از روز جهانی عصای سفید (نابینایان) در هرات تجلیل به عمل آمد.
در حالی از این روز تجلیل به عمل آمد که عدم موجودیت زمینه ی آموختن، نبود کار و بد رفتارهای اجتماعی از بزرگترین مشکلات نابینایان این ولایت است.
نابینایان می گویند که در حال حاضر دولت هیچ تسهیلاتی برای آنان در نظر نگرفته و حتی در اداره ی کار و امور اجتماعی شهدا و معلولین این ولایت نیز ثبت نمی شوند.
بصیره محمدی؛ مسئول اداره کار و امور اجتماعی هرات می گوید: در صورتی آنکه دولت مرکزی فرمان ثبت افراد نابینا را در ادارههای شهدا و معلولان صادر کند، خدمات به این افراد ارائه خواهد شد.
در همین حال عبدالرحمان شریفی، رییس مجمع ملی نهادهای معلولین در هرات و برگزار کنندهی این محفل گفت: متاسفانه هیچ یک از نابینایان از سوی دولت حمایت نمی شوند.
وی گفت که آنان حتی خدمات آموزشی و شغلی نیز دریافت نمی کنند.
شریفی افزود که در حال حاضر زمینه ی کار و تحصیل برای نابینایان فراهم نیست و جامعه نیز رفتار درستی با این قشر ندارند.
او گفته تا کنون درخواستیهای زیادی را در ارتباط با تقاضای نابینایان به مقامهای دولتی محلی و مرکزی داده اند اما به هیچ کدام رسیدگی نشده است.
قابل ذکر است که در دیگر کشورها سیستم ترانسپورتی، و دیگر نیازمندیهای اجتماعی برای نابینایان در نظر گرفته میشود و آنان میتوانند به سادگی از خدمات شهری استفاده کنند اما در کشورمان افغانستان تا باحال به این مسائل پرداخته نشده است
در حالی از این روز تجلیل به عمل آمد که عدم موجودیت زمینه ی آموختن، نبود کار و بد رفتارهای اجتماعی از بزرگترین مشکلات نابینایان این ولایت است.
نابینایان می گویند که در حال حاضر دولت هیچ تسهیلاتی برای آنان در نظر نگرفته و حتی در اداره ی کار و امور اجتماعی شهدا و معلولین این ولایت نیز ثبت نمی شوند.
بصیره محمدی؛ مسئول اداره کار و امور اجتماعی هرات می گوید: در صورتی آنکه دولت مرکزی فرمان ثبت افراد نابینا را در ادارههای شهدا و معلولان صادر کند، خدمات به این افراد ارائه خواهد شد.
در همین حال عبدالرحمان شریفی، رییس مجمع ملی نهادهای معلولین در هرات و برگزار کنندهی این محفل گفت: متاسفانه هیچ یک از نابینایان از سوی دولت حمایت نمی شوند.
وی گفت که آنان حتی خدمات آموزشی و شغلی نیز دریافت نمی کنند.
شریفی افزود که در حال حاضر زمینه ی کار و تحصیل برای نابینایان فراهم نیست و جامعه نیز رفتار درستی با این قشر ندارند.
او گفته تا کنون درخواستیهای زیادی را در ارتباط با تقاضای نابینایان به مقامهای دولتی محلی و مرکزی داده اند اما به هیچ کدام رسیدگی نشده است.
قابل ذکر است که در دیگر کشورها سیستم ترانسپورتی، و دیگر نیازمندیهای اجتماعی برای نابینایان در نظر گرفته میشود و آنان میتوانند به سادگی از خدمات شهری استفاده کنند اما در کشورمان افغانستان تا باحال به این مسائل پرداخته نشده است