رییس جمهور کرزی به تازگی در دیدار به دیوید پیرس؛ سرپرست نمایندگی امریکا در امور افغانستان و پاکستان، بر اجرای همه توافقات انجام شده در سفر اخیر خود به امریکا تاکید کرد.
براساس اعلامیه منتشرشده از سوی ارگ ریاست جمهوری، در این دیدار، مسایل مورد علاقه جانبین به شمول سفر اخیر رئیس جمهور کرزی به امریکا که بسیار مثمر خوانده شده مورد بحث قرار گرفت.
اعلامیه می افزاید که رئیس جمهور کرزی گفت که اکنون مهم این است؛ تا همه توافقاتی که در این مسافرت انجام شد و بالخصوص سپردن مسئولیت کامل زندان بگرام به حکومت افغانستان عملی گردد.
رئیس جمهور کرزی به نماینده خاص امریکا گفته است که هرگونه تاخیر در سپردن مسئولیت این زندان امکان دارد باعث بدگمانی و سوء ظن میان مردم افغانستان شود.
این در حالی است که سفر اخیر وی به امریکا از سوی بسیاری از ناظران و کارشناسان، فاقد دستاوردی که انتظار می رفت و پیش از این سفر به صورت گسترده از آن سخن به میان می آمد ارزیابی گردید.
به باور ناظران، رییس جمهور کرزی در سفر اخیرش به امریکا، به خواسته های اصلی خود که عبارت از واگذاری مسئولیت زندان ها به نیروهای داخلی و نیز تجهیز نیروهای امنیتی کشور به سلاح های سنگین و فعال سازی بازوی هوایی نیروهای مسلح بود، به یک توافق مشخص و زمان بندی شده با همتای امریکایی خود دست نیافت؛ با این حال، بزرگ ترین دستاورد این سفر برای امریکا رقم خورد که طی آن، امریکا اعلام کرد که در بهار سال آینده نیروهای امریکایی دیگر علیه طالبان نخواهند جنگید و نقش شان به آموزشی و حمایتی، تقلیل خواهد یافت.
براساس واقعیت های موجود و تحلیل های کارشناسان مسایل نظامی، این اقدام امریکا که چند ماه زودتر از موعد مقرر در نشست شیکاگو انجام می شود پیش از آنکه به نفع افغانستان باشد به سود امریکاست؛ زیرا امریکا در سال ۲۰۱۱ نزدیک به ۱۲۰ میلیارد دالر را در جنگ افغانستان هزینه کرد؛ اما عملا هیچ نتیجه مشخصی به دست نیاورد و این روند، برای اقتصاد در آستانه زوال امریکا، بسیار سنگین و کمرشکن خواهد بود.
از سوی دیگر، نیروهای امنیتی افغانستان که اکنون مراحل ابتدایی خودکفایی خود را طی می کنند، با انتقال یکباره و ناگهانی همه مسئولیت ها، در برابر یک فشار سنگین و کمرشکن قرار خواهند گرفت که این امر، ممکن است آنها را در آینده آسیب پذیر سازد.
موضوع مهم دیگر که در این سفر باید به دست می آمد و جانب امریکایی گفتگو تضمین های لازم و کافی در خصوص آن به نماینده مردم افغانستان می داد، عبارت از واگذاری کامل مسئولیت زندان ها از جمله زندان بگرام بود.
این در حالی است که اخیرا نیروهای ناتو اعلام کردند که با توجه به شکنجه و بدرفتاری رایج و جاری در زندان های افغانستان، واگذاری مسئولیت زندان ها از نیروهای خارجی به نیروهای داخلی افغانستان، ممکن است زمان بیشتری لازم داشته باشد و این مسلما نشان می دهد که حتی همین تعهد نیز از سوی امریکا، بدون پشتوانه اجرایی و عملی بوده و رییس جمهور کرزی در این سفر، موفق به کسب تضمین کافی در مورد نشده است.
صرف نظر از گزارش تازه دفتر نمایندگی سیاسی سازمان ملل در افغانستان(یوناما) در خصوص وجود و شیوع شکنجه گسترده در زندان های دولت افغانستان، وجود زندان های خارجی در قلمرو سرزمینی یک کشور، صریحا در تضاد و مخالف با حاکمیت سرزمینی و استقلال سیاسی یک کشور به حساب آمده و مخل حاکمیت ملی شمرده می شود؛ این چیزی است که متاسفانه در طی ۱۱ سال گذشته، به عنوان یک رویه نامشروع و غیرقانونی، همچنان استمرار داشته است و اکنون نیز به بهانه هایی چون وجود شکنجه در زندان های داخلی، ادامه پیدا می کند.
اینکه اساسا شکنجه ای در زندان های کشور وجود دارد یاخیر، مساله ای است که مربوط به دولت و نهادهای امنیتی کشور است و اگر وجود دارد باید با آن مبارزه شده و به آن پایان داده شود و اگر هم وجود ندارد، به یافته های گزارش سازمان ملل، واکنش داده شده و کذب و بی پایه بودن آن اثبات گردد؛ اما وجود یا عدم وجود شکنجه، نقض حاکمیت ملی از سوی نیروهای خارجی دارای زندان در افغانستان را توجیه نمی کند. وجود زندان های خارجی برخلاف اصل حاکمیت ملی است و این امر، هیچ توجیهی نیز برنمی دارد.
در هرحال، آنچه عملا به دست می آید این است که حتی دستاوردهای رییس جمهور از سفر به امریکا نیز از آن میزان پشتوانه اجرایی و عملی برخوردار نبوده است؛ زیرا تنها چند روز بعد از این سفر، نیروهای ناتو اعلام کردند که واگذاری زندان ها، اکنون انجام نمی شود و انتشار گزارش مساله برانگیز سازمان ملل نیز مزید بر علت شد! افزون بر اینکه هیچ تضمین کافی در مورد تجهیز نیروهای امنیتی به سلاح های سنگین و احیای بازوی هوایی نیروهای مسلح نیز وجود ندارد.
براساس اعلامیه منتشرشده از سوی ارگ ریاست جمهوری، در این دیدار، مسایل مورد علاقه جانبین به شمول سفر اخیر رئیس جمهور کرزی به امریکا که بسیار مثمر خوانده شده مورد بحث قرار گرفت.
اعلامیه می افزاید که رئیس جمهور کرزی گفت که اکنون مهم این است؛ تا همه توافقاتی که در این مسافرت انجام شد و بالخصوص سپردن مسئولیت کامل زندان بگرام به حکومت افغانستان عملی گردد.
رئیس جمهور کرزی به نماینده خاص امریکا گفته است که هرگونه تاخیر در سپردن مسئولیت این زندان امکان دارد باعث بدگمانی و سوء ظن میان مردم افغانستان شود.
این در حالی است که سفر اخیر وی به امریکا از سوی بسیاری از ناظران و کارشناسان، فاقد دستاوردی که انتظار می رفت و پیش از این سفر به صورت گسترده از آن سخن به میان می آمد ارزیابی گردید.
به باور ناظران، رییس جمهور کرزی در سفر اخیرش به امریکا، به خواسته های اصلی خود که عبارت از واگذاری مسئولیت زندان ها به نیروهای داخلی و نیز تجهیز نیروهای امنیتی کشور به سلاح های سنگین و فعال سازی بازوی هوایی نیروهای مسلح بود، به یک توافق مشخص و زمان بندی شده با همتای امریکایی خود دست نیافت؛ با این حال، بزرگ ترین دستاورد این سفر برای امریکا رقم خورد که طی آن، امریکا اعلام کرد که در بهار سال آینده نیروهای امریکایی دیگر علیه طالبان نخواهند جنگید و نقش شان به آموزشی و حمایتی، تقلیل خواهد یافت.
براساس واقعیت های موجود و تحلیل های کارشناسان مسایل نظامی، این اقدام امریکا که چند ماه زودتر از موعد مقرر در نشست شیکاگو انجام می شود پیش از آنکه به نفع افغانستان باشد به سود امریکاست؛ زیرا امریکا در سال ۲۰۱۱ نزدیک به ۱۲۰ میلیارد دالر را در جنگ افغانستان هزینه کرد؛ اما عملا هیچ نتیجه مشخصی به دست نیاورد و این روند، برای اقتصاد در آستانه زوال امریکا، بسیار سنگین و کمرشکن خواهد بود.
از سوی دیگر، نیروهای امنیتی افغانستان که اکنون مراحل ابتدایی خودکفایی خود را طی می کنند، با انتقال یکباره و ناگهانی همه مسئولیت ها، در برابر یک فشار سنگین و کمرشکن قرار خواهند گرفت که این امر، ممکن است آنها را در آینده آسیب پذیر سازد.
موضوع مهم دیگر که در این سفر باید به دست می آمد و جانب امریکایی گفتگو تضمین های لازم و کافی در خصوص آن به نماینده مردم افغانستان می داد، عبارت از واگذاری کامل مسئولیت زندان ها از جمله زندان بگرام بود.
این در حالی است که اخیرا نیروهای ناتو اعلام کردند که با توجه به شکنجه و بدرفتاری رایج و جاری در زندان های افغانستان، واگذاری مسئولیت زندان ها از نیروهای خارجی به نیروهای داخلی افغانستان، ممکن است زمان بیشتری لازم داشته باشد و این مسلما نشان می دهد که حتی همین تعهد نیز از سوی امریکا، بدون پشتوانه اجرایی و عملی بوده و رییس جمهور کرزی در این سفر، موفق به کسب تضمین کافی در مورد نشده است.
صرف نظر از گزارش تازه دفتر نمایندگی سیاسی سازمان ملل در افغانستان(یوناما) در خصوص وجود و شیوع شکنجه گسترده در زندان های دولت افغانستان، وجود زندان های خارجی در قلمرو سرزمینی یک کشور، صریحا در تضاد و مخالف با حاکمیت سرزمینی و استقلال سیاسی یک کشور به حساب آمده و مخل حاکمیت ملی شمرده می شود؛ این چیزی است که متاسفانه در طی ۱۱ سال گذشته، به عنوان یک رویه نامشروع و غیرقانونی، همچنان استمرار داشته است و اکنون نیز به بهانه هایی چون وجود شکنجه در زندان های داخلی، ادامه پیدا می کند.
اینکه اساسا شکنجه ای در زندان های کشور وجود دارد یاخیر، مساله ای است که مربوط به دولت و نهادهای امنیتی کشور است و اگر وجود دارد باید با آن مبارزه شده و به آن پایان داده شود و اگر هم وجود ندارد، به یافته های گزارش سازمان ملل، واکنش داده شده و کذب و بی پایه بودن آن اثبات گردد؛ اما وجود یا عدم وجود شکنجه، نقض حاکمیت ملی از سوی نیروهای خارجی دارای زندان در افغانستان را توجیه نمی کند. وجود زندان های خارجی برخلاف اصل حاکمیت ملی است و این امر، هیچ توجیهی نیز برنمی دارد.
در هرحال، آنچه عملا به دست می آید این است که حتی دستاوردهای رییس جمهور از سفر به امریکا نیز از آن میزان پشتوانه اجرایی و عملی برخوردار نبوده است؛ زیرا تنها چند روز بعد از این سفر، نیروهای ناتو اعلام کردند که واگذاری زندان ها، اکنون انجام نمی شود و انتشار گزارش مساله برانگیز سازمان ملل نیز مزید بر علت شد! افزون بر اینکه هیچ تضمین کافی در مورد تجهیز نیروهای امنیتی به سلاح های سنگین و احیای بازوی هوایی نیروهای مسلح نیز وجود ندارد.
