هجده روز از کوچ خواب و آرامش از چشمان ساکنان غزه می گذرد، خواب و آرامشی که جای خود را به غرش طیاره های جنگی صهیونیست ها، شیون زنان و مردان و ناله کودکانی داده است که وحشت زده شب ها را به صبح و روزها را به سیاهی شب می سپارند.
آری! این روزها گوش کودکان فلسطینی بیش از هرچیز این صداها را می شنود و دیگر از جَست و خیزهای کودکانه، تبسم و لبخندهای معصومانه اثری نیست.
به راستی چه شده است که کسانی که دم از حقوق بشر و دموکراسی می زنند، تاکنون نتوانسته اند مانع تکرار تاریخ در این قسمت از جغرافیای زمین شوند و هر از چند سالی به بهانه های پوشالی صحنه هایی دلخراش توسط رژیم اشغالگر قدس در این قسمت از کره خاکی رقم می خورد و تا سال ها یاد آن نیز خواب از چشم انسان های آزاده و نوع دوست می رباید.
امسال فلسطین تنهاتر از همیشه به نظر می رسد! چرا در سال های گذشته بودند معدود حامیان این مردم مظلوم که مانع یکه تازی خونخواران صهیونیسم شوند، اما امروز هر یک از آنها در پیچ و خم حوادث روزگار به دنبال مُراد خود هستند.
سوریه که زمانی به محور مقاومت مشهور بود و تکیه گاه حماس و این گونه جریان ها محسوب می شد، چند سالی است گرفتار تروریست هایی است که با حمایت باداران خارجی خود از کشورهای دیگر در این کشور رخنه کرده اند و این کشور در حال بازیابی ثبات خود و پیروزی در جنگ علیه تروریست های وارداتی است.
حزب الله لبنان نیز پیش از این یار و یاور فلسطینیان بود، این روزها درگیر مسائل داخلی لبنان است و سعی دارد تابه مسائل امنیتی خود بپردازد و توانی برای کمک به مردم فلسطین ندارد.
کشورهای عربی نیز که همانند همیشه در مقابل قضیه فلسطین و مسجد الاقصی قبله اول مسلمانان سکوت اختیار کرده و خود را از هرگونه عمل در مقابل رژیم دور از انسانیت اسرائیل، مُبرا می دانند چرا که منافع خود را بر منافع جهان اسلام ترجیح داده، می دهند و خواهند داد.
در این میان بچه های مقاومت و مردم مظلوم فلسطین دلشان به حمایت جمهوری اسلامی ایران گرم بود، اما این کشور هم با وجود حمایت هایی که انجام داده، خود از دو سال پیش به این سو سرگرم مذاکرات هسته ای با غربی هاست که این امر خود باعث شده که آنچنان که باید و شاید به مسائل فلسطین پرداخته نشود.
مسلمانان و آزادگان جهان، امروز فلسطین تنهاتر از همیشه است، اما فرزندان برومند این سرزمین مقتدرانه تاکنون در مقابل حملات سبوعانه صهیونیست ها مقابله کرده اند، حملاتی که هدف بمباران و راکت های آن کودکان و زنان فلسطینی است و شک نکنید که نسل کشی مُدرن در غزه در حال اجراست.
در این روزها که امید این مظلومان به خداست و یاور و حامی دیگری ندارند تا کمی از دردها و آلام پدران و مادران داغدیده فلسطینی را التیام بخشند، بر ما مسلمانان و انسان دوستان جهان است که بنا به وظیفه انسانی، اخلاقی و شرعی خود با حضور در راهپیمایی روز جهانی قدس در اقصی نقاط جهان، ضمن ابراز همدردی با مردم فلسطین اعلام نمائیم که هرچند از نظر جغرافیا از آنان دور هستیم و دولت های ما تمایلی به وارد شدن به این قضیه ندارند و صرف به محکومیت اقدامات صهیونیست ها آنهم اگر توانش را در خود ببینند، اکتفا می نمایند، مقاومت آنها را ارج می نهیم و انزجار خود از
جنایات رژیم سفاک اشغالگر قدس فریاد خواهیم زد تا باشد که خواب رفتگان و خواب زدگان بیدار شوند.
آری! این روزها گوش کودکان فلسطینی بیش از هرچیز این صداها را می شنود و دیگر از جَست و خیزهای کودکانه، تبسم و لبخندهای معصومانه اثری نیست.
به راستی چه شده است که کسانی که دم از حقوق بشر و دموکراسی می زنند، تاکنون نتوانسته اند مانع تکرار تاریخ در این قسمت از جغرافیای زمین شوند و هر از چند سالی به بهانه های پوشالی صحنه هایی دلخراش توسط رژیم اشغالگر قدس در این قسمت از کره خاکی رقم می خورد و تا سال ها یاد آن نیز خواب از چشم انسان های آزاده و نوع دوست می رباید.
امسال فلسطین تنهاتر از همیشه به نظر می رسد! چرا در سال های گذشته بودند معدود حامیان این مردم مظلوم که مانع یکه تازی خونخواران صهیونیسم شوند، اما امروز هر یک از آنها در پیچ و خم حوادث روزگار به دنبال مُراد خود هستند.
سوریه که زمانی به محور مقاومت مشهور بود و تکیه گاه حماس و این گونه جریان ها محسوب می شد، چند سالی است گرفتار تروریست هایی است که با حمایت باداران خارجی خود از کشورهای دیگر در این کشور رخنه کرده اند و این کشور در حال بازیابی ثبات خود و پیروزی در جنگ علیه تروریست های وارداتی است.
حزب الله لبنان نیز پیش از این یار و یاور فلسطینیان بود، این روزها درگیر مسائل داخلی لبنان است و سعی دارد تابه مسائل امنیتی خود بپردازد و توانی برای کمک به مردم فلسطین ندارد.
کشورهای عربی نیز که همانند همیشه در مقابل قضیه فلسطین و مسجد الاقصی قبله اول مسلمانان سکوت اختیار کرده و خود را از هرگونه عمل در مقابل رژیم دور از انسانیت اسرائیل، مُبرا می دانند چرا که منافع خود را بر منافع جهان اسلام ترجیح داده، می دهند و خواهند داد.
در این میان بچه های مقاومت و مردم مظلوم فلسطین دلشان به حمایت جمهوری اسلامی ایران گرم بود، اما این کشور هم با وجود حمایت هایی که انجام داده، خود از دو سال پیش به این سو سرگرم مذاکرات هسته ای با غربی هاست که این امر خود باعث شده که آنچنان که باید و شاید به مسائل فلسطین پرداخته نشود.
مسلمانان و آزادگان جهان، امروز فلسطین تنهاتر از همیشه است، اما فرزندان برومند این سرزمین مقتدرانه تاکنون در مقابل حملات سبوعانه صهیونیست ها مقابله کرده اند، حملاتی که هدف بمباران و راکت های آن کودکان و زنان فلسطینی است و شک نکنید که نسل کشی مُدرن در غزه در حال اجراست.
در این روزها که امید این مظلومان به خداست و یاور و حامی دیگری ندارند تا کمی از دردها و آلام پدران و مادران داغدیده فلسطینی را التیام بخشند، بر ما مسلمانان و انسان دوستان جهان است که بنا به وظیفه انسانی، اخلاقی و شرعی خود با حضور در راهپیمایی روز جهانی قدس در اقصی نقاط جهان، ضمن ابراز همدردی با مردم فلسطین اعلام نمائیم که هرچند از نظر جغرافیا از آنان دور هستیم و دولت های ما تمایلی به وارد شدن به این قضیه ندارند و صرف به محکومیت اقدامات صهیونیست ها آنهم اگر توانش را در خود ببینند، اکتفا می نمایند، مقاومت آنها را ارج می نهیم و انزجار خود از
جنایات رژیم سفاک اشغالگر قدس فریاد خواهیم زد تا باشد که خواب رفتگان و خواب زدگان بیدار شوند.
