بر اساس دهمین گزارش بنیاد آسیایی، ۵۴.۷ درصد افغان ها بر این باورند که کشور به سمت درستی در حرکت است.
به گزارش خبرگزاری آوا، در این گزارش آمده است که اکثریت مردم افغانستان به آینده امیدوار هستند، اما برخی ها در مورد سرنوشت شان نگرانی‌هایی دارند.
بربنیاد این گزارش، بیکاری یکی از معضلات جدی در میان افغان ها است و در پهلوی آن نبود برق کافی، دسترسی به آب آشامیدنی، نا امنی ها، سیستم ضعیف تعلیمی و نبود خدمات بهداشتی کافی نیز از مواردی هستند که مردم در رابطه با آن نگران هستند.
نبود فرصت های کاریابی، مشکلات خانوادگی، ازدواج های اجباری، معاش ناکافی و عدم دسترسی آنان به حقوق شان از جمله مشکلاتی است که مصاحبه شوندگان به ویژه زنان افغان به حیث آسیب پذیرترین بخش جامعه با آن مواجه هستند.
در این نظر سنجی که با ۹ هزارو ۲۷۱ فرد در سراسر کشور صورت گرفته اکثریت افغان ها در مورد ناامنی ها، فساد اداری و بیکاری شدیداً نگران هستند.
در رابطه به گفت و گوهای صلح ۷۲.۶ درصد مردم گفته اند که روند گفت و گوی صلح میان دولت افغانستان و گروه های مخالف مسلح می تواند کشور را به سوی ثبات دائمی سوق دهد.
در بخش انکشاف اقتصادی ۳۹.۶ درصد افغان ها گفته اند که اقتصادشان نسبت به سال گذشته سیری نزولی داشته است.
براساس این گزارش در سال ۲۰۱۴ میلادی بیشتر افغان ها از امنیت خود و خانواده هایشان نگران هستند و این روند از سال ۲۰۱۳ میلادی بدینسو سیری صعودی داشته و از سال ۲۰۰۶ میلادی به این سو ترس از امنیت یکی از عوامل عمده نگرانی مردم به شمار میرود.
ولایت های فاریاب، میدان وردک، فراه و قندوز از جمله ولایت هایی هستند که در آن مردم از امنیت شخصی شان در هراس هستند.
اما ولایت های پنجشیر، بدخشان و بامیان از ولایت های است که در آن مردم کمترین احساس هراس از امنیت فردی شان دارند.
گفتنی است که این نظرسنجی با همکاری نهادهای دیگر به شمول اکسور، سیاره و یوریکا انجام شده است.
به گزارش خبرگزاری آوا، در این گزارش آمده است که اکثریت مردم افغانستان به آینده امیدوار هستند، اما برخی ها در مورد سرنوشت شان نگرانی‌هایی دارند.
بربنیاد این گزارش، بیکاری یکی از معضلات جدی در میان افغان ها است و در پهلوی آن نبود برق کافی، دسترسی به آب آشامیدنی، نا امنی ها، سیستم ضعیف تعلیمی و نبود خدمات بهداشتی کافی نیز از مواردی هستند که مردم در رابطه با آن نگران هستند.
نبود فرصت های کاریابی، مشکلات خانوادگی، ازدواج های اجباری، معاش ناکافی و عدم دسترسی آنان به حقوق شان از جمله مشکلاتی است که مصاحبه شوندگان به ویژه زنان افغان به حیث آسیب پذیرترین بخش جامعه با آن مواجه هستند.
در این نظر سنجی که با ۹ هزارو ۲۷۱ فرد در سراسر کشور صورت گرفته اکثریت افغان ها در مورد ناامنی ها، فساد اداری و بیکاری شدیداً نگران هستند.
در رابطه به گفت و گوهای صلح ۷۲.۶ درصد مردم گفته اند که روند گفت و گوی صلح میان دولت افغانستان و گروه های مخالف مسلح می تواند کشور را به سوی ثبات دائمی سوق دهد.
در بخش انکشاف اقتصادی ۳۹.۶ درصد افغان ها گفته اند که اقتصادشان نسبت به سال گذشته سیری نزولی داشته است.
براساس این گزارش در سال ۲۰۱۴ میلادی بیشتر افغان ها از امنیت خود و خانواده هایشان نگران هستند و این روند از سال ۲۰۱۳ میلادی بدینسو سیری صعودی داشته و از سال ۲۰۰۶ میلادی به این سو ترس از امنیت یکی از عوامل عمده نگرانی مردم به شمار میرود.
ولایت های فاریاب، میدان وردک، فراه و قندوز از جمله ولایت هایی هستند که در آن مردم از امنیت شخصی شان در هراس هستند.
اما ولایت های پنجشیر، بدخشان و بامیان از ولایت های است که در آن مردم کمترین احساس هراس از امنیت فردی شان دارند.
گفتنی است که این نظرسنجی با همکاری نهادهای دیگر به شمول اکسور، سیاره و یوریکا انجام شده است.
