از جانب دیگر، امر به معروف و نهی از منکر، زمینه مساعدی برای نقد از درون در نگرش اسلامی است و پتانسیل نقد از درون، این فرصت و فضا را برای همه افراد جامعه اسلامی فراهم می سازد که در صورت مشاهده هرگونه عدول و انحراف افراد و حتا دستگاه سیاست و مدیریت اسلامی از مسیر اهداف و آرمان های تعیین شده در چارچوب دستورات دینی، خود مستقیما برای اصلاح گری و سازندگی قیام کند.
این امر، حضور همه اقشار، طیف ها و طبقات اجتماعی در یک جامعه دینی اسلامی را در فعالیت های سیاسی تایید و تشریع می‌کند و زنان نیز در این میان، نه تنها مستثنی نشده اند؛ بلکه نقش آنان به عنوان نیمی از پیکره جامعه و مکمل مردان، بسیار محوری، حیاتی و تعیین کننده است.
درست بر همین اساس نیز هست که از ابتدای آغاز رسالت فرجامین فرستاده سلسله فرستادگان الهی برای اصلاح امور بشر خودبنیاد و نسیانگر حضرت محمد مصطفی(ص) زنان در پویایی و پایداری نهضت اسلامی و انتقال پیروزمندانه پیام الهی آخرین پیامبر تا دوردست ترین کرانه های زیست بشری تا همیشه تاریخ، همواره نقش منحصر به فردی داشته اند و این نقش هنوز هم از سوی شیرزنان مسلمان در کشورهای مختلف اسلامی ایفا می گردد.
نخستین زنی که در کنار پیامبر ایستاد و از ثروت مادی و نفوذ سیاسی و اجتماعی خود در جهت بیداری اسلامی جامعه جاهلی آن روزگار، مایه گذاشت و هزینه کرد، حضرت خدیجه بود که بعدها با به دنیا آوردن دختری که افتخار و الگوی برتر همه زنان تاریخ بود و هست و خواهد بود حضرت زهرای مرضیه(س) این رسالت تاریخی را بعد از خود به او واگذاشت و این سلسله درخشان، از آن روزگار تاکنون همچنان استمرار و تداوم یافته و با رشادت های زنان افتخارآفرینی چون غادة الغربی در تونس و آیات القرمزی و زینب خواجه در بحرین و دیگران، هردم از این باغ بری می رسد.
در انقلاب ماندگار و همیشه زنده کربلا، نمادهایی از همه طیف های اجتماعی در کنار نواده گرامی رسول خدا حضور داشتند تا پژواک ندای حق و عدالت را تا اقصای افق های تاریخ برای همه عصرها و نسل ها به گوش تمامی طیف ها و طبقات اجتماعی برسانند و حضرت زینب کبرا(س) در این میان، نماد زن در این انقلاب بزرگ بود؛ زنی که نجنگید، شهید نشد؛ اما در کنار بازماندگان کاروان سرخ شهدا ماند تا در کنار صیانت و سرپرستی از شکوفه های بوستان نبوی، پیام این انقلاب تاریخی را نیز به گوش وجدان های آگاه و فطرت های بیدار انسانی در تمام عصرها و نسل ها برساند و این یعنی بیداری اسلامی!
به راستی آیا اگر حضرت زینب نبود؛ بازهم ما همان تصویر وتصوری را از انقلاب سرخ و همیشه جاری و جوشان کربلا داشتیم که اکنون داریم؟
بدون تردید چنین نبود و درست به همین جهت است که زنان بزرگی چون غادة الغربی، آیات القرمزی زینب خواجه و دیگران در موج جدید بیداری اسلامی در خاورمیانه و کشورهای اسلامی با تاسی از الگوی بیدارگرانه حضرت زینب، قادر می شوند با شعرها و شعارهای انقلابی و زندانی شدن ها و شکنجه کشیدن های خود، به انقلاب و جریان بیداری اسلامی در عصر خواب آلودگی تاریخی خاورمیانه، جان و جنبشی تازه بدهند.
غادة الغربی؛ زن مبارز تونسی باری درباره هدف از قیام مردم تونس در برابر دیکتاتور سرسپرده آن کشور چنین گفت:"قیام اخیر ما نتیجه ستم‌هایی است که حکّام سابق تونس به ملّت روا می‌داشتند... دین اسلام به نحو احسن زن را تکریم کرد؛ امّا انسان از تعالیم دینی خارج شد و در نتیجه این خروج، ما وارد صحنه سیاسی و اجتماعی شدیم تا نقش واقعی زن را نشان دهیم.
آیات القرمزی؛ شاعر ۲۰ ساله بحرینی نیز با خواندن اشعار حماسی و انقلابی خود علیه ستم، اجحاف و ظلمی که از سوی رژیم مستبد آل خلیفه، زنان و مردان مبارز و انقلابی بحرین را به ادامه جهاد و انقلاب و مبارزه و قیام فراخواند:"ما مردمانی هستیم که ذلّت و بدبختی را از بین خواهیم برد و..." ر.ک: همان)
او به واسطه سرودن شعرهایی که بر علیه رژیم خودکامه و استبدادپیشه آل خلیفه سروده است، معروف و شناخته شده است. القرمزی در یکی از تجمعات انقلاب مردمی بحرین در ۲۳ فبروری ۲۰۱۱ ، شعری انقلابی بر ضد آل خلیفه سرود و به خاطر همان شعر نیز بازداشت و زندانی شد.
جدای از نمونه هایی که ذکر شد، حضور زنان مسلمان در جنبش بیداری اسلامی در خاورمیانه و شمال افریقا همواره یکی از نقاط برجسته و غیرقابل کتمان این جنبش های اسلامی بوده است.
از جانب دیگر، بدون هیچ تردیدی، جنبش بیداری اسلامی، ادامه انقلاب اسلامی ایران و برگرفته از آموزه های آزادی بخش رهبر فرزانه انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی(ره) است؛ آموزه هایی که به صورت مستقیم از منابع دینی نظیر وحی و آموزه های مربیان انسان و انسانیت انبیا و اولیای بزرگ الهی تغذیه کرده و سیراب می گردد.
نوع نگاه امام خمینی(ره) نسبت به نقش و جایگاه زنان مسلمان در هر دو عرصه فردی و جمعی، مبتنی بر نگرش بنیادین اسلام و انبیا و اولیای الهی به این مساله مهم است.
امام خمینی(ره) می فرمایند:"زن با تربیت صحیح خودش انسان درست می‌کند و با تربیت صحیح خودش کشور را آباد می‌کند."( صحیفه نور، ج۸، ص۱۶۲)
در این بیان ساده و صمیمی حضرت امام، نقش و جایگاه زن در تربیت فردی و اجتماعی به خوبی تبیین شده و در واقع برپایه این نگرش، زنان با تربیت فرزندان سالم و مفید و متدین، عامل اساسی آبادی و پیشرفت و تعالی معنوی و مادی جامعه و سرزمین اسلامی قرار می گیرند.
ایشان حتی در جایی، بر الگو بودن زنان برای مردان در عرصه مبارزه تأکید می‌کنند:"شما بانوان اثبات کردید که مقدم بر مردها هستید، مردها از شما الهام گرفتند". (همان، ج۵، ص۱۷۷)
و در جای دیگری در زمینه انسان سازی، زنان را همطراز قرآن می دانند:"زن ها مردان شجاع را در دامن خود بزرگ می‌کنند. قرآن کریم انسان ساز است و زن ها نیز انسان ساز، وظیفه زنها انسان سازی است". (همان، ج۱۱، ص۲۵۳)
حضرت امام همچنین، انزوای زنان انسان ساز را عامل انحطاط ملّت ها دانسته‌اند. به این معنا که ایشان برخلاف بنیادگرایان و دین‌داران افراطی، پیشرفت و امنیت و رفاه در حضور زنان در فعالیت های سیاسی و اجتماعی کشور اسلامی می دانند نه در عدم حضور و پیشه کردن سکوت و گوشه گزینی و انزواطلبی آنها.(ر.ک: همان)
جنبش بیداری اسلامی در سرزمین های اسلامی، نتیجه تلاش و تکاپو و مبارزه هماهنگ و مستمر همه زنان و مردانی بود که قرن ها برای حفظ و احیای ارزش های اصیل دینی و اسلامی با قدرت های طاغوتی و استکباری مبارزه کردند، خون دادند، و قربانی گردیدند.
بدون حضور زنان، هیچ انقلابی در تاریخ به پیروزی نرسیده و در جنبش بیداری اسلامی در خاورمیانه نیز به هیچ عنوان نمی توان نقش و سهم محوری و تعیین کننده زنان محجبه و مسلمان را انکار کرد و نادیده گرفت؛ کما اینکه در انقلاب تاریخ ساز اسلامی در ایران به رهبری پیر عشق و خرد حضرت امام خمینی(ره) نمی توان آن را نادیده گرفت.
این امر، حضور همه اقشار، طیف ها و طبقات اجتماعی در یک جامعه دینی اسلامی را در فعالیت های سیاسی تایید و تشریع می‌کند و زنان نیز در این میان، نه تنها مستثنی نشده اند؛ بلکه نقش آنان به عنوان نیمی از پیکره جامعه و مکمل مردان، بسیار محوری، حیاتی و تعیین کننده است.
درست بر همین اساس نیز هست که از ابتدای آغاز رسالت فرجامین فرستاده سلسله فرستادگان الهی برای اصلاح امور بشر خودبنیاد و نسیانگر حضرت محمد مصطفی(ص) زنان در پویایی و پایداری نهضت اسلامی و انتقال پیروزمندانه پیام الهی آخرین پیامبر تا دوردست ترین کرانه های زیست بشری تا همیشه تاریخ، همواره نقش منحصر به فردی داشته اند و این نقش هنوز هم از سوی شیرزنان مسلمان در کشورهای مختلف اسلامی ایفا می گردد.
نخستین زنی که در کنار پیامبر ایستاد و از ثروت مادی و نفوذ سیاسی و اجتماعی خود در جهت بیداری اسلامی جامعه جاهلی آن روزگار، مایه گذاشت و هزینه کرد، حضرت خدیجه بود که بعدها با به دنیا آوردن دختری که افتخار و الگوی برتر همه زنان تاریخ بود و هست و خواهد بود حضرت زهرای مرضیه(س) این رسالت تاریخی را بعد از خود به او واگذاشت و این سلسله درخشان، از آن روزگار تاکنون همچنان استمرار و تداوم یافته و با رشادت های زنان افتخارآفرینی چون غادة الغربی در تونس و آیات القرمزی و زینب خواجه در بحرین و دیگران، هردم از این باغ بری می رسد.
در انقلاب ماندگار و همیشه زنده کربلا، نمادهایی از همه طیف های اجتماعی در کنار نواده گرامی رسول خدا حضور داشتند تا پژواک ندای حق و عدالت را تا اقصای افق های تاریخ برای همه عصرها و نسل ها به گوش تمامی طیف ها و طبقات اجتماعی برسانند و حضرت زینب کبرا(س) در این میان، نماد زن در این انقلاب بزرگ بود؛ زنی که نجنگید، شهید نشد؛ اما در کنار بازماندگان کاروان سرخ شهدا ماند تا در کنار صیانت و سرپرستی از شکوفه های بوستان نبوی، پیام این انقلاب تاریخی را نیز به گوش وجدان های آگاه و فطرت های بیدار انسانی در تمام عصرها و نسل ها برساند و این یعنی بیداری اسلامی!
به راستی آیا اگر حضرت زینب نبود؛ بازهم ما همان تصویر وتصوری را از انقلاب سرخ و همیشه جاری و جوشان کربلا داشتیم که اکنون داریم؟
بدون تردید چنین نبود و درست به همین جهت است که زنان بزرگی چون غادة الغربی، آیات القرمزی زینب خواجه و دیگران در موج جدید بیداری اسلامی در خاورمیانه و کشورهای اسلامی با تاسی از الگوی بیدارگرانه حضرت زینب، قادر می شوند با شعرها و شعارهای انقلابی و زندانی شدن ها و شکنجه کشیدن های خود، به انقلاب و جریان بیداری اسلامی در عصر خواب آلودگی تاریخی خاورمیانه، جان و جنبشی تازه بدهند.
غادة الغربی؛ زن مبارز تونسی باری درباره هدف از قیام مردم تونس در برابر دیکتاتور سرسپرده آن کشور چنین گفت:"قیام اخیر ما نتیجه ستم‌هایی است که حکّام سابق تونس به ملّت روا می‌داشتند... دین اسلام به نحو احسن زن را تکریم کرد؛ امّا انسان از تعالیم دینی خارج شد و در نتیجه این خروج، ما وارد صحنه سیاسی و اجتماعی شدیم تا نقش واقعی زن را نشان دهیم.
آیات القرمزی؛ شاعر ۲۰ ساله بحرینی نیز با خواندن اشعار حماسی و انقلابی خود علیه ستم، اجحاف و ظلمی که از سوی رژیم مستبد آل خلیفه، زنان و مردان مبارز و انقلابی بحرین را به ادامه جهاد و انقلاب و مبارزه و قیام فراخواند:"ما مردمانی هستیم که ذلّت و بدبختی را از بین خواهیم برد و..." ر.ک: همان)
او به واسطه سرودن شعرهایی که بر علیه رژیم خودکامه و استبدادپیشه آل خلیفه سروده است، معروف و شناخته شده است. القرمزی در یکی از تجمعات انقلاب مردمی بحرین در ۲۳ فبروری ۲۰۱۱ ، شعری انقلابی بر ضد آل خلیفه سرود و به خاطر همان شعر نیز بازداشت و زندانی شد.
جدای از نمونه هایی که ذکر شد، حضور زنان مسلمان در جنبش بیداری اسلامی در خاورمیانه و شمال افریقا همواره یکی از نقاط برجسته و غیرقابل کتمان این جنبش های اسلامی بوده است.
از جانب دیگر، بدون هیچ تردیدی، جنبش بیداری اسلامی، ادامه انقلاب اسلامی ایران و برگرفته از آموزه های آزادی بخش رهبر فرزانه انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی(ره) است؛ آموزه هایی که به صورت مستقیم از منابع دینی نظیر وحی و آموزه های مربیان انسان و انسانیت انبیا و اولیای بزرگ الهی تغذیه کرده و سیراب می گردد.
نوع نگاه امام خمینی(ره) نسبت به نقش و جایگاه زنان مسلمان در هر دو عرصه فردی و جمعی، مبتنی بر نگرش بنیادین اسلام و انبیا و اولیای الهی به این مساله مهم است.
امام خمینی(ره) می فرمایند:"زن با تربیت صحیح خودش انسان درست می‌کند و با تربیت صحیح خودش کشور را آباد می‌کند."( صحیفه نور، ج۸، ص۱۶۲)
در این بیان ساده و صمیمی حضرت امام، نقش و جایگاه زن در تربیت فردی و اجتماعی به خوبی تبیین شده و در واقع برپایه این نگرش، زنان با تربیت فرزندان سالم و مفید و متدین، عامل اساسی آبادی و پیشرفت و تعالی معنوی و مادی جامعه و سرزمین اسلامی قرار می گیرند.
ایشان حتی در جایی، بر الگو بودن زنان برای مردان در عرصه مبارزه تأکید می‌کنند:"شما بانوان اثبات کردید که مقدم بر مردها هستید، مردها از شما الهام گرفتند". (همان، ج۵، ص۱۷۷)
و در جای دیگری در زمینه انسان سازی، زنان را همطراز قرآن می دانند:"زن ها مردان شجاع را در دامن خود بزرگ می‌کنند. قرآن کریم انسان ساز است و زن ها نیز انسان ساز، وظیفه زنها انسان سازی است". (همان، ج۱۱، ص۲۵۳)
حضرت امام همچنین، انزوای زنان انسان ساز را عامل انحطاط ملّت ها دانسته‌اند. به این معنا که ایشان برخلاف بنیادگرایان و دین‌داران افراطی، پیشرفت و امنیت و رفاه در حضور زنان در فعالیت های سیاسی و اجتماعی کشور اسلامی می دانند نه در عدم حضور و پیشه کردن سکوت و گوشه گزینی و انزواطلبی آنها.(ر.ک: همان)
جنبش بیداری اسلامی در سرزمین های اسلامی، نتیجه تلاش و تکاپو و مبارزه هماهنگ و مستمر همه زنان و مردانی بود که قرن ها برای حفظ و احیای ارزش های اصیل دینی و اسلامی با قدرت های طاغوتی و استکباری مبارزه کردند، خون دادند، و قربانی گردیدند.
بدون حضور زنان، هیچ انقلابی در تاریخ به پیروزی نرسیده و در جنبش بیداری اسلامی در خاورمیانه نیز به هیچ عنوان نمی توان نقش و سهم محوری و تعیین کننده زنان محجبه و مسلمان را انکار کرد و نادیده گرفت؛ کما اینکه در انقلاب تاریخ ساز اسلامی در ایران به رهبری پیر عشق و خرد حضرت امام خمینی(ره) نمی توان آن را نادیده گرفت.
