از ولادت با سعادت پیامبر نور و رحمت و همچنین فرزند برومندش بنیان گذار مذهب پویای جعفری، در مسجد جامع محمدیه شهر کابل گرامیداشت به عمل آمد.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان (آوا) حجت السلام و المسلمین سید محمد باقر واعظی مسوول بخش علما و ائمه مساجد مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان که در این محفل صحبت می کرد ضمن عرض تبریک و تهنیت به مناسبت فرا رسیدن فرخنده میلاد نبی اکرم(ص) و حضرت امام جعفر صادق(ع) گفت: برخی از منابع تاریخی و روایی از وقوع رخدادهای شگفت انگیزی در روز ولادت پیامبر گرامی اسلام(ص) سخن می گویند.
به گفته این عالم دینی، خاموش شدن آتشکده فارس، وقوع زمین لرزه ای که بر اثر آن دیر و صومعه ها ویران گشت و هر معبودی که در کنار خدای عز و جل مورد پرستش قرار می گرفت از جایگاهش بر کنده شد و بتهای نصب شده به رو، بر زمین فرو ریخت.
او همچنان گفت: وجود چنین اوضاع و طلوع ستاره هایی که از قبل دیده شده بود، برای ساحران و جادوگران غیر قابل پیش بینی به شمار می رفت.
او در ادامه سخنان خود گفت: پیامبر گرامی اسلام(ص) با خود رحمت و برکت را آورد و بشر مادی و بت پرست را که در پرتگاه سقوط قرار گرفته بود نجات داد.
به گفته او مورخان به عظمت و کرامت ها به خصوص به پدیده درخواست باران بواسطه رسول خدا که چندین بار در زندگی آن حضرت و دوران شیر خوارگی و نوجوانی، در زمان جد و عمویش رخ داده است اشاره کرده اند.
به گفته واعظی نخستین باران زمان اتفاق افتاد که مردم مکه دچار خشکسالی بزرگی شده بودند و در آن سرزمین دو سال باران نیامد، از این جهت حضرت عبد المطلب به فرزندش ابوطالب دستور داد تا نوه اش حضرت محمد را که نوزاد در قنداق بود حاضر نماید پس از آن عبد المطلب قنداقه حضرت محمد(ص) را روی دست گرفت و دعا کرد خدایا به حق این کودک نوزاد باران رحمت خود را بر ما فرو فریست، دیری نپایید که توده هایی از ابر صفحه آسمان را پوشاند و چنان باران شدید باریدن گرفت که مردم از ویرانی مسجد الحرام بیمناک شدند.
به گفته او بار دیگر در دوران نوجوانی نیز این اتفاق افتاد که این بار عبد المطلب برای طلب باران نوه اش را در دامنه کوه ابوقبیس برد و دعا کرد و خداوند نیز به برکت آن چهره نورانی باران رحمت خود را نازل کرد.
به باور واعظی این داستان ها از یکسو بیانگر عظمت و بزرگواری رسول خدا قبل از بعثت می باشد و از سویی هم بیانگر این است که نیاکان پیامبر(ص) قبل از بعثت، یکتا پرست بوده و به خدای متعال ایمان داشته است و پیامبر(ص) نیز در خانه ای که دیانت و خدا پرستی و توحید در آن حکمفرما بوده پرورش یافته است.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان (آوا) حجت السلام و المسلمین سید محمد باقر واعظی مسوول بخش علما و ائمه مساجد مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان که در این محفل صحبت می کرد ضمن عرض تبریک و تهنیت به مناسبت فرا رسیدن فرخنده میلاد نبی اکرم(ص) و حضرت امام جعفر صادق(ع) گفت: برخی از منابع تاریخی و روایی از وقوع رخدادهای شگفت انگیزی در روز ولادت پیامبر گرامی اسلام(ص) سخن می گویند.
به گفته این عالم دینی، خاموش شدن آتشکده فارس، وقوع زمین لرزه ای که بر اثر آن دیر و صومعه ها ویران گشت و هر معبودی که در کنار خدای عز و جل مورد پرستش قرار می گرفت از جایگاهش بر کنده شد و بتهای نصب شده به رو، بر زمین فرو ریخت.
او همچنان گفت: وجود چنین اوضاع و طلوع ستاره هایی که از قبل دیده شده بود، برای ساحران و جادوگران غیر قابل پیش بینی به شمار می رفت.
او در ادامه سخنان خود گفت: پیامبر گرامی اسلام(ص) با خود رحمت و برکت را آورد و بشر مادی و بت پرست را که در پرتگاه سقوط قرار گرفته بود نجات داد.
به گفته او مورخان به عظمت و کرامت ها به خصوص به پدیده درخواست باران بواسطه رسول خدا که چندین بار در زندگی آن حضرت و دوران شیر خوارگی و نوجوانی، در زمان جد و عمویش رخ داده است اشاره کرده اند.
به گفته واعظی نخستین باران زمان اتفاق افتاد که مردم مکه دچار خشکسالی بزرگی شده بودند و در آن سرزمین دو سال باران نیامد، از این جهت حضرت عبد المطلب به فرزندش ابوطالب دستور داد تا نوه اش حضرت محمد را که نوزاد در قنداق بود حاضر نماید پس از آن عبد المطلب قنداقه حضرت محمد(ص) را روی دست گرفت و دعا کرد خدایا به حق این کودک نوزاد باران رحمت خود را بر ما فرو فریست، دیری نپایید که توده هایی از ابر صفحه آسمان را پوشاند و چنان باران شدید باریدن گرفت که مردم از ویرانی مسجد الحرام بیمناک شدند.
به گفته او بار دیگر در دوران نوجوانی نیز این اتفاق افتاد که این بار عبد المطلب برای طلب باران نوه اش را در دامنه کوه ابوقبیس برد و دعا کرد و خداوند نیز به برکت آن چهره نورانی باران رحمت خود را نازل کرد.
به باور واعظی این داستان ها از یکسو بیانگر عظمت و بزرگواری رسول خدا قبل از بعثت می باشد و از سویی هم بیانگر این است که نیاکان پیامبر(ص) قبل از بعثت، یکتا پرست بوده و به خدای متعال ایمان داشته است و پیامبر(ص) نیز در خانه ای که دیانت و خدا پرستی و توحید در آن حکمفرما بوده پرورش یافته است.
