مجلس نمایندگان قرارداد امنیتی- دفاعی میان افغانستان و امریکا و قرارداد همکاری با سازمان پیمان اتلانتیک شمالی (ناتو) را امروز یکشنبه ۲ قوس، با ۱۵۲ رای موافق و ۵ رای مخالف تائید کرد.
پیمان امنیتی در حالی از سوی مجلس نمایندگان کشور امضا می شود که نمایندگان مخالف آن را عجولانه و طبق یک معامله می دانند.
عبدالستار خواصی از مخالفین امضای پیمان امنیتی می گوید: "مجلس در رابطه با این توافق‌نامه‌ها بر خلاف معتقدات اسلامی، حاکمیت ملی، اراده مردم افغانستان و براساس یک معامله تصمیم گرفت و ما با آن مخالفیم".
به گفته وی، سفارت امریکا تعدادی از نمایندگان را شب هنگام دعوت کرده و براساس یک معامله از آنان خواسته است که به موافقتنامه امنیتی با امریکا و ناتو رای تایید دهند.
بحث روی امضای پیمان امنیتی میان با امریکا، بعد از تصویب پیمان استراتژیک(راهبردی) میان امریکا و افغانستان در ماه جوزای ۱۳۹۱ قوت گرفت. لویه جرگه پیمان استراتژیک در ماه عقرب سال ۱۳۹۰ برگزار شده بود.
در قطعنامه ۷۶ ماده ای لویه جرگه پیمان استراتژیک، نمایندگان بر توقف عملیات شبانه نیروهای خارجی و توقف عملیات خارجی ها بدون هماهنگی دولت افغانستان، ایجاد تاسیسات نظامی آمریکایی ها در مناطق مرزی افغانستان و جاهایی باشد که از آنجا تهدیدهایی علیه افغانستان متصور است و عدم مصونیت قضایی سربازان خارجی در افغانستان تأکید کرده بودند. مسایلی که از آن تاریخ تاکنون کمتر نیروهای امریکایی به آن پایبند بوده اند.
در لویه جرگه پیمان امنیتی با امریکا که در ماه قوس سال ۱۳۹۲ برگزار شد، حامد کرزی رئیس جمهور وقت، در نطقی ۴۵ دقیقه ای بر تصمیم خود بر عدم امضای فوری این سند ایستادگی کرد. او خطاب به لویه جرگه گفت میل دارد پیش از امضای سند شاهد برقراری صلح در کشورش باشد.
به باور آگاهان امور، با اینکه بیش از دو سال از امضای پیمان استراتژیک می گذرد، اما نیروهای امریکایی به تعهدات خود در مبارزه با تروریزم و دفاع از افغانستان در مقابل حملات خارجی، عمل نکرده اند. درگیری های مرزی و حمله راکتی به سرحدات افغانستان و عدم همکاری ناتو و امریکا در مقابله با متجاوزین، خود دلیلی بر عدم پایبندی غربی ها به پیمان نامه هایشان است.
جنگ، ناامنی، گسترش فعالیت های تروریستی، تنش های سیاسی، انحصارگرایی قومی، سوء مدیریت، فساد، حکومت داری ضعیف، نقض مکرر حاکمیت ملی، بی احترامی و اهانت های صریح و آشکار به هنجارهای اجتماعی، ارزش های مقدس دینی و اعتقادات اسلامی مردم افغانستان، هتک حریم خصوصی مردم، بحران، بیکاری، مهاجرت، ناامیدی نسبت به آینده، انحرافات گسترده اخلاقی، انحطاط و ابتذال رسانه ای و... همه رهاورد ۱۲ سال حضور گسترده نظامی و سیاسی ناتو و امریکا برای افغانستان بود.
قابل ذکر است که بسیاری از علما، کارشناسان، احزاب و محافل سیاسی طی همایش های جداگانه در طول یکسال اخیر با امضای پیمان امنیتی و دادن مصونیت قضایی به سربازان خارجی، مخالف کرده اند.
با وجود فشارهای امریکا بر حکومت آقای کرزی، وی تا پایان دوره ریاست جمهوری اش این پیمان را امضا نکرد و سرانجام این پیمان بعد از انتخاب شدن محمداشرف غنی احمدزی توسط حنیف اتمر مشاور امنیتی رئیس جمهور امضاء شد.
کارشناسان امور بر این باورند که تشدید حملات انتحاری در کابل و دیگر ولایات بعد از روی کار آمدن حکومت وحدت ملّی، پلان از قبل طرح شده برای فشار روانی به مردم افغانستان و بخصوص نمایندگان شورای ملی برای امضای بی چون و چرای پیمان امنیتی بوده است.
یک هفته قبل، شکریه بارکزی عضو کمیسیون دفاعی ولسی جرگه هدف حمله انتحاری قرار گرفت، با اینکه به وی آسیب چندانی نرسید، اما سه فرد ملکی از جمله قدسیه دانشجوی دانشگاه کابل کشته و ۳۲ تن دیگر زخمی شدند که تأثیر منفی بر روی اذهان مردم داشت.
پیمان امنیتی در حالی در مجلس نمایندگان تصویب می شود که مشرانو جرگه افغانستان تاکید می کند که برای تایید توافقنامه امنیتی و دفاعی با ایالات متحد امریکا از عجله نه بلکه از دقت کامل کار گرفته خواهد شد.
اعضای مشرانو جرگه می گویند که افغانستان در آتش نا امنی ها می سوزد و امریکا باید تلاش کند تا بر اساس این توافقنامه به نا امنی ها در این کشور نقطه پایان گذارد.
در همین حال کارشناسان مسایل سیاسی می گویند که با امضای پیمان امنیتی، افغان ها به جز اینکه دشمنی کشورهای منطقه را کمایی کنند و جنگ در افغانستان ادامه یابد، چیز دیگری بدست نمی آورند.
وحید مژده؛ سخنگوی این جبهه گفت: در این موافقنامه چه است؟ فقط یک چیز است و آن عبارت این است که امریکاییها در افغانستان میمانند، سیا عملیات خود را در اینجا و کشورهای دیگر انجام میدهد. طیارات بیسرنشینشان از افغانستان برمیخیرند و منطقه را تحت کنترل خود میگیرند.
او افزود: افغانها در این مورد چه میکنند؟ افغانها هیچ چیزی به دست نمیآورند، به جز این که دشمنی کشورهای منطقه را کمایی کنند و جنگ در افغانستان ادامه خواهد یافت.
مژده هشدار داد: نام شما ـ اگر این توافقنامه را امضا کردید ـ در تاریخ افغانستان به عنوان خیانتکاران بزرگ ثبت خواهد شد. اگر پارلمان هم این توافقنامه را تایید کند، بدون تردید، نامشان در لیست کسانی خواهد بود که در حق ملت افغانستان بزرگترین جفا را روا داشتهاند.
قرار است توافقنامه امنیتی با ایالات متحده و ناتو برای تائید از سوی ولسی جرگه افغانستان، به مشرانو جرگه نیز فرستاده شود.
پیمان امنیتی در حالی از سوی مجلس نمایندگان کشور امضا می شود که نمایندگان مخالف آن را عجولانه و طبق یک معامله می دانند.
عبدالستار خواصی از مخالفین امضای پیمان امنیتی می گوید: "مجلس در رابطه با این توافق‌نامه‌ها بر خلاف معتقدات اسلامی، حاکمیت ملی، اراده مردم افغانستان و براساس یک معامله تصمیم گرفت و ما با آن مخالفیم".
به گفته وی، سفارت امریکا تعدادی از نمایندگان را شب هنگام دعوت کرده و براساس یک معامله از آنان خواسته است که به موافقتنامه امنیتی با امریکا و ناتو رای تایید دهند.
بحث روی امضای پیمان امنیتی میان با امریکا، بعد از تصویب پیمان استراتژیک(راهبردی) میان امریکا و افغانستان در ماه جوزای ۱۳۹۱ قوت گرفت. لویه جرگه پیمان استراتژیک در ماه عقرب سال ۱۳۹۰ برگزار شده بود.
در قطعنامه ۷۶ ماده ای لویه جرگه پیمان استراتژیک، نمایندگان بر توقف عملیات شبانه نیروهای خارجی و توقف عملیات خارجی ها بدون هماهنگی دولت افغانستان، ایجاد تاسیسات نظامی آمریکایی ها در مناطق مرزی افغانستان و جاهایی باشد که از آنجا تهدیدهایی علیه افغانستان متصور است و عدم مصونیت قضایی سربازان خارجی در افغانستان تأکید کرده بودند. مسایلی که از آن تاریخ تاکنون کمتر نیروهای امریکایی به آن پایبند بوده اند.
در لویه جرگه پیمان امنیتی با امریکا که در ماه قوس سال ۱۳۹۲ برگزار شد، حامد کرزی رئیس جمهور وقت، در نطقی ۴۵ دقیقه ای بر تصمیم خود بر عدم امضای فوری این سند ایستادگی کرد. او خطاب به لویه جرگه گفت میل دارد پیش از امضای سند شاهد برقراری صلح در کشورش باشد.
به باور آگاهان امور، با اینکه بیش از دو سال از امضای پیمان استراتژیک می گذرد، اما نیروهای امریکایی به تعهدات خود در مبارزه با تروریزم و دفاع از افغانستان در مقابل حملات خارجی، عمل نکرده اند. درگیری های مرزی و حمله راکتی به سرحدات افغانستان و عدم همکاری ناتو و امریکا در مقابله با متجاوزین، خود دلیلی بر عدم پایبندی غربی ها به پیمان نامه هایشان است.
جنگ، ناامنی، گسترش فعالیت های تروریستی، تنش های سیاسی، انحصارگرایی قومی، سوء مدیریت، فساد، حکومت داری ضعیف، نقض مکرر حاکمیت ملی، بی احترامی و اهانت های صریح و آشکار به هنجارهای اجتماعی، ارزش های مقدس دینی و اعتقادات اسلامی مردم افغانستان، هتک حریم خصوصی مردم، بحران، بیکاری، مهاجرت، ناامیدی نسبت به آینده، انحرافات گسترده اخلاقی، انحطاط و ابتذال رسانه ای و... همه رهاورد ۱۲ سال حضور گسترده نظامی و سیاسی ناتو و امریکا برای افغانستان بود.
قابل ذکر است که بسیاری از علما، کارشناسان، احزاب و محافل سیاسی طی همایش های جداگانه در طول یکسال اخیر با امضای پیمان امنیتی و دادن مصونیت قضایی به سربازان خارجی، مخالف کرده اند.
با وجود فشارهای امریکا بر حکومت آقای کرزی، وی تا پایان دوره ریاست جمهوری اش این پیمان را امضا نکرد و سرانجام این پیمان بعد از انتخاب شدن محمداشرف غنی احمدزی توسط حنیف اتمر مشاور امنیتی رئیس جمهور امضاء شد.
کارشناسان امور بر این باورند که تشدید حملات انتحاری در کابل و دیگر ولایات بعد از روی کار آمدن حکومت وحدت ملّی، پلان از قبل طرح شده برای فشار روانی به مردم افغانستان و بخصوص نمایندگان شورای ملی برای امضای بی چون و چرای پیمان امنیتی بوده است.
یک هفته قبل، شکریه بارکزی عضو کمیسیون دفاعی ولسی جرگه هدف حمله انتحاری قرار گرفت، با اینکه به وی آسیب چندانی نرسید، اما سه فرد ملکی از جمله قدسیه دانشجوی دانشگاه کابل کشته و ۳۲ تن دیگر زخمی شدند که تأثیر منفی بر روی اذهان مردم داشت.
پیمان امنیتی در حالی در مجلس نمایندگان تصویب می شود که مشرانو جرگه افغانستان تاکید می کند که برای تایید توافقنامه امنیتی و دفاعی با ایالات متحد امریکا از عجله نه بلکه از دقت کامل کار گرفته خواهد شد.
اعضای مشرانو جرگه می گویند که افغانستان در آتش نا امنی ها می سوزد و امریکا باید تلاش کند تا بر اساس این توافقنامه به نا امنی ها در این کشور نقطه پایان گذارد.
در همین حال کارشناسان مسایل سیاسی می گویند که با امضای پیمان امنیتی، افغان ها به جز اینکه دشمنی کشورهای منطقه را کمایی کنند و جنگ در افغانستان ادامه یابد، چیز دیگری بدست نمی آورند.
وحید مژده؛ سخنگوی این جبهه گفت: در این موافقنامه چه است؟ فقط یک چیز است و آن عبارت این است که امریکاییها در افغانستان میمانند، سیا عملیات خود را در اینجا و کشورهای دیگر انجام میدهد. طیارات بیسرنشینشان از افغانستان برمیخیرند و منطقه را تحت کنترل خود میگیرند.
او افزود: افغانها در این مورد چه میکنند؟ افغانها هیچ چیزی به دست نمیآورند، به جز این که دشمنی کشورهای منطقه را کمایی کنند و جنگ در افغانستان ادامه خواهد یافت.
مژده هشدار داد: نام شما ـ اگر این توافقنامه را امضا کردید ـ در تاریخ افغانستان به عنوان خیانتکاران بزرگ ثبت خواهد شد. اگر پارلمان هم این توافقنامه را تایید کند، بدون تردید، نامشان در لیست کسانی خواهد بود که در حق ملت افغانستان بزرگترین جفا را روا داشتهاند.
قرار است توافقنامه امنیتی با ایالات متحده و ناتو برای تائید از سوی ولسی جرگه افغانستان، به مشرانو جرگه نیز فرستاده شود.
منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا) - کابل
