گروهی از خبرنگاران رسانههای خارجی به شمول خبرگزاری صدای افغان(آوا)، شنبهشب گذشته(18 حوت) برای شرکت در یک نشست خبری مهندس محمدرضا کلائی، شهردار جوان و پرانرژی شهر مشهد مقدس، مرکز ولایت خراسان رضوی، جمهوری اسلامی ایران به این شهر سفر کرد.
این خبرنگاران صبح روز یکشنبه(19 حوت) نشست خبری شهردار مشهد را پوشش داده و پای صحبتهای او نشستند و پس از آن، از شبکه قطار شهری(مترو) این شهر بازدید کردند.
شبکه قطار شهری مشهد
به گفته میثم زارع، مسئول روابط عمومی متروی مشهد، این شهر پس از تهران، دومین کلان شهر ایران بوده که صاحب قطار شهری شده است.
خط یک متروی مشهد که در ماه حوت سال 1389 افتتاح شده، 24 کیلومتر طول و 24 ایستگاه دارد که مسافرین را همه روزه از ساعت 6 صبح تا 10 شب، از شرق مشهد به سمت غرب این شهر و از ایستاد فرودگاه شهید هاشمینژاد تا بلوار وکیلآباد منتقل میکند. نوع قطار استفاده شده در این خط، قطار سبک شهری(LRT) است که روزانه، با 60 دستگاه واگنی که دارد، 180 هزار نفر را جابجا میکند.
از سوی دیگر، مسیر خط ۲ قطار شهری مشهد، 14.5 کیلومتر طول داشته که مسافرین را از جنوب به شمال این شهر منتقل میکند. این خطر به بسیاری از مراکز پرجمعیت شهر مشهد سرویسدهی مستقیم دارد. فاز اول این خط در ماه حوت سال 1395 و فاز دوم آن، در ماه اسد 1396 مورد بهرهبرداری قرار گرفته است.
اما بزرگترین خط متروی مشهد، خط سه آن است که فعلا در مرحله حفاری قرار دارد. این خط با طول حدود 28.5 کیلومتر، مسافرین را از جنوب شرق این شهر به شمال غرب آن منتقل میکند.
این در حالی است که در یک ابتکار عمل جالب، در ایستگاه متروی شهید بهشتی مشهد، یک تونل امداد بین دو بیمارستان اصلی این شهر(قائم و امام رضا) کشیده شده که بیماران را در زمان 30 ثانیه میان یکدیگر منتقل میکند.
مکتبخانه و خانه داروغه
خبرنگاران رسانههای خارجی از برخی خانههای تاریخی شهر مشهد با قدمت 300 ساله نیز بازدید کردند؛ «مکتبخانه» و «خانه داروغه»، دو خانه تاریخی شهر مشهد است که عکسهای متفاوتی از آن در این گزارش منتشر شده است.
خانه داروغه شهر مشهد در اواخر دوره قاجار به دستور «یوسف خان هراتی»، داروغه این شهر ساخته شده است. خانه داروغه شهر مشهد به لحاظ فرم و شکل معماری، به شیوه مرسوم خانههای تاریخی ایران(سه طرف ساخت) بنا شده و عناصر معماری آن به ویژه تراس، پلههای دو طرفه و تزیینات، نشان از الگوبرداری از طرحهای معماری روسی دارد.
مکتبخانه هم مدرسه و یا آموزشگاهی است که در گذشته در کشورهایی مثل ایران، افغانستان و پاکستان رواج داشته و برای آموزش و پرورش و سوادآموزی پسران و دختران از آن استفاده میشده است. مکتبخانهها هنوز هم در افغانستان و پاکستان رایج است.
این خبرنگاران صبح روز یکشنبه(19 حوت) نشست خبری شهردار مشهد را پوشش داده و پای صحبتهای او نشستند و پس از آن، از شبکه قطار شهری(مترو) این شهر بازدید کردند.
شبکه قطار شهری مشهد
به گفته میثم زارع، مسئول روابط عمومی متروی مشهد، این شهر پس از تهران، دومین کلان شهر ایران بوده که صاحب قطار شهری شده است.
خط یک متروی مشهد که در ماه حوت سال 1389 افتتاح شده، 24 کیلومتر طول و 24 ایستگاه دارد که مسافرین را همه روزه از ساعت 6 صبح تا 10 شب، از شرق مشهد به سمت غرب این شهر و از ایستاد فرودگاه شهید هاشمینژاد تا بلوار وکیلآباد منتقل میکند. نوع قطار استفاده شده در این خط، قطار سبک شهری(LRT) است که روزانه، با 60 دستگاه واگنی که دارد، 180 هزار نفر را جابجا میکند.
از سوی دیگر، مسیر خط ۲ قطار شهری مشهد، 14.5 کیلومتر طول داشته که مسافرین را از جنوب به شمال این شهر منتقل میکند. این خطر به بسیاری از مراکز پرجمعیت شهر مشهد سرویسدهی مستقیم دارد. فاز اول این خط در ماه حوت سال 1395 و فاز دوم آن، در ماه اسد 1396 مورد بهرهبرداری قرار گرفته است.
اما بزرگترین خط متروی مشهد، خط سه آن است که فعلا در مرحله حفاری قرار دارد. این خط با طول حدود 28.5 کیلومتر، مسافرین را از جنوب شرق این شهر به شمال غرب آن منتقل میکند.
این در حالی است که در یک ابتکار عمل جالب، در ایستگاه متروی شهید بهشتی مشهد، یک تونل امداد بین دو بیمارستان اصلی این شهر(قائم و امام رضا) کشیده شده که بیماران را در زمان 30 ثانیه میان یکدیگر منتقل میکند.
مکتبخانه و خانه داروغه
خبرنگاران رسانههای خارجی از برخی خانههای تاریخی شهر مشهد با قدمت 300 ساله نیز بازدید کردند؛ «مکتبخانه» و «خانه داروغه»، دو خانه تاریخی شهر مشهد است که عکسهای متفاوتی از آن در این گزارش منتشر شده است.
خانه داروغه شهر مشهد در اواخر دوره قاجار به دستور «یوسف خان هراتی»، داروغه این شهر ساخته شده است. خانه داروغه شهر مشهد به لحاظ فرم و شکل معماری، به شیوه مرسوم خانههای تاریخی ایران(سه طرف ساخت) بنا شده و عناصر معماری آن به ویژه تراس، پلههای دو طرفه و تزیینات، نشان از الگوبرداری از طرحهای معماری روسی دارد.
مکتبخانه هم مدرسه و یا آموزشگاهی است که در گذشته در کشورهایی مثل ایران، افغانستان و پاکستان رواج داشته و برای آموزش و پرورش و سوادآموزی پسران و دختران از آن استفاده میشده است. مکتبخانهها هنوز هم در افغانستان و پاکستان رایج است.