رییس جمهور کرزی دیروز یکشنبه طی یک سخنرانی در مراسمی به مناسبت روز جهانی زن در کابل به نکات مهمی اشاره کرد؛ نکاتی که با توجه به جو جاری در کشور، برای بسیاری از مردم، جریان های سیاسی و رسانه ها، راهگشا بود و در راستای استقلال افغانستان در سال ۲۰۱۴، اهداف و برنامه های مشخصی را در برابر کسانی که در قبال سرنوشت سیاسی و اجتماعی کشور، احساس مسئولیت می کنند قرار خواهد داد.
او از جمله به روند مستمر ایجاد ترس و هراس از سال ۲۰۱۴ اشاره کرد که به گفته وی، شماری از رسانه های داخلی به تاسی از رسانه های خارجی مانند بی بی سی و سی ان ان و... به راه انداخته اند.
وی با اشاره به موضوع ۲۰۱۴ و تبلیغات رسانه ای که در این مورد جریان دارد از کاربرد ۲۰۱۴ به جای سال ۱۳۹۳ شمسی به شدت انتقاد کرد و آن را ناشی از "نشست و برخاست" زیاد با خارجی ها و تاثیرپذیری از آنان و همچنین تبلیغات رسانه ای عنوان کرد و گفت:"اینکه چرا از ۱۳۹۳ تشویش نداریم از ۲۰۱۴ تشویش داریم؛ چون ۲۰۱۴ را هر روز تلویزیون های ما و بی بی سی و سی ان ان گفته راهی هستند."
وی اطمینان داد که در سال ۲۰۱۴ هیچ اتفاقی روی نخواهد داد و تاکید کرد که در این سال، از مسیر انتخابات، یک دولت تازه و رییس جمهور جدید بر سر کار خواهد آمد و با استفاده از تجربیات خود و "اشتباهات ما" کارهای بهتری انجام خواهد داد.
این سخنان رییس جمهور، جدای از اینکه دیگران از آن چه تعبیر و تفسیری خواهند کرد؛ فی نفسه نشانگر تعهد، اطمینان خاطر و نوعی عزت نفسی است که رییس جمهور را بیش از همیشه به توانمندی های ملی باورمند کرده و او را از تکیه بر قدرت های خارجی برحذر داشته است.
رییس جمهور همچنین تنها مشکل کشور در گذشته را نبود افراد تحصیلکرده دانسته تاکید کرد که ۱۵ میلیون دالر از هزینه های داخلی کشور برای تحصیل دختران و پسران افغان در خارج هزینه شده و آنها می آیند "پس ما از ۲۰۱۴ تشویش داریم؛ از ۱۳۹۳ تشویش نداریم".
این نکته ظریفی است که ما نباید از سال ۱۳۹۳ در هراس باشیم؛ بلکه این ۲۰۱۴ است که باید از آن هراسان بود و نسبت به آن، حساسیت به خرج داد؛ زیرا سال ۲۰۱۴ سالی است که قرار است نیروهای خارجی از کشور خارج شوند و در واقع همانگونه که در اظهارنظرهای مقامات حکومتی تذکر رفته است، ۲۰۱۴ سال استقلال کشور از سلطه خارجی است؛ اما اگر قرار باشد کشور در این سال، بار دیگر شاهد تمدید حضور خارجی براساس برنامه و استراتژی و رویکرد و عملکرد ۱۱ سال گذشته آنان باشد، در این صورت است که باید نگران بود و از آن هراس داشت.
اما در این میان، سال ۲۰۱۴ مصادف است با سال ۱۳۹۳ خورشیدی. این تنها یک تصادف تقویمی نیست؛ بلکه قرار است از این تلاقی و تصادف، ملت افغانستان، راه جدیدی به سوی ثبات و پایداری و پیشرفت و استقلال و عزت ملی بپیماید و چنانچه در سخنان رییس جمهور نیز اشاره شد در سال ۱۳۹۳ افغانستان شاهد یک انتخابات سراسری و آزاد خواهد بود که برپایه ٱن، ملت افغانستان بدون ترس از سلطه خارجی بر سرنوشت و حیات سیاسی خود مسلط شده و گام های بلندی را در راستای استقلال و حاکمیت ملی خود برخواهد داشت.
در سال ۱۳۹۳ نیروهای نخبه و آموزش دیده افغانی وارد عرصه شده و ابتکار عمل و اختیارات مطلقی که طی چند سال گذشته در انحصار و اراده خارجی ها بوده را به دست خواهند گرفت.
براین اساس است که به گفته رییس جمهور، افغانستان از سال ۲۰۱۴ می تواند هراسان باشد؛ اما از سال ۱۳۹۳ هرگز.
سال ۱۳۹۳ یعنی سال استقلال، حاکمیت ملی و تسلط مردم بر سرنوشت خویش؛ اما سال ۲۰۱۴ یعنی همان کابوس برساخته ای که شماری از رسانه های داخلی و غول های رسانه ای غربی مانند بی بی سی و سی ان ان به آن دامن می زنند و در پی ایجاد رعب و وحشت و ترس و نگرانی و اضطراب و بی باوری در میان مردم افغانستان نسبت به این سال هستند.
او از جمله به روند مستمر ایجاد ترس و هراس از سال ۲۰۱۴ اشاره کرد که به گفته وی، شماری از رسانه های داخلی به تاسی از رسانه های خارجی مانند بی بی سی و سی ان ان و... به راه انداخته اند.
وی با اشاره به موضوع ۲۰۱۴ و تبلیغات رسانه ای که در این مورد جریان دارد از کاربرد ۲۰۱۴ به جای سال ۱۳۹۳ شمسی به شدت انتقاد کرد و آن را ناشی از "نشست و برخاست" زیاد با خارجی ها و تاثیرپذیری از آنان و همچنین تبلیغات رسانه ای عنوان کرد و گفت:"اینکه چرا از ۱۳۹۳ تشویش نداریم از ۲۰۱۴ تشویش داریم؛ چون ۲۰۱۴ را هر روز تلویزیون های ما و بی بی سی و سی ان ان گفته راهی هستند."
وی اطمینان داد که در سال ۲۰۱۴ هیچ اتفاقی روی نخواهد داد و تاکید کرد که در این سال، از مسیر انتخابات، یک دولت تازه و رییس جمهور جدید بر سر کار خواهد آمد و با استفاده از تجربیات خود و "اشتباهات ما" کارهای بهتری انجام خواهد داد.
این سخنان رییس جمهور، جدای از اینکه دیگران از آن چه تعبیر و تفسیری خواهند کرد؛ فی نفسه نشانگر تعهد، اطمینان خاطر و نوعی عزت نفسی است که رییس جمهور را بیش از همیشه به توانمندی های ملی باورمند کرده و او را از تکیه بر قدرت های خارجی برحذر داشته است.
رییس جمهور همچنین تنها مشکل کشور در گذشته را نبود افراد تحصیلکرده دانسته تاکید کرد که ۱۵ میلیون دالر از هزینه های داخلی کشور برای تحصیل دختران و پسران افغان در خارج هزینه شده و آنها می آیند "پس ما از ۲۰۱۴ تشویش داریم؛ از ۱۳۹۳ تشویش نداریم".
این نکته ظریفی است که ما نباید از سال ۱۳۹۳ در هراس باشیم؛ بلکه این ۲۰۱۴ است که باید از آن هراسان بود و نسبت به آن، حساسیت به خرج داد؛ زیرا سال ۲۰۱۴ سالی است که قرار است نیروهای خارجی از کشور خارج شوند و در واقع همانگونه که در اظهارنظرهای مقامات حکومتی تذکر رفته است، ۲۰۱۴ سال استقلال کشور از سلطه خارجی است؛ اما اگر قرار باشد کشور در این سال، بار دیگر شاهد تمدید حضور خارجی براساس برنامه و استراتژی و رویکرد و عملکرد ۱۱ سال گذشته آنان باشد، در این صورت است که باید نگران بود و از آن هراس داشت.
اما در این میان، سال ۲۰۱۴ مصادف است با سال ۱۳۹۳ خورشیدی. این تنها یک تصادف تقویمی نیست؛ بلکه قرار است از این تلاقی و تصادف، ملت افغانستان، راه جدیدی به سوی ثبات و پایداری و پیشرفت و استقلال و عزت ملی بپیماید و چنانچه در سخنان رییس جمهور نیز اشاره شد در سال ۱۳۹۳ افغانستان شاهد یک انتخابات سراسری و آزاد خواهد بود که برپایه ٱن، ملت افغانستان بدون ترس از سلطه خارجی بر سرنوشت و حیات سیاسی خود مسلط شده و گام های بلندی را در راستای استقلال و حاکمیت ملی خود برخواهد داشت.
در سال ۱۳۹۳ نیروهای نخبه و آموزش دیده افغانی وارد عرصه شده و ابتکار عمل و اختیارات مطلقی که طی چند سال گذشته در انحصار و اراده خارجی ها بوده را به دست خواهند گرفت.
براین اساس است که به گفته رییس جمهور، افغانستان از سال ۲۰۱۴ می تواند هراسان باشد؛ اما از سال ۱۳۹۳ هرگز.
سال ۱۳۹۳ یعنی سال استقلال، حاکمیت ملی و تسلط مردم بر سرنوشت خویش؛ اما سال ۲۰۱۴ یعنی همان کابوس برساخته ای که شماری از رسانه های داخلی و غول های رسانه ای غربی مانند بی بی سی و سی ان ان به آن دامن می زنند و در پی ایجاد رعب و وحشت و ترس و نگرانی و اضطراب و بی باوری در میان مردم افغانستان نسبت به این سال هستند.
