امام حسین(ع) را خداوند دوست دارد

همه انبیای الهی برای برپایی حق و عدالت، انسانیت و پیاده کردن احکام خدا در روی زمین زحماتی طاقت فرسایی را متحمل شده اند که در میان تمام فرستادگان خدا پیامبران الوالعظم برای سعادت و هدایت بشر زحمات بیشتری کشیده اند.
حجت الاسلام والمسلمین سیدمحمدحسین حسینی واعظی مسوول دفتر نمایندگی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان در مشهد مقدس، با بیان مطلب فوق در روز دهم محرم الحرام سالروز شهادت امام حسین(ع) و یاران گرامی اش، افزود: در رأس تمام انبیاء سید المرسلین پیامبر خاتم(ص) برای ارشاد و هدایت انسان ها رنج و زحمات زیادی را متحمل شده است.
واعظی با بیان اینکه پیامبر اسلام و خاندان پاک او راه گشای همه پیامبران الهی بود، افزود: تمام انبیای الهی زمان که در برابر انجام وظیفه و رسالت شان و مبارزه با مظاهر باطل به بن بست می رسیدند و از خدا فرج و گشایش می خواستند، خداوند نیز نور پنج تن آل عبا را به آنان می نمایاند و گره از کارشان می گشود.
واعظی همچنان گفت: اگر توبه آدم قبول شد و کشتی نوح به ساحل نجات رسید و اگر ابراهیم از شعله های آتش نمرود جان سالم به در برد و موسی در برابر فرعون دست پیروزی بالا زد و همچنین اگر عیسی مسیح، مردگان را زنده می کرد و مرض های چون برص و جزام را شفا می داد، همه از برکت پیامبر اسلام و خاندان پاک او بود.
حضرت ابراهیم زمانی که می خواست امتحان پس بدهد، کارد را در گلوی فرزند دلبندش اسماعیل گذاشت و کارد گلوی اسماعیل را نبرید، ندا از آسمان رسید، ای ابراهیم! قربانی تو قبول شد ومن این قربانی را فدای ذبح عظیم(امام حسین) کردم که او یکی از پنج تن خامس آل عبا است و نام او در پهلوی راست عرش خداوند حک شده و راه گشای تمام انبیاء است.
به گفته واعظی دلیل اینکه خداوند قربانی ابراهیم را فدای ذبح عظیم کرد، این بود که به ابراهیم خطاب شد، ای ابرهیم! اگر فرزندت را قربانی می کردی چقدر دلت می طپید؟ ابراهیم گفت: خداوندا طبیعی است که دلم می سوخت، زیرا عاطفه پدری قابل انکار نیست، خداوند فرمود: اگر فرزند پیامبر خاتم و کسی که از ذریه تو است که برای پیغبر و علی و زهرا و امام حسن عزیز است و حتی برای من(خدا) نیز عزیز است، چه تفاوتی دارد.
ابراهیم گفت: خدایا اعتراف می کنم که در اینجا تنها من و مادر اسماعیل هستیم، اما در آنجا پای رسول خاتم(ص)، علی مرتضی(ع)، فاطمه زهرا(س) و امام حسن(ع) در میان است، لذا آن مصیبت خیلی جانکاه است و بدون شک عظیم تر از قربانی اسماعیل من است.
او گفت: امام حسین(ع) دوست خدا است، لذا هر پیامبری که آمده برای او عزاداری کرده و اشک ریخته است حتی رسول خدا(ص) و علی مرتضی(ع) و فاطمه زهرا(س) برای آن حضرت گریه کرده است.
پیامبر گرامی اسلام(ص) زمانی که امام حسین به دنیا آمد؛ از سرنوشت دردناک آن حضرت خبر داد و گفت: "ان الحسین مصباح الهدی و سفینة النجاة"، او با ریختن خون خود و جوانانش باعث نجات امت می شود.
واعظی، به روایت دیگری در این زمینه نیز اشاره کرد و گفت: روزی رسول خدا(ص) با جمعی از اصحاب خود نشسته بود که امام حسین(ع) بر آن حضرت وارد شد و سلام کرد، پیامبر(ص) در جواب گفت: سلام بر تو ای زینت زمین و آسمان، اصحاب گفتند یا رسول الله با وجود شما کسی دیگر می تواند افتخار آسمان و زمین باشد، پیامبر گفت: شما حسین مرا خوب نمی شناسید، او در آسمانها شناخته شده تر از زمین است.
پیامبر خطاب به اصحاب، ادامه داد؛ حسین من را خدا دوست دارد و مقام بس بلندی در نزد پروردگار خود دارد و من زمانی که معراج رفتم دیدم که نام فرزندم حسین در طرف راست عرش خدا با خط زرین نوشته شده، "ان الحسین مصباح الهدی و سفینة النجاة".
به گفته این عالم دینی، امام حسین که در عزای او زمین و آسمان، وحوش، طیور، جن و ملک گریه می کنند، مقام بلندی در نزد خداوند دارد.