کدام واقع بینانه است، اظهارات رییس جمهور یا وزرای دفاع ناتو؟!

اظهارات اخیر حامد کرزی رئیس جمهور کشورمان برای برخی از وزرای دفاع پیمان ناتو، ناخوشایند بوده؛ چنانکه آنان در صدد پاسخگویی به این گفته ها بر آمدند.
به گزارش خبرگزاری آوا، چندی پیش رییس جمهورکرزی در مصاحبه با برنامه نیوزنایت بی. بی. سی، با انتقاد از ناتو گفته بود: در عرصه امنیت، عملکرد ناتو باعث رنج افغانستان و مردم شده، جانهای بسیاری را گرفته شد و هیچ پیشرفتی به در راستای تامین امنیت در کشور بوجود نیامده است. 
اظهارات حامد کرزی رئیس جمهور کشورمان ظاهراً بر برخی از وزرای دفاع پیمان ناتو، ناخوشایند بوده؛ چنانکه آنان در صدد پاسخگویی به این گفته ها بر آمدند.
به گزارش رسانه ها، فیلیپ هاموند، وزیر دفاع بریتانیا که در نشست وزرای دفاع ناتو در بروکسل پایتخت بلجیم شرکت کرده بود، گفت: اوضاع در افغانستان هیچ گاه مانند سویس نخواهد شد اما بعد از این در افغانستان حکومتی حاکم خواهد بود که کنترول نیروهای نظامی و قلمرو خود را در اختیار دارد.
وزیر دفاع بریتانیا، افزود: در مقایسه با سال ۲۰۰۱ که جنگ علیه طالبان شروع شد، مزایای زیادی نصیب افغانستان شده است. افغانستان در آن زمان از داشتن بنیادهای یک دولت مدرن محروم بود در حالی که اکنون ما این روند را تغییر دادیم.
توماس دی میزیری، وزیر دفاع آلمان یکی از دیگر وزرا در مخالفت با اظهارات رئیس جمهور کرزی در این نشست، گفت:. در گذشته رئیس جمهوری افغانستان ابراز نظرهای بسیار مثبتی در رابطه با ماموریت ناتو در افغانستان داشته است. اما اظهارات اخیر کرزی مرا متعجب ساخت و انعکاس دهنده نظریاتی نیست که ما روزانه از مردم افغانستان دریافت می‌کنیم.
این در حالی است که رئیس جمهور کرزی در مصاحبه اش با رسانه و برنامه مذکور، خیلی هم بی راه و دور از واقعیت سخن نگفته است. وزیر دفاع آلمان در رد اظهارات حامد کرزی، از رجوع به مردم افغانستان سخن می گوید و معتقد است که نظر مردم افغانستان در مقایسه با نظر رییس جمهور آنان در قبال نیروهای ناتو و عملکرد آنان در چندین سال حضور شان در افغانستان، متفاوت است و و اینطور بیان می کند که مردم افغانستان از عملکرد این نیروها، راضی و خشنودند‍!.
این موضوع بر جهان و جهانیان واضح و روشن است که ناتو با چه هدف و انگیزه ای وارد افغانستان شد و اینک که به هدف استراتژیک و استعماریش نزدیک می شود، مبارزه با تروریزم و گزینه های ادعایی دیگر، رنگ باخته و اعلام می دارد که جنگ ناتو در افغانستان تمام شده و ناتو برنده این نبرد تلقی می گردد!.
چنانچه رییس جمهور و سایر آگاهان ما بارها گفته اند، افغانستان از ابتدا، مامن، خاستگاه و پرورشگاه تروریزم نبوده بلکه این کشورهای همسایه و برخی از کشورهای منطقه هستند که به افغانستان، تروریست و افراد افراطی گرا می فرستند.
ناتو به جای آنکه حجم حملات مرگبارش را بر روی مراکز اصلی دهشت و ترور، متمرکز سازد با حملات سنگین هوایی و زمینی خویش، مردمان ملکی و غیر نظامی افغانستانی را آماج قرار داده و می دهد!.
وزیر دفاع آلمان زمانیکه از زبان ملت سخن می گوید، در برابر این سوال چه پاسخی دارد که آیا مردم کشور ما از کشته شدن بستگان و ویرانی خانه های گلی شان توسط جنگنده های کور ناتو، راضی بوده و از ناتو و دولتهای عضو آن، تشکر و قدردانی می کنند؟!.
وزیر دفاع آلمان از سخنان رییس جمهور کرزی در قبال ناتو، تعجب کرده است؛ چرا که کرزی با انتقاد از ناتو، به دفاع از ملت خود پرداخته و از ناامنی هایی سخن گفته است که در زمان حضور این نیروها در افغانستان، به گونه چشمگیری، افزایش یافته است.
اما به نظر می رسد زمانی باید از سخنان و عملکرد یک رییس جمهور، تعجب و یا انتقاد کرد که پشت به کشور و منافع مسلم مردمش کند و هر چه استعمارگران می گوید، سمعاً و طاعتاً گوش کند! نه زمانی که رییس جمهوری، با تکیه به خرد و شعور سالم سیاسی، امنیت کشور و منافع ملی مردم خویش را بر خواسته های نامشروع و استعماری بیگانگان، ترجیح داده و طبق آن عمل می کند.
در پاسخ به موضع گیری و اظهارات وزیر دفاع بریتاینا باید گفت: همانطور که خود می دانید، این شمایید که نمی گذارید کشور جهان سومی، سویس شود. دولت و ملت افغانستان از شما و همکارانتان توقع سویس ساختن کشور خویش را ندارند و شما نیز چنین نخواهید کرد و چنین توقعی اساساً عاقلانه هم نیست؛ اما این دولت و ملت، حق دارند که به شما بگویند اگر خیرتان نمی رسد، لااقل به مردم و کشور ضرر نرسانید!.
دولت و ملت افغانستان، آنقدر باشعور و عاقل هستند که بفهمند ناتو و اعضای آن، نه برای خدمت و کمک به دولت و مردم افغانستان، بلکه برای پیاده کردن طرحها و نقشه های استعماری و دخالت جویانه در کشور و منطقه حضور یافته اند و خود را به آب و آتش می زنند!.
باید در اینجا به وزرای ناتو بگوییم که یک دهه ترور و انتحار و انفجار و بمبارانهای هوایی و زمینی توسط نیروهای شما در افغانستان، هیچ ارمغان مبارک و فرخنده ای نیست که مردم از آن راضی و خشنود باشند.