شمار زیادی از دانشجویان دانشگاه بامیان از نداشتن خوابگاه و جای بود وباش در این ولایت رنج می برند.
به گزارش خبرگزاری آوا، ظاهره سدید؛ یکی از دانشجویان بامیان می گوید که مشکلات آنان بسیار زیاد می باشد و با توجه به شکایت دانشجویان برای حل این مشکلات، هنوز هم هیچ گونه توجه جدی از سوی وزارت تحصیلات در این راستا صورت نگرفته است.
وی افزود: نبود خوابگاه، برق، عدم دسترسی به انترنت، کتابخانه و کمبود ترانسپورت برای حمل و نقل دانشجویان از جمله مشکلاتی اند که دانشجویان این ولایت با آن مواجه اند.
احمد جاوید یکی دیگر از دانشجویانی که در یکی از دُکان های نمناک و بدون برق در کوچه آهنگری این ولایت زندگی می کند، از حکومت برای ادامه ی تحصیلش خوابگاه می خواهد.
اين محصل مي گويد: ما هشت نفر در يك اتاق زندگی می کنیم، روزها به دليل سر و صدای آهنگری درس خوانده نمی توانيم و شب ها هم برق نداريم.
به گفته دانشجویان این ولایت مشکلات آنان نه تنها نبود امکانات اولیه رهایشی مثل آب، برق و تشناب است، بلکه بلند بودن کرایه اتاق و فیس برق از مشکلات عمده دیگر آنان می باشد.
علی‌داد نیز با پنج هم اتاقی اش در یک دوکان چهار متره زندگی می کند، او از بلند بودن کرایه اتاق شکایت دارد و می گوید، ماهانه ۳۰۰۰ افغانی کرایه اتاق پرداخت می نماید.
اماعبدالرحمن احمدی؛ سخنگوی والی بامیان گفته های دانشجویان را بی اساس خوانده می گوید که مسئولان محلی همواره برای حل مشکلات دانشجویان تلاش کرده و با گذشت زمان این مشکلات حل خواهد شد.
این درحالیست که سنگ تهداب لیلیه پسرانه هفت سال پیش گذاشته شد و قرار بود تا دو سال آینده تکمیل و به بهره برداری سپرده شود، اما از سنگ تهداب این لیلیه ۷ سال می گذرد و تا هنوز هم تکمیل نگردیده است.
خواستیم در این راستا دیدگاه سخنگوی وزارت تحصیلات عالی نیز با خود داشته باشیم اما با تماس های مکرر موفق به دریافت پاسخ نشدیم.
گفتنی است که در سال های گذشته بیش از پنج هزار محصل از پوهنتون بامیان فارغ شدند که چهار سال دوره تحصیلی شان را در پس کوچه های بازار بامیان در اتاق های نمناک و تاریک سپری نمودند.
به گزارش خبرگزاری آوا، ظاهره سدید؛ یکی از دانشجویان بامیان می گوید که مشکلات آنان بسیار زیاد می باشد و با توجه به شکایت دانشجویان برای حل این مشکلات، هنوز هم هیچ گونه توجه جدی از سوی وزارت تحصیلات در این راستا صورت نگرفته است.
وی افزود: نبود خوابگاه، برق، عدم دسترسی به انترنت، کتابخانه و کمبود ترانسپورت برای حمل و نقل دانشجویان از جمله مشکلاتی اند که دانشجویان این ولایت با آن مواجه اند.
احمد جاوید یکی دیگر از دانشجویانی که در یکی از دُکان های نمناک و بدون برق در کوچه آهنگری این ولایت زندگی می کند، از حکومت برای ادامه ی تحصیلش خوابگاه می خواهد.
اين محصل مي گويد: ما هشت نفر در يك اتاق زندگی می کنیم، روزها به دليل سر و صدای آهنگری درس خوانده نمی توانيم و شب ها هم برق نداريم.
به گفته دانشجویان این ولایت مشکلات آنان نه تنها نبود امکانات اولیه رهایشی مثل آب، برق و تشناب است، بلکه بلند بودن کرایه اتاق و فیس برق از مشکلات عمده دیگر آنان می باشد.
علی‌داد نیز با پنج هم اتاقی اش در یک دوکان چهار متره زندگی می کند، او از بلند بودن کرایه اتاق شکایت دارد و می گوید، ماهانه ۳۰۰۰ افغانی کرایه اتاق پرداخت می نماید.
اماعبدالرحمن احمدی؛ سخنگوی والی بامیان گفته های دانشجویان را بی اساس خوانده می گوید که مسئولان محلی همواره برای حل مشکلات دانشجویان تلاش کرده و با گذشت زمان این مشکلات حل خواهد شد.
این درحالیست که سنگ تهداب لیلیه پسرانه هفت سال پیش گذاشته شد و قرار بود تا دو سال آینده تکمیل و به بهره برداری سپرده شود، اما از سنگ تهداب این لیلیه ۷ سال می گذرد و تا هنوز هم تکمیل نگردیده است.
خواستیم در این راستا دیدگاه سخنگوی وزارت تحصیلات عالی نیز با خود داشته باشیم اما با تماس های مکرر موفق به دریافت پاسخ نشدیم.
گفتنی است که در سال های گذشته بیش از پنج هزار محصل از پوهنتون بامیان فارغ شدند که چهار سال دوره تحصیلی شان را در پس کوچه های بازار بامیان در اتاق های نمناک و تاریک سپری نمودند.
