عبدالله عبدالله؛ رییس اجرایی از پاکستان خواسته تا به حمایت خود از طالبانی که در افغانستان می جنگند، پایان دهد.
آقای عبدالله در جلسه شورای وزیران گفت که اگر پاکستان به حمایت خود از طالبان پایان دهد، این گروه توانایی راه اندازی عملیات گسترده را از دست خواهد داد.
این اظهارات عبدالله درواکنش به سخنان نواز شریف؛ نخست وزیر پاکستان مطرح شده که روز شنبه در شهر لاهور گفت که دولت پاکستان می خواهد به آغاز دوباره روند گفتگوهای صلح در افغانستان کمک کند.
او گفت که اسلام آباد یکبار دیگر حاضر است تا نقش میانجی را در جنگ ۱۴ ساله طالبان با دولت افغانستان بازی کند.
عبدالله اما گفت که افغانستان از آمادگی پاکستان برای میانجگیری و از سرگیری گفتگوهای صلح استقبال می کند؛ اما اسلام آباد باید گام های عملی بردارد.
به گفته رییس اجرایی، برای اینکه اعتماد متقابل میان دو کشور ایجاد شود، قطع کمک به گروه های تروریستی بسیار مهم است.
کارشناسان مسایل افغانستان هم بارها اذعان کرده اند که یکی از مهم ترین مسایل در روند صلح و آینده این روند این است که جنگ های جاری در افغانستان متوقف شود.
در حالی که دامنه جنگ روز به روز مناطق بیشتری از افغانستان را دربر می گیرد، انتظار برقراری صلح از طریق گفتگو با تروریست ها، امری لغو و بیهوده و نابخردانه است.
با این وصف، این متاسفانه یکی از اشتباهات فاحش دولتمردان طرفدار گفتگوهای صلح با طالبان هم در گذشته و هم در حال حاضر بوده است.
این گروه از دولتمردان، اعتقاد دارند که صرف حضور طالبان و سایر گروه های تروریستی، به پای میز مذاکره، برای آوردن صلح در افغانستان، کافی است و این روند در نهایت، نتیجه خواهد داد؛ اما رویدادهای اخیر به ویژه پس از اعلام خبر مرگ ملاعمر؛ رهبر پیشین گروه طالبان، مشخص کرد که این اصولا ایده ای عمیقا خوش بینانه است که لزوما به واقعیت منتهی نخواهد شد.
در این میان، موضعی که داکتر عبدالله؛ رییس اجرایی در نشست اخیر شورای وزیران مطرح کرده است، بسیار کلیدی و مهم است.
بر بنیاد این دیدگاه، پاکستان به جای کمک به آغاز دوباره گفتگوهای صلح و بازی کردن نقش دروغین یک «میانجی» میان افغانستان و طالبان، ابتدا لازم است که دست از حمایت از تروریزم و طالبان بردارد تا این امر، زمینه را برای پایان جنگ در افغانستان فراهم کند.
این یکی از مهم ترین پیش نیازهای برقراری صلح یا دست کم آغاز یک روند گفتگوهای واقعی صلح است.
با این حساب، بر دولتمردان افغانستان لازم است که برای راستی آزمایی پاکستان و طالبان برای عزم آنها در زمینه صلح، ابتدا از آنها بخواهند که پیش از آغاز هرگونه مذاکره صلح، تعهد خود به این روند را با اعلام آتش بس سراسری نشان دهند.
در غیر آن، در حالی که تروریست ها همه روزه مناطق وسیع تری از کشور را درگیر جنگ می کنند و در عین حال، پاکستان از آغاز مجدد گفتگوهای صلح سخن می گوید، این نه عقلانی است و نه نتیجه ای در پی خواهد داشت.
اشرف غنی؛ رییس جمهور هم پیش از این، بارها اعلام کرده است که پاکستان با افغانستان در یک جنگ اعلام نشده قرار دارد و به همین دلیل، به باور او، افغانستان ابتدا با پاکستان صلح خواهد کرد و سپس با طالبان.
با این حساب، کارشناسان می گویند که تاکید نواز شریف بر نقش «میانجی‌گرانه» اسلام آباد در روند صلح افغانستان، یک آدرس دروغین و انحرافی برای رد گم کردن و فرار پاکستان از مذاکره مستقیم با دولت افغانستان در خصوص جنگ و صلح است.
بی هیچ اغراق و ملاحظه ای می توان مدعی شد که پاکستان در جنگ های جاری در افغانستان، خود یکی از اطراف جنگ است؛ بنابراین، این کشور اصولا اهلیت و صلاحیت میانجی گری در روند صلح را ندارد؛ زیرا میانجی باید بیطرف باشد.
کابل همواره تاکید کرده است که پاکستان باید در آوردن صلح و تامین ثبات و پایان جنگ در افغانستان، «صادقانه» عمل کند و «تعهد» خود به آنچه ادعا می کند را در عمل نشان دهد؛ اما فراموش نکنیم تا زمانی که کابل مساله طرف یا بی طرفی پاکستان در جنگ و صلح افغانستان را با اسلام آباد حل نکرده است، هیچگاه صداقت و تعهد واقعی پاکستان در ایجاد صلح در افغانستان، احراز نخواهد شد.
نکته آخر هم اینکه تا زمانی که جنگ پایان نیافته و گفتگوهای صلح در سایه برقراری یک آتش بس کامل و فراگیر، آغاز نشده است، اعلام حمایت پاکستان از روند صلح، یک بازی فرافکنانه و فریبکارانه است.
آقای عبدالله در جلسه شورای وزیران گفت که اگر پاکستان به حمایت خود از طالبان پایان دهد، این گروه توانایی راه اندازی عملیات گسترده را از دست خواهد داد.
این اظهارات عبدالله درواکنش به سخنان نواز شریف؛ نخست وزیر پاکستان مطرح شده که روز شنبه در شهر لاهور گفت که دولت پاکستان می خواهد به آغاز دوباره روند گفتگوهای صلح در افغانستان کمک کند.
او گفت که اسلام آباد یکبار دیگر حاضر است تا نقش میانجی را در جنگ ۱۴ ساله طالبان با دولت افغانستان بازی کند.
عبدالله اما گفت که افغانستان از آمادگی پاکستان برای میانجگیری و از سرگیری گفتگوهای صلح استقبال می کند؛ اما اسلام آباد باید گام های عملی بردارد.
به گفته رییس اجرایی، برای اینکه اعتماد متقابل میان دو کشور ایجاد شود، قطع کمک به گروه های تروریستی بسیار مهم است.
کارشناسان مسایل افغانستان هم بارها اذعان کرده اند که یکی از مهم ترین مسایل در روند صلح و آینده این روند این است که جنگ های جاری در افغانستان متوقف شود.
در حالی که دامنه جنگ روز به روز مناطق بیشتری از افغانستان را دربر می گیرد، انتظار برقراری صلح از طریق گفتگو با تروریست ها، امری لغو و بیهوده و نابخردانه است.
با این وصف، این متاسفانه یکی از اشتباهات فاحش دولتمردان طرفدار گفتگوهای صلح با طالبان هم در گذشته و هم در حال حاضر بوده است.
این گروه از دولتمردان، اعتقاد دارند که صرف حضور طالبان و سایر گروه های تروریستی، به پای میز مذاکره، برای آوردن صلح در افغانستان، کافی است و این روند در نهایت، نتیجه خواهد داد؛ اما رویدادهای اخیر به ویژه پس از اعلام خبر مرگ ملاعمر؛ رهبر پیشین گروه طالبان، مشخص کرد که این اصولا ایده ای عمیقا خوش بینانه است که لزوما به واقعیت منتهی نخواهد شد.
در این میان، موضعی که داکتر عبدالله؛ رییس اجرایی در نشست اخیر شورای وزیران مطرح کرده است، بسیار کلیدی و مهم است.
بر بنیاد این دیدگاه، پاکستان به جای کمک به آغاز دوباره گفتگوهای صلح و بازی کردن نقش دروغین یک «میانجی» میان افغانستان و طالبان، ابتدا لازم است که دست از حمایت از تروریزم و طالبان بردارد تا این امر، زمینه را برای پایان جنگ در افغانستان فراهم کند.
این یکی از مهم ترین پیش نیازهای برقراری صلح یا دست کم آغاز یک روند گفتگوهای واقعی صلح است.
با این حساب، بر دولتمردان افغانستان لازم است که برای راستی آزمایی پاکستان و طالبان برای عزم آنها در زمینه صلح، ابتدا از آنها بخواهند که پیش از آغاز هرگونه مذاکره صلح، تعهد خود به این روند را با اعلام آتش بس سراسری نشان دهند.
در غیر آن، در حالی که تروریست ها همه روزه مناطق وسیع تری از کشور را درگیر جنگ می کنند و در عین حال، پاکستان از آغاز مجدد گفتگوهای صلح سخن می گوید، این نه عقلانی است و نه نتیجه ای در پی خواهد داشت.
اشرف غنی؛ رییس جمهور هم پیش از این، بارها اعلام کرده است که پاکستان با افغانستان در یک جنگ اعلام نشده قرار دارد و به همین دلیل، به باور او، افغانستان ابتدا با پاکستان صلح خواهد کرد و سپس با طالبان.
با این حساب، کارشناسان می گویند که تاکید نواز شریف بر نقش «میانجی‌گرانه» اسلام آباد در روند صلح افغانستان، یک آدرس دروغین و انحرافی برای رد گم کردن و فرار پاکستان از مذاکره مستقیم با دولت افغانستان در خصوص جنگ و صلح است.
بی هیچ اغراق و ملاحظه ای می توان مدعی شد که پاکستان در جنگ های جاری در افغانستان، خود یکی از اطراف جنگ است؛ بنابراین، این کشور اصولا اهلیت و صلاحیت میانجی گری در روند صلح را ندارد؛ زیرا میانجی باید بیطرف باشد.
کابل همواره تاکید کرده است که پاکستان باید در آوردن صلح و تامین ثبات و پایان جنگ در افغانستان، «صادقانه» عمل کند و «تعهد» خود به آنچه ادعا می کند را در عمل نشان دهد؛ اما فراموش نکنیم تا زمانی که کابل مساله طرف یا بی طرفی پاکستان در جنگ و صلح افغانستان را با اسلام آباد حل نکرده است، هیچگاه صداقت و تعهد واقعی پاکستان در ایجاد صلح در افغانستان، احراز نخواهد شد.
نکته آخر هم اینکه تا زمانی که جنگ پایان نیافته و گفتگوهای صلح در سایه برقراری یک آتش بس کامل و فراگیر، آغاز نشده است، اعلام حمایت پاکستان از روند صلح، یک بازی فرافکنانه و فریبکارانه است.
