درپی شهادت یک اسیر فلسطینی در جریان بازجویی‌ها در زندانهای رژیم صهیونیستی، سه هزار اسیر فلسطینی اعتصاب غذای خود را آغاز کردند و زبانه‌های آتش خشم فلسطینیان به داخل اراضی اشغالی رسید.
سید آقا موسوی نژاد، معاون مدیر مسئول روزنامه انصاف و کارشناس حقوقی در گفتگو با خبرگزاری آوا، شکنجه زندانیان فلسطینی را مهمترین موضوعی عنوان کرد که در سایه سکوت مدعیان حقوق بشر و نهادهای بین المللی به ویژه کشورهای اسلامی مورد بی توجهی قرار گرفته است.
مشروح مصاحبه این کارشناس حقوقی در ذیل آمده که از نظر می گذرد:
آوا، در ابتدا می خواهم از شما در خصوص فلسطینیان در زندان های رژیم صهیونیستی بپرسم و اینکه شما اهمیت توجه به این موضوع را چگونه ارزیابی می کنید؟
جواب: بدون تردید یکی از موضوعات مهم و اساسی که بی توجهی صورت گرفته، موضوع شکنجه های قرون وسطایی هزاران فلسطینی در بند رژیم اسرائیل است که در سکوت بین المللی و حتی کشورهای اسلامی به وقوع می پیوندد.
بی تردید عرفات جرادت، زندانی فلسطینی ۲۴ ساله که در اثر شکنجه، شامگاه شنبه (۵ حوت) در زندان اسرائيل، به شهادت رسید و اعتراض صدها هزار فلسطینی و اعتصاب غذای چهار هزار و ۶۰۰ زندانی فلسطينی را در پی داشت، سرآغاز توجه به موضوع فوق حساس و فراموش شده و به حاشیه رانده شده، شرایط اسفناک زندانیان فلسطینی در بند رژیم صهیونیستی است. امروز مکانهایی به نام زندانهای اسرائیل خوانده می شود که در واقع شکنجه گاههای" داخائو و آشوئیتس" واقعی رژیم اشغالگر قدس در قرن بیست و یک است که برای شکنجه مسلمانان فلسطینی به وجود آمده اند اما طی این مدت نهادها و مجامع حقوق بشری به دلیل همسویی با حامیان اسرائیل، هیچ اقدامی در قبال توقف این جنایات ننموده و ایالات متحده امریکا همواره قطعنامه های مبنی برمحکومیت آن رژیم را در شورای امنیت وتو کرده و رسانه استکباری هم به سانسور و بایکوت متوسل شده اند. بدون تردید این موضوع یکی دیگر از ابعاد جنایات خاموش صهیونیست ها بر علیه مسلمانان فلسطینی است که باید ابعاد این جنایات برای همه انسانها و به خصوص مسلمانان جهان روشن شود و عملکرد یک بام و دو هوای سازمان های بین المللی و حقوق بشری و شورای به اصطلاح امنیت روشن گردد.
آوا، پرسش دیگری وجود دارد و آن اینکه کسانی که امروز در شکنجه گاههای اسرائیل به سرمی برند، به لحاظ حقوقی ماهیت این نوع زندانی سازی چیست؟ آیا با توجه به بار حقوقی عناوین، می توان از آن ها به اسیر، زندانی یا نام های دیگری تعیبر کرد؟
جواب: در حقوق کیفری دستگیری، اختطاف، اسیرشدن و زندانی شدن مفاهیم ماهیتاَ متفاوت و با بار حقوقی متفاوت است. کسانی هم که امروز در بند رژیم صهیونیستی است مجموعه انسانهایی است که یا شبانه از خانه های شان توسط نظامیان اشغالگر اختطاف شده اند و یا هم در تظاهرات ها دستگیرشده اند و به شنکجه گاهها منتقل گردیده اند. در حالی که اسیر به کسی اطلاق می شود که در میدان نبرد توسط طرف مقابل دستگیرشده باشد. آیا می توان مبارز فلسطینی را که در میدان نبرد به اسرائیل تسلیم شده باشد، پیدا کرد تا بتوانیم، از وضعیت او به اسیر تعبیر کنیم؟
مثلاً: تعداد اسرای فلسطینی در بند رژیم صهیونیستی از مرز ۴۷۵۰ نفر گذشته است. هشتاد و دو درصد اسرا از کرانه باختری هستند و نه درصد از غزه و باقی اسرا از قدس اشغالی می باشند. این اسرای فلسطینی در هفده اسارتگاه اسراییل بسر میبرندکه شامل زندان های نقب، عوفر، نفحه، گیلبوئا، شاتا، رامون، عسقلان، حداریم، اشل، اوچالی خضار، هاشارون، رمله و مجیدو می باشد.
از مجموع آن فلسطینیان در بند، سیزده تن زن است که قدیمی ترین آنها اکنون یازده سال را در بند این رژیم می گذرانند. همچنین ۱۸۶ کودک زیر هجده سال و ۲۵ نفر زیر سن ۱۶ و دوازده نفر از نمایندگان مجلس قانونگذاری فلسطین و سه وزیر سابق کابینه و برخی از مقامات دولتی دیگر نیز در میان اسرا می باشند.
بانگاهی به این دسته ها که امروز در زندان اشغالگران به سر می برند، به خوبی نشان می دهد که ما نمی توانیم، اسم اسیر یا حتی زندانی را بر آنها اطلاق کنیم و شاید تعبیر دربند بودن، تا حدودی با وضعیت حقوقی آنها سازگاری بیشتری داشته باشد تا اسیر و زندانی. چگونه و برطبق کدام یک از قوانین بین المللی می توان کودکان را زندانی ساخت و نام زندانی به مفهوم حقوقی بر آن گذاشت؟ یا نمایندگان مجلس و برخی مقامات دولتی که شبانه از خانه های شان اختطاف شده و اساساً نظامی نبوده اند که در میدان نبرد، به اسارت در آمده باشند که خود و خانواده های آنها را اسیر قلمداد نمود.
متاسفانه یکی از ستم هایی بزرگی که به آنها شده همین است، کسانی که توسط اشغالگران شبانه دزدیده شده اند و یا افرادی که در تظاهرات ها دستگیر کرده اند. تظاهراتی که براساس همان اعلامیه جهانی حقوق بشر غربی که توسط حامیان اسرائیل نوشته شده، یکی از حقوق انسانها و از مصادیق آزادی به مثابه یک حق به رسمیت شناخته شده، اسم اسیر اطلاق می شود.
آوا، با توجه به شهادت عرفات جرادات، جوان ۲۴ که ۱۸ فبریه به اتهام پرتاب سنگ دستگیر شده بود، در اثر شکنجه به شهادت رسید و شما هم از زندانهای اسرائیل به شکنجه گاههای"داخائو" و"آشوئیتس" واقعی رژیم اشغالگر نام بردید، به طورکلی شرایط زندانهای اسرائیل را چگونه ارزیابی می کنید و چه موادی در اسناد و میثاق های بین المللی درباره ممنوعیت شکنجه زندانیان وجود دارد؟
جواب: در پاسخ باید گفت که امروز بیش از۴۷۰۰ زن، مرد و کودک مسلمانان دربند رژیم اسرائیل اند و به صورت قرون وسطایی شکنجه میشوند، وضعیت فوق العاده اسفباری دارند. تاکنون بیش از دو صد تن از آنان دراثرشکنجه مامورین رژیم صهیونیستی به شهادت رسیده اند و هفتاد و چهار نفر پس از دستگیری با شکنجه وهفت نفر آنان با گلوله مستقیم در زندان به قتل رسیده اند و اگر بی مبالاتی طبی و دیگر انواع شنکنجه های جسمی و روانی دیگر را بیفزاییم، بی تردید غیر انسانی ترین شرایط و شکنجه های قرون وسطایی و به مراتب بد تر از آن را در قرن بیست و یک و در حضور ده ها نهاد مدعی دفاع از حقوق بشر در اسرائیل می بینیم.
متاسفانه هیچ یک از حقوق به رسمیت شناخته شده درمعاهدات بينالمللي مثل اعلاميه جهاني حقوق بشر سازمان ملل مصوب ۱۰ دسامبر ۱۹۴۸، ميثاق بينالمللي راجع به حقوق مدني و سياسي ۱۹ دسامبر ۱۹۶۶ و کنوانسیون های منع شکنجه و حقوق کودک و میثاق های دیگر در ارتباط با فلسطینیان دربند نه تنها هرگز رعایت نشده که به شرم آور ترین وجه در پیش چشم جهانیان نقض می گردد.
به عنوان مثال "کشتن اعضای یک گروه؛ صدمات جدي جسمي يا روحي به اعضاء يک گروه وارد کردن"؛ "قرار دادن يک گروه در معرض شرايط نامناسب زندگي که منجر به از بين رفتن قواي جسمي آن گروه، بطور کلي يا جزئي ميگردد"، براساس ماده دوم کنوانسیون منع و مجازات کشتار دسته جمعی ۹ دسامبر ۱۹۴۸، مصادیق قتل عام است و در این کنوانسیون ممنوع شده است اما آیا آنچه در سرزمین فلسطین و به خصوص زندان های آن کشور جریان دارد، غیر از این است؟
در شکنجه گاههای اسرائیل، دست های اسیران فلسطینی را به مدت طولانی در پشت چوکی ها می بندند تا ستون فقرات آنها به تدریج ضعیف شود. شکنجه هایی که نهایتا به فلج و حتی مرگ عصبی می انجامد. خطرناک تر ازاین لت و کوب اسیران با اشیای تیز درطول جریان تحقیقات است که در موارد متعددی منجر به مرگ زندانی شده است.
در اثر همین شرایط فوق العاده بد و وضعیت غیر انسانی این شکنجه گاه ها هم اکنون حدود ۱۴۰۰ اسیر فلسطینی بیمار هستند و ده ها تن از آنها توان راه رفتن را از دست داده اند یا دچار اختلالات حسی و ذهنی شده اند و اسرائیلی ها راهبرد بی مبالاتی طبی در برابر اسرای بیمار و خصوصا آنهایی که به بیماری های مزمن مبتلا هستند، همواره اتخاذ کرده است. از این رو، آنچه امروز در زندان های اسرائیل بر فلسطینیان می گذرد، چیز جز قتل عام و نسل کشی و زیر پا گذاشتن تمامی حقوق انسانی آنهانیست.
براساس ماده ۳۷ کنوانسیون حقوق کودک، نباید «هيچ کودکي مورد شکنجه، رفتارهاي تحقيرآميز، غير انساني و يا مجازاتهاي خشن قرار بگيرد» اما این، در شکنجه گاههای اسرائیل احترام گذاشته می شود؟
در حالی که از نظر اين ميثاق، "کودک به معناي هر فرد انساني است که زير سن ۱۸ سال باشد" اما هم اکنون بیش از ۲۰۰ کودک زیر هجده سال و بیش از پنجاه نفر کودک زیر سن ۱۶ سال فلسطینی در شکنجه گاههای اسرائیل، تحت غیر انسانی ترین شکنجه ها به سر می برند. البته ناگفته نباید گذاشت که در زندان های رژیم آل خلیفه نیز چنین وضعیتی نسبت به کودکان و جوانان انقلابی بحرین وجود دارد. به هر روی هر دو رژیم به حمایت قدرت های استعماری داخائو و آشوئیتس مسلمانان فلسطینی و بحرینی را ساخته اند و هیچ نوع رسیدگی بین المللی هم در مورد آنها وجود ندارد و دادگاهی هم برای رسیدگی به جنایت نسل کشی آنها برگزار نمی گردد.
آنچه امروز در سرزمین های اشغالی و در این اواخر در بحرین مستمرا ارتکاب یافته می شود، چیزی جز نسل کشی و زیر پاگذاشتن عریان همه کنوانسیون های بین المللی نیست.
در حالی که طبق بند ۲ ماده ۲ کنوانسیون منع شکنجه و رفتارهای ظالمانه مصوب۹ دسامبر ۱۹۴۸ "هيچ وضعيت استثنائي کشوری، مانند جنگ و يا تهديد به جنگ، بي ثباتي سياسي داخلي و يا هر گونه وضعيت اضطراري ديگر، مجوز و توجيه کننده اعمال شکنجه نمي باشد. ماده پنجم اعلاميه جهاني حقوق بشر و ماده هفتم "کنوانسيون بين المللي حقوق مدني و سياسي" صراحت دارد که"هيچکس را نميتوان مورد آزار و شکنجه و يا مجازات و رفتارهاي ظالمانه و غير انساني قرار داد که سلب کننده حقوق مدني و اجتماعي فرد است."
اما سرزمین های اشغالی فلسطین و بحرین با حمایت و پشتیبانی ایالات متحده و در کل استعمار غربی به جزیره های جدا افتاده و جدا بافته ای تبدیل شده که هیچ نوع قانون بین المللی در مورد آنها اجراء نمی گردد و آنها هم روی شکنجه گران قرون وسطی را سفید کرده اند و واقعیت افسانه " شکنجه یهودیان در"داخائوو آشوئیتس هیتلر، را در سرزمین های اشغالی فلسطین و بحرین به نمایش گذاشته اند و در قرن بیست و یک مسلمانان را چگونه می کشند و شکنجه می کنند.
سید آقا موسوی نژاد، معاون مدیر مسئول روزنامه انصاف و کارشناس حقوقی در گفتگو با خبرگزاری آوا، شکنجه زندانیان فلسطینی را مهمترین موضوعی عنوان کرد که در سایه سکوت مدعیان حقوق بشر و نهادهای بین المللی به ویژه کشورهای اسلامی مورد بی توجهی قرار گرفته است.
مشروح مصاحبه این کارشناس حقوقی در ذیل آمده که از نظر می گذرد:
آوا، در ابتدا می خواهم از شما در خصوص فلسطینیان در زندان های رژیم صهیونیستی بپرسم و اینکه شما اهمیت توجه به این موضوع را چگونه ارزیابی می کنید؟
جواب: بدون تردید یکی از موضوعات مهم و اساسی که بی توجهی صورت گرفته، موضوع شکنجه های قرون وسطایی هزاران فلسطینی در بند رژیم اسرائیل است که در سکوت بین المللی و حتی کشورهای اسلامی به وقوع می پیوندد.
بی تردید عرفات جرادت، زندانی فلسطینی ۲۴ ساله که در اثر شکنجه، شامگاه شنبه (۵ حوت) در زندان اسرائيل، به شهادت رسید و اعتراض صدها هزار فلسطینی و اعتصاب غذای چهار هزار و ۶۰۰ زندانی فلسطينی را در پی داشت، سرآغاز توجه به موضوع فوق حساس و فراموش شده و به حاشیه رانده شده، شرایط اسفناک زندانیان فلسطینی در بند رژیم صهیونیستی است. امروز مکانهایی به نام زندانهای اسرائیل خوانده می شود که در واقع شکنجه گاههای" داخائو و آشوئیتس" واقعی رژیم اشغالگر قدس در قرن بیست و یک است که برای شکنجه مسلمانان فلسطینی به وجود آمده اند اما طی این مدت نهادها و مجامع حقوق بشری به دلیل همسویی با حامیان اسرائیل، هیچ اقدامی در قبال توقف این جنایات ننموده و ایالات متحده امریکا همواره قطعنامه های مبنی برمحکومیت آن رژیم را در شورای امنیت وتو کرده و رسانه استکباری هم به سانسور و بایکوت متوسل شده اند. بدون تردید این موضوع یکی دیگر از ابعاد جنایات خاموش صهیونیست ها بر علیه مسلمانان فلسطینی است که باید ابعاد این جنایات برای همه انسانها و به خصوص مسلمانان جهان روشن شود و عملکرد یک بام و دو هوای سازمان های بین المللی و حقوق بشری و شورای به اصطلاح امنیت روشن گردد.
آوا، پرسش دیگری وجود دارد و آن اینکه کسانی که امروز در شکنجه گاههای اسرائیل به سرمی برند، به لحاظ حقوقی ماهیت این نوع زندانی سازی چیست؟ آیا با توجه به بار حقوقی عناوین، می توان از آن ها به اسیر، زندانی یا نام های دیگری تعیبر کرد؟
جواب: در حقوق کیفری دستگیری، اختطاف، اسیرشدن و زندانی شدن مفاهیم ماهیتاَ متفاوت و با بار حقوقی متفاوت است. کسانی هم که امروز در بند رژیم صهیونیستی است مجموعه انسانهایی است که یا شبانه از خانه های شان توسط نظامیان اشغالگر اختطاف شده اند و یا هم در تظاهرات ها دستگیرشده اند و به شنکجه گاهها منتقل گردیده اند. در حالی که اسیر به کسی اطلاق می شود که در میدان نبرد توسط طرف مقابل دستگیرشده باشد. آیا می توان مبارز فلسطینی را که در میدان نبرد به اسرائیل تسلیم شده باشد، پیدا کرد تا بتوانیم، از وضعیت او به اسیر تعبیر کنیم؟
مثلاً: تعداد اسرای فلسطینی در بند رژیم صهیونیستی از مرز ۴۷۵۰ نفر گذشته است. هشتاد و دو درصد اسرا از کرانه باختری هستند و نه درصد از غزه و باقی اسرا از قدس اشغالی می باشند. این اسرای فلسطینی در هفده اسارتگاه اسراییل بسر میبرندکه شامل زندان های نقب، عوفر، نفحه، گیلبوئا، شاتا، رامون، عسقلان، حداریم، اشل، اوچالی خضار، هاشارون، رمله و مجیدو می باشد.
از مجموع آن فلسطینیان در بند، سیزده تن زن است که قدیمی ترین آنها اکنون یازده سال را در بند این رژیم می گذرانند. همچنین ۱۸۶ کودک زیر هجده سال و ۲۵ نفر زیر سن ۱۶ و دوازده نفر از نمایندگان مجلس قانونگذاری فلسطین و سه وزیر سابق کابینه و برخی از مقامات دولتی دیگر نیز در میان اسرا می باشند.
بانگاهی به این دسته ها که امروز در زندان اشغالگران به سر می برند، به خوبی نشان می دهد که ما نمی توانیم، اسم اسیر یا حتی زندانی را بر آنها اطلاق کنیم و شاید تعبیر دربند بودن، تا حدودی با وضعیت حقوقی آنها سازگاری بیشتری داشته باشد تا اسیر و زندانی. چگونه و برطبق کدام یک از قوانین بین المللی می توان کودکان را زندانی ساخت و نام زندانی به مفهوم حقوقی بر آن گذاشت؟ یا نمایندگان مجلس و برخی مقامات دولتی که شبانه از خانه های شان اختطاف شده و اساساً نظامی نبوده اند که در میدان نبرد، به اسارت در آمده باشند که خود و خانواده های آنها را اسیر قلمداد نمود.
متاسفانه یکی از ستم هایی بزرگی که به آنها شده همین است، کسانی که توسط اشغالگران شبانه دزدیده شده اند و یا افرادی که در تظاهرات ها دستگیر کرده اند. تظاهراتی که براساس همان اعلامیه جهانی حقوق بشر غربی که توسط حامیان اسرائیل نوشته شده، یکی از حقوق انسانها و از مصادیق آزادی به مثابه یک حق به رسمیت شناخته شده، اسم اسیر اطلاق می شود.
آوا، با توجه به شهادت عرفات جرادات، جوان ۲۴ که ۱۸ فبریه به اتهام پرتاب سنگ دستگیر شده بود، در اثر شکنجه به شهادت رسید و شما هم از زندانهای اسرائیل به شکنجه گاههای"داخائو" و"آشوئیتس" واقعی رژیم اشغالگر نام بردید، به طورکلی شرایط زندانهای اسرائیل را چگونه ارزیابی می کنید و چه موادی در اسناد و میثاق های بین المللی درباره ممنوعیت شکنجه زندانیان وجود دارد؟
جواب: در پاسخ باید گفت که امروز بیش از۴۷۰۰ زن، مرد و کودک مسلمانان دربند رژیم اسرائیل اند و به صورت قرون وسطایی شکنجه میشوند، وضعیت فوق العاده اسفباری دارند. تاکنون بیش از دو صد تن از آنان دراثرشکنجه مامورین رژیم صهیونیستی به شهادت رسیده اند و هفتاد و چهار نفر پس از دستگیری با شکنجه وهفت نفر آنان با گلوله مستقیم در زندان به قتل رسیده اند و اگر بی مبالاتی طبی و دیگر انواع شنکنجه های جسمی و روانی دیگر را بیفزاییم، بی تردید غیر انسانی ترین شرایط و شکنجه های قرون وسطایی و به مراتب بد تر از آن را در قرن بیست و یک و در حضور ده ها نهاد مدعی دفاع از حقوق بشر در اسرائیل می بینیم.
متاسفانه هیچ یک از حقوق به رسمیت شناخته شده درمعاهدات بينالمللي مثل اعلاميه جهاني حقوق بشر سازمان ملل مصوب ۱۰ دسامبر ۱۹۴۸، ميثاق بينالمللي راجع به حقوق مدني و سياسي ۱۹ دسامبر ۱۹۶۶ و کنوانسیون های منع شکنجه و حقوق کودک و میثاق های دیگر در ارتباط با فلسطینیان دربند نه تنها هرگز رعایت نشده که به شرم آور ترین وجه در پیش چشم جهانیان نقض می گردد.
به عنوان مثال "کشتن اعضای یک گروه؛ صدمات جدي جسمي يا روحي به اعضاء يک گروه وارد کردن"؛ "قرار دادن يک گروه در معرض شرايط نامناسب زندگي که منجر به از بين رفتن قواي جسمي آن گروه، بطور کلي يا جزئي ميگردد"، براساس ماده دوم کنوانسیون منع و مجازات کشتار دسته جمعی ۹ دسامبر ۱۹۴۸، مصادیق قتل عام است و در این کنوانسیون ممنوع شده است اما آیا آنچه در سرزمین فلسطین و به خصوص زندان های آن کشور جریان دارد، غیر از این است؟
در شکنجه گاههای اسرائیل، دست های اسیران فلسطینی را به مدت طولانی در پشت چوکی ها می بندند تا ستون فقرات آنها به تدریج ضعیف شود. شکنجه هایی که نهایتا به فلج و حتی مرگ عصبی می انجامد. خطرناک تر ازاین لت و کوب اسیران با اشیای تیز درطول جریان تحقیقات است که در موارد متعددی منجر به مرگ زندانی شده است.
در اثر همین شرایط فوق العاده بد و وضعیت غیر انسانی این شکنجه گاه ها هم اکنون حدود ۱۴۰۰ اسیر فلسطینی بیمار هستند و ده ها تن از آنها توان راه رفتن را از دست داده اند یا دچار اختلالات حسی و ذهنی شده اند و اسرائیلی ها راهبرد بی مبالاتی طبی در برابر اسرای بیمار و خصوصا آنهایی که به بیماری های مزمن مبتلا هستند، همواره اتخاذ کرده است. از این رو، آنچه امروز در زندان های اسرائیل بر فلسطینیان می گذرد، چیز جز قتل عام و نسل کشی و زیر پا گذاشتن تمامی حقوق انسانی آنهانیست.
براساس ماده ۳۷ کنوانسیون حقوق کودک، نباید «هيچ کودکي مورد شکنجه، رفتارهاي تحقيرآميز، غير انساني و يا مجازاتهاي خشن قرار بگيرد» اما این، در شکنجه گاههای اسرائیل احترام گذاشته می شود؟
در حالی که از نظر اين ميثاق، "کودک به معناي هر فرد انساني است که زير سن ۱۸ سال باشد" اما هم اکنون بیش از ۲۰۰ کودک زیر هجده سال و بیش از پنجاه نفر کودک زیر سن ۱۶ سال فلسطینی در شکنجه گاههای اسرائیل، تحت غیر انسانی ترین شکنجه ها به سر می برند. البته ناگفته نباید گذاشت که در زندان های رژیم آل خلیفه نیز چنین وضعیتی نسبت به کودکان و جوانان انقلابی بحرین وجود دارد. به هر روی هر دو رژیم به حمایت قدرت های استعماری داخائو و آشوئیتس مسلمانان فلسطینی و بحرینی را ساخته اند و هیچ نوع رسیدگی بین المللی هم در مورد آنها وجود ندارد و دادگاهی هم برای رسیدگی به جنایت نسل کشی آنها برگزار نمی گردد.
آنچه امروز در سرزمین های اشغالی و در این اواخر در بحرین مستمرا ارتکاب یافته می شود، چیزی جز نسل کشی و زیر پاگذاشتن عریان همه کنوانسیون های بین المللی نیست.
در حالی که طبق بند ۲ ماده ۲ کنوانسیون منع شکنجه و رفتارهای ظالمانه مصوب۹ دسامبر ۱۹۴۸ "هيچ وضعيت استثنائي کشوری، مانند جنگ و يا تهديد به جنگ، بي ثباتي سياسي داخلي و يا هر گونه وضعيت اضطراري ديگر، مجوز و توجيه کننده اعمال شکنجه نمي باشد. ماده پنجم اعلاميه جهاني حقوق بشر و ماده هفتم "کنوانسيون بين المللي حقوق مدني و سياسي" صراحت دارد که"هيچکس را نميتوان مورد آزار و شکنجه و يا مجازات و رفتارهاي ظالمانه و غير انساني قرار داد که سلب کننده حقوق مدني و اجتماعي فرد است."
اما سرزمین های اشغالی فلسطین و بحرین با حمایت و پشتیبانی ایالات متحده و در کل استعمار غربی به جزیره های جدا افتاده و جدا بافته ای تبدیل شده که هیچ نوع قانون بین المللی در مورد آنها اجراء نمی گردد و آنها هم روی شکنجه گران قرون وسطی را سفید کرده اند و واقعیت افسانه " شکنجه یهودیان در"داخائوو آشوئیتس هیتلر، را در سرزمین های اشغالی فلسطین و بحرین به نمایش گذاشته اند و در قرن بیست و یک مسلمانان را چگونه می کشند و شکنجه می کنند.
