رییس نهاد برابری، برای صلح و دموکراسی گفت: آموزش زنان افغان برای جذب در خدمات ملکی و سطح رهبری دولت، یک ضرورت بوده و زنان به دلیل پایین بودن این ظرفیت کمتر در ادارت دولتی استخدام می شوند .
ادرس عمر زاد، رییس نهاد برابری، برای صلح و دموکراسی، در گفتگو با خبرگزاری آوا، آموزش زنان افغان را برای جذب در خدمات ملکی و سطح رهبری دولت، یک ضرورت عنوان کرد و گفت: زنان به دلیل پایین بودن ظرفیت جامعه کمتر در ادارت دولتی استخدام می شوند .
وی افزود: برنامه (پروموت) اداره انکشاف ایالات متحده امریکا که در سال ۲۰۱۱ ایجادشده است، برای آموزش و ظرفیت سازی زنان بهترین زمینه می باشد و اکنون وقت آن فرا رسیده است که خود زنان راه حل های مناسبی را برای سهیم شدن در تصمیم گیریها پیدا کند تا امکان جذب شان در ادارات ملکی بیشتر شود.
عمرزاد ادامه داد: از وزارت امور زنان و پارلمان کشور، نهادهای مدنی و فعالین حقوق زن خواستاریم تا برای حقوق زنان که هنوز در ادارات دولتی فی صدی اندکی را دارند کمک کنند.
رئیس نهاد برابری برای صلح ودموکراسی اظهار داشت: در حال حاضر ۳ هزار زن تحت آموزش برنامه (پروموت) قرار دارد و این موسسه تا پنج سال دیگر تعداد بیشتری را تحت آموزش قرار خواهد داد.
وی یاد آور شد: پروموت در آینده نزدیک پالیسی های را که زن ستیز هستند و زمینه های فعالیت زنان را گرفته است با همکاری دولت به خصوص وزارت امور زنان تغییر خواهد داد.
عمر زاد خاطر نشان ساخت: بعد از تغییر پالیسی ها در مورد زنان، زمینه تطبیق آن با ادارات مربوطه فراهم شده و میکانیزم های نظارتی را نیز بوجود خواهد آمد.
رئیس نهاد برابری صلح ودموکراسی با بیان اینکه زنان افغانستان هنوز هم در کنج خانه ها و محلات شان به کارهای شاقه مصروف هستند افزود: تا زمانیکه زنان همگام با مردان و در رقابت با قشر ذکور درعرصه های مختلف اجتماعی، سیاسی و اقتصادی فعالیت نداشته باشند کشور به سمت سوی شکوفایی حرکت نخواهد کرد.
وی عنوان کرد:با توجه به محرومیت بیشتر زنان در ولایات برنامه (پروموت) مخصوص زنان به زودی در ولایات توسعه پیدا خواهد کرد.
عمر زاد ابراز داشت: هر چند (پروموت) هدف جذب ۷۰ هزار زن را در ادارات دولتی به خصوص اداره خدمات ملکی دارد، اما اگر فعالیت های آموزشی به صورت سالم پیش برود و حکومت همکاری بیشتر نماید این ارقام بالا خواهد رفت.
لازم به ذکر است که ایالات متحد امریکا از سال ۲۰۰۲ تا کنون برنامه های متنوعی به خصوص در بخش زنان افغانستان داشته است اما با تمام سرو صدا و تبلیغاتی که داشته اند، اکثر این برنامه ها چه در بخش نظامی و چه اقتصادی و اجتماعی ناکام بوده و نتیجه ملموسی را در پی نداشته است.
