در شرایطی که جهان اسلام و مسلمانان بیشتر از هر زمان دیگر نیاز شدید به همسویی و همپذیری داردند، گروهی به نام وهابیت و در راستای اهداف دشمنان قسم خورده اسلام، وحدت و همبستگی امت اسلامی را نشانه گرفته و هر از گاهی با پیش کشیدن مباحث تفرقه برانگیز و وارد کردن اتهامات واهی و بی اساس به مذاهب مختلف اسلامی، در صدد دور کردن دلهای مومنان از یکدیگر است.
اسلام به عنوان یک اندیشه و تئوری، مانند بسیاری از نظریه های اجتماعی- فلسفی دیگر، همواره بستری بوده است برای رشد و ظهور و بروز آراء و باورهای گوناگون فکری و عملی در میان پیروان خودش. باورها و عقیده هایی که قسماً باقی مانده و تا زمان کنونی به حیات خویش ادامه داده و در حال حاضر نیز برای خودشان پیروان و طرفدارانی دارند و نیز اندیشه و عمل هایی که به محض پیدایش و پس از مدتی، منقرض شده و به بایگانی تاریخ پیوسته اند.
یکی از آن باورهایی که ریشه در صدر اسلام داشته و حتی در آن زمان برای خودش پیروان و طرفدارانی داشته است، نحله وهابیت است. برخلاف تصور موجود در باره پیدایش فرقه وهابیت که آن را ساخته و پرداخته استعمار پیر بریتانیا می دانند و کتابی را نیز در همین راستا به رشته تحریر و تالیف درآورده اند، به تقویت این باور بیشتر مایلیم که وهابیت کنونی، در واقع همان خوارج صدر اسلام است که با ساز و برگهای جدیدی آراسته شده است.
در یک تتبع و کاوش روانشناختانه، نزدیکی های شگفتی میان این دو باور انحرافی می توان جست و جو کرد. عمده نقطه اشتراک میان این دو بینش افراطی و دُگم اندیشی آنان است در پاره ای از مسایل اعتقادی و عملی! خوارج در صدر اسلام و به خصوص در زمان خلافت امام علی(ع) هر از گاهی با کج اندیشی های فکری و عملی، باعث دردسرهایی برای امام و شک و تردیدهایی برای امت اسلام می گردیدند.
نوسانات فکری و عملی خوارج در دوره های مختلف حیات آنان، زبانزد عام و خاص جوامع اسلامی است. یک روز از یک حاکم اسلامی اطاعت کرده و خویش را در سلک سربازان جان برکف او در می آوردند و روزی دیگر، با وارد کردن اتهام کفر و شرک به آن حاکم، خویش را به دامن حاکمی دیگر آویزان می کردند!
حوادث جنگ صفین از دردآورترین و تاسفبارترین رویدادها در تاریخ اسلام است که در اثر کج فهمی و بد فهمی گروه خوارج از تعالیم اسلام و عدم اطاعت آنان از امام معصوم، بر امت اسلامی تحمیل شد. در اثر همین بدفهمی و کج فهمی از دین و آموزه های آن بود که کار خوارج به جایی رسید که امام عادل و معصومی چون امیرالمومنین علی ابن ابی طالب را کافر و مشرک خطاب کرده و خون پاک آن شیر خدا را مباح و هدر اعلام کردند که در اثر همین خبط در اندیشه و عمل، دست خویش را به خون عبد صالح الهی، مولی الموحدین و امام المتقین، و آنهم در ماه مبارک رمضان و در خانه خدا و در محراب عبادت، آغشته کردند!!
وهابیت امروز نیز دقیقاً پا جای پای همان خوارج دیروز در جهان اسلام گذاشته اند و البته نفوذ و رسوخ برخی از چهره های دولتی و استعمار خارجی در بدنه وهابیت، از آنان در سطح کشورهای اسلامی و جهان، موجودات ترسناک و دهشتباری به نمایش گذاشته است. وهابیت با رشد و پالایش عقاید خوارج و با افزودن برخی از باورهای انحرافی دیگر به وسیله ابن تیمیه حرانی و پس از آن محمد ابن عبدالوهاب، با تنظیم و تدوین آن باورها و موهومات بیگانه از اسلام، به ایجاد مذهب جدیدی در جهان اسلام همت گذاشت.
سران برخی از دول عربی چون آل سعود در حجاز که نحله نوتاسیس وهابیت را در راستای اهداف سیاسی خویش مناسب و موثر تشخیص دادند، با ذوق زدگی و اشتیاق دور از تصوری، در جهت رشد و گسترش این باور انحرافی، تلاش های زیادی در سراسر عالم اسلام انجام داده و پول های کلان و فراوانی خرج کردند که همین روال هنوز و به گونه شدید تری نیز ادامه دارد.
وهابیت کنونی و در زیر چتر حمایت همه جانبه آل سعود، به بسیاری از معاصی و بدعت های صریح و آشکار در جهان اسلام دست یازیدند. در کنار بسیاری از اعمال و رفتارهای دور از دین و غیر مسئولانه وهابیت و حامیان آن، یکی هم تخریب بارگاه و قبور اولیای الهی و ائمه دین است.
" مسلمانان در طول تاریخ در انجام و تجلیل از شخصیتهای معنوی همگام بوده اند که این عمل ریشه در قرآن و سنت دارد. اما با پیدایش مکتب وهابیت و اعتقاد آنها در باره عموم مسلمین مبنی بر اینکه مسلمانان پس از ایمان به کفر برگشته اند و پس از توحید به شرک گراییده اند! لذا جنگ با آنان واجب و ریختن خونشان و تصرف اموالشان بر مسلمانان (وهابیون) حلال است، بر مسلمانان تاخته و از آن جمله در سال 1216 ه- ق أمیر سعود با لشکریان خود به شهر مقدس کربلا حمله می کند و بعد از کشتن 20 هزار انسان بی گناه تمام اموال مسلمین را به غارت می برد و بارگاه مطهر آن امام را ویران کردند.
اما یکی از بزرگترین جنایات وهابیت در 8 شوال سال 1344 ه- ق پس از ورود سپاهیان وهابی به مدینه رخ داد که تمام قبور و بارگاه های بزرگان بالخصوص مرقد چهار تن از امامان شیعیان را که در قبرستان بقیع بود منهدم کردند و اگر به خاطر ترس از واکنش مسلمانان جهان نبود، قبر پیامبر اکرم (ص) را هم خراب می کردند که البته بی حرمتی هایی به آن روا داشتند. یکی از مقبره هایی که در آن واقعه با خاک یکسان شد مقبره عثمان بن عفان خلیفه سوم بود و قبور بسیاری از صحابه و همسران پیامبر نیز از این اقدامات وهابیون مصون نماند."
آنچه واضح و مسلم است، وهابیت از نقطه نظر فکری و عملی، موضع قابل دفاعی نداشته و اگر پیشرفتی هم در برخی از کشورهای اسلامی و اروپایی داشته، صرفاً به دلیل خرج دالرهای بادآورده ی حاصل از نفت و گازی می باشد که مربوط می شود به بیت المال مسلمانان و همه مسلمین بالسویه در آن شریکند؛ اما سران آل سعود، با اهداف غرض آلود سیاسی، از آن سرمایه ها در جهت تقویت نحله وهابیت و ایجاد تفرقه های مذهبی میان مسلمانان بهره می برند!!
به هر حال، امید آن می رود تا علمای کرام و جید جهان اسلام اعم از سنی و شیعه و دیگران، با نصیحت و تذکرات قرآنی، سران آل سعود را قانع سازند تا از حمایت مغرضانه نحله گمراه وهابیت دست برداشته و جهان اسلام را از شرارت های خطرساز این جاهلان متهتک، نجات بخشند و گر نه با رشد این غده چرکین سرطانی، جهان اسلام و مسلمانان، روز و روی خوشی را به خود نخواهند دید.
نویسنده: سید فاضل محجوب
اسلام به عنوان یک اندیشه و تئوری، مانند بسیاری از نظریه های اجتماعی- فلسفی دیگر، همواره بستری بوده است برای رشد و ظهور و بروز آراء و باورهای گوناگون فکری و عملی در میان پیروان خودش. باورها و عقیده هایی که قسماً باقی مانده و تا زمان کنونی به حیات خویش ادامه داده و در حال حاضر نیز برای خودشان پیروان و طرفدارانی دارند و نیز اندیشه و عمل هایی که به محض پیدایش و پس از مدتی، منقرض شده و به بایگانی تاریخ پیوسته اند.
یکی از آن باورهایی که ریشه در صدر اسلام داشته و حتی در آن زمان برای خودش پیروان و طرفدارانی داشته است، نحله وهابیت است. برخلاف تصور موجود در باره پیدایش فرقه وهابیت که آن را ساخته و پرداخته استعمار پیر بریتانیا می دانند و کتابی را نیز در همین راستا به رشته تحریر و تالیف درآورده اند، به تقویت این باور بیشتر مایلیم که وهابیت کنونی، در واقع همان خوارج صدر اسلام است که با ساز و برگهای جدیدی آراسته شده است.
در یک تتبع و کاوش روانشناختانه، نزدیکی های شگفتی میان این دو باور انحرافی می توان جست و جو کرد. عمده نقطه اشتراک میان این دو بینش افراطی و دُگم اندیشی آنان است در پاره ای از مسایل اعتقادی و عملی! خوارج در صدر اسلام و به خصوص در زمان خلافت امام علی(ع) هر از گاهی با کج اندیشی های فکری و عملی، باعث دردسرهایی برای امام و شک و تردیدهایی برای امت اسلام می گردیدند.
نوسانات فکری و عملی خوارج در دوره های مختلف حیات آنان، زبانزد عام و خاص جوامع اسلامی است. یک روز از یک حاکم اسلامی اطاعت کرده و خویش را در سلک سربازان جان برکف او در می آوردند و روزی دیگر، با وارد کردن اتهام کفر و شرک به آن حاکم، خویش را به دامن حاکمی دیگر آویزان می کردند!
حوادث جنگ صفین از دردآورترین و تاسفبارترین رویدادها در تاریخ اسلام است که در اثر کج فهمی و بد فهمی گروه خوارج از تعالیم اسلام و عدم اطاعت آنان از امام معصوم، بر امت اسلامی تحمیل شد. در اثر همین بدفهمی و کج فهمی از دین و آموزه های آن بود که کار خوارج به جایی رسید که امام عادل و معصومی چون امیرالمومنین علی ابن ابی طالب را کافر و مشرک خطاب کرده و خون پاک آن شیر خدا را مباح و هدر اعلام کردند که در اثر همین خبط در اندیشه و عمل، دست خویش را به خون عبد صالح الهی، مولی الموحدین و امام المتقین، و آنهم در ماه مبارک رمضان و در خانه خدا و در محراب عبادت، آغشته کردند!!
وهابیت امروز نیز دقیقاً پا جای پای همان خوارج دیروز در جهان اسلام گذاشته اند و البته نفوذ و رسوخ برخی از چهره های دولتی و استعمار خارجی در بدنه وهابیت، از آنان در سطح کشورهای اسلامی و جهان، موجودات ترسناک و دهشتباری به نمایش گذاشته است. وهابیت با رشد و پالایش عقاید خوارج و با افزودن برخی از باورهای انحرافی دیگر به وسیله ابن تیمیه حرانی و پس از آن محمد ابن عبدالوهاب، با تنظیم و تدوین آن باورها و موهومات بیگانه از اسلام، به ایجاد مذهب جدیدی در جهان اسلام همت گذاشت.
سران برخی از دول عربی چون آل سعود در حجاز که نحله نوتاسیس وهابیت را در راستای اهداف سیاسی خویش مناسب و موثر تشخیص دادند، با ذوق زدگی و اشتیاق دور از تصوری، در جهت رشد و گسترش این باور انحرافی، تلاش های زیادی در سراسر عالم اسلام انجام داده و پول های کلان و فراوانی خرج کردند که همین روال هنوز و به گونه شدید تری نیز ادامه دارد.
وهابیت کنونی و در زیر چتر حمایت همه جانبه آل سعود، به بسیاری از معاصی و بدعت های صریح و آشکار در جهان اسلام دست یازیدند. در کنار بسیاری از اعمال و رفتارهای دور از دین و غیر مسئولانه وهابیت و حامیان آن، یکی هم تخریب بارگاه و قبور اولیای الهی و ائمه دین است.
" مسلمانان در طول تاریخ در انجام و تجلیل از شخصیتهای معنوی همگام بوده اند که این عمل ریشه در قرآن و سنت دارد. اما با پیدایش مکتب وهابیت و اعتقاد آنها در باره عموم مسلمین مبنی بر اینکه مسلمانان پس از ایمان به کفر برگشته اند و پس از توحید به شرک گراییده اند! لذا جنگ با آنان واجب و ریختن خونشان و تصرف اموالشان بر مسلمانان (وهابیون) حلال است، بر مسلمانان تاخته و از آن جمله در سال 1216 ه- ق أمیر سعود با لشکریان خود به شهر مقدس کربلا حمله می کند و بعد از کشتن 20 هزار انسان بی گناه تمام اموال مسلمین را به غارت می برد و بارگاه مطهر آن امام را ویران کردند.
اما یکی از بزرگترین جنایات وهابیت در 8 شوال سال 1344 ه- ق پس از ورود سپاهیان وهابی به مدینه رخ داد که تمام قبور و بارگاه های بزرگان بالخصوص مرقد چهار تن از امامان شیعیان را که در قبرستان بقیع بود منهدم کردند و اگر به خاطر ترس از واکنش مسلمانان جهان نبود، قبر پیامبر اکرم (ص) را هم خراب می کردند که البته بی حرمتی هایی به آن روا داشتند. یکی از مقبره هایی که در آن واقعه با خاک یکسان شد مقبره عثمان بن عفان خلیفه سوم بود و قبور بسیاری از صحابه و همسران پیامبر نیز از این اقدامات وهابیون مصون نماند."
آنچه واضح و مسلم است، وهابیت از نقطه نظر فکری و عملی، موضع قابل دفاعی نداشته و اگر پیشرفتی هم در برخی از کشورهای اسلامی و اروپایی داشته، صرفاً به دلیل خرج دالرهای بادآورده ی حاصل از نفت و گازی می باشد که مربوط می شود به بیت المال مسلمانان و همه مسلمین بالسویه در آن شریکند؛ اما سران آل سعود، با اهداف غرض آلود سیاسی، از آن سرمایه ها در جهت تقویت نحله وهابیت و ایجاد تفرقه های مذهبی میان مسلمانان بهره می برند!!
به هر حال، امید آن می رود تا علمای کرام و جید جهان اسلام اعم از سنی و شیعه و دیگران، با نصیحت و تذکرات قرآنی، سران آل سعود را قانع سازند تا از حمایت مغرضانه نحله گمراه وهابیت دست برداشته و جهان اسلام را از شرارت های خطرساز این جاهلان متهتک، نجات بخشند و گر نه با رشد این غده چرکین سرطانی، جهان اسلام و مسلمانان، روز و روی خوشی را به خود نخواهند دید.
نویسنده: سید فاضل محجوب
منبع : خبرگزاری آوا- کابل
