هر چند از همان لحظات اولیه بعد از استعفای کوفی عنان برخی از رسانه ها از جایگزینی اخضر ابراهیمی دیپلمات کهنه کار الجزایری خبر داده بودند ولی این خبر بعد از مدتی تاخیر به تازگی از سوی مسئولان سازمان ملل متحد تایید شده است. اینکه این تاخیر در اعلام انتصاب اخضر ابراهیمی ناشی از چه مسائلی بوده است روشن نیست ولی بالاخره تصمیم سازان حقیقی سازمان ملل در این مورد به توافق رسیدند.
ابراهیمی در کشور ما افغانستان چهره ای شناخته شده است، او مدت ها نماینده سازمان ملل متحد در امور افغانستان به شمار می رفت و در چند بحران دیگر مهم بین المللی هم مسئولیت های خطیری را بر عهده داشته است. در این که او دیپلمات کارکشته ای است شکی نیست ولی اینکه او در بحران سوریه چگونه عمل خواهد کرد از هم اکنون به سوژه بسیاری از رسانه های منطقه ای و فرامنطقه ای مبدل شده است.
ابراهیمی زمانی وزیر امور خارجه الجزایر بود و از این بابت با بحران خاورمیانه و نظام سیاسی سوریه آشنایی های خوبی دارد و به احتمال زیاد مقامات سوری هم از انتصاب او استقبال خواهند کرد ولی با وجود این در این نکته شکی نیست که ابراهیمی مشکلات فراوانی را پیش رو دارد. از یک بابت ماموریت او از ماموریت کوفی عنان هم مشکل تر است چرا که بحران سوریه نسبت به زمان استعفای کوفی عنان به مراتب پیچیده تر شده است و او هم در عمل تنها دستگیره ای که دارد طرح شش ماده ای عنان است که ظاهرا هنوز هم بسیاری هستند که به اجرایی شدن این طرح امیدوارند.
ولی آن چه که ماموریت ابراهیمی را با مشکلات فراوانی مواجه می کند عدم تغییر در سیاست های بسیاری از کشورهای حامی مخالفان بشار اسد است، کشورهایی مانند عربستان، قطر، ترکیه، انگلستان و ... که از زمان آغاز بحران در سوریه تاکنون چیزی در حدود چهل میلیارد دلار برای سرنگونی اسد هزینه کرده اند. نمود بارز این مسئله به تصمیم اخیر سازمان همکاری های اسلامی در اجلاس اضطراری مکه مکرمه باز می گردد که به اصرار کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس عضویت سوریه در این سازمان به حالت تعلیق درآمد و مخالفت برخی کشورهای موثر سازمان مانند ایران و الجزایر تاثیری بر تصمیم اتخاذ شده نداشت.
اروپایی ها هم تغییر خاصی در مواضعشان ایجاد نکرده اند و دولت انگلستان اخیرا اعلام کرده است که مبلغ پنج میلیون پوند دیگر به مخالفان بشار اسد کمک خواهد کرد، کمکی که در ظاهر اندک می نماید ولی حاکی از جدیت طرف های اروپایی در سرنگونی نظام سیاسی سوریه است.
سوای از این مشکل اخضر ابراهیمی با مشکلات دیگری نیز مواجه است، نیروهای سازمان ملل اعم از بازرسان و کلاه آبی ها به زودی سوریه را ترک خواهند کرد و قرارداد حضور آن ها در سوریه علی رغم اصرار برخی کشورها مانند روسیه تمدید نشد. وضعیت رویارویی طرفین درگیر در سوریه هم به گونه ای است که ابراهیمی به سختی بتواند با طرفین بحران به توافق برسد. اخبار شهر حلب این روزها در کانون توجهات رسانه ای است و ده ها هزار نفر از نیروهای ارتش و مخالفان دولت مرکزی سوریه در این شهر رودرروی یکدیگر قرار گرفته اند. اوضاع به گونه ای است که حلب در محاصره کامل ارتش قرار دارد و قطعا در روزهای آینده این شهر بیش از پیش وضعیت جنگی به خود خواهد گرفت. در چنین شرایطی اکثریت کارشناسان چندان به ماموریت اخضر ابراهیمی امیدوارانه نمی نگرند.
اخضر ابراهیمی احتمالا در آینده ای نزدیک به دمشق خواهد رفت و با بشار اسد دیدار خواهد داشت و قطعا دو طرف بر عملی شدن طرح کوفی عنان تاکید خواهند کرد ولی این وضعیت در دیدارهای ابراهیمی با دیگر بازیگران دخیل در بحران تکرار نخواهد شد، نکته ای که از هم اکنون بسیاری آن را پیش بینی می کنند.
ابراهیمی در کشور ما افغانستان چهره ای شناخته شده است، او مدت ها نماینده سازمان ملل متحد در امور افغانستان به شمار می رفت و در چند بحران دیگر مهم بین المللی هم مسئولیت های خطیری را بر عهده داشته است. در این که او دیپلمات کارکشته ای است شکی نیست ولی اینکه او در بحران سوریه چگونه عمل خواهد کرد از هم اکنون به سوژه بسیاری از رسانه های منطقه ای و فرامنطقه ای مبدل شده است.
ابراهیمی زمانی وزیر امور خارجه الجزایر بود و از این بابت با بحران خاورمیانه و نظام سیاسی سوریه آشنایی های خوبی دارد و به احتمال زیاد مقامات سوری هم از انتصاب او استقبال خواهند کرد ولی با وجود این در این نکته شکی نیست که ابراهیمی مشکلات فراوانی را پیش رو دارد. از یک بابت ماموریت او از ماموریت کوفی عنان هم مشکل تر است چرا که بحران سوریه نسبت به زمان استعفای کوفی عنان به مراتب پیچیده تر شده است و او هم در عمل تنها دستگیره ای که دارد طرح شش ماده ای عنان است که ظاهرا هنوز هم بسیاری هستند که به اجرایی شدن این طرح امیدوارند.
ولی آن چه که ماموریت ابراهیمی را با مشکلات فراوانی مواجه می کند عدم تغییر در سیاست های بسیاری از کشورهای حامی مخالفان بشار اسد است، کشورهایی مانند عربستان، قطر، ترکیه، انگلستان و ... که از زمان آغاز بحران در سوریه تاکنون چیزی در حدود چهل میلیارد دلار برای سرنگونی اسد هزینه کرده اند. نمود بارز این مسئله به تصمیم اخیر سازمان همکاری های اسلامی در اجلاس اضطراری مکه مکرمه باز می گردد که به اصرار کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس عضویت سوریه در این سازمان به حالت تعلیق درآمد و مخالفت برخی کشورهای موثر سازمان مانند ایران و الجزایر تاثیری بر تصمیم اتخاذ شده نداشت.
اروپایی ها هم تغییر خاصی در مواضعشان ایجاد نکرده اند و دولت انگلستان اخیرا اعلام کرده است که مبلغ پنج میلیون پوند دیگر به مخالفان بشار اسد کمک خواهد کرد، کمکی که در ظاهر اندک می نماید ولی حاکی از جدیت طرف های اروپایی در سرنگونی نظام سیاسی سوریه است.
سوای از این مشکل اخضر ابراهیمی با مشکلات دیگری نیز مواجه است، نیروهای سازمان ملل اعم از بازرسان و کلاه آبی ها به زودی سوریه را ترک خواهند کرد و قرارداد حضور آن ها در سوریه علی رغم اصرار برخی کشورها مانند روسیه تمدید نشد. وضعیت رویارویی طرفین درگیر در سوریه هم به گونه ای است که ابراهیمی به سختی بتواند با طرفین بحران به توافق برسد. اخبار شهر حلب این روزها در کانون توجهات رسانه ای است و ده ها هزار نفر از نیروهای ارتش و مخالفان دولت مرکزی سوریه در این شهر رودرروی یکدیگر قرار گرفته اند. اوضاع به گونه ای است که حلب در محاصره کامل ارتش قرار دارد و قطعا در روزهای آینده این شهر بیش از پیش وضعیت جنگی به خود خواهد گرفت. در چنین شرایطی اکثریت کارشناسان چندان به ماموریت اخضر ابراهیمی امیدوارانه نمی نگرند.
اخضر ابراهیمی احتمالا در آینده ای نزدیک به دمشق خواهد رفت و با بشار اسد دیدار خواهد داشت و قطعا دو طرف بر عملی شدن طرح کوفی عنان تاکید خواهند کرد ولی این وضعیت در دیدارهای ابراهیمی با دیگر بازیگران دخیل در بحران تکرار نخواهد شد، نکته ای که از هم اکنون بسیاری آن را پیش بینی می کنند.
منبع : خبرگزاری آوا- کابل
