در پی تیراندازی پس از پایان یک نشست امنیتی در قندهار که به کشته شدن جنرال رازق انجامید، فرمانده نیروهای امریکایی در افغانستان که در آن نشست حضور داشت، می‌گوید او هدف حمله نبوده است.
گفته می شود یک فرد مهاجم که محافظ والی قندهار بود، روز پنجشنبه، ۲۷ میزان) پس از آنکه یک نشست امنیتی در دفتر والی قندهار پایان یافت جنرال رازق؛ فرمانده پولیس قندهار را در بیرون از دفتر هدف قرار داد. ادعا می شود که در لحظه وقوع این حمله جنرال اسکات میلر؛ فرمانده نیروهای امریکایی به سمت هلیکوپترش در حال حرکت بود.
خبرنگارانی که برای پوشش نشست امنیتی به دفتر والی قندهار رفته بودند، تا ساعت ۲ بامداد روز بعد مورد بازجویی قرار داشتند.
گروه طالبان در ابتدا در خبرنامه خود نوشته بود که جنرال رازق هدف این حمله بود؛ اما بعدا این گروه متن این خبرنامه را تغییر داد و نوشت که فرمانده نیروهای امریکایی و جنرال رازق هردو هدف بودند.
به این ترتیب، هرچه از آن رویداد می گذرد، به عقیده آگاهان، معماهای مهم تری شکل می گیرد.
در ابتدا ادعا می شد که تیراندازی در محلی صورت گرفته که جلسه برگزار شده است نه در بیرون از دفتر والی؛ اما به دنبال انتشار تصاویری از قرار گرفتن یک نظامی مسلح خارجی در داخل محل برگزاری جلسه و در پشت سر جنرال اسکات میلر و درست رو به روی جنرال رازق، بسیاری از کاربران شبکه های مجازی به صورت گسترده به این داوری پرداختند که همان نظامی امریکایی، عامل اصلی تیراندازی بوده و برخلاف بیانیه ناتو، حمله «از سوی افغانان بر افغانان» صورت نگرفته است.
انتشار گزارش هایی از سوی برخی رسانه ها مبنی بر وقوع درگیری لفظی میان جنرال رازق و میلر امریکایی بر سر حصارکشی پاکستان در امتداد خط دیورند و به دنبال آن، اقدام به تیراندازی محافظان آقای میلر به سمت جنرال رازق نیز به نحو گسترده به این داوری دامن زد که نظامی امریکایی، عامل تیراندازی و قتل بوده است.
اما اینک و ظاهرا پس از فراگیر شدن این برداشت، ادعا می شود که حمله در بیرون از دفتر والی و پس از ختم جلسه، صورت گرفته و فرمانده امریکایی هم در صحنه حضور نداشته است!
معمای دوم این است که اگر این حمله واقعا کار طالبان بوده باشد، چرا عامل نفوذی آن گروه، جنرال امریکایی را هدف قرار نداد؟ این معما در فضای مجازی، دو گونه برداشت را در پی داشته است: یکی اینکه طالبان، مزدوران خارجی هستند که تنها جنرال های برجسته افغان را می کشند و دیگری اینکه این حمله، اصولا کار طالبان نبوده و از طالبان به عنوان ابزاری برای پنهان کردن عوامل اصلی آن، استفاده شده است.
گستردگی این پرسش که اگر این حمله، توطئه ای از پیش برنامه ریزی شده از سوی خارجی ها نبوده، چرا جنرال میلر هدف قرار نگرفته، سرانجام این فرمانده امریکایی را هم به واکنش واداشت و او با این توجیه که او هدف نبوده، خواسته از زیر بار فشارها فرار کند.
طالبان هم با شتاب زدگی، با این معما رو به رو شدند و با تغییر دادن متن بیانیه ابتدایی خود، دو موضع متفاوت گرفتند و این امر، معماها و ابهام ها در این خصوص را بیشتر کرد. اینکه آیا طالبان و امریکایی ها در حذف جنرال رازق، هردو یک هدف را دنبال می کردند؟ اینکه آیا حمله اصلی از سوی خارجی ها صورت گرفته و به نام طالبان، ختم شده است؟ و...
سخنگوی طالبان البته در یک موضع گیری خصوصی دیگر، موضع سومی را نیز در پاسخ به این معما مطرح کرده و گفته است که نیروهای مسلح افغان، در فاصله مشخصی حق ندارند به خارجی ها نزدیک شوند و به همین دلیل، عامل نفوذی آن گروه نتوانسته فرمانده امریکایی را هم در کنار جنرال رازق بکشد! این موضع، کاملا با دو موضع متناقض قبلی طالبان، تفاوت دارد. این در حالی است که جنرال رازق و فرمانده امریکایی و دیگر مقام های محلی، در یک اجلاس شرکت داشتند و همزمان، جلسه را ترک کرده بودند؛ پس به فرض اینکه حمله در بیرون جلسه، صورت گرفته، چرا در زمان خروج همه آنها از دفتر والی انجام نشده است؟!
معمای سوم هم درباره خبرنگاران است. یک تصویربردار تلویزیون ملی هم در این تیراندازی، کشته شد. قتل یک تصویربردار، پرسش برانگیز است. آیا آنگونه که برخی رسانه ها ادعا کرده اند، مرگ او با این انگیزه صورت گرفته که جریان مستند ماجرا در اختیار مردم قرار نگیرد و عامل حمله، شناسایی نشود؟
بازجویی از خبرنگاران دیگر تا ساعه ۲ بامداد روز بعد هم پرسش برانگیز است و امکان اینکه آنها تهدید شده باشند تا چشم دیدهای خود از رویداد را افشا نکنند و یا تصاویر ضبط شده آنها حذف شده باشد، از نظر کارشناسان، وجود دارد.
گفته می شود یک فرد مهاجم که محافظ والی قندهار بود، روز پنجشنبه، ۲۷ میزان) پس از آنکه یک نشست امنیتی در دفتر والی قندهار پایان یافت جنرال رازق؛ فرمانده پولیس قندهار را در بیرون از دفتر هدف قرار داد. ادعا می شود که در لحظه وقوع این حمله جنرال اسکات میلر؛ فرمانده نیروهای امریکایی به سمت هلیکوپترش در حال حرکت بود.
خبرنگارانی که برای پوشش نشست امنیتی به دفتر والی قندهار رفته بودند، تا ساعت ۲ بامداد روز بعد مورد بازجویی قرار داشتند.
گروه طالبان در ابتدا در خبرنامه خود نوشته بود که جنرال رازق هدف این حمله بود؛ اما بعدا این گروه متن این خبرنامه را تغییر داد و نوشت که فرمانده نیروهای امریکایی و جنرال رازق هردو هدف بودند.
به این ترتیب، هرچه از آن رویداد می گذرد، به عقیده آگاهان، معماهای مهم تری شکل می گیرد.
در ابتدا ادعا می شد که تیراندازی در محلی صورت گرفته که جلسه برگزار شده است نه در بیرون از دفتر والی؛ اما به دنبال انتشار تصاویری از قرار گرفتن یک نظامی مسلح خارجی در داخل محل برگزاری جلسه و در پشت سر جنرال اسکات میلر و درست رو به روی جنرال رازق، بسیاری از کاربران شبکه های مجازی به صورت گسترده به این داوری پرداختند که همان نظامی امریکایی، عامل اصلی تیراندازی بوده و برخلاف بیانیه ناتو، حمله «از سوی افغانان بر افغانان» صورت نگرفته است.
انتشار گزارش هایی از سوی برخی رسانه ها مبنی بر وقوع درگیری لفظی میان جنرال رازق و میلر امریکایی بر سر حصارکشی پاکستان در امتداد خط دیورند و به دنبال آن، اقدام به تیراندازی محافظان آقای میلر به سمت جنرال رازق نیز به نحو گسترده به این داوری دامن زد که نظامی امریکایی، عامل تیراندازی و قتل بوده است.
اما اینک و ظاهرا پس از فراگیر شدن این برداشت، ادعا می شود که حمله در بیرون از دفتر والی و پس از ختم جلسه، صورت گرفته و فرمانده امریکایی هم در صحنه حضور نداشته است!
معمای دوم این است که اگر این حمله واقعا کار طالبان بوده باشد، چرا عامل نفوذی آن گروه، جنرال امریکایی را هدف قرار نداد؟ این معما در فضای مجازی، دو گونه برداشت را در پی داشته است: یکی اینکه طالبان، مزدوران خارجی هستند که تنها جنرال های برجسته افغان را می کشند و دیگری اینکه این حمله، اصولا کار طالبان نبوده و از طالبان به عنوان ابزاری برای پنهان کردن عوامل اصلی آن، استفاده شده است.
گستردگی این پرسش که اگر این حمله، توطئه ای از پیش برنامه ریزی شده از سوی خارجی ها نبوده، چرا جنرال میلر هدف قرار نگرفته، سرانجام این فرمانده امریکایی را هم به واکنش واداشت و او با این توجیه که او هدف نبوده، خواسته از زیر بار فشارها فرار کند.
طالبان هم با شتاب زدگی، با این معما رو به رو شدند و با تغییر دادن متن بیانیه ابتدایی خود، دو موضع متفاوت گرفتند و این امر، معماها و ابهام ها در این خصوص را بیشتر کرد. اینکه آیا طالبان و امریکایی ها در حذف جنرال رازق، هردو یک هدف را دنبال می کردند؟ اینکه آیا حمله اصلی از سوی خارجی ها صورت گرفته و به نام طالبان، ختم شده است؟ و...
سخنگوی طالبان البته در یک موضع گیری خصوصی دیگر، موضع سومی را نیز در پاسخ به این معما مطرح کرده و گفته است که نیروهای مسلح افغان، در فاصله مشخصی حق ندارند به خارجی ها نزدیک شوند و به همین دلیل، عامل نفوذی آن گروه نتوانسته فرمانده امریکایی را هم در کنار جنرال رازق بکشد! این موضع، کاملا با دو موضع متناقض قبلی طالبان، تفاوت دارد. این در حالی است که جنرال رازق و فرمانده امریکایی و دیگر مقام های محلی، در یک اجلاس شرکت داشتند و همزمان، جلسه را ترک کرده بودند؛ پس به فرض اینکه حمله در بیرون جلسه، صورت گرفته، چرا در زمان خروج همه آنها از دفتر والی انجام نشده است؟!
معمای سوم هم درباره خبرنگاران است. یک تصویربردار تلویزیون ملی هم در این تیراندازی، کشته شد. قتل یک تصویربردار، پرسش برانگیز است. آیا آنگونه که برخی رسانه ها ادعا کرده اند، مرگ او با این انگیزه صورت گرفته که جریان مستند ماجرا در اختیار مردم قرار نگیرد و عامل حمله، شناسایی نشود؟
بازجویی از خبرنگاران دیگر تا ساعه ۲ بامداد روز بعد هم پرسش برانگیز است و امکان اینکه آنها تهدید شده باشند تا چشم دیدهای خود از رویداد را افشا نکنند و یا تصاویر ضبط شده آنها حذف شده باشد، از نظر کارشناسان، وجود دارد.
