با تدوین قوانین و آیین‌نامه نمی‌توان شعله‏ ی خشونت علیه‏ زنان را خاموش کرد

زنان در جامعه‏ ی سنتی افغانستان، همواره یکی از آسیب پذیرترین اقشارجامعه بوده وهستند. تحقیقات و مطالعات محققین و کارشناسان امور زنان نشان می دهد که میزان خشونت علیه زنان در افغانستان نسبت به سایر جوامع در بالا ترین سطح قرار دارد.
بتول سید حیدری روانشناس و کارشناس امور زنان در رابطه با مطلب فوق می گوید: زنان در افغانستان یکی از محروم ترین افراد جامعه بوده و نماد رنج، ظلم  محسوب شده و مورد تحقير، شکنجه و انواع خشونتها قرار گرفته اند.
وی با بیان اینکه خشونت جزء پیکره‏‏ ی اصلی جامعه‏ ی مرد سالار افغانستان می باشد، اذعان نمود: بیش از ۹۰ درصد خشونتها علیه زنان، خشونت های خانوادگی است که عمدتاً مردان خانواده به عنوان عاملان این خشونتها معرفی شده اند.
این روانشناس در گفتگو با خبرگزاری صدای افغان (آوا)، یکی ازدلایل بسیارمحکم ودردناک خشونت علیه زنان را درافغانستان، ازدواج های اجباری و قبل از سن قانونی دانست و گفت: بر اساس آمار یونسف 57 درصد ازدختران افغان قبل از سن 15سالگی مجبور به ازدواج می شوند وعامل اصلی این ازدواج های تأسف بر انگیز ; بی سوادی، فقر فرهنگی و اقتصادی مردم می باشد.
وی در ادامه افزود:با توجه به آماری که از سوی بخش حمایت و انکشاف حقوق زنان کمیسیون تهیه شده است. در سال گذشته، 2765 مورد خشونت در این دفتر ثبت گردیده است. خشونت‏ها عمدتا شامل خود سوزی به قصد خودکشی، محرومیت ازحق میراث وغصب ملكيت، ازدواج اجباری و بدلی، طلاق اجباری، ممانعت از فعاليت‏های اجتماعی، اخراج از منزل و نوع واقعاً وحشتناک آن یعنی تجاوز جنسی و در نهایت تحقير، توهين و تهديد، میباشد.
بتول سید حیدری با اشاره به مخالفت مردان در رابطه با حضور زنان در عرصه ‏ی رقابت های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جامعه‏ افغانستان اذعان نمود: خشونت علیه زنان تنها در خانواده و محیط خانه محدود نمی شود، بلکه ممانعت از حضور زنان در بازار کار و رقابت با مردان نیز يك مشكل جدي است.
وی درتکمیل مطلب فوق افزود: برخي از مردان جامعه افغاني حتی نمی توانند عکس و یا تصویر یک خانم را تحمل کنند به عنوان مثال، پاره كردن يا برداشتن عكس هاي خانم هاي كانديدا در سطح شهر در ایام انتخابات یک امر عادی جلوه می کند.
این مشاورامور زنان سپس به نتایج و پیامدهای خشونت علیه زنان افغانستان پرداخت و اذعان نمود: اعمال خشونت، پیامدهای بسیارمخربی را برروح و روان زنان افغانستان که آینده سازان فردای مملکت از دامن این زنان به جامعه هدیه داده خواهد شد، وارد می کند.
وی، فرارازخانه، خیانت به همسران، افسردگی، خودسوزی و خودکشی زنان جامعه ی افغانستان ‏را ازدیگر پیامدهای خشونت علیه زنان برشمرد.
این نویسنده و محقق کشورمان در ادامه ‏‏ی گفتگوی با خبرگزاری صدای افغان(آوا)، در پاسخ به این سوال که چرا به خشونت عليه زنان و افسردگي شديد آنها تا کنون در جامعه ‏ی افغانستان هیچ پاسخ اساسي داده نشده است، چنین ابراز عقیده کرد: درسنت افغانستان تحقیر زن نهادینه شده است و به نظر می رسد دولت نیز در این زمینه کم کاری کرده و برای محو خشونت علیه زنان گام های لازم را برنداشته است.
به باور وی، اگر با عاملان خشونت علیه زنان و دختران برخورد عادلانه صورت گیرد و آنها مجبور به پاسخگویی شوند، خشونتها علیه زنان در جامعه کاهش خواهد یافت.
این نویسنده و پژوهشگر، بالابردن میزان اطلاعات حقوقی میان زنان در مدارس، توسعه سواد و تطبیق قانون منع خشونت علیه زن، استفاده از ابزار رسانه و پخش فیلم و احترام به کرامت زن را از جمله راهکارهای اساسی و بنیادی برای جلوگیری از خشونت علیه زنان در خانواده‏ها و جامعه برشمرد.
وی در پایان تأکید نمود: باید بپذیریم که صرفاً بر اساس تدوین قوانین و آیین‌نامه نمی‌توان شعله خشونت علیه زنان را خاموش کرد بلکه تنها راه مبارزه با آن، روشن کردن چراغ آگاهی و رهایی از چنگ این ظلمت پنهانی است.‏