در روز هشتم محرم الحرام، مراسم با شکوهی عزاداری و سوگواری، به مناسبت فرا رسیدن سالروز شهادت حضرت امام حسین(ع) و یاران دلیر و فداکار آن حضرت، با حضور علما، روحانیون و عده کثیری از مومنین پیرو اهلبیت(ع) در دفتر حضرت آیت الله العظمی ناصر مکارم شیرازی در کابل برگزار شد.
حجت الاسلام و المسلمین محمدعلی فطری که در این مراسم صحبت می کرد به رشادت ها و ایثارگری های جوانان بنی هاشم در کربلا اشاره کرد و گفت: در روز عاشورا همه سرباز بودند و می رزمیدند، پیر و جوان و حتی کودک شش ماهه، با آغوش گرم از مرگ استقبال می کردند.
به گفته فطری، اولین جوانی که ازجوانان بنی هاشم به میدان رفت، حضرت علی اکبر(ع) جوان هجده ساله ام لیلا بود که با رشادت های خود لشکر کوفه و شام را متحیر ساخت.
به گفته او، با وجود اینکه امام حسین(ع) علاقه خاصی به جوانش حضرت علی اکبر داشت، اما باید تن به قضای الهی می داد.
به گفته وی، علاقه امام حسین(ع) به فرزندش علی اکبر نه تنها به دلیل عاطفه پدری بلکه به خاطر این بود که او شبیه ترین کس به رسول خدا بود و هر وقت امام حسین(ع) علاقه دیدار جدش به یادش می آمد به صورت نازنین علی اکبر نگاه می کرد.
فطری گفت: کربلا میدان عشق و نقطه اتصال به بی نهایت بود، لذا هرکس تلاش می کرد تا زودتر به میدان برود و درسایه سار امام زمانش به درجه بلند شهادت نایل آید.
به گفته این استاد دانشگاه، هرکسی ازجوانان و یاران امام حسین(ع) به میدان می رفت درقدم اول خود را معرفی می کرد و به نحوی نسبت خود را به پیامبر(ص) یا به لحاظ نسبی و یا دینی می رساند، تا حجت را برای مردم کوفه و شام تمام کرده باشد و در روز قیامت بهانه تراشی نکند که ما خبر نداشتیم که بروی چه کسانی شمشیر کشیده ایم.
در روز عاشورا یک عده از نخبگان و خبرگان امت اسلام (طرفداران امام حسین(ع) در برابر عده کور دل و بی خبر از همه چیز قرار گرفته بود که حتی سخنان امام با آن زیبایی و گیرایی در گوش آنان اثر نمی کرد.
به گفته این عالم دینی، زمانیکه حضرت علی اکبر(ع) به میدان رفت طبق معمول خود را معرفی کرد گفت من علی اکبر بن حسین بن علی هستم و آمدم تا از امام خود حمایت و دین حق را یاری کنم.
حضرت علی اکبر(ع) بعد از رشادتها و شجاعتها در میدان جنگ، عده ی را به درک واصل کرد و در نتیجه لشکر کوفه و شام، نامردانه هجوم آوردند، بعضی با نیزه و برخی با شمشیر بدن علی اکبر قطعه قطعه کردند و حضرت از پشت اسب به زمین افتاد و به شهادت رسید.
او گفت: علی اکبر آنقدر به رسول خدا شباهت داشت، کسانی که محضر پیامبر(ص) را درک کرده بودند، وقت جوان امام حسین به میدان رفت فکر می کردند که رسول خدا به میدان آمده است.
حجت الاسلام و المسلمین محمدعلی فطری که در این مراسم صحبت می کرد به رشادت ها و ایثارگری های جوانان بنی هاشم در کربلا اشاره کرد و گفت: در روز عاشورا همه سرباز بودند و می رزمیدند، پیر و جوان و حتی کودک شش ماهه، با آغوش گرم از مرگ استقبال می کردند.
به گفته فطری، اولین جوانی که ازجوانان بنی هاشم به میدان رفت، حضرت علی اکبر(ع) جوان هجده ساله ام لیلا بود که با رشادت های خود لشکر کوفه و شام را متحیر ساخت.
به گفته او، با وجود اینکه امام حسین(ع) علاقه خاصی به جوانش حضرت علی اکبر داشت، اما باید تن به قضای الهی می داد.
به گفته وی، علاقه امام حسین(ع) به فرزندش علی اکبر نه تنها به دلیل عاطفه پدری بلکه به خاطر این بود که او شبیه ترین کس به رسول خدا بود و هر وقت امام حسین(ع) علاقه دیدار جدش به یادش می آمد به صورت نازنین علی اکبر نگاه می کرد.
فطری گفت: کربلا میدان عشق و نقطه اتصال به بی نهایت بود، لذا هرکس تلاش می کرد تا زودتر به میدان برود و درسایه سار امام زمانش به درجه بلند شهادت نایل آید.
به گفته این استاد دانشگاه، هرکسی ازجوانان و یاران امام حسین(ع) به میدان می رفت درقدم اول خود را معرفی می کرد و به نحوی نسبت خود را به پیامبر(ص) یا به لحاظ نسبی و یا دینی می رساند، تا حجت را برای مردم کوفه و شام تمام کرده باشد و در روز قیامت بهانه تراشی نکند که ما خبر نداشتیم که بروی چه کسانی شمشیر کشیده ایم.
در روز عاشورا یک عده از نخبگان و خبرگان امت اسلام (طرفداران امام حسین(ع) در برابر عده کور دل و بی خبر از همه چیز قرار گرفته بود که حتی سخنان امام با آن زیبایی و گیرایی در گوش آنان اثر نمی کرد.
به گفته این عالم دینی، زمانیکه حضرت علی اکبر(ع) به میدان رفت طبق معمول خود را معرفی کرد گفت من علی اکبر بن حسین بن علی هستم و آمدم تا از امام خود حمایت و دین حق را یاری کنم.
حضرت علی اکبر(ع) بعد از رشادتها و شجاعتها در میدان جنگ، عده ی را به درک واصل کرد و در نتیجه لشکر کوفه و شام، نامردانه هجوم آوردند، بعضی با نیزه و برخی با شمشیر بدن علی اکبر قطعه قطعه کردند و حضرت از پشت اسب به زمین افتاد و به شهادت رسید.
او گفت: علی اکبر آنقدر به رسول خدا شباهت داشت، کسانی که محضر پیامبر(ص) را درک کرده بودند، وقت جوان امام حسین به میدان رفت فکر می کردند که رسول خدا به میدان آمده است.
