آگاهان امور می‌گویند افغانستان برخلاف همسایگانش جریان و منابع آب کافی در اختیار دارد و حتی با بدگمان ترین پیش بینی های اقلیم شناسی نیز تا ۵۰ سال آینده همچنان افغانستان وضعیتی به مراتب غنی تر از همسایگانش خواهد داشت اما ضعف مدیریت منابع آبی و سیاست های غلط برخی از همسایه ها سبب شده است که این سرمایه طبیعی اکثراً هدر برود.
محمد نذیرهاشمی کارشناس منابع طبیعی در مصاحبه با آوا، با بیان مطلب فوق افزود: با وجود اینکه افغانستان از نظر منابع آبی نسبت به بسیاری از کشورهای همسایه غنی تر می باشد، آن هم اگر مدیریت نشود به زودی افغانستان نیز با کمبود آب مواجه خواهد شد.
وی از میان بزرگ شهرهای افغانستان شهر کابل را از نگاه کمبود آب در آینده نزدیک نگران کننده دانسته و می افزاید: علاوه بر اینکه طی پنج پی در پی خشک سالی ها سطح آب زیر زمینی پایین رفته است که به گفته ی کارشناسان محیط زیست چهل تا پنجا درصد آلوده نیز شده است.
او از حکومت انتقاد کردو گفت: با اینکه کابل از پر ازدحام ترین شهرهای افغانستان است اما دربخش اداره این جمعیت کلان توجه لازم صورت نمی گیرد.
به باور او اگر جلو حفر چا های عمیق به صورت خود سرانه گرفته نشود کابل به زودی با کمبود آب مواجه خواهدشد.
هرچند بارش برف در سال 1397 خو شبینی های را برای بالا آمدن سطح آب بوجود آورده است، اما آقای هاشمی می گوید درحال حاضر بیشتر از ظرفیت موجود در کابل آب زیر زمینی مصرف می شود.
به گفته او آب زیر زمینی کابل روزانه 28 میلیون متر مکعب ظرفیت برای مصرف را دارد، اما در حال حاضر بیشتر از 30 میلیون متر مکعب مصرف می شود.
لازم به ذکر است که براساس آمارهای رسمی، سرانه آب تجدیدپذیر افغانستان بیش از ۲۷۷۵ متر مکعب در سال است و با این شاخص افغانستان مشکل آب ندارد. این را مقایسه کنید با سرانه آب تجدیدپذیرایران که کمتر از ۱۴۰۰ متر مکعب ارزیابی میشود و براساس شاخص فالکن مارک نه تنها مرز کمبود را رد کرده بلکه هم اکنون در تنش آبی به سر میبرد.
کابل با نزدیک به پنج میلیون نفر جمعیت برای تامین آب شرب به آبهای زیرزمینی وابسته است. سیستم سنتی حفر چاه در کابل هنوز تنها منبع آب خانوار است و در طول سالها به دلیل برداشت لاینقطع و عدم تغذیه چاهها در ماههای کم بارش سال، چاه های قدیمی خشک شدند پس هر خانوار به جای یک چاه، مجبور به حفر دو یا سه چاه در خانه اش شده تا بتواند نیاز آبی اش را تامین کند.
محمد نذیرهاشمی کارشناس منابع طبیعی در مصاحبه با آوا، با بیان مطلب فوق افزود: با وجود اینکه افغانستان از نظر منابع آبی نسبت به بسیاری از کشورهای همسایه غنی تر می باشد، آن هم اگر مدیریت نشود به زودی افغانستان نیز با کمبود آب مواجه خواهد شد.
وی از میان بزرگ شهرهای افغانستان شهر کابل را از نگاه کمبود آب در آینده نزدیک نگران کننده دانسته و می افزاید: علاوه بر اینکه طی پنج پی در پی خشک سالی ها سطح آب زیر زمینی پایین رفته است که به گفته ی کارشناسان محیط زیست چهل تا پنجا درصد آلوده نیز شده است.
او از حکومت انتقاد کردو گفت: با اینکه کابل از پر ازدحام ترین شهرهای افغانستان است اما دربخش اداره این جمعیت کلان توجه لازم صورت نمی گیرد.
به باور او اگر جلو حفر چا های عمیق به صورت خود سرانه گرفته نشود کابل به زودی با کمبود آب مواجه خواهدشد.
هرچند بارش برف در سال 1397 خو شبینی های را برای بالا آمدن سطح آب بوجود آورده است، اما آقای هاشمی می گوید درحال حاضر بیشتر از ظرفیت موجود در کابل آب زیر زمینی مصرف می شود.
به گفته او آب زیر زمینی کابل روزانه 28 میلیون متر مکعب ظرفیت برای مصرف را دارد، اما در حال حاضر بیشتر از 30 میلیون متر مکعب مصرف می شود.
لازم به ذکر است که براساس آمارهای رسمی، سرانه آب تجدیدپذیر افغانستان بیش از ۲۷۷۵ متر مکعب در سال است و با این شاخص افغانستان مشکل آب ندارد. این را مقایسه کنید با سرانه آب تجدیدپذیرایران که کمتر از ۱۴۰۰ متر مکعب ارزیابی میشود و براساس شاخص فالکن مارک نه تنها مرز کمبود را رد کرده بلکه هم اکنون در تنش آبی به سر میبرد.
کابل با نزدیک به پنج میلیون نفر جمعیت برای تامین آب شرب به آبهای زیرزمینی وابسته است. سیستم سنتی حفر چاه در کابل هنوز تنها منبع آب خانوار است و در طول سالها به دلیل برداشت لاینقطع و عدم تغذیه چاهها در ماههای کم بارش سال، چاه های قدیمی خشک شدند پس هر خانوار به جای یک چاه، مجبور به حفر دو یا سه چاه در خانه اش شده تا بتواند نیاز آبی اش را تامین کند.
