هیچ کس مدعی نیست در قرآن عبارتی، آیه ای و یا سوره ای اضافه شده است؛ زیرا مورد تحدی قرآن قرار می گیرد و باید ادعای خویش را اثبات کند.
در بررسی منابع تاریخی اصل براین است که آن منبع سالم و تحریف نشده است مگر آنکه دلیلی برعدم صحت و سلامت آن ارائه شود. در مورد قرآن نیز این اصل حاکم است یعنی اصل بر آن است که قرآن تحریف نشده مگر دلیلی عرضه شود. اما برخی چنان سخن از تحریف قرآن مطرح می کنند که تحریف و دگرگونی در قرآن را یک اصل مسلم می دانند.
در هر صورت بر اساس اصلی که به آن اشاره شد کسانی که چنین ادعائی دارند باید ادله ی خود را بیان کنند تا مورد نقد و ارزیابی قرار گیرد. در این نوشتار سعی می کنیم به طور مستقل عدم تحریف قرآن را اثبات کنیم.
عدم تحریف
اگر چه هیچ مشکلی در اصل نزول قرآن بر پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) وجود ندارد اما آنچه که در حاصل حاضر مورد شک و تردید قرار گرفته آن است که آیا قرآنی که در دست ماست همان قرآن نازل نشده بر پیامبر اسلام است یا اینکه جملات و عبارت هایی از آن کم و زیاد شده است؟
از سوی دیگر هیچ کس معتقد نیست و همچنین مدعی نیست و هیچ سندی نیز وجود ندارد که اثبات کند قرآن نیز مانند سایر کتاب های آسمانی به طور کامل از بین رفته سپس در دوره های بعدی مجددا بازنویسی شده باشد.
بر اساس این مقدمه به بررسی دلائل عدم تحریف می پردازیم:
1- آنچه که در بحث تحریف محل نزاع و اختلاف نظر است بحث کم و زیاد شدن آیات قرآن است. البته مدعیان تحریف قرآن معتقدند که آیات قرآن دچار نقصان شده است یعنی آیاتی از قرآن کم شده و در گذر زمان از بین رفته است و تا عصر کنونی کسی مدعی نشده که در تحریف قرآن عبارتی یا آیه ای به قرآن اضافه شده باشد و از سوی دیگر این افراد معتقدند این نقیصه مربوط به دوره های اولیه اسلام است یعنی زمان رحلت پیامبر (صلی الله علیه وآله) تا زمان خلافت عثمان و تدوین مصحف معروف عثمانی .
پس تمام بحث های موجود در حوزه تحریف یا عدم تحریف قرآن مربوط به این دوره و تحریف و نقصان است و هیچ یک از فرق اسلامی در این موضوع که قرآن های کنونی مصحف عثمانی است تردیدی ندارند اگر چه برخی از مخالفان و معاندان در عصر حاضر به دنبال تشکیک زمان تدوین قرآن هستند و سعی دارند با جعل روایات تاریخی سرگذشتی همچون سرگذشت تورات و انجیل را برای قرآن سرهم کنند. غافل از آنکه اسناد و روایات تاریخی محکم و موثق و مورد تأیید همه فرق اسلامی بر تدوین قرآن در عصر اولیه اسلام یعنی زمان حیات و پس از حیات پیامبر اسلام تا خلیفه سوم و تدوین مصحف عثمانی و حفظ آن تا عصر حاضر شهادت می دهد.
نکته قابل توجه در این دلیل آن است که برفرض پذیرش اینکه قرآن دچار نقصان شده و آیاتی از آن از بین رفته باز همین آیات باقیمانده حق است. حال همین بخشی که حق است در آیاتی از آن آمده است: " إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ "(حجر/9) بی تردید ما این قرآن را به تدریج نازل کردیم و قطعاً نگهبان آن خواهیم بود.
و نیز در آیه دیگری می فرماید: " لَا یَأْتِیهِ الْبَاطِلُ مِن بَیْنِ یَدَیْهِ وَلَا مِنْ خَلْفِهِ تَنزِیلٌ مِّنْ حَكِیمٍ حَمِیدٍ " (فصلت/42)
براستی آن کتابی ارجمند است که هیچ گونه باطلی نه از پیش رو و نه از پشت سر به سویش نمی آید، فرو فرستاده ای است از جانب خداوند حکیم و ستوده.
پس اگر هر چه در قرآن است حق است در قرآن کنونی این آیات وجود دارد؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت خدا این قرآن را حفظ کرده و از خطر نقصان و تحریف آن را مصون نگه داشته است.
2- همانطور که در دلیل قبلی اشاره شده هیچ کس مدعی نیست در قرآن عبارتی، آیه ای و یا سوره ای اضافه شده است؛ زیرا مورد تحدی قرآن قرار می گیرد و باید ادعای خویش را اثبات کند .1
در طول این چهارده قرن اگر چه کسانی در مقام تحدی و مبارزه با قرآن پرداختند و آیات و سوره هایی را عرضه کردند تا قرآن را از اعتبار بیندازند اما موفق نشدند. حتی مخالفان قرآن در این عصر نیز با تمام توان خویش به دنبال ضربه زدن به قرآن هستند ، به طوری که دست به آتش زدن، پاره کردن و هر اهانتی که می توانستند زدند تا ارزش و اعتبار قرآن را خدشه دار کنند، اما در این زمینه یعنی اضافه کردن عبارتی و آیه ای به قرآن ناتوان هستند؛ چرا که قرآن در جنبه های مختلف از اعجاز خاصی برخوردار است که از توان هر انسانی خارج است، و هر کسی در این محدوده وارد شود قطعا شکست می خورد.
3- دلیل دیگر برعدم تحریف آن است که همه خصوصیاتی را که قرآن واقعی نازل شده بر رسول خدا (صلی الله علیه وآله) داراست مانند: هادی و نور بودن، مبین و معارف حقیقی، اوج فصاحت و بلاغت، عدم اختلاف و تعارض در محتوای آن و عدم توانایی هر بشری از آوردن مثل و مانند برای آن در قرآن کنونی موجود در دست ما نیز وجود دارد و اگر این قرآن دچار نقصان و یا زیاده شده بود باید اوصافی را که به اختصار برشمردیم در آن دیده نشود در حالی که کم ترین دگرگونی در این اوصاف رخ نداده است .
در اینجا لازم است بگوییم قرآنی که توسط صحابه در عصر خلفای اول و سوم تدوین شده احتمال می رود نقص های کوچکی در حرکات و حروف آن صورت گرفته باشد به طوری که در مقاله قبلی اشاره ای مختصر بدان شد اما این نقص های جزیی که نامش از عدم عصمت جمع آوری کنندگان آن می باشد هیچ اهمیتی نداشته و به قرآن بودن قرآن کوچکترین لطمه ای وارد نساخته است.
براساس آیات قرآن و تأیید ائمه معصومین و تحدی قرآن و بررسی کیفیت و زمان تدوین قرآن و اوصافی که در قرآن عصر نزول و عصر کنونی وجود دارد باید گفت ادعای تحریف قرآن غیر قابل قبول است
4- روایات بسیاری از پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) و ائمه اطهار(علیهم السلام) بر تمسک به قرآن، قرائت و تلاوت قرآن؛ "قرآن را همانند سایر مردم بخوانید، إقرۆا کما قرأ الناس"عرضه مطالب حتی روایات نقل شده از ائمه معصومین قرآن برای دریافت صحت آن گفتار و ... همگی دلیل بر تأیید و تأکید برقرآن موجود می باشد اگر چه از حیث نحوه ی گردآوری و ترتیب سوره ها با قرآنی که حضرت علی (علیه السلام) جمع آوری کردند متفاوت می باشد.
آنچه مسلم است این تفاوت کم ترین خللی در معنای آن ایجاد نکرده است، لذا ائمه اطهار و حضرت علی(علیه السلام) آن قرآن را در اختیار شیعیان قرار ندادند و همه را به سوی قرآن کنونی هدایت کردند.
همه ی این دلایل بیانگر آن است که قرآن موجود همان قرآنی است که بر پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله) نازل شده و از حیث محتوا و معنا دچار تغییر و دگرگونی و نقصان زیادی قرار نگرفته است .
خلاصه سخن
عده ای معتقدند به قرآن عبارت هایی اضافه یا از آن کم شده است اما تمام دلایل خود را بر کم شدن عبارت های از قرآن متمرکز کرده اند و هیچ کس نتوانسته اثبات کند که به قرآن چیزی اضافه شده است.
در پاسخ به این افراد براساس آیات قرآن و تأیید ائمه معصومین و تحدی قرآن و بررسی کیفیت و زمان تدوین قرآن و اوصافی که در قرآن عصر نزول و عصر کنونی وجود دارد باید گفت ادعای تحریف قرآن غیر قابل قبول است.
پی نوشت ها:
1 - نزاهت قرآن از تحریف، آیت الله جوادی آملی
2- ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج12، ص159-150
3- الاتقان فی علوم القرآن، جلال الدین عبد الرحمان سیوطی
منبع: تبیان نت
در بررسی منابع تاریخی اصل براین است که آن منبع سالم و تحریف نشده است مگر آنکه دلیلی برعدم صحت و سلامت آن ارائه شود. در مورد قرآن نیز این اصل حاکم است یعنی اصل بر آن است که قرآن تحریف نشده مگر دلیلی عرضه شود. اما برخی چنان سخن از تحریف قرآن مطرح می کنند که تحریف و دگرگونی در قرآن را یک اصل مسلم می دانند.
در هر صورت بر اساس اصلی که به آن اشاره شد کسانی که چنین ادعائی دارند باید ادله ی خود را بیان کنند تا مورد نقد و ارزیابی قرار گیرد. در این نوشتار سعی می کنیم به طور مستقل عدم تحریف قرآن را اثبات کنیم.
عدم تحریف
اگر چه هیچ مشکلی در اصل نزول قرآن بر پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) وجود ندارد اما آنچه که در حاصل حاضر مورد شک و تردید قرار گرفته آن است که آیا قرآنی که در دست ماست همان قرآن نازل نشده بر پیامبر اسلام است یا اینکه جملات و عبارت هایی از آن کم و زیاد شده است؟
از سوی دیگر هیچ کس معتقد نیست و همچنین مدعی نیست و هیچ سندی نیز وجود ندارد که اثبات کند قرآن نیز مانند سایر کتاب های آسمانی به طور کامل از بین رفته سپس در دوره های بعدی مجددا بازنویسی شده باشد.
بر اساس این مقدمه به بررسی دلائل عدم تحریف می پردازیم:
1- آنچه که در بحث تحریف محل نزاع و اختلاف نظر است بحث کم و زیاد شدن آیات قرآن است. البته مدعیان تحریف قرآن معتقدند که آیات قرآن دچار نقصان شده است یعنی آیاتی از قرآن کم شده و در گذر زمان از بین رفته است و تا عصر کنونی کسی مدعی نشده که در تحریف قرآن عبارتی یا آیه ای به قرآن اضافه شده باشد و از سوی دیگر این افراد معتقدند این نقیصه مربوط به دوره های اولیه اسلام است یعنی زمان رحلت پیامبر (صلی الله علیه وآله) تا زمان خلافت عثمان و تدوین مصحف معروف عثمانی .
پس تمام بحث های موجود در حوزه تحریف یا عدم تحریف قرآن مربوط به این دوره و تحریف و نقصان است و هیچ یک از فرق اسلامی در این موضوع که قرآن های کنونی مصحف عثمانی است تردیدی ندارند اگر چه برخی از مخالفان و معاندان در عصر حاضر به دنبال تشکیک زمان تدوین قرآن هستند و سعی دارند با جعل روایات تاریخی سرگذشتی همچون سرگذشت تورات و انجیل را برای قرآن سرهم کنند. غافل از آنکه اسناد و روایات تاریخی محکم و موثق و مورد تأیید همه فرق اسلامی بر تدوین قرآن در عصر اولیه اسلام یعنی زمان حیات و پس از حیات پیامبر اسلام تا خلیفه سوم و تدوین مصحف عثمانی و حفظ آن تا عصر حاضر شهادت می دهد.
نکته قابل توجه در این دلیل آن است که برفرض پذیرش اینکه قرآن دچار نقصان شده و آیاتی از آن از بین رفته باز همین آیات باقیمانده حق است. حال همین بخشی که حق است در آیاتی از آن آمده است: " إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ "(حجر/9) بی تردید ما این قرآن را به تدریج نازل کردیم و قطعاً نگهبان آن خواهیم بود.
و نیز در آیه دیگری می فرماید: " لَا یَأْتِیهِ الْبَاطِلُ مِن بَیْنِ یَدَیْهِ وَلَا مِنْ خَلْفِهِ تَنزِیلٌ مِّنْ حَكِیمٍ حَمِیدٍ " (فصلت/42)
براستی آن کتابی ارجمند است که هیچ گونه باطلی نه از پیش رو و نه از پشت سر به سویش نمی آید، فرو فرستاده ای است از جانب خداوند حکیم و ستوده.
پس اگر هر چه در قرآن است حق است در قرآن کنونی این آیات وجود دارد؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت خدا این قرآن را حفظ کرده و از خطر نقصان و تحریف آن را مصون نگه داشته است.
2- همانطور که در دلیل قبلی اشاره شده هیچ کس مدعی نیست در قرآن عبارتی، آیه ای و یا سوره ای اضافه شده است؛ زیرا مورد تحدی قرآن قرار می گیرد و باید ادعای خویش را اثبات کند .1
در طول این چهارده قرن اگر چه کسانی در مقام تحدی و مبارزه با قرآن پرداختند و آیات و سوره هایی را عرضه کردند تا قرآن را از اعتبار بیندازند اما موفق نشدند. حتی مخالفان قرآن در این عصر نیز با تمام توان خویش به دنبال ضربه زدن به قرآن هستند ، به طوری که دست به آتش زدن، پاره کردن و هر اهانتی که می توانستند زدند تا ارزش و اعتبار قرآن را خدشه دار کنند، اما در این زمینه یعنی اضافه کردن عبارتی و آیه ای به قرآن ناتوان هستند؛ چرا که قرآن در جنبه های مختلف از اعجاز خاصی برخوردار است که از توان هر انسانی خارج است، و هر کسی در این محدوده وارد شود قطعا شکست می خورد.
3- دلیل دیگر برعدم تحریف آن است که همه خصوصیاتی را که قرآن واقعی نازل شده بر رسول خدا (صلی الله علیه وآله) داراست مانند: هادی و نور بودن، مبین و معارف حقیقی، اوج فصاحت و بلاغت، عدم اختلاف و تعارض در محتوای آن و عدم توانایی هر بشری از آوردن مثل و مانند برای آن در قرآن کنونی موجود در دست ما نیز وجود دارد و اگر این قرآن دچار نقصان و یا زیاده شده بود باید اوصافی را که به اختصار برشمردیم در آن دیده نشود در حالی که کم ترین دگرگونی در این اوصاف رخ نداده است .
در اینجا لازم است بگوییم قرآنی که توسط صحابه در عصر خلفای اول و سوم تدوین شده احتمال می رود نقص های کوچکی در حرکات و حروف آن صورت گرفته باشد به طوری که در مقاله قبلی اشاره ای مختصر بدان شد اما این نقص های جزیی که نامش از عدم عصمت جمع آوری کنندگان آن می باشد هیچ اهمیتی نداشته و به قرآن بودن قرآن کوچکترین لطمه ای وارد نساخته است.
براساس آیات قرآن و تأیید ائمه معصومین و تحدی قرآن و بررسی کیفیت و زمان تدوین قرآن و اوصافی که در قرآن عصر نزول و عصر کنونی وجود دارد باید گفت ادعای تحریف قرآن غیر قابل قبول است
4- روایات بسیاری از پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) و ائمه اطهار(علیهم السلام) بر تمسک به قرآن، قرائت و تلاوت قرآن؛ "قرآن را همانند سایر مردم بخوانید، إقرۆا کما قرأ الناس"عرضه مطالب حتی روایات نقل شده از ائمه معصومین قرآن برای دریافت صحت آن گفتار و ... همگی دلیل بر تأیید و تأکید برقرآن موجود می باشد اگر چه از حیث نحوه ی گردآوری و ترتیب سوره ها با قرآنی که حضرت علی (علیه السلام) جمع آوری کردند متفاوت می باشد.
آنچه مسلم است این تفاوت کم ترین خللی در معنای آن ایجاد نکرده است، لذا ائمه اطهار و حضرت علی(علیه السلام) آن قرآن را در اختیار شیعیان قرار ندادند و همه را به سوی قرآن کنونی هدایت کردند.
همه ی این دلایل بیانگر آن است که قرآن موجود همان قرآنی است که بر پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله) نازل شده و از حیث محتوا و معنا دچار تغییر و دگرگونی و نقصان زیادی قرار نگرفته است .
خلاصه سخن
عده ای معتقدند به قرآن عبارت هایی اضافه یا از آن کم شده است اما تمام دلایل خود را بر کم شدن عبارت های از قرآن متمرکز کرده اند و هیچ کس نتوانسته اثبات کند که به قرآن چیزی اضافه شده است.
در پاسخ به این افراد براساس آیات قرآن و تأیید ائمه معصومین و تحدی قرآن و بررسی کیفیت و زمان تدوین قرآن و اوصافی که در قرآن عصر نزول و عصر کنونی وجود دارد باید گفت ادعای تحریف قرآن غیر قابل قبول است.
پی نوشت ها:
1 - نزاهت قرآن از تحریف، آیت الله جوادی آملی
2- ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج12، ص159-150
3- الاتقان فی علوم القرآن، جلال الدین عبد الرحمان سیوطی
منبع: تبیان نت
منبع : خبرگزاری آوا- مشهد مقدس
