه های تان را به روی پناه جویان مسلمان می بندید و بجای پذیرش آنها، زبان به نصایح پدرانه می گشایید که:" در کشورهای تان بمانید و کشور تان را از نو بسازید"!
اوضاع افغانستان در یک دهه اخیر و به خصوص پس از ایجاد حکومت وحدت ملی، به مراتب وخیم تر از آن شده که توقع می رفت. شاید احدی حتی تصور آن را هم نمی کرد که پس از تشکیل حکومت وحدت ملی، اوضاع تا این حد و مرز نابهنجار و تخریب شود.
تصورها بر آن بود که با ایجاد حکومت وحدت ملی، ماشین کار و فعالیت و تولیدات داخلی نیز بهتر از گذشته بکار خواهد افتاد و جوانان تحصیل کرده و نکرده، هر یک گوشه ای از مسئولیت سازندگی و آبادانی کشور را بدست خواهند گرفت و در ضمن آن، نان آور خود و خانواده خویش نیز خواهند شد.
اما دریغا که چنین نشد و به سه دلیل سهل انگاری و بی توجهی دولتمردان نسبت به مردم و کشور و نیز دخالت های خونین و غیر مسئولانه برخی از همسایگان در ایجاد ناامنی و کشتار و تخریب افغانستان و مردم آن و نیز بی اعتنایی خارجی ها نسبت به اوضاع افغانستان، وضعیت کشور به حد و مرز انفجار خویش نزدیک شد.
بیکاری و به دنبال آن فقر و تنگدستی، سایه شوم خویش را بر سر اکثریت به اتفاق خانواده های افغان ها پهن کرد؛ چنانکه جوانان خانواده ها و در واقع انرژی های بالفعل که سرمایه همه جانبه هر کشوری را تشکیل می دهد، ناگذیر از ترک خانه و کاشانه خویش شده و راه مسافرت و مهاجرت به کشورهای دوردست را در پیش گرفتند.
از بد حادثه فرار جوانان ما مصادف شد با سونامی عظیمی از مهاجرت مردمان سوریه و عراق به سمت کشورهای اروپایی و همراه با آنان، هزاران جوان اعم از بیکار و شاغل، راه پر خوف و خطر سفر قاچاقی به اروپا را در پیش گرفتند.
مهاجرت سیل آسا و بیرون از تصور مسلمانان از چندین کشور اسلامی، سران اروپا را سراسیمه و نگران ساخته تا جایی که پس از پذیرش مقداری از آنها، اینک مرزهای همه ی کشورهای اروپایی به روی آنان بسته شده و مقامات آن کشورها و یا به تعبیر بهتر، بهشت آرزوهای مهاجران، از پناه جویان مسلمان می خواهند که در کشورهای خویش بمانند و میهن خویش را آباد کنند.
" پس از انتشار گزارشهایی مبنی بر تصمیم کشور آلمان برای بازگرداندن پناهجویان افغانستانی، وزیر داخله این کشور از جوانان افغانستانی خواسته است تا در "کشورشان بمانند و کشورشان را از نو بسازند."
به گزارش رسانه ها، توماس دی‌میزییر، وزیر داخله آلمان گفت: "افغان‌ها دومین گروه بزرگ پناهجو را بعد از سوری‌ها تشکیل می دهند. این اصلا قابل قبول نیست."
آقای دی‌میزییر گفته است که به این افراد به طور خودکار اجازه اقامت در آلمان داده نخواهد شد.
به گزارش بی بی سی، یکی از روزنامه‌های آلمانی گزارش کرد که آلمان در نظر دارد شمار زیادی از افغان‌های پناهجو را به کشورشان باز گرداند.
وزیر داخله آلمان همچنین دولت اتریش را متهم کرده که شبانگاه به پناهجویان اجازه ورود به آلمان را می‌دهد.
چند روز پیش کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در افغانستان گفت که شمار پناهجویان افغانی که در هشت ماه نخست سال جاری میلادی به اروپا رفته‌اند، به بیش از ۱۲۲ هزار نفر می‌رسد.
براساس گزارش کمیساری عالی سازمان ملل متحد این آمار بخشی از ۶۵۰ هزار پناهجویی است که در سال جاری به اروپا پناه بردند.
آمار دقیقی از شمار پناهندگان افغانستانی به آلمان در دست نیست، اما آلمان در سی سال گذشته یکی از کشورهای مورد علاقه پناهجویان افغان بوده است."
اما آنچه نسبت به افاضات وزیر داخله آلمان می شود گفت این است که بدون هیچ گونه مبالغه و گزافه ای، آنچه از ناامنی و جنگ و خون و آتش و بیکاری و فقر و بدبختی ای که در چند کشور اسلامی مانند سوریه، فلسطین، افغانستان، یمن، لیبیا و عراق، ساری و جاری است، همه به دلیل طرحها و نقشه های دخالت جویانه قدرتهای استکباری و استعماری می باشد که دولت آلمان نیز یکی از همان قدرتهای کذایی است.
امروز بر همگان روشن است که رژیم نامشروع اسرائیل در قلب جهان اسلام توسط چه دولتهایی تاسیس و پس از آن همواره حمایت شده است. اوضاع سوریه را کدام دولتها تا این مرز از وخامت و بحران کشانده اند؛ جنگ و ناامنی در لیبیا را چه کشورهایی مدیریت می کنند؛ افغانستان را و عراق و یمن را کدام قدرت و دولتها این چنین ویرانه و نابسامان می خواهند؟!
واقعیت آن است که در هر یک از کشورهای اسلامی اگر تنور جنگ و ناامنی و فقر و فساد و فحشا، شعله ور است و بی گناهان مسلمان و غیرمسلمان در آتش آن می سوزند، شک نباید داشت که دست قدرتهایی چون امریکا، اروپا و دولتهای وابسته به آنها در کار است.
به امثال وزیر داخله آلمان باید گوشزد کرد که اگر شما و شرکای امریکایی و منطقه ای تان بگذارید، نه تنها جوانان غیور و رشید افغان که همه ی جوانان مسلمان، شبانه روزی تلاش خواهند کرد و عاشقانه کشورهای خویش را از نو می سازند؛ اما مشکل اینجاست که شما و رفقای شرور تان با نقشه ها و دخالتهای زورگویانه و شیطانی، راه پیشرفت و سعادت و آبادانی و رفاه را به روی همه ی جوانان و در همه کشورهای اسلامی، سد می کنید و می بندید!.
و نکته پایانی اینکه عجب از شما سران شرور امریکایی و اروپایی که از یک سو کشورهای اسلامی را به جهنمی از دود و آتش مبدل می کنید و از طرف دیگر، دروازه های تان را به روی پناه جویان مسلمان می بندید و بجای پذیرش آنها، زبان به نصایح پدرانه می گشایید که:" در کشورهای تان بمانید و کشور تان را از نو بسازید"!
