عدم اشتراك دولت پاكستان در كنفرانس بن دوم، بيانگر به انزوا قرار گرفتن اين كشوراست

ده سال قبل افغانستان توانست به همكاري سازمان ملل متحد و جامعه جهاني از طريق اجلاس بين المللي بن كه در شهر بن آلمان برگزار شده بود، اداره موقت، دوره انتقالي وبه تعقيب آن انتخابات رياست جمهوري را برگزار كنند، كه در نتيجه، افغانستان با سپري نمودن بيش ازسه دهه جنگ وخانمان سوزي صاحب نظام سياسي جديد در كشورگرديد.

كنفرانس بن اول با وجود كه يك بار ديگر افغانستان را در محراق توجه جامع جهاني قرارداد، با آن هم كمبودي ها ونواقص را نيز به همراه داشت كه با گذشت ده سال از تدوير اين كنفرانس، قرار است كه تا دو روز ديگر كنفرانس بين المللي بن دوم راجع به تجديد همكاري هاي جامع جهاني و چگونگي مصالحه با شورشيان طالب و القاعده نيز بحث هاي صورت گيرد، تا نواقص بن اول را نيز برطرف سازند.

برخي از آگاهان امور سياسي بدين باور هستند كه، عدم حضور طالبان ودولت پاكستان كه در حال حاضر به عنوان بزرگترين حامي دهشت افگني وطالبان تلقي مي شود، روند مصالحه با مخالفين مسلح دولت را به گونه جدي متأثير خواهد ساخت.

اما سوال اين جاست با وجود كه برنامه صلح با مخالفين مسلح دولت جز مسايل اصلي مورد بحث در اين كنفرانس مي باشد، آيا ممكن خواهد بود كه بدون حضور پاكستان و طالبان نتيجه قابل ملاحظه را در قبال داشته باشد يا خير؟ سوالی است كه خبرگزاري صداي افغان(آوا) با محمد اسماعيل قاسم يار عضو شوراي عالي صلح در ميان گذاشته است.

به گفته محمد اسماعيل قاسم يار، در كنفرانس بن دوم در رابطه با صلح وروند مصالحه ملي و همچنين نقش جامعه جهاني در ارتباط با پشتيباني سياسي و دفاعي در افغانستان صحبت خواهد شد.

وي علاوه نمود، كنفرانس بين المللي بن دوم ميز مذاكره بين دولت افغانستان و مخالفين مسلح نيست كه حضور طالبان در این نشست مهم تلقی می شد و گروه هاي دهشت افگن طالب زمانی مي توانست دراين كنفرانس شركت داشته باشد كه از راه مصالحه وارد می شد، اما متأسفانه طالبان اين فرصت را از دست داده است.

اين عضو شوراي عالي صلح كشور افزود، از یک لحاظ خوب بود اگر طالبان و دولت پاكستان كه ما از آن متأثير هستيم در چنين مسائل مهم و اساسي منطقوي كه داراي اهميت مي باشد حضور مي داشت، تا روند صلح موثر تر پیش میرفت.

وي با اشاره بر عدم حضور دولت پاكستان در كنفرانس بن دوم گفت: عدم اشتراك دولت پاكستان در چنين يك كنفرانس بين المللي خود بيانگر به انزوا قرار گرفتن اين كشور تلقي مي شود واز سوي هم به جامع جهاني ثابت نمود كه در امر مبارزه با ترورزم و مصالحه موافق و صادق نبوده، بلكه هنوز هم دنبال بهانه ها غير موجه مي باشد.

آقای قاسميار تصريح نمود، كنفرانس بين المللي بن دوم بيشتر روي تعهدات بين المللي و همكاري هاي سياسي، امنيتي و مالي در خصوص افغانستان مي چرخد ويك بار ديگرجامعه جهاني مي خواهد به مردم افغانستان اطمينان دهد كه اين كشور را تنها نمي گذارند.

وي خاطر نشان نمود، تعهد مجدد جامعه جهاني در خصوص افغانستان در شرايط كنوني بيان گر آنست كه دنيا يك بار ديگر اين كشور را مورد توجه شان قرارخواهد داد و تا زمانيكه دولت افغانستان حمايت جامعه جهاني را در قبال داشته باشد،عدم حضور پاكستان نه در كنفرانس بن دوم و نه در هيج يكي از كنفرانس هاي ديگر به ضرر افغانستان تمام نخواهد شد بلكه باعث منزوي شدن خود پاكستان خواهد گرديد.

وي در اخير سخانش تأكيد مي ورزد كه تعهدات و كمك ها جامع جهاني بيان گرآنست كه ارگانهاي مسئول امنيتي، نظامي و دفاعي كشور تقويت شوند، تا به همسايه گان و ديگر كشورها نشان دهند كه خيال آنرا نداشته باشد تا يك بار ديگر جامع جهاني اين كشور را به حال خودش رها مي كنند و بازهم مورد تاخت وتاز اين كشور ها قرار بگيرد.