وزیر دفاع، پاکستان را به "تجاوز" متهم کرده و گفته رئیس جمهوری دستور داده که نیروهای نظامی برای پاسخگویی آمادگی بگیرند.
مقام‌های دولتی از شلیک حدود هزار موشک در یک هفته اخیر از خاک پاکستان به ولایت کنر خبر داده‌اند که منجر به کشته شدن شش نفر شده است.
مجلس نمایندگان، بسم‌الله محمدی؛ وزیر دفاع، محمدایوب سالنگی؛ معاون وزیر داخله و معاون اداره امنیت ملی را امروز برای توضیح فراخواند.
آقای محمدی گفت که "آخرین تصمیم" رئیس جمهوری این است که به وزارت دفاع دستور داده که "شما آمادگی لازم را بگیرید".
وزیر دفاع از پاکستان به عنوان "دشمن" نام برد و افزود:"ما آمادگی لازم را داریم و امکاناتی داریم که به دشمن جواب بدهیم."
وزیر دفاع افزود:"ناتو هم در اینجا تلفات داد. او می‌فهمید که [طالبان] در کجا سازماندهی می‌شوند، در کجا تعلیم می‌بینند، به کجا فرستاده می‌شوند، برای قتل و کشتار مردم ما و ضربه زدن ناتو. مگر امریکا با این طول و عرض و امکاناتش نمی‌فهمد؟"
اظهارات وزیر دفاع ملی، بسیار صریح، واقع بینانه و مبتنی بر رویدادهای جاری امنیتی در مرز با پاکستان بود.
آقای محمدی نشان داد که به عنوان یک نظامی عهده دار مدیریت یکی از حساس ترین و مهم ترین سمت های دفاعی و امنیتی کشور، به هیچ دلیلی نمی تواند بر واقعیت هایی چشم بپوشد که امروزه امنیت کشور را به صورت مستقیم آماج قرار داده است.
آنچه در مرزهای کشور با پاکستان می گذارد دیگر نه موشک های انحرافی مرزبانان پاکستانی است و نه مورد حمله قرار دادن شبه نظامیان متواری تروریست ها در دو سوی مرز از سوی نظامیان پاکستانی؛ بلکه یک تجاوز آشکار و خصمانه به منظور آسیب زدن به کیان حاکمیت ملی و نقض صریح و گستاخانه تمامیت ارضی کشور است.
حملات امروز شنبه که با پشتیباتی هلیکوپترهای توپدار ارتش پاکستان نیز همراه بود، هم از نظر حجم تلفات و خسارات وارده و هم از حیث میزان شدت و حدت به کار گرفته شده با هیچ موردی در گذشت قابل قیاس نیست و این یعنی آنکه تحول مهمی در مرزهای کشور در حال وقوع است و سکوت و انفعال و تماشا در برابر این رویداد، بیش از این نمی تواند قابل توجیه باشد.
عملکردهای تازه پاکستان یکبار دیگر بر این مساله مهر تایید زد که پاکستان نه برادر افغانستان؛ بلکه همانطور که آقای محمدی؛ وزیر دفاع ملی مطرح کرد دشمن آشکار این کشور است. در برابر دشمنی که با توپ و تفنگ به مهرورزی و رعایت حسن همجواری و احترام و همزیستی صلح آمیز و دوستی پایدار همسایه اش واکنش نشان می دهد با تمام توان باید ایستاد و این توان، اکنون با پشتیبانی ملت بزرگ افغانستان، در اختیار نیروهای امنیتی کشور قرار دارد.
با اینهمه مقامات نظامی و امنیتی کشور نباید از یاد ببرند که افغانستان در آستانه یک تحول تاریخی و سرنوشت ساز یعنی برگزاری دور دوم انتخابات ریاست جمهوری قرار دارد و در این مقطع حساس، ورود به یک جنگ تمام عیار با یک کشور دشمن خارجی، شاید منطقی به نظر نرسد.
شماری از تحلیلگران حتی پیش بینی می کنند که هدف اصلی پاکستان از تشدید این حملات، تشجیع افغانستان به اتخاذ یک تصمیم تند و آنی در برابر نیروهای متجاوز پاکستانی است؛ تا به این ترتیب، امنیت انتخابات افغانستان تحت الشعاع قرار گیرد و زمینه برای بی ثباتی های بیشتر در آستانه انتخابات در کشور فراهم شود.
به همین دلیل، افغانستان باید راهی را در پیش بگیرد که دست کم در شرایط حاضر، هزینه های کشور را بیش از اندازه بالا نبرد.
نکته تاسف آوری که در سخنان آقای محمدی نیز مورد اشاره قرار گرفته این است که متحدان به اصطلاح بین المللی افغانستان مانند امریکا و ناتو در برابر این تجاوزات همچنان سکوت و تماشا پیشه کرده اند و در واقع، افغانستان را در برابر تجاوزات دشمن خارجی اش پاکستان، تنها گذاشته اند.
این نشان می دهد که پاکستان همواره نسبت به افغانستان برای کشورهایی مانند امریکا و سازمان ناتو، ترجیح دارد و آنها حتی به مفاد پیمان هایی که با افغانستان در زمینه دفاع از این کشور در برابر تهدیدها و تجاوزات خارجی بسته اند نیز عمل نمی کنند و این عمیقا مایه تاسف و نگرانی است و انگیزه و آینده حضور نیروهای خارجی در خاک افغانستان را با سؤالات جدی مواجه می سازد.
مقام‌های دولتی از شلیک حدود هزار موشک در یک هفته اخیر از خاک پاکستان به ولایت کنر خبر داده‌اند که منجر به کشته شدن شش نفر شده است.
مجلس نمایندگان، بسم‌الله محمدی؛ وزیر دفاع، محمدایوب سالنگی؛ معاون وزیر داخله و معاون اداره امنیت ملی را امروز برای توضیح فراخواند.
آقای محمدی گفت که "آخرین تصمیم" رئیس جمهوری این است که به وزارت دفاع دستور داده که "شما آمادگی لازم را بگیرید".
وزیر دفاع از پاکستان به عنوان "دشمن" نام برد و افزود:"ما آمادگی لازم را داریم و امکاناتی داریم که به دشمن جواب بدهیم."
وزیر دفاع افزود:"ناتو هم در اینجا تلفات داد. او می‌فهمید که [طالبان] در کجا سازماندهی می‌شوند، در کجا تعلیم می‌بینند، به کجا فرستاده می‌شوند، برای قتل و کشتار مردم ما و ضربه زدن ناتو. مگر امریکا با این طول و عرض و امکاناتش نمی‌فهمد؟"
اظهارات وزیر دفاع ملی، بسیار صریح، واقع بینانه و مبتنی بر رویدادهای جاری امنیتی در مرز با پاکستان بود.
آقای محمدی نشان داد که به عنوان یک نظامی عهده دار مدیریت یکی از حساس ترین و مهم ترین سمت های دفاعی و امنیتی کشور، به هیچ دلیلی نمی تواند بر واقعیت هایی چشم بپوشد که امروزه امنیت کشور را به صورت مستقیم آماج قرار داده است.
آنچه در مرزهای کشور با پاکستان می گذارد دیگر نه موشک های انحرافی مرزبانان پاکستانی است و نه مورد حمله قرار دادن شبه نظامیان متواری تروریست ها در دو سوی مرز از سوی نظامیان پاکستانی؛ بلکه یک تجاوز آشکار و خصمانه به منظور آسیب زدن به کیان حاکمیت ملی و نقض صریح و گستاخانه تمامیت ارضی کشور است.
حملات امروز شنبه که با پشتیباتی هلیکوپترهای توپدار ارتش پاکستان نیز همراه بود، هم از نظر حجم تلفات و خسارات وارده و هم از حیث میزان شدت و حدت به کار گرفته شده با هیچ موردی در گذشت قابل قیاس نیست و این یعنی آنکه تحول مهمی در مرزهای کشور در حال وقوع است و سکوت و انفعال و تماشا در برابر این رویداد، بیش از این نمی تواند قابل توجیه باشد.
عملکردهای تازه پاکستان یکبار دیگر بر این مساله مهر تایید زد که پاکستان نه برادر افغانستان؛ بلکه همانطور که آقای محمدی؛ وزیر دفاع ملی مطرح کرد دشمن آشکار این کشور است. در برابر دشمنی که با توپ و تفنگ به مهرورزی و رعایت حسن همجواری و احترام و همزیستی صلح آمیز و دوستی پایدار همسایه اش واکنش نشان می دهد با تمام توان باید ایستاد و این توان، اکنون با پشتیبانی ملت بزرگ افغانستان، در اختیار نیروهای امنیتی کشور قرار دارد.
با اینهمه مقامات نظامی و امنیتی کشور نباید از یاد ببرند که افغانستان در آستانه یک تحول تاریخی و سرنوشت ساز یعنی برگزاری دور دوم انتخابات ریاست جمهوری قرار دارد و در این مقطع حساس، ورود به یک جنگ تمام عیار با یک کشور دشمن خارجی، شاید منطقی به نظر نرسد.
شماری از تحلیلگران حتی پیش بینی می کنند که هدف اصلی پاکستان از تشدید این حملات، تشجیع افغانستان به اتخاذ یک تصمیم تند و آنی در برابر نیروهای متجاوز پاکستانی است؛ تا به این ترتیب، امنیت انتخابات افغانستان تحت الشعاع قرار گیرد و زمینه برای بی ثباتی های بیشتر در آستانه انتخابات در کشور فراهم شود.
به همین دلیل، افغانستان باید راهی را در پیش بگیرد که دست کم در شرایط حاضر، هزینه های کشور را بیش از اندازه بالا نبرد.
نکته تاسف آوری که در سخنان آقای محمدی نیز مورد اشاره قرار گرفته این است که متحدان به اصطلاح بین المللی افغانستان مانند امریکا و ناتو در برابر این تجاوزات همچنان سکوت و تماشا پیشه کرده اند و در واقع، افغانستان را در برابر تجاوزات دشمن خارجی اش پاکستان، تنها گذاشته اند.
این نشان می دهد که پاکستان همواره نسبت به افغانستان برای کشورهایی مانند امریکا و سازمان ناتو، ترجیح دارد و آنها حتی به مفاد پیمان هایی که با افغانستان در زمینه دفاع از این کشور در برابر تهدیدها و تجاوزات خارجی بسته اند نیز عمل نمی کنند و این عمیقا مایه تاسف و نگرانی است و انگیزه و آینده حضور نیروهای خارجی در خاک افغانستان را با سؤالات جدی مواجه می سازد.
