یک روز پیش از آغاز مبارزات دور دوم انتخابات ریاست جمهوری، داود سلطانزوی؛ نامزد دور اول از اشرف غنی احمدزی حمایت کرد.
در سوی دیگر، امرالله صالح؛ رئیس پیشین اداره امنیت ملی و جمیل کرزی؛ پسرعموی حامد کرزی حمایت خود را از عبدالله عبدالله اعلام کردند.
اشرف غنی در مراسم اعلام حمایت آقای سلطانزوی گفت:"در انتخابات ریاست جمهوری هیچکس در حاشیه نیست و همه در متن هستیم و همه باهم پیش می‌رویم."
او بدون اشاره به کسی، گفت:" اتهام بی‌ایمانی را بر سر یک افغان دیگر نگذارید."
اشرف غنی تاکید کرد که جهاد مربوط به همه مردم افغانستان است و کسی وامدار آن نیست .
آقای عبدالله درباره درخواست اشرف غنی برای یک مناظره تلویزیونی درباره مسایل دینی گفت:"نیاز نیست که ما برای مردم افغانستان این را ثابت کنیم و گفته‌های آقای احمدزی یک شوخی قبل از مبارزات انتخابات است و یک شوخی بامزه هم نیست."
گسستن ها و پیوستن های انتخاباتی در هر انتخابات، امری معمول و قابل انتظار است؛ بنابراین پیوستن داود سلطان زوی به اردوگاه اشرف غنی احمدزی نیز در همین چارچوب قابل ارزیابی است و اگرچه تصور نمی شود که او بتواند تغییر چندانی در میزان آرای آقای اشرف غنی در دور دوم ایجاد کند؛ اما به عنوان یک خبر رسانه ای می تواند برای یک روز، توجه مردم را به خود جلب کند.
در جانب دیگر نیز تیم اصلاحات و همگرایی به رهبری داکتر عبدالله همچنان شاهد حمایت مهره هایی است که هرکدام به سهم خود، می توانند نقش مهمی در معادلات قدرت آینده بازی کنند. هم امرالله صالح و هم جمیل کرزی هرکدام وزنه های مهم و قابل اعتنایی در عرصه سیاست و انتخابات محسوب می شوند و با پیوستن آنها به تیم داکتر عبدالله می توان ادعا کرد که هم توازن قومی این تیم به سمت عدالت قومی و ملی، تعدیل شده است و هم افراد یادشده از نفوذ و قدرت بالای اجتماعی برخوردار اند.
امرالله صالح؛ رهبری جریانی به نام روند سبز را به عهده دارد و براساس ادعای خود او «ده ها هزار» هوادار و عضو دارد و جمیل کرزی نیز رهبری یک حزب سیاسی مهم را به عهده دارد.
در این میان، حملات و ادعاهای زودهنگام اشرف غنی احمدزی به آدرس رقیب انتخاباتی اش، یکی دیگر از مواردی است که می تواند قابل توجه باشد.
آقای اشرف غنی اگرچه مانند دور نخست انتخابات به صورت زودهنگام اقدام به تبلیغات انتخاباتی کرده است، این تبلیغات را با یک فراخوان ظاهرا مهم آغاز کرده و مدعی شده است که حاضر است با تیم رقیب در مورد تاریخ اسلام مناظره کند.
این فراخوان البته از نقطه ای ناشی می شود که آقای اشرف غنی تصور می کند درست از همین نقطه است که بیشترین آسیب را خواهد دید و این تجربه ای است که او در دور اول انتخابات آن را پشت سر گذاشته است.
او تصور می کند از آنجایی که در داخل کشور حضور نداشته و تربیت یافته جوامع غربی است و از سوی دیگر، همسرش مسیحی و مادرزنش نیز گفته می شود که یهودی است، بنابراین سعی فراوانی می کند؛ تا به مردم ثابت کند که او یک مسلمان متدین است و نسبت به ارزش ها و اصول اسلامی تعهد حد اکثری دارد.
هم نسبت سببی او با خانواده ای لبنانی-مسیحی و هم اینکه مادرزن او یک یهودی است، ممکن است واقعیت داشته باشد و نیز امکان دارد که یک ادعا و اتهام سست و بی اساس باشد؛ اما اینکه خود او پا پیش می گذارد و می خواهد آن را برای مردم افغانستان در یک مناظره تلویزیونی ثابت کند، مساله ای است که حتی اگر این ادعاها نادرست باشد نیز آن را از دید عوام، درست نشان می دهد و آنها را به این نتیجه می رساند که حتما چیزی وجود دارد که آقای اشرف غنی در صدد اثبات خلاف آن است! در غیر این صورت، به تعبیر داکتر عبدالله، این یک شوخی بی مزه انتخاباتی است و یک مسلمان افغانستانی، مجبور نیست که دین اش را برای هموطنانش ثابت کند.
نکته دیگر در مورد جهاد است. آقای اشرف غنی خیلی علاقه دارد؛ تا جهاد را متعلق به مردم افغانستان بداند و عقبه جهادی رقیب اش را کمرنگ نشان دهد. در این شکی نیست که جهاد و افتخارات آن از آن مردم افغانستان است؛ اما آیا داکتر عبدالله به مردم و افتخارات مردمی نزدیکتر است یا کسی که یک عمر را در غرب سپری کرده و در روزهای سخت جهاد در کنار مردم اش حضور نداشته است؟
در سوی دیگر، امرالله صالح؛ رئیس پیشین اداره امنیت ملی و جمیل کرزی؛ پسرعموی حامد کرزی حمایت خود را از عبدالله عبدالله اعلام کردند.
اشرف غنی در مراسم اعلام حمایت آقای سلطانزوی گفت:"در انتخابات ریاست جمهوری هیچکس در حاشیه نیست و همه در متن هستیم و همه باهم پیش می‌رویم."
او بدون اشاره به کسی، گفت:" اتهام بی‌ایمانی را بر سر یک افغان دیگر نگذارید."
اشرف غنی تاکید کرد که جهاد مربوط به همه مردم افغانستان است و کسی وامدار آن نیست .
آقای عبدالله درباره درخواست اشرف غنی برای یک مناظره تلویزیونی درباره مسایل دینی گفت:"نیاز نیست که ما برای مردم افغانستان این را ثابت کنیم و گفته‌های آقای احمدزی یک شوخی قبل از مبارزات انتخابات است و یک شوخی بامزه هم نیست."
گسستن ها و پیوستن های انتخاباتی در هر انتخابات، امری معمول و قابل انتظار است؛ بنابراین پیوستن داود سلطان زوی به اردوگاه اشرف غنی احمدزی نیز در همین چارچوب قابل ارزیابی است و اگرچه تصور نمی شود که او بتواند تغییر چندانی در میزان آرای آقای اشرف غنی در دور دوم ایجاد کند؛ اما به عنوان یک خبر رسانه ای می تواند برای یک روز، توجه مردم را به خود جلب کند.
در جانب دیگر نیز تیم اصلاحات و همگرایی به رهبری داکتر عبدالله همچنان شاهد حمایت مهره هایی است که هرکدام به سهم خود، می توانند نقش مهمی در معادلات قدرت آینده بازی کنند. هم امرالله صالح و هم جمیل کرزی هرکدام وزنه های مهم و قابل اعتنایی در عرصه سیاست و انتخابات محسوب می شوند و با پیوستن آنها به تیم داکتر عبدالله می توان ادعا کرد که هم توازن قومی این تیم به سمت عدالت قومی و ملی، تعدیل شده است و هم افراد یادشده از نفوذ و قدرت بالای اجتماعی برخوردار اند.
امرالله صالح؛ رهبری جریانی به نام روند سبز را به عهده دارد و براساس ادعای خود او «ده ها هزار» هوادار و عضو دارد و جمیل کرزی نیز رهبری یک حزب سیاسی مهم را به عهده دارد.
در این میان، حملات و ادعاهای زودهنگام اشرف غنی احمدزی به آدرس رقیب انتخاباتی اش، یکی دیگر از مواردی است که می تواند قابل توجه باشد.
آقای اشرف غنی اگرچه مانند دور نخست انتخابات به صورت زودهنگام اقدام به تبلیغات انتخاباتی کرده است، این تبلیغات را با یک فراخوان ظاهرا مهم آغاز کرده و مدعی شده است که حاضر است با تیم رقیب در مورد تاریخ اسلام مناظره کند.
این فراخوان البته از نقطه ای ناشی می شود که آقای اشرف غنی تصور می کند درست از همین نقطه است که بیشترین آسیب را خواهد دید و این تجربه ای است که او در دور اول انتخابات آن را پشت سر گذاشته است.
او تصور می کند از آنجایی که در داخل کشور حضور نداشته و تربیت یافته جوامع غربی است و از سوی دیگر، همسرش مسیحی و مادرزنش نیز گفته می شود که یهودی است، بنابراین سعی فراوانی می کند؛ تا به مردم ثابت کند که او یک مسلمان متدین است و نسبت به ارزش ها و اصول اسلامی تعهد حد اکثری دارد.
هم نسبت سببی او با خانواده ای لبنانی-مسیحی و هم اینکه مادرزن او یک یهودی است، ممکن است واقعیت داشته باشد و نیز امکان دارد که یک ادعا و اتهام سست و بی اساس باشد؛ اما اینکه خود او پا پیش می گذارد و می خواهد آن را برای مردم افغانستان در یک مناظره تلویزیونی ثابت کند، مساله ای است که حتی اگر این ادعاها نادرست باشد نیز آن را از دید عوام، درست نشان می دهد و آنها را به این نتیجه می رساند که حتما چیزی وجود دارد که آقای اشرف غنی در صدد اثبات خلاف آن است! در غیر این صورت، به تعبیر داکتر عبدالله، این یک شوخی بی مزه انتخاباتی است و یک مسلمان افغانستانی، مجبور نیست که دین اش را برای هموطنانش ثابت کند.
نکته دیگر در مورد جهاد است. آقای اشرف غنی خیلی علاقه دارد؛ تا جهاد را متعلق به مردم افغانستان بداند و عقبه جهادی رقیب اش را کمرنگ نشان دهد. در این شکی نیست که جهاد و افتخارات آن از آن مردم افغانستان است؛ اما آیا داکتر عبدالله به مردم و افتخارات مردمی نزدیکتر است یا کسی که یک عمر را در غرب سپری کرده و در روزهای سخت جهاد در کنار مردم اش حضور نداشته است؟
